vannacht heb ik gedroomd dat ik bij je in de wagen zat, en daarna dat ik in een bar binnenkwam om jou te ontmoeten, maar dat je reeds vertrokken was; je was je portefeuille vergeten naast een leeg glas rode wijn.

Mijn vader ligt in het ziekenhuis, voor een check-up van zijn stents, die zijn in orde en morgen mag hij waarschijnlijk naar huis; in het Middelheim zijn ze wel vergeten zijn gouden armband en zijn horloge in te pakken, dus die moet ik gaan halen dit weekend: blijkbaar kan niemand deze items opsturen via post of ze even naar Palfijn laten brengen...ambetantenaren...neen, ik moet vanuit Herentals naar Wilrijk om dat even op te halen.

Als jij nog zou leven zouden we even samen rijden..en dat combineren met een bezoek aan de zaterdagmarkt of zo...

als die er staat nu in tijden van corona...

al die eenvoudige dingen die we deden die ik nu zo ms. gewoon in jouw gezelschap zijn. wat mis ik dat.

Je vol vuur horen praten over weer een geschiedkundige ontdekking die je had gedaan. Wat een verlies.

Waar vind ik nu een man met jouw koppigheid, intelligentie, rebelsheid die ook nog goed kan dansen en van soul houdt?

Op het werk ruikt de zeep naar appel, en elke keer als ik mijn handen was, denk ik aan jou en voel ik mij weer schuldig.

op 2 oktober, 1 dag naar de shunt - operatie, zat je rechtop in je zetel op je kamer, en had ik een appelkoek voor je meegebracht.

Eerst dronk je twee bekers koffie, die je enorm smaakten. Je at de appelkoek met veel smaak op. Het was de laatste keer dat ik je rechtop zag zitten en iets zag eten.

Ik zie je zo graag...hopelijk droom ik deze nacht weer van je xxxxx

dag lief

xx