Robert is overleden en daar kan ik niets aan veranderen
verhaal van een overlijden
16-07-2023
Gisteren
was een verrassende dag: ik zat op de trein naar Berchem om Paul te bezoeken, toen ik plots zag dat ik een berichtje had van Bart. Vanuit Avignon...hij treedt op met Rosas in de herneming van de productie en Atendant - heeft de muzikale leiding.
Hij had foto's van het applaus gestuurd: nog steeds een beetje ijdel...dat is goed!
Hij is de beste en enige echte man die ik ooit heb ontmoet: hij durft emotioneel zijn, is eerlijk, en durft voor zichzelf op te komen.
Absoluut geen slijmbal.
En hij was trouw en zo verliefd op mij. Wat een stommiteit om hem beu te worden!
Niks aan te doen. Als we getrouwd waren gebleven, had ik van zijn leven echt een hel gemaakt.
Het was zo onverwacht dat hij contact zocht, ik hoop dat het zo blijft.
Het was geleden sinds de begrafenis, dat ik hem had gezien.
We bellen regelmatig, en hij had mij gezegd dat hij fysiek zo achteruit ging.
Toen hij de deur opende, zag ik dadelijk dat dit waar is: hij is een heel stuk gekrompen en ziet er fragiel uit.
We hebben gebabbeld over zijn twee huwelijken, en over de Ronde.
Ik had je brieven meegebracht die je naar je ouders had geschreven toen je in het leger zat.
Hij was er blij mee.
We hebben afgesproken dat ik hem binnen een paar weken ga ophalen, om met hem naar tante Maria te gaan: hij kan dat niet meer, en zij ook niet.
Maria is een tijd geleden gevallen: ze had een blackout toen ze eten uit de ijskast wilde halen, en herinnert zich niet te zijn gevallen. Ze kwam bij in een plas bloed.
Ze heeft Ronny gebeld, en die heeft haar naar Spoed gebracht.
