Drukke dag gisteren, sinterklaas was langs geweest voor onze neefjes en nichtje, dus daarom ni meer tot hier geraakt.
Gisteren weer bloed laten nemen en al vrij snel kreeg ik telefoon dat ik de pregnyl mocht zetten. We zijn ni meer om de resultaten gereden, misschien ga ik van de week wel eens langs om ze op te halen, maar ja wist toch al dat ik pregnyl mocht zetten... Mocht of moest?? Da weet ik dus niet zo goed. Uiteindelijk geven ze iedereen een voorschrift voor pregnyl mee, maar wat de juiste criteria is weet ik niet. Krijgt iedereen standaard de pregnyl als hun bloedwaarden onder een bepaalde waarde is(want bij teveel kan je overstimulatie krijgen) of krijg je enkele pregnyl als je waarden te weinig zijn en het er niet goed uit ziet? Geen idee, dus weer een vraag meer. Verder weet ik ni goed welke kant het op gaat. Buiten dat ik verschrikkelijk moe ben en vaak bij de televisie in slaap val (laatste keer was toen ik zwanger was van Lara*) is er niets wat er mij echt op wijst dat het gelukt zou zijn. Moe zijn kan ook komen van de stress die er bij komt zien. Maar nu al zwangerschapstekenen hebben is natuurlijk al heel erg vroeg, dus zoals altijd moeten we gewoon geduld hebben en wachten op de zwangerschapstest, nog 6 keer slapen... Pfff....
Voorlopig moet ik geen pregnylspuitje zetten. Dus denk dat we dan wel kunnen stellen dat mijn hormonen goed zitten, voorlopig toch. Zaterdag moet ik terug een bloedname laten doen en weer even afwachten hoe het dan zit.
Ondertussen worden de zenuwen toch meer gespannen. Ik ga op zoek naar symptomen of naar het gebrek aan want soms lijken ze er wel en soms weer niet. Ik duik oudere bloedresultaten op en probeer daar dan mijn eigen conclusies uit te trekken. Maar ja, wat ken ik er van? Niks he, ik zou niet weten wat een echte normale waarde kan zijn, dus het is eigenlijk beter om niet zelf voor dokter te spelen. Maar een mens zoekt naar bevestiging he. Om de zenuwen wat te bedaren maar tegelijk kan je meer vragen krijgen.
Laat het maar gauw 26nov zijn! Met liefst een zeer duidelijke uitslag!!!
Ik ben niet ongeduldig hoor...
Het gaat voorlopig nog wel met de zenuwen, maar stilletjes aan komt D-day dichter en dat voel ik. We weten maar al te goed wat we graag en veel gaan doen als we het geluk niet meer krijgen om een tweede kindje op de wereld te zetten, dus in een zwart gat gaan we zeker niet vallen.
Maar uiteraard doen we deze poging omdat we heel graag een kindje bij willen. Niets is meer welkom in ons gezien dan dat. Dus liefst van al zien we deze poging slagen. Het zou leuk zijn als ons kindje ook met de neefjes en nichtjes kan spelen op een familiefeestje, Lara* zal daartussen altijd gemist worden, maar dat kunnen wij ook trots naar de ravotters kijken. Al zien we de neefjes en nichtjes ook heel erg graag!!!
Ook al weet ik maar al te goed dat een nieuwe zwangerschap terug veel zorgen kan meebrengen, ik zal blij zijn als we op 26/11 een positieve test hebben!
Vanmorgen gebeld maar de pregnyl is voorlopig nog niet nodig! Mijn eigen hormonen werken voorlopig nog volgens schema.
Ik moet woensdag terug een bloedname laten doen. Hopelijk zit alles dan nog goed.
Mijn buik voelt nog lekker gespannen aan. als ik een tijdje gezeten heb en dan rechtsta dan doet het zelfs een beetje zeer. Af en toe wel een beetje buikpijn, maar dat is ni direct slecht. Tenslotte had ik dat ook toen ik zwanger werd van ons Lara*. We hebben haar al gevraagd of ze het beschermengeltje van Ukkie & Pukkie wil worden en er een beetje mee voor wilt zorgen dat ze lang genoeg in mama's buik blijven zitten.
In ieder geval nog 12 dagen te gaan voor we de uitslag weten.
