vrijdag 22 februari

We dachten dat iedereen vanmorgen een beetje langer zou slapen na de inspannende dag van gisteren maar niets was minder waar. Iedereen was weer zo fris als een hoentje.

Zoals elke dag, smaakte ook vandaag het ontbijt weer. Broodjes, cornflakes, yoghurt, bananen, choco ... het was weer heerlijk!

- 9° vonden we vanmorgen toch iets te koud om al in de sneeuw te gaan spelen dus trokken we naar Freddy Sport om onze souvenirtjes te gaan kopen. Iedereen vond er wel iets leuks. Het zonnetje straalde ondertussen aan de hemel en het was best aangenaam buiten nu. De souvenirtjes werden vlug naar het huisje gebracht en de sleetjes die sleurden we naar buiten. Met de sleetjes trokken we naar de alpenweide. De weg naar boven werd nog leuker als we er ook met onze sleetjes mochten afglijden. Kei leuk vonden we dat. Eens op de alpenweide amuseerden we ons in de diepe sneeuw.  Sneeuwballen gooien, de juf plagen en in de sneeuw duwen, wat een pret was dat. Op het einde konden we langs een smal weggetje met onze slee naar beneden. Tot groot jolijt van velen.

Pfff .... onze tong hing bijna op de grond van al die winterpret.

Gelukkig stonden Frans en Francine al klaar met dikke erwtensoep met echte tiroolse 'backerbsen'.  Nog lekkerder vonden we de frietjes en het stoofvlees.

Tot groot jolijt van iedereen volgde nog een heerlijk ijsje als dessert.

Allemaal nodig want om 14.00 uur werden we op de skipiste verwacht voor weer een sportieve inspanning. Dat we er klaar voor waren hadden de skimonitoren ook direct door. Zij gingen er dan ook stevig tegen aan. Met als resultaat dat iedereen weer heel wat bijgeleerd had. Zelfs de gevorderden ontdekten dat ze nog heel wat konden leren: achteruit skiën bijvoorbeeld. En onze beginners ... die zijn van nu af geen 'beginners' meer. Die kwamen met glans van de berg! Is dat niet knap van hen? Wij zijn hier in elk geval apetrots op hen.

Van al die inspanningen en van de  koude ging de warme chocomelk vlotjes naar binnen.

Terwijl één groep onder de douche stond, speelde de andere het weerwolvenspel.

Na een dik halfuur werden de rollen omgedraaid.

Toen iedereen weer een fris geurtje bij had speelden we allemaal samen het weerwovenspel. Tof vonden we dat.

Straks komen er lekkere hot-dogs en na het avondeten volgt er een spannend spel. We gaan op zoek naar de moordenaar van onze skileraar ...............

Menu van de dag

Middag:

Erwtensoep met 'backerbsen'

Frietjes met stoofvlees - sla, tomaten en worteltjes

ijsje met of zonder chocoladesaus

Avond:

Hot-dogs, tirolerbrood en beleg

Fruit naar keuze: appel/ appelsien / banaan

Het weer in Stanzach

Bitterkoud deze ochtend : -9°. Gelukkig kon het zonnetje de temperatuur al snel doen stijgen. Na de middag verdween de zon en werd het ook weer kouder.  Af en toe vielen er kleine vlokjes sneeuw.

Man, man, man, wat hebben we gejodeld vanavond! Twee tirolermuzikanten waren op bezoek in ons huisje. Met accordeon en gitaar vermaakten ze ons de hele avond. Wat konden die mannen jodelen zeg! Maar wij kunnen er ondertussen ook wat van hoor! Ons sneeuwklaslied klonk nu écht wel Tirools! We zongen en dansten er op los. We moeten jullie zeker niet meer vertellen dat we het allemaal super leuk vonden. Maar eerlijk ... we waren ook wel bekaf. Na een fris drankje gingen we met een goed gevoel slapen. Na een vermoeiende dag dachten we dat iedereen snel in dromenland zou zijn. Blijkbaar hadden ze mekaar nog héél wat te vertellen. Om 22.30 uur werd het eindelijk stil in de kamers. Pfff ...
Onze eerste skidag zit erop ... We kijken al met veel plezier uit naar de dag van morgen!

Bervagabunden sind wir, ja wir!

Met 'Herzlichen Dank' aan Jeka:

Vanmorgen werd iedereen om 7.40u gewekt met het"Fliegerlied".  Iedereen stond goedgemutst op.  We konden weer genieten van een heerlijk ontbijt.

Eerst hebben we een half uurtje geleerd over het Lechtal.

Dan was het eindelijk zo ver ... onze eerste skiles!!!  Gewapend met skibotten, helm, skibril en latten betraden we de skipiste.  De beginners krijgen les van Greti en de gevorderden van Peter.  Onze beginners waren de dapperste van alle Belgen !  Zonder tranen en zonder knikkende knieën gleed iedereen mooi naar beneden.  En ... ze geraakten zelfs altijd op tijd gestopt!  We zijn dan ook heel fier op hen, net zoals Greti. Het was mooi om te zien!  Onze gevorderden hadden dolle skipret op de bananenlift.  Zij hebben drie beginners in hun groep maar ze moeten zeker niet onderdoen.  Geweldig toch hé, die skiërs van ons .

En honger dat we daarvan kregen.  Gelukkig hadden Frans, Francine en Mieke weer een heerlijke maaltijd voor ons klaargemaakt.  En gegeten dat er werd! 

Na het eten trokken we onze sneeuwbotten aan voor een speurtocht in het dorp.

Met een heleboel vragen verkenden we ons sneeuwklasdorpje.  We bleken al echte Stanzach-kenners te zijn.  Om 4 uur kenden we het dorpje op onze duimen.  En gelukkig was er dan ........ chocomelk met een heerlijke chocoprins.  Smullen maar!

Na de chocomelk was het douchetijd of speelden we het casino-spel.  Als iedereen uit de douche kwam, werkten we de les van de voormiddag af en zongen we nog enkele liedjes.  Zoals steeds was er weer een geweldige ambiance.  Iedereen voelt zich dan ook in zijn nopjes.

Na het avondeten komen 2 Tirolermuzikanten de boel opvrolijken.  We kijken er naar uit!

Menu van de dag

Middag:

Groentesoep met 'pietekes'

'Popeye'-patatjes mit wurst

Heerlijke fruitsla of pudding

Avond:

Tirolerbroodjes met vlees en kaasassortiment

Yoghurt

Het weer in Stanzach

Vanmorgen dwarrelden er nog wat sneeuwvlokjes naar beneden bij een temperatuur van -6C. We hebben vandaag geen zonnetje gezien.  In de namiddag was het -3°C.  Toch was het aangenaam om in de buitenlucht te vertoeven.

De beleving van de kinderen .....

woensdag 20 februari

Heel de nacht heeft hier volop gesneeuwd .... en dat hebben we geweten vorige nacht. Om 4.00 uur 's ochtends gingen de eerste sneeuwruimers aan de slag. Gelukkig waren de meesten goed in dromenland en hebben er weinig van gemerkt. De enkele die toch wakker geworden waren, vielen even later weer in een diepe slaap. Om half 7 was het dan ook nog heel stil in Gasthof Krone. Rond 7 uur was de eerste dappere daar voor een toiletbezoek. Maar ook dan bleef het verder heel stilletjes. Al hoorden we hier en daar wel wat .... gesnurk!

Om half 8 werd iedereen met muziek gewekt en kwamen de eerste slaapkopjes de kamer uit.  Iedereen heeft goed geslapen in hun sneeuwklasbed.  Van de pistoletjes werd met smaak gegeten.  Na het ontbijt schreven we onze brieven naar het thuisfront.  Om 10 uur waren we in het skilokaal waar we voorzien werden van botten, latten en stokken.  Dapper en moedig stapten we met onze ski's op onze schouder naar ons huisje.  Daar hebben we onze ski's in de sneeuw geplant.  Onze voeten verdwenen in de botten en we stapten blijgezind de berg op naar de skipiste. Daar leerden we onze botten vastmaken, onze latten aandoen en deden we onze eerste ski ervaring op. We deden een beetje skigymnastiek en dan leerde de juf en Ulrike ons al een beetje remmen. Dat vonden we al keileuk.

Zeker toen we ons mochten laten vallen. Wat was rechtkomen geen lachertje met die lange latten. De ski's kregen aan de piste een plaatsje in het skihok en met grote honger trokken we weer naar ons huisje. Francine, Frans en Mieke hadden dat geweten want ze hadden een pot heerlijke tomatensoep met ballekes klaar staan. Tot de laatste druppel hebben we de soep opgegeten.  Gelukkig kwam er nog een kalkoensaté met puree en sla, worteltjes, komkommer en tomaten. Njamie ... wat smaakte dat!

Als afsluiter volgde er nog een heerlijke pudding.  Iedereen at netjes zijn bord leeg en likte duimen en vingers af. 

Na het eten schreven we onze brief verder af en werden de kaartjes geschreven voor het thuisfront. Ondertussen kwamen ook de eerste brieven uit België aan.

Dat schrijven werden we echter snel beu ... dus gingen de pennen aan de kant en trokken we ons skipak aan. We trokken eerst naar de postbus om de kaartjes te posten en dan stapten we langs de Namloserbach naar de Lech. Daar leerden we over het verval van de rivier, de stootoever en de stille oever. Gelukkig mochten we al snel op de oever van de Lech.

 Hier werden we nog harder verrast door een dik pak sneeuw!  We zakten er lekker diep in.  Kei-tof vonden we dat!  Daar hielden we "de slag om de Lech".  Na al dat stoei-plezier genoten we met volle teugen van een tas heerlijke chocomelk en aten we de laatste donuts van Femke op! Heerlijk lekker!

Eén groep trok de douche in terwijl de andere groep deelnam aan het dartstornooi.  Geweldig vonden we dat! Toen iedereen van de eerste groep uit de douche was, wisselden we gewoon om.

Nu zit iedereen gezellig rond de tegelkachel te zingen met de gitaar. Het is hier dan ook geweldig tof!

Vanavond staan er nog spek met eieren op het menu en maken we ons mooi om naar het 'Casino' te gaan! Het belooft om een leuke avond vol speelplezier te worden.

Het weer in Stanzach

Gisterenavond viel de sneeuw uit de hemel en vanmorgen was dat nog steeds het geval.  Er lag dan ook een dik pak sneeuw.  De hele dag door heeft het lichtjes gesneeuwd.  In de namiddag werd het wel wat kouder maar dat kon de pret niet bederven. 

Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om half 8 stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Het wachten duurde  niet zo lang. Een kwartiertje later was de bus daar. Om 7.45 uur vertrokken we richting Rotselaar.

Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een traantje weg maar onze sneeuwklassers niet hoor, die waren meteen in stemming.

In Rotselaar pikten we Mieke op en in Lummen Frans en Francine.  Zo was onze ploeg volledig.  Om stipt 9 uur reden we de snelweg op.

In Aken stopten we al een eerste keer.  Daar kregen we een lekkere verrassing van Femke, zelfgemaakte donuts!!!  Hmmmmm, keilekker!   Na een plasje en een beetje spelen in de speeltuin reden we verder richting Koblenz. 

Terug op de snelweg keken we naar Ice Age 4.  Niet iedereen keek maar het bleef gezellig rustig op de bus.  Ook José, onze vrouwelijke chauffeur zorgde af en toe voor een grappige noot!  We vonden het best gezellig op de bus.

Tussendoor aten we onze bokes op en zongen we liedjes, zonder gitaar want die moest in de slaapcabine.  Maar toch werd er vrolijk doorgezongen.  Voor we er erg in hadden stopten we in Wonnegau voor de middagpauze.  Ondertussen begon het steeds meer te sneeuwen en hebben de juffen ons maar getrakteerd op een lekkere frisdrank.  We hebben onze bokes dan maar binnen opgegeten.  Om half drie stapten we weer de bus in en een kwartiertje later reden we over de brug van de Rijn.  Omdat we halfweg waren werd het tijd om te genieten van Garfield en zijn kattenstreken.  Een quiz en de film 'Shrek' later reden we door een echt sneeuwlandschap en werd het tijd om de laatste keer de benen te strekken.      

Om kwart voor 6 stopten we in Allgauer Tor voor een laatste plaspauze.  Een kwartiertje later trokken we echt richting Oostenrijk. 

Eens in Oostenrijk dwarrelden vlokjes vrolijk naar beneden.  Ooooohhhh het sneeuwt klonk het uit alle monden.

In de sneeuw reden we om 19u het witte Stanzach binnen.

Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen.  Dit verliep zeer vlot.

Iedereen was vrolijk en goedgezind.  Terwijl we alles uitpakten ging juf Karin op het Jeka-bureau om ons aan te melden.  Het was wel even wennen om in ons nieuwe huis onze weg te vinden.

Toen alle kamers op orde waren, mochten we aan tafel.  We genoten van een heerlijke pizza, een boterhammetje en een koek.

Na het avondmaal was het de hoogste tijd om onze pyjama aan te trekken en onze tanden te poetsen.  Nog eventjes zingen (nu met de gitaar) en dan was het de hoogste tijd om in ons Tirolerbedje te kruipen. 

23 uur : nu alle kinderen vertrekken naar dromenland hebben wij de tijd om jullie op de hoogte te brengen.

Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet.  En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van plan om er een geweldige tijd van te maken.  Stanzach, opgelet, here we come!

Jeka: vind ik leuk!

Jullie ook? Neem dan gerust eens een kijkje op www.facebook.com/jeka.belgium

Klik op 'vind ik leuk' en je geeft ons internetwaarde in Tirol!

               Hallo ik ben Femke!!!
Ik ben jarig op 11 Februari vandaag dus.
Mijn zus is soms lief en mijn broer altijd.
Van paarden hou ik veel. Paardrijden vind ik super leuk.
De beste pony's die ik heb zijn Lucky Boy en Jemaica en natuurlijk Nemo.
Sneeuwklassen gaat tof worden.
Dansen doe ik ook heel graag samen met Fleur.
Gaston en Leo zijn super grappig.
In Lier ga ik mijn feesteje doen.
Knutselen vind ik leuk. Rekenen gaat niet zo goed. Leren vind ik niet leuk.
Vieren ga ik nog goed doen.
                          DAAG DOEI !!!

Hey,ik ben Ignace Van den Broeck!Vandaag ben ik jarig!
Ik heb 1 broer en 1 zus ze heten Kyentha en Liam.
Mijn lievelingsdier is een kat.
Spaghetti is mijn lievelingseten. Champignons eet ik niet graag.
Ruzie vind ik stom. Ik knutsel graag op school.
Skien dat doe ik graag.
Discovery channel is mijn lievelingszender
Geronimo Stilton lees ik graag.

Dat was het,daaaaag!!

Dit is het verhaal van Jeffrey, Jeffrey Hudson.

Londen 1874. Vanaf de eerste dag van haar zwangerschap vervloekt de Jeffreys moeder het onding in haar eigen schoot. Ze heeft de buik vol van een schepsel dat ze niet wilt. Maar wat ze ook probeert, ze krijgt het niet kapot. Want binnen in haar vecht en leeft en overleeft Jeffrey, Jeffrey Hudson.

Wanneer Jeffrey 6 jaar oud wordt en hij doorheeft hoe de grote wereld ginds buiten ineensteekt, beslist hij nooit, nooit meer te groeien. Alle jongens rondom hem lijken op hun 10-11 jaar plots te schieten als kool. Maar niet Jeffrey. Hij blijft koppig steken op de lengte van z’n 6de verjaardag.

En wanneer ’s avonds armen en benen beginnen te tintelen van het groeien, weerklinkt alom gejammer, tot huilen toe … Maar niet Jeffrey. Bij hem tintelt het enkel in zijn hoofd. Want daar, énkel daar in dat kleine hoofd, groeit een grote droom.