Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om half 8 stonden we, gepakt en gezakt, klaar aan de school. Het wachten duurde niet zo lang. Een kwartiertje later was de bus daar. Om 7.45 uur vertrokken we richting Rotselaar.
Het vertrek verliep voor iedereen vlotjes. Kusje hier, kusje daar ... en weg dan maar. Misschien pinkte er hier en daar wel een mama of een papa een traantje weg maar onze sneeuwklassers niet hoor, die waren meteen in stemming.
In Rotselaar pikten we Mieke op en in Lummen Frans en Francine. Zo was onze ploeg volledig. Om stipt 9 uur reden we de snelweg op.
In Aken stopten we al een eerste keer. Daar kregen we een lekkere verrassing van Femke, zelfgemaakte donuts!!! Hmmmmm, keilekker! Na een plasje en een beetje spelen in de speeltuin reden we verder richting Koblenz.
Terug op de snelweg keken we naar Ice Age 4. Niet iedereen keek maar het bleef gezellig rustig op de bus. Ook José, onze vrouwelijke chauffeur zorgde af en toe voor een grappige noot! We vonden het best gezellig op de bus.
Tussendoor aten we onze bokes op en zongen we liedjes, zonder gitaar want die moest in de slaapcabine. Maar toch werd er vrolijk doorgezongen. Voor we er erg in hadden stopten we in Wonnegau voor de middagpauze. Ondertussen begon het steeds meer te sneeuwen en hebben de juffen ons maar getrakteerd op een lekkere frisdrank. We hebben onze bokes dan maar binnen opgegeten. Om half drie stapten we weer de bus in en een kwartiertje later reden we over de brug van de Rijn. Omdat we halfweg waren werd het tijd om te genieten van Garfield en zijn kattenstreken. Een quiz en de film 'Shrek' later reden we door een echt sneeuwlandschap en werd het tijd om de laatste keer de benen te strekken.
Om kwart voor 6 stopten we in Allgauer Tor voor een laatste plaspauze. Een kwartiertje later trokken we echt richting Oostenrijk.
Eens in Oostenrijk dwarrelden vlokjes vrolijk naar beneden. Ooooohhhh het sneeuwt klonk het uit alle monden.
In de sneeuw reden we om 19u het witte Stanzach binnen.
Als we aankwamen aan ons huisje "Krone", hebben de kinderen meteen de koffers naar binnen gedragen. Dit verliep zeer vlot.
Iedereen was vrolijk en goedgezind. Terwijl we alles uitpakten ging juf Karin op het Jeka-bureau om ons aan te melden. Het was wel even wennen om in ons nieuwe huis onze weg te vinden.
Toen alle kamers op orde waren, mochten we aan tafel. We genoten van een heerlijke pizza, een boterhammetje en een koek.
Na het avondmaal was het de hoogste tijd om onze pyjama aan te trekken en onze tanden te poetsen. Nog eventjes zingen (nu met de gitaar) en dan was het de hoogste tijd om in ons Tirolerbedje te kruipen.
23 uur : nu alle kinderen vertrekken naar dromenland hebben wij de tijd om jullie op de hoogte te brengen.
Met een goed gevoel zien we de volgende dagen tegemoet. En net zoals de kinderen, zijn wij alvast van plan om er een geweldige tijd van te maken. Stanzach, opgelet, here we come!
|