Sydney
ontdekken is een belevenis die we niet vlug zullen vergeten. De zon was er ook
deze morgen en na een vlug bezoek aan Circular Quai - waar de veerboten
vertrekken en een eerste zicht op Harbour Bridge - die de haven overspant -
stond een bezoek aan het Opera House op het programma. Woorden schieten
tekort om dit prachtige gebouw te beschrijven, in het licht van de stralende
zon en gelegen vlak aan het water, naast de Botanic Gardens, is dit de trekpleister
van de stad die als een magneet alle aandacht naar zich toetrekt. Het dak is
bekleed met meer dan één miljoen tegeltjes (afkomstig uit Zweden!) en dat geeft
een heel speciaal spiegelend effect in het zonlicht. Daarna hebben we in de prachtige
tuinen rondgewandeld en ook hier is de verscheidenheid aan bomen en planten
enorm. Alles prima onderhouden, het gras overal netjes gemaaid en leuke wandelwegen.
Vogels zitten er ook overal en als je niet oppast halen ze de koekjes uit je
bord! In het park leven er ook ongeveer 12.000 fruit etende vleermuizen! We
hebben even moeten zoeken eer we ze vonden en toen we het aan één van de parkwachters
vroegen hingen ze vlak voor onze neus in de bomen! Ze hebben maar één
natuurlijke vijand en dat is een soort grote uil waarvan ze er echter ook maar
één hebben in het park en daardoor barst de populatie uit zijn voegen! Zoals
overal krijgen ze hier ook tegenwind van dieren-activisten als ze aan de wildgroei
van deze populatie iets willen doen.
s
Namiddags zijn we dan over Harbor Bridge gewandeld via het wandelpad en niet
boven erop want dan kan je ook doen! Van de andere kant van de haven is het
zicht op het Opera House even indrukwekkend. Daarmee hebben we vandaag onze
kilometers wel gedaan en omdat de zon er ook vanonder trekt leggen we er de
riem af tot morgen. Edwig
Geland
in Singapore na een voorspoedige vlucht. We waren wel te laat vetrokken in
Londen maar dat gaf verder geen problemen. De maaltijden aan boord waren aan de
magere kant maar dat kan geen kwaad denk ik (mijn gewicht is ruim voldoende om
dat te compenseren) Verder is het toestel uitgerust met alle mogelijke gadgets zoals
vrij te kiezen muziek, film, tv en allerlei andere informatie. Hier is het
ondertussen 8u s morgens met een uurverschil van 7u tov België en zijn we dus
aan dag 2 bezig! Het vliegtuig Airbus A380-800 met 450 plaatsen en een
gewicht van 560ton beschikt over een camera in de staart waarmee we het
opstijgen en landen konden volgen, echt tof. Nu 1,5u wachten en dan verder naar
Sydney, een vlucht van iets meer dan 8u. Dat is echt de moeite niet meer na het
traject dat we al achter de rug hebben!
Achteraf
bezien is het toch nog een beetje tegengevallen. In werkelijkheid duurde de
vlucht iets minder dan 7u maar het leek een stuk langer, waarschijnlijk omdat
we toch wel vermoeid waren. Het binnen geraken in Austalië is heel vlot gegaan
en de treinrit naar het hotel ook. Iets voor tienen waren we op de kamer en heel
blij eindelijk een bed te zien. Edwig
5.45u. de klokradio begint zachtjes liedjes in onze kamer te
verspreiden. Zelden heb ik hier zo naar uitgekeken. Vandaag is de big day,
vandaag vertrekken we naar de kangoeroes.
Na opfrisbeurt en licht ontbijt brengt Lutgarde mij naar Zaventem;
het is zaterdag dus alles gaat vlot. Edwig en Griet zijn gelijktijdig aan de
balie, valiezen afgeven (geen overgewicht, was dat bij mij ook zo maar) nog
iets drinken, afscheid nemenen we zijn
riebe-de-bie.
De vlucht naar Londen verloopt vlekkeloos, bij het landen
lijkt het wel of we in een toeristische ifo-bus zitten. In plaats van zachte
muziek krijgen we uitleg over de hot-spots van Londen, er komt geen einde aan.
Maar het is wel leuk alles te zien liggen, meestal als we landen in Zaventem is
het steeds raden of we iets herkennen van uit de lucht, is het Diegem, of
Vilvoorde of is het de kerk van Steenokkerzeel daar beneden?
Op naar de 2de vlucht, deze zal wel wat langer
duren, 12 uur tot Singapore en dan nog eens 9 uur naar Sydney. We zitten in rij
70. Het is namelijk een dubbeldekker, een nieuweA 380-800 en daar we boven zitten is het 70.
Ik dacht eerst dat we onze eerste walvis zagen, maar fout, het is ons vliegtuig
dat ons naar de andere kant van de wereld zal brengen. Na installatie enopstijgen, leg ik mij goed, zet de
Brandenburg Concertos van JS Bach op en doezel en.
Het aftellen is bijna gedaan en de vertrekkoorts stijgt. De valiezen staan klaar, het goede humeur is ingepakt en het afscheid van onze dames komt kort bij.
Een tijdje geleden was het nog moeilijk te vatten dat we naar down under zouden gaan maar dat is nu voltooid verleden tijd. Met minder dan twee dagen te gaan is het maar al te reëel geworden!
De verre horizon wenkt, de reislaarzen zijn gepoetst en de laatste to-do en inpaklijstjes worden afgewerkt. Heb ik wel alles mee wat ik zou kunnen nodig hebben? is momenteel de belangrijkste vraag.
Misschien nog deze hulp: als het in België 10.00u is, dan is het in Sydney 19.00u en in N-Zeeland 21.00u; kwestie van een idee te hebben van het tijdsverschil en daar we aan de andere kant van de wereld zitten, is het ook logisch dat er ongeveer een halve dag verschil is natuurlijk.
De groeten aan iedereen en tot binnenkort - Edwig.
Het is bijna onwezenlijk dat we binnen enkele dagen aan de andere kant van de wereld zitten.
Op dit ogenblik is mijn werk nog veel te belangrijk om met de reis al 100% bezig te zijn. Er moeten eerst nog zaken geregeld worden, tenslotte een maand is lang. Deze trip zal zeker een goede test zijn op het pensioen dat weldra op mij afkomt. Zo stelt Lutgarde zich de vraag of ik wel afstand kan nemen op mijn job. Wel, we zullen zien.
Tijdens onze trip kan mijn kleinzoon Stijn misschien wat overnemen?
In elk geval zaterdagmorgen om 9.55u stijgen we op in Zaventem en met 2 tussenstops is het de bedoeling dat we zondag om 20.20u plaatselijke tijd in Sydney landen. Wat er verder gebeurt kan je volgende keer lezen. Tot dan. Arie
Alvorens te vertrekken naar de andere kant van de wereld, zijn we nog even een bezoek gaan brengen aan Praag. Edwig met Leo en hun dames, ik met Luc en Fred en onze wederhelften. Zonder dat we het wisten van elkaar zaten we toch bij het vertrek in hetzelfde vliegtuig. Praag is een schitterende stad waar alles te voet kan bezocht worden. Als men vroeg opstap gaat, kan men bijna alleen op de Karelsbrug rondlopen, klassiekers zijn: de Oud-nieuwsynagoge en de oude joodse begraafplaats, de Praagse Burcht, het gouden straatje vonden we niets speciaal en overroepen. Daarentegen is het Plein Oude Stad een pracht en per gids een bezoek brengen aan het Obecni Dum (stadhuis) een must. To do: iets drinken in de tram op het Wenceslasplein, wandelen in het Petrin Park met een bezoek aan de uitkijktoren, kuieren langs de linkeroever van de Moldau. Opletten voor de grootte van de pinten bier en de hoeveelheden van het eten. Hieronder enkele beelden van vorige week, ik hoop dat ik mensen kan warm maken voor bezoek aan "de Gouden Stad"
Ik verheug mij op deze trip samen met Arie. In 2009 ging ik al eens een maand op reis met de moto in Frankrijk, toen wel grotendeels alleen en met de tent. Deze keer belooft het wat anders te worden: minstens even spannend en na de lange en intense voorbereidingen, samen met Fabienne van Aussie-Tours, zijn onze verwachtingen navenant. In grote lijnen ziet onze trip er zo uit: eerst naar Sydney, waar we enkele dagen willen acclimatiseren en dan vliegen we verder naar Christchurch. Onze rondreis plannen we verder via Lake Tekapo, Mount Cook, Dunedin, Catlins, Milford Sound, Queenstown, Fox Glacier, Awaroa Bay, Marlborough Sounds, Kaikoura en Akarao. Daartegen vermoed ik dat het heimwee wel zal beginnen knagen en wordt het tijd om huiswaarts te keren. Tot weldra en dan van Down Under, Edwig.
Laat ons duidelijk zijn. Het is niet door een te late puberteit opstoot en ook niet door een midlife crisis dat we plots beslist hebben om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Australië of zijn buurland stond bij mij al zeer lang bovenaan op mijn verlanglijstje als "ooit te bezoeken" maar meer als droom dan als echt realistisch, tot het familie weekend van begin 2011. Oorzaak was waarschijnlijk de lekkere wijn, in elk geval voelde Edwig en ik ineens de ongecontroleerde drang om schapen te gaan tellen in N-Z, er er zijn er veel, zeer veel, volgens kenners 40 miljoen. Het ging plots zeer snel, met de hulp van Aussie Tours, werd er een schema opgemaakt en onze dromen werden meer en meer duidelijker. Gelukkig heb ik Edwig die alle praktische zaken nakijkt, navraagt en voorstellen doet, zonder hem zou het moeilijk geweest zijn om met een gerust hart te vertrekken. Bij deze bedanken we onze dames ook, ze staan er alle twee 500% achter dat we ons avontuur kunnen beleven. Ze stellen zich wel vragen, vooral Lutgarde, hoe dat ik mijn reiskoffer na enkele dagen nog steeds op orde kan houden, wat met de was, enz., maar ze mag gerust zijn, tenslotte heb ik Edwig bij en die zal wel op mij letten. Blijf het volgen en lees regelmatig onze belevenissen. Nog enkele weken en het is zover. Tot binnenkort, Arie
Samen met Edwig Roekens vertrek ik op 8 oktober a.s. naar Nieuw-Zeeland. We gaan voor 1 maand samen rondtrekken op het Zuidereiland. Deze blog dient om het "thuisfront" op de hoogte te houden van ons reilen en zeilen bij de Kiwi's. We zullen proberen in dagboek-style jullie onze belangrijkste belevenissen te vertellen en aanvullen met enkele foto's.
Het is bijna onwezenlijk dat we binnen enkele dagen aan de andere kant van de wereld zitten.
Alvorens te vertrekken naar de andere kant van de wereld, zijn we nog even een bezoek gaan brengen aan Praag.
Laat ons duidelijk zijn. 
Samen met Edwig Roekens vertrek ik op 8 oktober a.s. naar Nieuw-Zeeland. We gaan voor 1 maand samen rondtrekken op het Zuidereiland.
