Het lijkt precies een gewoonte te worden, dat ik 2 blogs per dag post. Maar ach, het is dan ook vakantie en ik doe dit eigenlijk wel graag. Ik beloof dat ik in de toekomst iets toffere onderwerpen zal posten dan mijn woede en verdriet, haha. Ik heb toch tijd genoeg om na te denken en eigenlijk vind ik mijn gedachten best interessant. Interessant genoeg om ze hier te posten toch.
Ik heb me net echt VOL gegeten. Het was stoofvlees met frietjes en ja, dat is één van mijn lievelingsgerechten! Ik heb eigenlijk nog niet zoveel gegeten vind ik, in vergelijking met andere keren dan toch niet. Ik moest gewoon stoppen omdat ik anders sowieso moest overgeven. Waarschijnlijk is mijn maag niet meer gewoon aan al dat eten, thank god trouwens daarvoor. Ben nu volop water aan het drinken, om de schade nog een beetje te beperken. Bij mijn bomma heb ik een klein stukje taart gegeten, maar van de chocolade ben ik afgebleven.
Mijn bomma heeft tegenwoordig een laptop met internet, dus waren mijn zussen en ik ons daar leuk mee bezig aan het houden. In de laptop zat ook zo een webcam verwerkt, dus hebben we wat foto's gemaakt. Op geen enkele foto vond ik mezelf mooi. Bah, dacht ik, maar goed dat ik op mijn eten aan het letten ben. Misschien is dat ook wel de reden waarom ik van de chocolade ben afgebleven. Ik vind het zo vreemd. Toen ik thuis vertrok, vond ik mezelf er heel goed uitzien. Fris en tof, maar die foto's hebben mijn zelfbeeld weer wat veranderd. Sommige mensen vinden zichzelf lelijker dan dat ze in werkelijkheid zijn. Hoe zit het dan met mij? Vind ik mezelf mooier dan dat ik in werkelijkheid ben? Als ik in de spiegel kijk, zie ik alleszins iemand anders dan op die foto's.
Ik denk dat ik morgen nog eens ga lopen. Heb er zin in, en ik heb er behoefte aan. Het is niet alleen leuk, maar ook goed voor de lijn natuurlijk. Ik zou dringend nog eens met de auto moeten gaan rijden, maar buh, geen zin in. Plus, mijn papa heeft amper tijd. Morgen om 9u opstaan dus, wat voor school werken, lopen en chillen. Dinsdag moet ik weer werken, van 8u tot 12u. FEEST, but I don't care. Ik vind het daar wel leuk.
Hoe zit het nu met M... Ja, wel goed eigenlijk. Daarstrraks heel eventjes mee gepraat. In de auto naar huis, was ik ook een beetje aan het dagdromen over hoe het zou zijn als ik in een relatie ben met hem. Ik beeld me dan in dat hij me kust en dan krijg ik kriebels in mijn buik. Het klinkt allemaal heel kinderachtig, maar toch fantaseer ik graag. Het is ook al lang geleden dat ik nog gekust ben geweest. Ik geloof zelfs bijna 2 jaar. Erg he, haha. In mei ben ik 3 jaar vrijgezel. Ik dacht dat als ik op de hogeschool zat, ik mijn ware wel zou vinden, maar dat is zo niet uitgedraaid dus. Nu denk ik, misschien vind ik hem wel in Leuven volgend jaar. Dat is iets waar ik nu ook enorm naar uit kijk, het studentenleven in Leuven volgend jaar. Ik ben blij dat ik de kans krijg om verder te kunnen studeren. Soms ben ik wel bang dat ik het niet ga aankunnen, aangezien het een master is. Ik ga een master educatieve studies proberen te halen trouwens, want ik denk niet dat ik dat al vermeld had. Dat is nog 2 jaar studeren, als alles goed gaat natuurlijk. Ik kan achteraf bijvoorbeeld lesgeven op een hogeschool, vooral in lerarenopleidingen dan. Ik ben laatst naar de masterbeurs in Leuven geweest en helemaal verliefd geworden op die richting. Het is echt hetgeen ik zocht. Plus ik kan eindelijk het kotleven ook eens ervaren. Mijn ouders gaan het wel zwaar hebben om mij verder te kunnen laten studeren, dus ik ben hun héél dankbaar. Soms vergeet ik wel eens wat ze allemaal doen voor mij.
Het gaat ondertussen al weer veel beter met mij. Ik heb gisterenavond wel een dik uur liggen wenen op de koude badkamervloer, mijn ogen zijn er zelfs nu nog van opgezwollen, maar dat lijkt nu even voorbij. De reden? Ja raad zelf eens zou ik zo zeggen. Weet je het? Juist ja, een smsje van hém. En een superlief ook nog. Ik krijg weer kriebels in mijn buik als ik eraan terug denk. Ik zat in de zetel naar american gangster te kijken en plots hoor ik in de verte mijn gsm afgaan. Voor één keer lag hij dus niet langs mij, maar op de keukentafel. Onderweg naar de keuken bleef ik in mijn hoofd herhalen dat hij het niet zou zijn, maar gewoon een vriendin. Deze keer was hij het dus wél! Mijn hart klopte ongelofelijk hard en ik voelde me plots weer levend. 'Alles ok? X x x', stuurde hij. Zeg nu zelf. Hoe geweldig lief is dat! Toen nog een tweetal smsjes gestuurd naar elkaar, bijna altijd met die 3 x'jes. Meisjes die zeggen dat die x'jes achter een bericht niets betekenen, liegen gewoon. Het voelt altijd geweldig goed als iemand je 3 kusjes geeft i.p.v. eentje. Het leek wel alsof hij wist dat ik me ongelofelijk slecht voelde gisteren. Wie weet heeft hij deze blog gelezen? Nah, dat zal het niet zijn.
Ik heb dan ook enorm goed geslapen. Heel erg vast en ik heb over leuke dingen gedroomd. Ik droomde dat het zomer was en ik een hele dag in de brandende zon had gelegen, en dat ik een douche had genomen en een onderbroek en t-shirtje aan had. Ik kon praktisch de geur van aftersun ruiken. Kennen jullie dat, dat gevoel als je na een brandende dag, helemaal proper in een los t-shirtje zit te chillen en te genieten van de laatste zonnenstralen? Ja, dat is waarschijnlijk een van mijn lievelingsmomenten. Een geweldige droom dus.
Het is vreemd dat ik me nu ineens terug ok voel. Ik heb mijn deel voor school al gedaan en ga straks naar mijn bomma, aangezien het Pasen is. Ik zie het allemaal weer even positief in. Hij heeft helaas die invloed op mij. Mijn leven bestaat, zoals jullie duidelijk lezen, uit veel ups and downs. Het is gewoon jammer dat er altijd een down moet zijn, opdat ik de up voel. Ik wil soms ook niet uit dat down gevoel geraken, omdat ik weet dat ik toch altijd herval. Ik moet ervoor zorgen dat ik telkens ergens terug hoop vind, om er toch weer uit te geraken. Alles hangt momenteel nog aan een zijde draadje hoor en ik voel dat ik teveel steun om M. Het minste zou me nu terug in die put duwen, maar laten we even maar doen alsof alles geweldig gaat. Het is misschien beter als ik nu in het 'nu' leef en niet teveel naar de toekomst kijk.
Iets wat ik ook moet afleren is altijd die sad songs op te zetten als ik me slecht voel. Those sad songs don't do me any good. Ik heb dan nu ook al enkele vrolijkere nummers opgezet. Ik las laatst ergens dat die persoon liedjes gebruikte als titels. Wel dat doe ik ook meestal, ofwel een zinnetje van een liedje. Maar dat heb ik al eens gezegd geloof ik. Moest je je vervelen, kan je die liedjes dus altijd eens opzoeken. Deze titel is bijvoorbeel van the xx, love it of course.
Met mijn dieet gaat het prima. Ik ben deze week een 2kg afgevallen, zonder teveel moeite uiteraard. Ik begin terug honger te krijgen, nu ik me wat beter voel, maar ik kan het nog gemakkelijk weerstaan. Het is vandaag wel Pasen, dus al die chocolade... Gelukkig doen mijn ouders daar niet meer aan mee en is hier nog steeds geen chocolade in huis. Straks ga ik dus wel naar mijn bomma en wat er me daar staat te wachten weet ik dus niet. Ik zal het wel weerstaan. No problemo.
Nadat ik gisterenavond mijn computer had afgesloten, ben ik voor de tv gaan zitten met een tas thee. De gladiator was op. Ik wist dat M. die ook aan het kijken was, dus deed ik dat ook maar. Mijn gsm lag langs mij. Telkens als ik drinken was gaan halen of even een wc-pauze had genomen, duwde ik op een knopje op mijn gsm. Ja, ik hoopte op een sms van hem. Ik dacht in mezelf, ach misschien stuurt hij wel een lief slaapwel-smsje. Helaas gebeurde er niets toen ik in bed lag. Toen ik 's morgens wakker werd, dacht ik dat hij misschien gestuurd had terwijl ik aan het slapen was. Niet dus. Ik kan het vergeten, echt. Ik moet stoppen met zo een dingen te verwachten, want ze gaan er toch niet komen. Die 'date' zal er ook nooit komen vrees ik. Ik ben weer helemaal alleen en ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen.
Ik had echt zin om te blijven liggen toen de wekker om 7u deze morgend afging. Ik snapte niet waarom ik in godsnaam nog de moeite deed om op de te staan. Om te gaan werken, joepie. En de centjes dan, vroegen mijn hersencellen. Ja, dacht ik, allemaal heel leuk, maar wat ga ik met dat geld doen? Ik zou het niet weten. Ik heb geen doel. Toen dacht ik, wat ga ik anders doen als ik nu zou blijven liggen? Slapen was mijn eerste reactie. Toen merkte ik dat de zon al goed aan het schijnen was en dat heeft me dan toch uit bed gekregen. Toen ik in de bus zat, wou ik niet dat hij stopte aan mijn halte. Ik wou dat hij door bleef rijden en dat ik nergens moest afstappen. Ik ben dan toch in de hema geraakt en het was een vrij rustige dag. Misschien maar best dat ik ben gekomen, dacht ik, dan kan ik mijn gedachten een beetje verzetten. Dit hielp totdat ik tijdens de pauze hoorde dat iedereen fijne dingen ging doen vanavond. Ik dacht weer aan mijn date, die niet doorging. Ik dacht aan een vriendin van mij, die nu op vakantie is. Ik dacht aan een andere vriendin, die op kot zit in Antwerpen en kan doen wat ze wil daar. Toen dacht ik aan mijn avond. Helemaal alleen, voor de tv waarschijnlijk, zonder een doel. Niets om naar uit te kijken, aangezien ik morgen voor school moet werken en de komende dagen gevuld worden met werk en school. Toen kreeg ik het brilliant idee om die vriendin die in Antwerpen zit, eens te sturen. Misschien kon ik morgenavond langs komen en gingen we fijn iets eten samen, filmpkje kijken, lachen, ... Helaas is het morgen Pasen en moet ze naar huis.
Toen ik op de bus naar huis aan het wachten was, zag ik mijn reflectie in een raam en ik besefte iets cruciaal. Ik ben officieel depressief, en erger nog, ik ben EENZAAM. Echt eenzaam. Ik voel me zo alleen op deze wereld en dat terwijl er zoveel mensen rondom mij zijn. Ik ben alleen met mijn gevoelens en gedachten. Niemand om dat mee te delen, buiten hier dan. Toen ik dan in de bus zat en naar buiten staarde, zag ik donkere wolken met hier en daar wat zonnestralen. Ik was jaloers op die wolken. Ik wou dat ik zo ver weg was als hun en niet in deze wereld moest leven en zijn. Ik wil hier weg, echt. Ik heb de hele dag met een krop in mijn keel rond gelopen. Elk moment had ik spontaan kunnen wenen. Ik ben blij dat niemand aan me gevraagd heeft, of er iets is, want dan was ik in tranen uit gebarsten vrees ik. Eens thuis, heb ik me een kwartier in de badkamer opgesloten. De radio heel erg hard gezet, zodat niemand me zou horen wenen.
Ik haat mensen. Ik haat de band die ik verplicht ben te hebben met mensen. Ik haat die relaties, zowel de positieve als de negatieve. Waarom kan iedereen niet gewoon alleen zijn? Ik wil niet meer, echt niet meer. Ik ben alle hoop verloren en weet helemaal niet meer waar ik ga eindigen. Ik heb geen toekomst, geen doel, geen visie. Ik ben depressief. Ik ben eenzaam. Ik wou dat iemand me kwam redden, iemand zoals M. Maar dat zal niet gebeuren, zeker nu niet. Vandaag heb ik meermaals gedacht aan zelfmoord. Hoe kan ik het het gemakkelijkste doen? Bij welke manier heb ik het minste pijn? Wat zou ik in mijn afscheidsbrief zetten? En nee, dit is geen kreet om aandacht, zoals mensen wel vaak denken als iemand zo'n dingen zegt. Ik heb dit tegen niemand gezegd en dat zal ik ook nooit doen, enkel hier. Mijn plaatsje. Misschien is het wel een beetje een kreet om aandacht. Ik wil dat mensen me eens zien voor wie ik echt ben.
Ik denk net aan het feit dat M. van dinsdag t.e.m. donderdag naar Duitsland gaat met zijn vrienden. Feesten, lachen, drinken, eten, plezier maken, ... Ik word hier niet goed van. Waarom gebeuren er geen leuke dingen in mijn leven? Ik ben het allemaal zooo beu. Waarom gaan de dingen die ik graag wil doen NOOIT door. Londen, mijn date, ... alles gaat altijd mis blijkbaar. Ben ik dan echt gedoemd voor een leven zoals dit? Een leven zoals dat van mijn mama.
Het enige dat goed gaat, is mijn dieet. Een dieet kan je het eigenlijk niet noemen, aangezien ik amper moeite moet doen om niet te eten. Ik heb er gewoon geen zin in. Vandaag was er op het werk taart. Ik had ergens wel zin, maar ik vond het geen nut hebben. Waarom taart eten? Ik word er enkel dikker van en het zal me ook zeker niet gelukkiger maken. Zo denk ik nu trouwens over alles, bijna alles toch. Ik weet dat een date of zelfs een stom smsje van hém mij gelukkiger zal maken. In nog geen seconde zelfs. Terug naar het eten dan. Het is zowat het enige tegenwoordig waar ik nog wat controle over heb en ik ben niet van plan ook die controle op te geven.
Zoals jullie zien heb ik mijn blog (na nog maar twee weken, haha), een nieuwe lay-out gegeven. I hope you guys like it. Het is eigenlijk een soort van nieuw begin voor mij. Ik wil iets veranderen aan mijn blogs, namelijk meer van MIJ erin steken. Ik heb het gevoel dat ik iedereen in mijn leven teveel aandacht geef en mezelf verwaarloos. Ik mag niet vergeten dat ik niet leef voor anderen, maar gewoon voor mezelf.
Natuurlijk lijkt het me logisch dat ik jullie op de hoogte hou van de ontwikkelingen met M. Hij heeft wel degelijk een invloed op mijn leven. Zijn inbreng is zeker en vast niet altijd positief, maar hij is er wel en hoe hard ik ook moeite doe om hem het woord 'onbelangrijk' toe te schrijven, hij is wel degelijk belangrijk. Net even met hem gepraat. Zoals jullie merkten, was ik heel erg, ja laten we 'down' zeggen, daarstraks. Ik had hem dus een berichtje gestuurd. Zomaar, gewoon, niets aan de hand. Helaas stuurde hij niet terug. Zijn uitleg was dat hij te tam was om terug te sturen. Heel erg schandalig. Ik kan hem helaas niet vergeten. Ik wou dat ik hem in de onderste lade van mijn bureau verstoppen en er nooit meer naar moest kijken, iets van moest horen of iets bij voelen. Helaas werkt het leven niet zo. Het leven zal nooit lopen zoals ik het wil. The key is echter om jezelf elke ochtend weer uit dat warme bed te sleuren en met een glimlach aan het leven te beginnen.
Ik ben een goed mens. Ik geef veel om veel mensen. Ik trek me alles aan, ook de dingen die me normaal koud zouden moeten laten. Vanaf nu zal ik me vooral op mezelf concentreren. De hele S. situatie moet ik echt stillaan aan de kant schuiven en me concentreren op de dingen en de mensen die mijn leven af maken. Ik ga hiervoor echt moeten werken hoor. Het zomaar zeggen zal me niet veel helpen. Ik ga uit die 'comfort zone' komen en een beetje meer voor mezelf opkomen. Ik denk dat, als ik positiever denk en handel, dat ik ook meer positiviteit ga aantrekken. Enkel M. ja, ik weet niet goed wat ik met hem moet aanvangen. Hij doet de laatste tijd zo vreemd en ik heb het gevoel dat hij zijn interesse in mij aan het verliezen is. I don't blame him though. De laatste dagen was ik helemaal geen goed gezelschap. Helaas kan ik nu morgen niet bewijzen dat niet altijd zo ben en dat er wel degelijk meer in mij zit. We hebben achteraf nog wel goed gepraat hoor. Ik heb mijn hart een beetje kunnen luchten. Hij heeft geluisterd en begrip getoond. Hij heeft zich zelfs geexcuseerd voor morgen, omdat we niet kunnen afspreken. Hij heeft me ook een heel klein beetje moed ingesproken: 'kop op', zei hij. Het is een klein gebaar en betekent op zich niet veel, maar voor mij dus wel. Hij is en blijft de enige in mijn ogen die me echt begrijpt en waar ik toch ook mee op dezelfde golflengte zit. Hetgeen hij natuurlijk niet weet, is dat de tranen rijkelijk over mijn wangen stroomden, toen we aan het praten waren.
Ik heb nog zoveel te melden, maar eerlijk gezegd, heb ik daar geen zin in. Genoeg gepraat en geschreven voor vandaag. Ik neem een badje en ga fijn tv kijken met een tas thee. Vroeg het bed in, om morgen fris te kunnen werken. Ik ga hier door geraken jongens, maar ik heb ergens iemand nodig die me steunt. Hopelijk is dat M.
What if I fall and hurt myself? Would you know how to fix me. What if I went and lost myself? Would you know where to find me. If I forgot who I am, Would you please remind me oh? Cause without you things go hazy.
Ik heb het gevoel dat ik terug stilletjes aan in dat zwarte gat aan het vallen ben. Als ik mezelf dan herhaaldelijk zeg dat het mijn leven is en dat ik de enige ben die mijn leven kan beïnvloeden, helpt dat wel even. Totdat ik weer iets herinner over S. of M. of eender wie/wat, en dan krijg ik weer dat knagend gevoel. Dat gevoel is me echt aan het wegvreten en ik wil daar zo graag vanaf. Ik weet vaak niet meer hoe het verder moet en zeker niet op dagen zoals deze.
Ik heb constant iets nodig om naar uit te kijken, dat trekt mij meestal recht als ik me weer slecht voel. Hetgeen waar ik nu ENORM naar uitkeek, was mijn 'date' met M. Ik voel me momenteel ook vrij goed in mijn vel. Ik eet erg weinig, gewoon omdat ik er geen zin in heb. Nu kreeg ik vandaag helaas een smsje van hem.. Zijn ouders gaan een paar dagen naar Londen en ze nemen de autosleutels mee zodat hij niet weg kan met de auto. Ik vind het zooooooooo jammer! Morgen moet ik ook gaan werken en de dagen erna ook nog een paar keer. Ik moet ook zo snel mogelijk voor stage beginnen werken, want ik moet enorm veel boekhouden geven en dat is voor mij niet zo gemakkelijk. Dusja, je kan wel zeggen dat ik die 'date' echt kon gebruiken Ik kan nu serieus beginnen wenen. Echt. Ik voel me zo rot nu.
Ik ben soms misschien een beetje paranoïa, maar ik denk nu bijvoorbeeld soms dat hij dat maar verzint en niet met mij weg wil gaan. Ik weet dat dat stom klinkt, aangezien hij degene is die het in de eerste plaats heeft voorgesteld. Toch denk ik dat nu af en toe. Ik voel me zo slecht jongens. De tranen springen in mijn ogen. Ik wil nu een liedje luisteren dat hij me ooit heeft doorgestuurd en zie dat het op de soundtrack staat van 'the girl next door'. Daarin speelt zijn blonde vlam. Ik zie nu een foto van die jongen en dat meisje. Het lijkt allemaal zo ver weg ineens. Ik heb het gevoel dat ik nooit zijn droommeisje zal zijn en dat ik nooit de plaats van dat blond meisje kan innemen in zijn versie van 'the girl next door'.
Ik ging net eens op zijn facebook profiel kijken en ik zag dat er een meisje van zijn klas 'hey' had gezegd. Je gaat me nu toch niet wijsmaken dat meisjes dat zomaar doen e. Ik kan er niet meer tegen en ik heb op het moment weinig zin om er tegen te vechten. Ik wou echt dat ik nu gewoon doodviel en dat meen ik. Het is me allemaal weer veel te veel nu. Mijn hoofd zit precies vol met beestjes die alle positieve dingen wegeten.
Nadat hij die sms had gestuurd, heb ik lang gewacht om terug te sturen. Dat kwam omdat mijn geld op was en ik dus nu pas terug geld op mijn gsm heb staan. Ik heb hem gestuurd dat ik het heel erg jammer vind, maar dat het vakantie is en dat ik hem toch graag tijdens de vakantie eens wou zien. Nog niets terug gehad. Komaan. Stuur. Nu. NU! Een lief smsje zou alles beter maken.
Geen idee wat ik nu ga doen. Ik lag net wat in de zetel, tv te kijken, maar dan begin ik te piekeren. Als ik online kom, zie ik S. en dat is nu toch wel hetgeen dat ik NIET nodig heb. Die troela haar gemekker en gezaag. Toch sta ik hier offline op msn, gewoon in de hoop dat hij online komt. Ik wil niet eten. Ik wil geen muziek luisteren. Ik wil geen film kijken.
Vandaag, en gisterenavond eigenlijk, waren niet zo tof. Gisterenavond door M. en vandaag vooral door S. First things first, M. Ja, hij was weer zo belachelijk aan het doen over mijn muziekkennis. Ik heb hem OOIT eens gezegd dat ik wel eens graag naar electro en house luister, wat op zich helemaal geen misdaad is. Maar hij doet daardoor wel alsof ik minderwaardig ben en alsof ik niets van 'echte' muziek ken. Dat slaat natuurlijk echt NERGENS op. Ik luister alle soorten muziek gewoon graag en dat lijkt me zelfs beter dan je tot één genre te beperken. Ik was het kotsbeu toen hij daar wéér over begon, dus heb ik gewoon gezegd: ik heb geen zin om nu met u te praten, daaag. Hij zei ook 'daaag' en dat was het dan. De hele avond en dag niets meer van hem gehoord, dus dat was echt ge-wel-dig voor mijn humeur. Net was ik even gaan eten en stond in op afwezig op msn, en toen ik terug kwam zag ik dat hij iets had gezegd: 'koppig mens ' Maar ik was dus weg en hij was ondertussen ook offline toen ik terug kwam. Maar toch goed e! Ja, echt. Ik was een beetje bang dat dit weekend niet zou doorgaan, maar het lijkt nu wel opgelost!
Dan nu de S. situatie. Ja, ze deed weer ongelofelijk vervelend vandaag. Ik ben uiteindelijk tegen een andere vriend begonnen over haar. Laten we hem I. noemen. Hij kent haar ook van school en zit zowat in ons 'groepje'. We praten wel vaker over serieuze zaken en ik weet dat ik hem kan vertrouwen. Hij gaf me overal akkoord en we hebben goed gepraat. Daarna ben ik er nog met mijn papa over begonnen. We zijn eigenlijk tot een soort van conclusie gekomen, die vreemd genoeg nog goed lijkt te kloppen. S. heeft altijd van die onderdanige vriendinnen gehad. Helaas ben ik helemaal niet zo. Ik heb eigenlijk ook meer vrienden dan haar en zij kan dat blijkbaar niet hebben dat ze nu niet meer promqueen is. Vooral met dat verder studeren. Als ik ga verder studeren, dan sta ik weer een stapje voor en dat wil ze niet. Alles wat ze zegt is doordacht en gewoonweg GEMEEN. Ik haat haar echt. Ik heb jullie al eens verteld over dat knagend gevoel aan mij hart, awel, dat gevoel krijg ik ook als ik weer zo een gemene opmerking van haar hoor. Zij voedt bij wijze van spreke dat knagend gevoel en is dus helemaal niet goed voor mij. Ik zie nu net op haar facebook een kleine hint in haar reactie op iets, dat ze naar de fuif gaat vanavond... Vreemd, daar weet ik niets van Dat boeit me eigenlijk niet zo. Ik hoop dat ze gaat, zodat ik net hetzelfde kan doen zonder problemen te krijgen.
Oei oei, M. zit hier toch wel serieus belachelijk te doen op msn. Ik ga hier afsluiten, zodat ik me daar volledig op kan focussen. I'll keep you guys posted!
Ik voel me zo ongelofelijk zwak. Het lijkt wel alsof ik constant in slaap val en het zelf niet door heb. Ik zit de ganse dag voor de computer, omdat het nu enorm druk is voor school. Ik slaap trouwens enorm slecht, heb maagpijn en eet veel te weinig. Op zich ben ik nog wel vrij positief ingesteld, in mijn hoofd bedoel ik dan. Mijn lichaam wil precies gewoon niet mee. Ik zie er ook enorm slecht uit: wallen, onverzorgd en zelfs ongewassen haha. Nee, ik weet niet wat het is. Ik ben mijn pit een beetje kwijt de laatste tijd...
Ik zei het net al, ik eet enorm weinig. Niet omdat ik daar per se op let, ale, als ik dan toch iets eet, let ik er wel op dat ik iets gezonds neem. Ik heb gewoon precies geen tijd en zin om te eten. Ik heb zoveel dingen waaraan ik moet denken momenteel. Ik vind dat allemaal niet zo erg hoor, maar het voelt toch wel wat vreemd aan. Ik ga eens een lijstje maken van wat ik gegeten heb, gewoon voor mezelf.
's morgens: - 4 cracotten met prepare
'smiddags - een kom soep - magere yoghurt
tussendoor - een appel
Oké, dit is echt erover e. Voor mij toch. Ik moet wel nog avondeten. Ik heb geen idee wat het gaat worden, maar ik heb nergens zin in. Ik voel wel dat mijn maag nood heeft aan eten, maar in mijn hoofd kan ik best nog zonder. Ik ga toch wel wat eten, aangezien ik al zo moe en zwak ben. Het klinkt misschien vreemd, maar telkens als ik me zo voel, denk ik dat ik een of andere ziekte heb, zoals kanker. En als ik daar dan aan denk, doet me dat weinig. Ik weet dat dat heel erg is, geloof me. Maar ik voel er niet veel bij.
Gisteren stuurde M. een vreemd woord naar me: 'kulleke'. Ik had dus geen idee wat dat betekende, dus heb ik het gevraagd en hij zei dat het iets positiefs was. Nuja, ik wou zeker zijn en ik had het eens aan mijn papa gevraagd. Die zei dat het helemaal niet positief was en dat het zoiets betekende als 'snulletje' of 'ventje', maar ook meer in een denigrerende manier. Het was toch alleszins niet iets wat je naar een meisje stuurt, zei hij. Ik vind zo'n dingen dus echt belachelijk e. En hij deed dan ook weer dat ik overdreef, maar komaan, ik ga hem toch ook niet beun of draak noemen. Achja, zoals ik zei, de laatste tijd boeit het me allemaal niet meer zoveel. Ik ben numb voor alles.
Om nog zo een voorbeeldje te geven, S. gaat waarschijnlijk toch verder studeren en hoogstwaarschijnlijk dan mijn richting. Het boeit me allemaal niet meer. Ik ben op, moe, overmoe zelfs. Ik ben vandaag tot 11u in bed blijven liggen en ik ben de hele dag nog moe geweest. Tegenwoordig drink ik 'smorgens ook 2 koffie's ipv eentje, en niet zomaar omdat ik het lekekr vind, maar echt omdat het noodzakelijk is.
Ik weet echt niet wat er aan de hand is, maar ik wil dat het stopt! Het is niet hetzelfde als dat negatieve gevoel waar ik het altijd over heb, dat depressieve gevoel. Dat is het dus net. Het is deze keer echt lichamelijk en ik vind het zo jammer Net nu mij mentaal beter voel, laat mijn lichaam het afweten. Ik ga straks mijn papa nog eens om raad vragen, want dit is echt niet meer normaal...
Het lijkt allemaal zo negatief, maar ik voel me vrij goed hoor, mentaal dan. Ik wou wel dat ik me meer 'aantrok' van de M. situatie. Ik voel het negatieve niet meer, maar het positieve ook niet. Achja, het zal wel beteren denk ik zo.
I go to sleep and I imagine that you're there with me
Het lijkt precies zo lang geleden dat ik een blog geschreven heb, hoewel het nog maar net iets meer is dan een dag. Dat komt deels door die moeheid. Die pilletjes werken op lange termijn wel, maar ik heb dringend een boost nodig, want zo kan ik echt niet lang meer verder. Je ziet het ook aan mij. Ik heb elke ochtend wallen, mijn haar ligt niet zoals ik het wil en ik voel me niet super in mijn vel, hoewel ik goed aan het dieeten ben.
Dit lijkt allemaal zo negatief, maar ik kan het allemaal goed plaatsen! Het gaat heel goed met mij momenteel. Ik voel me echt goed, zeker als ik dat vergelijk met een paar dagen geleden. Ik moet jullie ook iets toegeven. Ik ben echt verliefd aan het worden. Ik voel het in mij. Ik ben gelukkig en ik moet M. daar een groot stuk voor danken, want hij maakt me enorm gelukkig. Ik krijg ook echt kriebels en vlinders in mijn buik als ik aan hem denk... Ik heb hem niet meer gezien sinds november moet je denken, maar hij doet me iets. De persoon die hij is, maakt hem gewoon enorm aantrekkelijk. Het is dus helemaal niet louter fysiek, hoewel hij de definitie van HOT is :D
Net waren we weer leuk aan het praten. Plots vroeg hij me wat ik eigenlijk van hem vond, want hij vond mij een heel toffe. Dat klinkt allemaal zo stom en 'serieus', maar we waren de hele tijd al aan het lachen met elkaar. Dus het kwam er zo lief uit, want hij lachte ermee en toch weet ik dat hij het meende. Toen waren we ook even bezig over pukkelpop (waar ik zo dadelijk nog op terug kom!). Ik woon vlakbij de weide van pkp en ik zei dat ik me dan elke dag gewoon kon gaan wassen thuis. Hij ging daar natuurlijk op in dat ik hem maar moest uitnodigen haha. Ik kan het me al hééélemaal inbeelden. Wij in een tentje, zomer, feest, ... en alles wat daar nog bij komt kijken ;-) Dat heb ik jullie nog niet verteld, maar het is toch belangrijk vind ik persoonlijk. M. is nog maagd, en hij zal daar niet snel verandering in brengen denk ik. Pas als het echt goed zit, wil hij die stap zetten. Ikzelf ben geen maagd meer, maar ik ben blij dat hij er zo over denkt, want als er één ding is waar ik bang voor heb is mezelf blootstellen. In dit geval dus letterlijk ;-) Hij was ook aan het vertellen, dat als ik hem nu wat meer ging zien, ik hem heel leuk zou vinden enzo. Ja, het was allemaal met een lachend gezicht, maaar ... hij geeft toch al hints dat we deze keer wat vaker weg zullen gaan samen. LEUK toch? :D
Dus nu: PUKKELPOP! Ik woon zelf heel dicht bij de weide, maar om de een of andere reden lapte ik het elk jaar om net in die periode vakantiewerk te hebben. Deze keer heb ik gezorgd dat ik toevallig net die week van augustus niet kan ;-) De namen tot nu toe zijn echt AWESOME! Mumford & sons, placebo, white lies, jónsi, prodigy and so on. Ik kijk al uit naar de volgende namen! :D
Kennen jullie Elisha Cutberth? M. vindt haar dus superknap. Het grappige is dat ze helemaaaaaaaaaal niet op mij lijkt. Ik heb namelijk donker haar, bijna zwart zelfs en al helemaal niet haar figuurtje. Ik snap trouwens niet wat hij zo geweldig aan haar vindt, c'mon e. It's a boy thing I guess... Ik durf hier niet goed een foto van mezelf op te plaatsen. You never know who'll read this en aangezien mijn blogs niet altijd even lief zijn voor sommige mensen... Ik lijk wel een beetje op de zangeres van de eerste foto. Zelfde coupke, mijn gezicht is enkel wat spitser. Mijn tante zei me vroeger altijd dat ik wat weg had van Sandra Bullock, dus ja, probeer maar een beeld te vormen! ;-)
Luister eens naar pumpkin soup vn Kate Nash, you'll love it!
I'm like a shooting star. I've come so far, I can't go back
Soms als ik aan een bog wil beginnen, heb ik er niet onmiddellijk veel zin in. Al dat schrijven en typen en vingers bewegen. Maar uiteindelijk ben ik blij dat ik kan schrijven en vooral acheraf heb ik er veel aan. Ik herlees ook vaak mijn blogs om dat gevoel wat ik toen had, terug te krijgen. Vooral die ene blog waar ik me zo gelukkig en bevrijd voelde, die helpt me vaak. Zeg maar elke dag, sinds ik hem heb geschreven.
Vandaag was een super positieve dag! Eigenlijk is er niet veel gebeurd, maar ik heb me gewoon niet veel slecht gevoeld. Dat gevoel waar ik het zo vaak over heb, is niet louter een mentaal gevoel, maar ik voel het ook echt in mijn lichaam. Meestal op mijn borstbeen, dicht bij mijn hart. Als er dan weer een kleine tegenslag is, begint het daar echt te knagen. Ik heb het natuurlijk al gevoeld vandaag, maar ik heb me er tegen verzet. Ik wil hier echt tegen vechten en dat ga ik ook doen. Ik geloof ook echt in die filosofie dat als je positief denkt en leeft, er enkel goede dingen jouw kant uitkomen. En dat is de bedoeling e :D
Gisteren nog fijn gepraat met M. Even leek het de foute kant uit te gaan, want hij begon weer flauw te doen over mijn muziekkennis. Hij doet vaak alsof hij echt meer weet dan mij en dan maakt hij het enkel erger door artiesten op te noemen, die ik dus niet ken. Ik vertik het om muziek op te zoeken, die ik niet graag hoor. Hij zegt achteraf wel dat hij me maar plaagt, maar ik ben er vrijwel zeker van dat er veel waarheid zit in dat 'plagen'. Achteraf werd het dan toch weer leuker, want het ging over disney, haha. Ja sorry hoor jongens, ik ben misschien wel 20, maar ik luister en kijk nog steeds naar disney! Ik was the lion king aan het kijken. Toen hij ging slapen kwam er ineens dat liedje van 'Cannnnnnnn you feeeeel the looove tonight' en dat heb ik dan ook naar hem gestuurd. Ja, zo duidelijk wel voor de grap e. En wat nu volgt is echt heel erg schattig. Hij stuurde terug, 'I can show you the world! Shining, shimmering, splendid, ...' Voor diegene die het niet herkennen, het komt uit 'a whole new world' van aladdin. Toevallig een van mijn lievelingsliedjes van disney, maar wat mij het meest ontroerde was de boodschap erachter... Dat is toch gewoonweg lief, niet? Zo kan ik hem wel beschrijven: LIEF. Echt, geweldig.
Het dieet verloopt, ja, zoals het moet lopen geloof ik. Ik zal hier eens een opsommingske maken van wat ik vandaag gegeten heb. Ik denk echt wel dat het meevalt.
Eigenlijk vind ik dit heel erg weinig. Toch zit ik goed vol. De rijst vond ik vandaag ook niet zo lekker. Het had zo een vreemd smaakje, precies iets te lang laten koken. Omdat ik zo weinig rijst heb gegeten, ga ik mezelf straks nog trakteren op een soepje. Dat is ook niet slecht voor de lijn, vult goed en is yummie!
De vermoeidheid is nog steeds even erg. Ik moet nu echt moeite doen om mijn ogen open te houden. Gelukkig is papa vandaag pilletjes gaan halen. Ik moet er eentje per dag nemen. Papa stelde voor dat ik dan elke ochtend een pilletje nam, maar ik ga het 's avonds doen, zodat ik vandaag al kan beginnen. Het is echt nodig. Vandaag is er ook goed nieuws gekomen i.v.m. dat project van Broederlijk Delen, waar ik het ooit eens over heb gehad. We vonden maar een BV en toen heb ik eens naar de goed nieuws krant van HBVL gemaild. Vandaag reactie gehad dat ik een foto en kort tekstje mag opsturen en dat het in de krant komt! Dat is echt heel goed nieuws! Zoals ik zei ... het is een GOEDE dag.
Ik heb geen idee of vandaag iets op tv komt, maar ik wil echt iets leuks zien vanavond! Heeft iemand een tip voor een goede film? Haha, who am I kidding. Niemand reageert ooit op mijn vragen :D Voor een liedje, luister naar colours of the wind van pocahontas! DOEN! :D
xoxoxoxo
PS: Laatst zag ik op facebook iemand reageren: "Sinds wanneer is 'tof' terug hip?" Aangezien ik dat meisje niet moet en omdat ik altijd tof zeg, een kleine ode aan een groot woord! TOF TOF TOF TOOOOOOOOOOOOF!
Ik kan nu serieus beginnen wenen. Echt. Ik voel me zo rot nu.
' Maar ik was dus weg en hij was ondertussen ook offline toen ik terug kwam. Maar toch goed e! Ja, echt. Ik was een beetje bang dat dit weekend niet zou doorgaan, maar het lijkt nu wel opgelost!
Dat boeit me eigenlijk niet zo. Ik hoop dat ze gaat, zodat ik net hetzelfde kan doen zonder problemen te krijgen. 
