Ik HAAT verliefd zijn. Ik HAAT het om iemand te missen. En ik HAAT het als die persoon dat niet weet.
M. is sinds vandaag naar Duitsland en jawel, ik mis hem al. Ik heb al de hele dag aan hem moeten denken. Ik vind het allesbehalve leuk dat ik straks sowieso niet kan praten met hem op msn. Zaterdag is er een fuif en ik ga met al mijn vriendinnen, maar daar kijk ik zelfs niet echt naar uit. Ik wil hém gewoon zien. Ik hoop op vrijdag al te kunnen afspreken, maar ik vrees er een beetje voor. Hij was ook gewoon zo lief gisterenavond toen hij 'afscheid' nam. Hij had helemaal geen zin om te gaan, niet door mij hoor, maar ja, hij had er precies gewoon geen zin in. Stiekem vond ik dat wel leuk, want ik mis hem niet alleen, maar ik ben ook jaloers. Ik zou zo graag twee dagen gaan feesten met mijn vriendinnen. Hah jongens, ik kan niet uitleggen hoe hard ik hem mis en erger, hoe hard ik hem wil. Alleszins, mijn verhaaltje even afmaken. Hij nam dus offcieel afscheid gisterenavond en ik dacht dat hij niet meer ging sturen. Deze morgen op werk merkte ik plots toch een smsje van hem. Dat hij er nog steeds geen zin in had en hij vroeg wat ik nog ging doen. Ik vond dat zo lief. Ik ga hem vanavond nog sturen. Ik wil zo graag dat hij weet dat ik hem al mis, maar ik ben bang dat hem dat gaat afschrikken. Wat denken jullie dat ik moet sturen?
Het is ook zo een prachtige dag. Ik ben ongelofelijk vrolijk vandaag, maar toch blijft dat gemis wat hangen. Het zou zo leuk geweest zijn als we samen van de zon hadden kunnen genieten. Een terrasje doen in Hasselt met ons twee, aangezien ik maar tot 12u moest werken. Ik heb wel leuk in de zon gelegen, een beetje gelezen en een beetje muziek geluisterd. Vooral dan liefdesliedjes, wat natuurlijk weer een fantastisch idee van mij was haha. Nee echt, ik wou dat hij hier bij mij was. Zelfs al was het gewoon vriendschappelijk, ik wil hem gewoon hier en liefst NU!
Het dieet is vandaag een beetje mislukt eigenlijk. Ik was goed begonnen, maar ik had zo een zin in chocolade daarstraks dat ik er wat van heb gegeten. Helaas is het niet bij een beetje gebleven... Uit 'straf' ga ik wel geen avondeten eten. Ik heb toch niet zo een honger, dus dat zal wel lukken. Het is lasagna en dat vind ik toch niet fijn om te eten met die mooi weer.
Met mij gaat het dus vrij goed eigenlijk vandaag. Ik niet echt een depressief gevoel vandaag, maar gewoon dat gemis. Het laat me echt aan mijn puberjaren denken, vooral met dat zonnetje erbij! Ergens ben ik blij dat ik hem mis, het laat me "levend" voelen. Met mijn mama gaat het vandaag allesbehalve goed. Ze is momenteel aan het wenen en aan het drinken. Het zou me ook niet verbazen als ze enorm veel kalmeerpillen heeft genomen. Ik heb haar nog nooit verteld dat ik me soms ook depressief voel en soms wil ik dat wel echt. Zoals nu eigenlijk. Momenteel is ze aan het bellen met iemand, maar misschien kan ik zo dadelijk even met haar praten. Het zou haar wel goed doen denk ik, en mij ook wel... Helaas heb ik niet zo een 'praat-band' met haar en is dat niet van onze gewoonte om diepzinnig met elkaar te gaan praten.
Ik ga het toch een kans geven. Ik voel me goed vandaag en ik wil dat doorgeven aan haar. Ik heb na onze laatste ruzie beloofd dat ik zou werken aan onze 'band', dus moet ik mijn belofte houden. Ik denk dat ik dadelijk ook nog even met de hond ga wandelen, misschien dat ze ook wel mee wil. De zon en de buitenlucht zou haar goed doen denk ik. De titel van deze blog is van een liedje dat ik al de hele dag aan het luisteren ben. Het laat me aan de zomer denken en jawel, ook aan hém.
Ik ben dus niet gaan lopen en ik heb niets opgeruimd, maaaaaaar ik voel me wel al weer wat beter. Ik kon het mezelf echt niet opbrengen om te gaan lopen en ik weet dat als ik niet echt zin heb, het toch niet goed gaat. So why bother. Morgen na het werk ga ik dat allemaal eens opruimen. Nee, ik had vandaag echt een off-day, dus veel nuttigs heb ik niet echt gedaan. Het voelt zo vreemd aan ook allemaal, vakantie hebben enzo. Het lijkt wel een zaterdag i.p.v. een maandag.
Dernet was er een kookprogramma op tv. Hoewel ik helemaal niet wil eten en niet wil bijkomen, kijk ik altijd supergraag naar van die programma's. Er is iets gezelligs aan eten vind ik. Voor mij betekent het toch gezelligheid, maar dan moet het wel echt goed eten zijn. Zo van dat soulfood gedoe enzo. Ik wil al superlang quiche maken, dus ik ga eens een receptje opzoeken zo dadelijk. Dat lijkt me echt superlekker, want neen, ik heb dat nog nooit gegeten. Het dieet gaat trouwens erg goed. Ik heb af en toe wel zin om eens te snoepen, maar dan denk ik aan mijn hoofd. Vooral de gedachten die in mijn hoofd zitten dan. Ik weet dat als ik iets eet, dat dat eventjes helpt, maar dat ik me achteraf dubbel zo slecht voel. Dan wrijf ik eens even over mijn buik en als ik voel dat die wat platter is dan een week geleden, kan ik gemakkelijk van dat snoep blijven. Als ik mijn gewicht nu vergelijk met mijn zwaarste gewicht van vorig jaar, ben ik nu 7kg af. Ik ben ook 4kg minder dan de laatste keer dat ik M. zag. Al deze cijfertjes maken me stiekem wel heel heel erg blij.
Ik heb nog een zinnetje dat ik graag met jullie wil delen: Je bent uniek, net zoals iedereen. Haha, ik moest zo lachen toen ik dit ergens las. Er zit wel veel waarheid in vind ik. Iedereen wil zich maar onderscheiden van de rest en iedereen vind zichzelf toch zo speciaal, maar uiteindelijk zijn we net daardoor allemaal net hetzelfde. En ik beschuldig niemand hoor, aangezien ik zelf ook denk dat ik uniek ben en niet zoals iedereen.
Vandaag heb ik ook nog zitten dromen over een vakantie. Ik kreeg een plotse ingeving en ben hevig op zoek gegaan naar ene last minute city tripje. Praktisch onvindbaar natuurlijk. Ik zal dan maar hier blijven. Misschien dat ik volgende week eens naar Antwerpen kan gaan, maar die vriendin heeft binnenkort ook examens helaas. Ik hou me nu een beetje vast aan M. Hij doet wel weet tofjes en ik heb nog eens gevraagd voor wanneer we gingen afspreken, want ik was ene beetje bang dat hij gewoon niet meer wou. Hij zei dat hij na donderdag ging zien, want hij is dus weg tot en met donderdag. Toen heb ik hem gewoon gevraagd of hij nog wel wou en zijn antwoord was vrij duidelijk JA. Haha, dan moet ik daar maar een beetje naar uitkijken. het helpt trouwens heel goed bij mijn dieet. Ik ben me al helemaal aan het inbeelden dat ik daar mooi slank aankom op onze date. Allé, toch slanker dan de laatste keer, maar dat zal sowieso wel zijn denk ik.
Ik heb gewoon zin om even iets passioneel en spannend mee te maken. Nee, niet onmiddellijk een one night stand ofzo hoor, ieuw nee, maar gewoon wat schaamteloos geflirt zou al leuk zijn. Ik ben iemand die constant nieuwe uitdagingen nodig heeft, dus ja, een doodgewone job als leerkracht is wel het minst goede voor mij. Maar goed dat mijn hersencellen me toestaan om nog even bij te studeren, haha.
Zalig toch, ik ben de hele namiddag al alleen thuis. Ik kan de muziek eens goed hard zetten en ronddansen zonder dat iemand me vreemd aan kijkt Jammer dat het nog geen zomer is. Dan leef ik pas denk ik. Al mijn favoriete momenten komen voor in de zomer. Ik heb er laatst al eentje meegedeeld. Een ander is, als ik 's morgens opsta en een t-shirtje en shortje aandoe, zonnebril opzet en gewoon het huis uitstap om vervolgens met mijn vriendinnen wat rond te cruisen. Zalig, echt! Ik moet meer aan die momenten denken eigenlijk. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit naar het buitenland zou kunnen verhuizen, maar de laatste tijd lijkt dat idee er mooier en mooier uit te zien. Liefst een warm land dan, waar er enigzins nog verschillende seizoenen zijn. Frankrijk! Helaas is mijn Frans niet top. Mijn Engels is daarentegen heel goed, maar ja, daar is het even slecht weer als hier! Nee, eigenlijk maakt het weer me niet superveel uit. Ik denk dat ik gewoon veel moet doen in mijn leven en veel nieuwe uitdagingen moet ondernemen. I know for a fact dat M. graag later naar het buitenland wil verhuizen en ik zou geen seconde aarzelen om hem te volgen!
I like them roughed up, a little fucked up, if it can be arranged
Het is vreemd allemaal, maar alles gaat weer vrij goed denk ik. Toch voel ik dat knagend gevoel alweer terug komen. Het is stom dat ik zo overgevoelig ben voor mijn omgeving. Het kleinste tegenslagje kan mijn humeur al helemaal omkeren. Als is het S. haar naam die plotseling online komt op msn. Dan voel ik al een dikke steek in mijn borstkas. Als M. zijn naam plotseling online komt op msn, is het dan weer het omgekeerde.
Ik ben vandaag nog vrij vroeg opgestaan en heb onmiddellijk wat aan mijn eindwerk gewerkt, want dat was dringend nodig. Ik doe mijn eindwerk trouwens samen met S., that was like the biggest mistake ever. Zij is altijd in orde met alles, maar ik ben dan weer iemand die op het gemak alles doet. Ik had veel liever zelf een eindwerk gemaakt, maar vorig jaar ging alles tussen ons nog vrij goed, dusja. Ik was vrij snel klaar met dat deeltje van eindwerk. Ben er wel helemaal niet tevreden over, maar ik heb er absoluut geen zin in. Nu die klote stage nog. Nee, eerst alles eens opruimen en dan fatsoenlijk aan de stage beginnen. Wow, ik heb daar absoluut geen zin in en eigenlijk stond dat vandaag ook niet in mijn planning. Ik wil ook nog een beetje genieten van mijn vakantie, thank youuu. Maar nu zit ik hier dus. Het is amper middag en ik heb niks meer te doen, toch niets waar ik aan wil beginnen. Ik heb eigenlijk ook geen zin om te gaan lopen, maar dat zal ik toch maar doen zeker. Dat opruimen moet ik ook zeker doen vandaag, want anders kan ik woensdag niet met goede moed aan de stagevoorbereidingen beginnen. My god, die stage gaat een hel zijn, voor mij dan toch. Ik heb het sowieso al moeilijk met die situaties in mijn hoofd en dan krijg ik nu nog kutonderwerpen zoals dat boekhouden. De stage duurt dan ook nog eens 6 weken. 6 weken is veel te lang, veeel te lang! Ik zal er toch door moeten en liefst ook goed.
Soms heb ik echt het gevoel dat ik het leven maar gewoon aan het overleven ben, niets meer dan dat. Dat is toch niet de bedoeling van leven denk ik dan? Ik vind het moeilijk om te genieten van het leven. Ik mis dan ook veel in mijn leven, zoals liefde. Liefde is misschien alweer veel gevraagd, maar wat aandacht en affectie zouden al leuk zijn eigenlijk. Ik heb gewoon niks te doen. Een vriendin belde daarstraks wel even en zei dat ze me vanavond kwam uithalen om even bij een andere vriendin langs te gaan. Dat is maar een magere troost hoor, want ik ken dat gevoel. Ik ben daar dan en dan besef ik dat ik ooit naar huis moet en terug in hetzelfde terecht kom. Er is gewoon niets spannends meer in mijn leven. Enkel M. is spannend en tof, daarom dat ik zoveel belang aan hem hecht waarschijnlijk. Ik heb nood aan een verandering en dringend! Vroeger ging ik elk weekend weg en had ik gewoon geen tijd om me slecht te voelen. Nu moet ik werken, voor school werken en zijn mijn vriendinnen zelf niet beschikbaar. Ik wou dat ik een huisje in Zuid-Frankrijk had en daar nu even naartoe kon vluchten. Mijn batterijen opladen en alles vergeten. Geen mensen en geen stom gedoe. Gewoon ik, zon, zee, strand, cocktails, een goed boek, een hoop vreemden en een bruisend uitgaansleven.
Ergens ben ik blij dat ik hem mis, het laat me "levend" voelen. Met mijn mama gaat het vandaag allesbehalve goed. Ze is momenteel aan het wenen en aan het drinken. Het zou me ook niet verbazen als ze enorm veel kalmeerpillen heeft genomen. Ik heb haar nog nooit verteld dat ik me soms ook depressief voel en soms wil ik dat wel echt. Zoals nu eigenlijk. Momenteel is ze aan het bellen met iemand, maar misschien kan ik zo dadelijk even met haar praten. Het zou haar wel goed doen denk ik, en mij ook wel... Helaas heb ik niet zo een 'praat-band' met haar en is dat niet van onze gewoonte om diepzinnig met elkaar te gaan praten. 
Jammer dat het nog geen zomer is. Dan leef ik pas denk ik. Al mijn favoriete momenten komen voor in de zomer. Ik heb er laatst al eentje meegedeeld. Een ander is, als ik 's morgens opsta en een t-shirtje en shortje aandoe, zonnebril opzet en gewoon het huis uitstap om vervolgens met mijn vriendinnen wat rond te cruisen. Zalig, echt! Ik moet meer aan die momenten denken eigenlijk. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit naar het buitenland zou kunnen verhuizen, maar de laatste tijd lijkt dat idee er mooier en mooier uit te zien. Liefst een warm land dan, waar er enigzins nog verschillende seizoenen zijn. Frankrijk! Helaas is mijn Frans niet top. Mijn Engels is daarentegen heel goed, maar ja, daar is het even slecht weer als hier! 
