Ik HAAT verliefd zijn. Ik HAAT het om iemand te missen. En ik HAAT het als die persoon dat niet weet.
M. is sinds vandaag naar Duitsland en jawel, ik mis hem al. Ik heb al de hele dag aan hem moeten denken. Ik vind het allesbehalve leuk dat ik straks sowieso niet kan praten met hem op msn. Zaterdag is er een fuif en ik ga met al mijn vriendinnen, maar daar kijk ik zelfs niet echt naar uit. Ik wil hém gewoon zien. Ik hoop op vrijdag al te kunnen afspreken, maar ik vrees er een beetje voor. Hij was ook gewoon zo lief gisterenavond toen hij 'afscheid' nam. Hij had helemaal geen zin om te gaan, niet door mij hoor, maar ja, hij had er precies gewoon geen zin in. Stiekem vond ik dat wel leuk, want ik mis hem niet alleen, maar ik ben ook jaloers. Ik zou zo graag twee dagen gaan feesten met mijn vriendinnen. Hah jongens, ik kan niet uitleggen hoe hard ik hem mis en erger, hoe hard ik hem wil. Alleszins, mijn verhaaltje even afmaken. Hij nam dus offcieel afscheid gisterenavond en ik dacht dat hij niet meer ging sturen. Deze morgen op werk merkte ik plots toch een smsje van hem. Dat hij er nog steeds geen zin in had en hij vroeg wat ik nog ging doen. Ik vond dat zo lief. Ik ga hem vanavond nog sturen. Ik wil zo graag dat hij weet dat ik hem al mis, maar ik ben bang dat hem dat gaat afschrikken. Wat denken jullie dat ik moet sturen?
Het is ook zo een prachtige dag. Ik ben ongelofelijk vrolijk vandaag, maar toch blijft dat gemis wat hangen. Het zou zo leuk geweest zijn als we samen van de zon hadden kunnen genieten. Een terrasje doen in Hasselt met ons twee, aangezien ik maar tot 12u moest werken. Ik heb wel leuk in de zon gelegen, een beetje gelezen en een beetje muziek geluisterd. Vooral dan liefdesliedjes, wat natuurlijk weer een fantastisch idee van mij was haha. Nee echt, ik wou dat hij hier bij mij was. Zelfs al was het gewoon vriendschappelijk, ik wil hem gewoon hier en liefst NU!
Het dieet is vandaag een beetje mislukt eigenlijk. Ik was goed begonnen, maar ik had zo een zin in chocolade daarstraks dat ik er wat van heb gegeten. Helaas is het niet bij een beetje gebleven... Uit 'straf' ga ik wel geen avondeten eten. Ik heb toch niet zo een honger, dus dat zal wel lukken. Het is lasagna en dat vind ik toch niet fijn om te eten met die mooi weer.
Met mij gaat het dus vrij goed eigenlijk vandaag. Ik niet echt een depressief gevoel vandaag, maar gewoon dat gemis. Het laat me echt aan mijn puberjaren denken, vooral met dat zonnetje erbij! Ergens ben ik blij dat ik hem mis, het laat me "levend" voelen. Met mijn mama gaat het vandaag allesbehalve goed. Ze is momenteel aan het wenen en aan het drinken. Het zou me ook niet verbazen als ze enorm veel kalmeerpillen heeft genomen. Ik heb haar nog nooit verteld dat ik me soms ook depressief voel en soms wil ik dat wel echt. Zoals nu eigenlijk. Momenteel is ze aan het bellen met iemand, maar misschien kan ik zo dadelijk even met haar praten. Het zou haar wel goed doen denk ik, en mij ook wel... Helaas heb ik niet zo een 'praat-band' met haar en is dat niet van onze gewoonte om diepzinnig met elkaar te gaan praten.
Ik ga het toch een kans geven. Ik voel me goed vandaag en ik wil dat doorgeven aan haar. Ik heb na onze laatste ruzie beloofd dat ik zou werken aan onze 'band', dus moet ik mijn belofte houden. Ik denk dat ik dadelijk ook nog even met de hond ga wandelen, misschien dat ze ook wel mee wil. De zon en de buitenlucht zou haar goed doen denk ik. De titel van deze blog is van een liedje dat ik al de hele dag aan het luisteren ben. Het laat me aan de zomer denken en jawel, ook aan hém.
Ik ben dus niet gaan lopen en ik heb niets opgeruimd, maaaaaaar ik voel me wel al weer wat beter. Ik kon het mezelf echt niet opbrengen om te gaan lopen en ik weet dat als ik niet echt zin heb, het toch niet goed gaat. So why bother. Morgen na het werk ga ik dat allemaal eens opruimen. Nee, ik had vandaag echt een off-day, dus veel nuttigs heb ik niet echt gedaan. Het voelt zo vreemd aan ook allemaal, vakantie hebben enzo. Het lijkt wel een zaterdag i.p.v. een maandag.
Dernet was er een kookprogramma op tv. Hoewel ik helemaal niet wil eten en niet wil bijkomen, kijk ik altijd supergraag naar van die programma's. Er is iets gezelligs aan eten vind ik. Voor mij betekent het toch gezelligheid, maar dan moet het wel echt goed eten zijn. Zo van dat soulfood gedoe enzo. Ik wil al superlang quiche maken, dus ik ga eens een receptje opzoeken zo dadelijk. Dat lijkt me echt superlekker, want neen, ik heb dat nog nooit gegeten. Het dieet gaat trouwens erg goed. Ik heb af en toe wel zin om eens te snoepen, maar dan denk ik aan mijn hoofd. Vooral de gedachten die in mijn hoofd zitten dan. Ik weet dat als ik iets eet, dat dat eventjes helpt, maar dat ik me achteraf dubbel zo slecht voel. Dan wrijf ik eens even over mijn buik en als ik voel dat die wat platter is dan een week geleden, kan ik gemakkelijk van dat snoep blijven. Als ik mijn gewicht nu vergelijk met mijn zwaarste gewicht van vorig jaar, ben ik nu 7kg af. Ik ben ook 4kg minder dan de laatste keer dat ik M. zag. Al deze cijfertjes maken me stiekem wel heel heel erg blij.
Ik heb nog een zinnetje dat ik graag met jullie wil delen: Je bent uniek, net zoals iedereen. Haha, ik moest zo lachen toen ik dit ergens las. Er zit wel veel waarheid in vind ik. Iedereen wil zich maar onderscheiden van de rest en iedereen vind zichzelf toch zo speciaal, maar uiteindelijk zijn we net daardoor allemaal net hetzelfde. En ik beschuldig niemand hoor, aangezien ik zelf ook denk dat ik uniek ben en niet zoals iedereen.
Vandaag heb ik ook nog zitten dromen over een vakantie. Ik kreeg een plotse ingeving en ben hevig op zoek gegaan naar ene last minute city tripje. Praktisch onvindbaar natuurlijk. Ik zal dan maar hier blijven. Misschien dat ik volgende week eens naar Antwerpen kan gaan, maar die vriendin heeft binnenkort ook examens helaas. Ik hou me nu een beetje vast aan M. Hij doet wel weet tofjes en ik heb nog eens gevraagd voor wanneer we gingen afspreken, want ik was ene beetje bang dat hij gewoon niet meer wou. Hij zei dat hij na donderdag ging zien, want hij is dus weg tot en met donderdag. Toen heb ik hem gewoon gevraagd of hij nog wel wou en zijn antwoord was vrij duidelijk JA. Haha, dan moet ik daar maar een beetje naar uitkijken. het helpt trouwens heel goed bij mijn dieet. Ik ben me al helemaal aan het inbeelden dat ik daar mooi slank aankom op onze date. Allé, toch slanker dan de laatste keer, maar dat zal sowieso wel zijn denk ik.
Ik heb gewoon zin om even iets passioneel en spannend mee te maken. Nee, niet onmiddellijk een one night stand ofzo hoor, ieuw nee, maar gewoon wat schaamteloos geflirt zou al leuk zijn. Ik ben iemand die constant nieuwe uitdagingen nodig heeft, dus ja, een doodgewone job als leerkracht is wel het minst goede voor mij. Maar goed dat mijn hersencellen me toestaan om nog even bij te studeren, haha.
Zalig toch, ik ben de hele namiddag al alleen thuis. Ik kan de muziek eens goed hard zetten en ronddansen zonder dat iemand me vreemd aan kijkt Jammer dat het nog geen zomer is. Dan leef ik pas denk ik. Al mijn favoriete momenten komen voor in de zomer. Ik heb er laatst al eentje meegedeeld. Een ander is, als ik 's morgens opsta en een t-shirtje en shortje aandoe, zonnebril opzet en gewoon het huis uitstap om vervolgens met mijn vriendinnen wat rond te cruisen. Zalig, echt! Ik moet meer aan die momenten denken eigenlijk. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit naar het buitenland zou kunnen verhuizen, maar de laatste tijd lijkt dat idee er mooier en mooier uit te zien. Liefst een warm land dan, waar er enigzins nog verschillende seizoenen zijn. Frankrijk! Helaas is mijn Frans niet top. Mijn Engels is daarentegen heel goed, maar ja, daar is het even slecht weer als hier! Nee, eigenlijk maakt het weer me niet superveel uit. Ik denk dat ik gewoon veel moet doen in mijn leven en veel nieuwe uitdagingen moet ondernemen. I know for a fact dat M. graag later naar het buitenland wil verhuizen en ik zou geen seconde aarzelen om hem te volgen!
I like them roughed up, a little fucked up, if it can be arranged
Het is vreemd allemaal, maar alles gaat weer vrij goed denk ik. Toch voel ik dat knagend gevoel alweer terug komen. Het is stom dat ik zo overgevoelig ben voor mijn omgeving. Het kleinste tegenslagje kan mijn humeur al helemaal omkeren. Als is het S. haar naam die plotseling online komt op msn. Dan voel ik al een dikke steek in mijn borstkas. Als M. zijn naam plotseling online komt op msn, is het dan weer het omgekeerde.
Ik ben vandaag nog vrij vroeg opgestaan en heb onmiddellijk wat aan mijn eindwerk gewerkt, want dat was dringend nodig. Ik doe mijn eindwerk trouwens samen met S., that was like the biggest mistake ever. Zij is altijd in orde met alles, maar ik ben dan weer iemand die op het gemak alles doet. Ik had veel liever zelf een eindwerk gemaakt, maar vorig jaar ging alles tussen ons nog vrij goed, dusja. Ik was vrij snel klaar met dat deeltje van eindwerk. Ben er wel helemaal niet tevreden over, maar ik heb er absoluut geen zin in. Nu die klote stage nog. Nee, eerst alles eens opruimen en dan fatsoenlijk aan de stage beginnen. Wow, ik heb daar absoluut geen zin in en eigenlijk stond dat vandaag ook niet in mijn planning. Ik wil ook nog een beetje genieten van mijn vakantie, thank youuu. Maar nu zit ik hier dus. Het is amper middag en ik heb niks meer te doen, toch niets waar ik aan wil beginnen. Ik heb eigenlijk ook geen zin om te gaan lopen, maar dat zal ik toch maar doen zeker. Dat opruimen moet ik ook zeker doen vandaag, want anders kan ik woensdag niet met goede moed aan de stagevoorbereidingen beginnen. My god, die stage gaat een hel zijn, voor mij dan toch. Ik heb het sowieso al moeilijk met die situaties in mijn hoofd en dan krijg ik nu nog kutonderwerpen zoals dat boekhouden. De stage duurt dan ook nog eens 6 weken. 6 weken is veel te lang, veeel te lang! Ik zal er toch door moeten en liefst ook goed.
Soms heb ik echt het gevoel dat ik het leven maar gewoon aan het overleven ben, niets meer dan dat. Dat is toch niet de bedoeling van leven denk ik dan? Ik vind het moeilijk om te genieten van het leven. Ik mis dan ook veel in mijn leven, zoals liefde. Liefde is misschien alweer veel gevraagd, maar wat aandacht en affectie zouden al leuk zijn eigenlijk. Ik heb gewoon niks te doen. Een vriendin belde daarstraks wel even en zei dat ze me vanavond kwam uithalen om even bij een andere vriendin langs te gaan. Dat is maar een magere troost hoor, want ik ken dat gevoel. Ik ben daar dan en dan besef ik dat ik ooit naar huis moet en terug in hetzelfde terecht kom. Er is gewoon niets spannends meer in mijn leven. Enkel M. is spannend en tof, daarom dat ik zoveel belang aan hem hecht waarschijnlijk. Ik heb nood aan een verandering en dringend! Vroeger ging ik elk weekend weg en had ik gewoon geen tijd om me slecht te voelen. Nu moet ik werken, voor school werken en zijn mijn vriendinnen zelf niet beschikbaar. Ik wou dat ik een huisje in Zuid-Frankrijk had en daar nu even naartoe kon vluchten. Mijn batterijen opladen en alles vergeten. Geen mensen en geen stom gedoe. Gewoon ik, zon, zee, strand, cocktails, een goed boek, een hoop vreemden en een bruisend uitgaansleven.
Het lijkt precies een gewoonte te worden, dat ik 2 blogs per dag post. Maar ach, het is dan ook vakantie en ik doe dit eigenlijk wel graag. Ik beloof dat ik in de toekomst iets toffere onderwerpen zal posten dan mijn woede en verdriet, haha. Ik heb toch tijd genoeg om na te denken en eigenlijk vind ik mijn gedachten best interessant. Interessant genoeg om ze hier te posten toch.
Ik heb me net echt VOL gegeten. Het was stoofvlees met frietjes en ja, dat is één van mijn lievelingsgerechten! Ik heb eigenlijk nog niet zoveel gegeten vind ik, in vergelijking met andere keren dan toch niet. Ik moest gewoon stoppen omdat ik anders sowieso moest overgeven. Waarschijnlijk is mijn maag niet meer gewoon aan al dat eten, thank god trouwens daarvoor. Ben nu volop water aan het drinken, om de schade nog een beetje te beperken. Bij mijn bomma heb ik een klein stukje taart gegeten, maar van de chocolade ben ik afgebleven.
Mijn bomma heeft tegenwoordig een laptop met internet, dus waren mijn zussen en ik ons daar leuk mee bezig aan het houden. In de laptop zat ook zo een webcam verwerkt, dus hebben we wat foto's gemaakt. Op geen enkele foto vond ik mezelf mooi. Bah, dacht ik, maar goed dat ik op mijn eten aan het letten ben. Misschien is dat ook wel de reden waarom ik van de chocolade ben afgebleven. Ik vind het zo vreemd. Toen ik thuis vertrok, vond ik mezelf er heel goed uitzien. Fris en tof, maar die foto's hebben mijn zelfbeeld weer wat veranderd. Sommige mensen vinden zichzelf lelijker dan dat ze in werkelijkheid zijn. Hoe zit het dan met mij? Vind ik mezelf mooier dan dat ik in werkelijkheid ben? Als ik in de spiegel kijk, zie ik alleszins iemand anders dan op die foto's.
Ik denk dat ik morgen nog eens ga lopen. Heb er zin in, en ik heb er behoefte aan. Het is niet alleen leuk, maar ook goed voor de lijn natuurlijk. Ik zou dringend nog eens met de auto moeten gaan rijden, maar buh, geen zin in. Plus, mijn papa heeft amper tijd. Morgen om 9u opstaan dus, wat voor school werken, lopen en chillen. Dinsdag moet ik weer werken, van 8u tot 12u. FEEST, but I don't care. Ik vind het daar wel leuk.
Hoe zit het nu met M... Ja, wel goed eigenlijk. Daarstrraks heel eventjes mee gepraat. In de auto naar huis, was ik ook een beetje aan het dagdromen over hoe het zou zijn als ik in een relatie ben met hem. Ik beeld me dan in dat hij me kust en dan krijg ik kriebels in mijn buik. Het klinkt allemaal heel kinderachtig, maar toch fantaseer ik graag. Het is ook al lang geleden dat ik nog gekust ben geweest. Ik geloof zelfs bijna 2 jaar. Erg he, haha. In mei ben ik 3 jaar vrijgezel. Ik dacht dat als ik op de hogeschool zat, ik mijn ware wel zou vinden, maar dat is zo niet uitgedraaid dus. Nu denk ik, misschien vind ik hem wel in Leuven volgend jaar. Dat is iets waar ik nu ook enorm naar uit kijk, het studentenleven in Leuven volgend jaar. Ik ben blij dat ik de kans krijg om verder te kunnen studeren. Soms ben ik wel bang dat ik het niet ga aankunnen, aangezien het een master is. Ik ga een master educatieve studies proberen te halen trouwens, want ik denk niet dat ik dat al vermeld had. Dat is nog 2 jaar studeren, als alles goed gaat natuurlijk. Ik kan achteraf bijvoorbeeld lesgeven op een hogeschool, vooral in lerarenopleidingen dan. Ik ben laatst naar de masterbeurs in Leuven geweest en helemaal verliefd geworden op die richting. Het is echt hetgeen ik zocht. Plus ik kan eindelijk het kotleven ook eens ervaren. Mijn ouders gaan het wel zwaar hebben om mij verder te kunnen laten studeren, dus ik ben hun héél dankbaar. Soms vergeet ik wel eens wat ze allemaal doen voor mij.
Het gaat ondertussen al weer veel beter met mij. Ik heb gisterenavond wel een dik uur liggen wenen op de koude badkamervloer, mijn ogen zijn er zelfs nu nog van opgezwollen, maar dat lijkt nu even voorbij. De reden? Ja raad zelf eens zou ik zo zeggen. Weet je het? Juist ja, een smsje van hém. En een superlief ook nog. Ik krijg weer kriebels in mijn buik als ik eraan terug denk. Ik zat in de zetel naar american gangster te kijken en plots hoor ik in de verte mijn gsm afgaan. Voor één keer lag hij dus niet langs mij, maar op de keukentafel. Onderweg naar de keuken bleef ik in mijn hoofd herhalen dat hij het niet zou zijn, maar gewoon een vriendin. Deze keer was hij het dus wél! Mijn hart klopte ongelofelijk hard en ik voelde me plots weer levend. 'Alles ok? X x x', stuurde hij. Zeg nu zelf. Hoe geweldig lief is dat! Toen nog een tweetal smsjes gestuurd naar elkaar, bijna altijd met die 3 x'jes. Meisjes die zeggen dat die x'jes achter een bericht niets betekenen, liegen gewoon. Het voelt altijd geweldig goed als iemand je 3 kusjes geeft i.p.v. eentje. Het leek wel alsof hij wist dat ik me ongelofelijk slecht voelde gisteren. Wie weet heeft hij deze blog gelezen? Nah, dat zal het niet zijn.
Ik heb dan ook enorm goed geslapen. Heel erg vast en ik heb over leuke dingen gedroomd. Ik droomde dat het zomer was en ik een hele dag in de brandende zon had gelegen, en dat ik een douche had genomen en een onderbroek en t-shirtje aan had. Ik kon praktisch de geur van aftersun ruiken. Kennen jullie dat, dat gevoel als je na een brandende dag, helemaal proper in een los t-shirtje zit te chillen en te genieten van de laatste zonnenstralen? Ja, dat is waarschijnlijk een van mijn lievelingsmomenten. Een geweldige droom dus.
Het is vreemd dat ik me nu ineens terug ok voel. Ik heb mijn deel voor school al gedaan en ga straks naar mijn bomma, aangezien het Pasen is. Ik zie het allemaal weer even positief in. Hij heeft helaas die invloed op mij. Mijn leven bestaat, zoals jullie duidelijk lezen, uit veel ups and downs. Het is gewoon jammer dat er altijd een down moet zijn, opdat ik de up voel. Ik wil soms ook niet uit dat down gevoel geraken, omdat ik weet dat ik toch altijd herval. Ik moet ervoor zorgen dat ik telkens ergens terug hoop vind, om er toch weer uit te geraken. Alles hangt momenteel nog aan een zijde draadje hoor en ik voel dat ik teveel steun om M. Het minste zou me nu terug in die put duwen, maar laten we even maar doen alsof alles geweldig gaat. Het is misschien beter als ik nu in het 'nu' leef en niet teveel naar de toekomst kijk.
Iets wat ik ook moet afleren is altijd die sad songs op te zetten als ik me slecht voel. Those sad songs don't do me any good. Ik heb dan nu ook al enkele vrolijkere nummers opgezet. Ik las laatst ergens dat die persoon liedjes gebruikte als titels. Wel dat doe ik ook meestal, ofwel een zinnetje van een liedje. Maar dat heb ik al eens gezegd geloof ik. Moest je je vervelen, kan je die liedjes dus altijd eens opzoeken. Deze titel is bijvoorbeel van the xx, love it of course.
Met mijn dieet gaat het prima. Ik ben deze week een 2kg afgevallen, zonder teveel moeite uiteraard. Ik begin terug honger te krijgen, nu ik me wat beter voel, maar ik kan het nog gemakkelijk weerstaan. Het is vandaag wel Pasen, dus al die chocolade... Gelukkig doen mijn ouders daar niet meer aan mee en is hier nog steeds geen chocolade in huis. Straks ga ik dus wel naar mijn bomma en wat er me daar staat te wachten weet ik dus niet. Ik zal het wel weerstaan. No problemo.
Nadat ik gisterenavond mijn computer had afgesloten, ben ik voor de tv gaan zitten met een tas thee. De gladiator was op. Ik wist dat M. die ook aan het kijken was, dus deed ik dat ook maar. Mijn gsm lag langs mij. Telkens als ik drinken was gaan halen of even een wc-pauze had genomen, duwde ik op een knopje op mijn gsm. Ja, ik hoopte op een sms van hem. Ik dacht in mezelf, ach misschien stuurt hij wel een lief slaapwel-smsje. Helaas gebeurde er niets toen ik in bed lag. Toen ik 's morgens wakker werd, dacht ik dat hij misschien gestuurd had terwijl ik aan het slapen was. Niet dus. Ik kan het vergeten, echt. Ik moet stoppen met zo een dingen te verwachten, want ze gaan er toch niet komen. Die 'date' zal er ook nooit komen vrees ik. Ik ben weer helemaal alleen en ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen.
Ik had echt zin om te blijven liggen toen de wekker om 7u deze morgend afging. Ik snapte niet waarom ik in godsnaam nog de moeite deed om op de te staan. Om te gaan werken, joepie. En de centjes dan, vroegen mijn hersencellen. Ja, dacht ik, allemaal heel leuk, maar wat ga ik met dat geld doen? Ik zou het niet weten. Ik heb geen doel. Toen dacht ik, wat ga ik anders doen als ik nu zou blijven liggen? Slapen was mijn eerste reactie. Toen merkte ik dat de zon al goed aan het schijnen was en dat heeft me dan toch uit bed gekregen. Toen ik in de bus zat, wou ik niet dat hij stopte aan mijn halte. Ik wou dat hij door bleef rijden en dat ik nergens moest afstappen. Ik ben dan toch in de hema geraakt en het was een vrij rustige dag. Misschien maar best dat ik ben gekomen, dacht ik, dan kan ik mijn gedachten een beetje verzetten. Dit hielp totdat ik tijdens de pauze hoorde dat iedereen fijne dingen ging doen vanavond. Ik dacht weer aan mijn date, die niet doorging. Ik dacht aan een vriendin van mij, die nu op vakantie is. Ik dacht aan een andere vriendin, die op kot zit in Antwerpen en kan doen wat ze wil daar. Toen dacht ik aan mijn avond. Helemaal alleen, voor de tv waarschijnlijk, zonder een doel. Niets om naar uit te kijken, aangezien ik morgen voor school moet werken en de komende dagen gevuld worden met werk en school. Toen kreeg ik het brilliant idee om die vriendin die in Antwerpen zit, eens te sturen. Misschien kon ik morgenavond langs komen en gingen we fijn iets eten samen, filmpkje kijken, lachen, ... Helaas is het morgen Pasen en moet ze naar huis.
Toen ik op de bus naar huis aan het wachten was, zag ik mijn reflectie in een raam en ik besefte iets cruciaal. Ik ben officieel depressief, en erger nog, ik ben EENZAAM. Echt eenzaam. Ik voel me zo alleen op deze wereld en dat terwijl er zoveel mensen rondom mij zijn. Ik ben alleen met mijn gevoelens en gedachten. Niemand om dat mee te delen, buiten hier dan. Toen ik dan in de bus zat en naar buiten staarde, zag ik donkere wolken met hier en daar wat zonnestralen. Ik was jaloers op die wolken. Ik wou dat ik zo ver weg was als hun en niet in deze wereld moest leven en zijn. Ik wil hier weg, echt. Ik heb de hele dag met een krop in mijn keel rond gelopen. Elk moment had ik spontaan kunnen wenen. Ik ben blij dat niemand aan me gevraagd heeft, of er iets is, want dan was ik in tranen uit gebarsten vrees ik. Eens thuis, heb ik me een kwartier in de badkamer opgesloten. De radio heel erg hard gezet, zodat niemand me zou horen wenen.
Ik haat mensen. Ik haat de band die ik verplicht ben te hebben met mensen. Ik haat die relaties, zowel de positieve als de negatieve. Waarom kan iedereen niet gewoon alleen zijn? Ik wil niet meer, echt niet meer. Ik ben alle hoop verloren en weet helemaal niet meer waar ik ga eindigen. Ik heb geen toekomst, geen doel, geen visie. Ik ben depressief. Ik ben eenzaam. Ik wou dat iemand me kwam redden, iemand zoals M. Maar dat zal niet gebeuren, zeker nu niet. Vandaag heb ik meermaals gedacht aan zelfmoord. Hoe kan ik het het gemakkelijkste doen? Bij welke manier heb ik het minste pijn? Wat zou ik in mijn afscheidsbrief zetten? En nee, dit is geen kreet om aandacht, zoals mensen wel vaak denken als iemand zo'n dingen zegt. Ik heb dit tegen niemand gezegd en dat zal ik ook nooit doen, enkel hier. Mijn plaatsje. Misschien is het wel een beetje een kreet om aandacht. Ik wil dat mensen me eens zien voor wie ik echt ben.
Ik denk net aan het feit dat M. van dinsdag t.e.m. donderdag naar Duitsland gaat met zijn vrienden. Feesten, lachen, drinken, eten, plezier maken, ... Ik word hier niet goed van. Waarom gebeuren er geen leuke dingen in mijn leven? Ik ben het allemaal zooo beu. Waarom gaan de dingen die ik graag wil doen NOOIT door. Londen, mijn date, ... alles gaat altijd mis blijkbaar. Ben ik dan echt gedoemd voor een leven zoals dit? Een leven zoals dat van mijn mama.
Het enige dat goed gaat, is mijn dieet. Een dieet kan je het eigenlijk niet noemen, aangezien ik amper moeite moet doen om niet te eten. Ik heb er gewoon geen zin in. Vandaag was er op het werk taart. Ik had ergens wel zin, maar ik vond het geen nut hebben. Waarom taart eten? Ik word er enkel dikker van en het zal me ook zeker niet gelukkiger maken. Zo denk ik nu trouwens over alles, bijna alles toch. Ik weet dat een date of zelfs een stom smsje van hém mij gelukkiger zal maken. In nog geen seconde zelfs. Terug naar het eten dan. Het is zowat het enige tegenwoordig waar ik nog wat controle over heb en ik ben niet van plan ook die controle op te geven.
Zoals jullie zien heb ik mijn blog (na nog maar twee weken, haha), een nieuwe lay-out gegeven. I hope you guys like it. Het is eigenlijk een soort van nieuw begin voor mij. Ik wil iets veranderen aan mijn blogs, namelijk meer van MIJ erin steken. Ik heb het gevoel dat ik iedereen in mijn leven teveel aandacht geef en mezelf verwaarloos. Ik mag niet vergeten dat ik niet leef voor anderen, maar gewoon voor mezelf.
Natuurlijk lijkt het me logisch dat ik jullie op de hoogte hou van de ontwikkelingen met M. Hij heeft wel degelijk een invloed op mijn leven. Zijn inbreng is zeker en vast niet altijd positief, maar hij is er wel en hoe hard ik ook moeite doe om hem het woord 'onbelangrijk' toe te schrijven, hij is wel degelijk belangrijk. Net even met hem gepraat. Zoals jullie merkten, was ik heel erg, ja laten we 'down' zeggen, daarstraks. Ik had hem dus een berichtje gestuurd. Zomaar, gewoon, niets aan de hand. Helaas stuurde hij niet terug. Zijn uitleg was dat hij te tam was om terug te sturen. Heel erg schandalig. Ik kan hem helaas niet vergeten. Ik wou dat ik hem in de onderste lade van mijn bureau verstoppen en er nooit meer naar moest kijken, iets van moest horen of iets bij voelen. Helaas werkt het leven niet zo. Het leven zal nooit lopen zoals ik het wil. The key is echter om jezelf elke ochtend weer uit dat warme bed te sleuren en met een glimlach aan het leven te beginnen.
Ik ben een goed mens. Ik geef veel om veel mensen. Ik trek me alles aan, ook de dingen die me normaal koud zouden moeten laten. Vanaf nu zal ik me vooral op mezelf concentreren. De hele S. situatie moet ik echt stillaan aan de kant schuiven en me concentreren op de dingen en de mensen die mijn leven af maken. Ik ga hiervoor echt moeten werken hoor. Het zomaar zeggen zal me niet veel helpen. Ik ga uit die 'comfort zone' komen en een beetje meer voor mezelf opkomen. Ik denk dat, als ik positiever denk en handel, dat ik ook meer positiviteit ga aantrekken. Enkel M. ja, ik weet niet goed wat ik met hem moet aanvangen. Hij doet de laatste tijd zo vreemd en ik heb het gevoel dat hij zijn interesse in mij aan het verliezen is. I don't blame him though. De laatste dagen was ik helemaal geen goed gezelschap. Helaas kan ik nu morgen niet bewijzen dat niet altijd zo ben en dat er wel degelijk meer in mij zit. We hebben achteraf nog wel goed gepraat hoor. Ik heb mijn hart een beetje kunnen luchten. Hij heeft geluisterd en begrip getoond. Hij heeft zich zelfs geexcuseerd voor morgen, omdat we niet kunnen afspreken. Hij heeft me ook een heel klein beetje moed ingesproken: 'kop op', zei hij. Het is een klein gebaar en betekent op zich niet veel, maar voor mij dus wel. Hij is en blijft de enige in mijn ogen die me echt begrijpt en waar ik toch ook mee op dezelfde golflengte zit. Hetgeen hij natuurlijk niet weet, is dat de tranen rijkelijk over mijn wangen stroomden, toen we aan het praten waren.
Ik heb nog zoveel te melden, maar eerlijk gezegd, heb ik daar geen zin in. Genoeg gepraat en geschreven voor vandaag. Ik neem een badje en ga fijn tv kijken met een tas thee. Vroeg het bed in, om morgen fris te kunnen werken. Ik ga hier door geraken jongens, maar ik heb ergens iemand nodig die me steunt. Hopelijk is dat M.
What if I fall and hurt myself? Would you know how to fix me. What if I went and lost myself? Would you know where to find me. If I forgot who I am, Would you please remind me oh? Cause without you things go hazy.
Ik heb het gevoel dat ik terug stilletjes aan in dat zwarte gat aan het vallen ben. Als ik mezelf dan herhaaldelijk zeg dat het mijn leven is en dat ik de enige ben die mijn leven kan beïnvloeden, helpt dat wel even. Totdat ik weer iets herinner over S. of M. of eender wie/wat, en dan krijg ik weer dat knagend gevoel. Dat gevoel is me echt aan het wegvreten en ik wil daar zo graag vanaf. Ik weet vaak niet meer hoe het verder moet en zeker niet op dagen zoals deze.
Ik heb constant iets nodig om naar uit te kijken, dat trekt mij meestal recht als ik me weer slecht voel. Hetgeen waar ik nu ENORM naar uitkeek, was mijn 'date' met M. Ik voel me momenteel ook vrij goed in mijn vel. Ik eet erg weinig, gewoon omdat ik er geen zin in heb. Nu kreeg ik vandaag helaas een smsje van hem.. Zijn ouders gaan een paar dagen naar Londen en ze nemen de autosleutels mee zodat hij niet weg kan met de auto. Ik vind het zooooooooo jammer! Morgen moet ik ook gaan werken en de dagen erna ook nog een paar keer. Ik moet ook zo snel mogelijk voor stage beginnen werken, want ik moet enorm veel boekhouden geven en dat is voor mij niet zo gemakkelijk. Dusja, je kan wel zeggen dat ik die 'date' echt kon gebruiken Ik kan nu serieus beginnen wenen. Echt. Ik voel me zo rot nu.
Ik ben soms misschien een beetje paranoïa, maar ik denk nu bijvoorbeeld soms dat hij dat maar verzint en niet met mij weg wil gaan. Ik weet dat dat stom klinkt, aangezien hij degene is die het in de eerste plaats heeft voorgesteld. Toch denk ik dat nu af en toe. Ik voel me zo slecht jongens. De tranen springen in mijn ogen. Ik wil nu een liedje luisteren dat hij me ooit heeft doorgestuurd en zie dat het op de soundtrack staat van 'the girl next door'. Daarin speelt zijn blonde vlam. Ik zie nu een foto van die jongen en dat meisje. Het lijkt allemaal zo ver weg ineens. Ik heb het gevoel dat ik nooit zijn droommeisje zal zijn en dat ik nooit de plaats van dat blond meisje kan innemen in zijn versie van 'the girl next door'.
Ik ging net eens op zijn facebook profiel kijken en ik zag dat er een meisje van zijn klas 'hey' had gezegd. Je gaat me nu toch niet wijsmaken dat meisjes dat zomaar doen e. Ik kan er niet meer tegen en ik heb op het moment weinig zin om er tegen te vechten. Ik wou echt dat ik nu gewoon doodviel en dat meen ik. Het is me allemaal weer veel te veel nu. Mijn hoofd zit precies vol met beestjes die alle positieve dingen wegeten.
Nadat hij die sms had gestuurd, heb ik lang gewacht om terug te sturen. Dat kwam omdat mijn geld op was en ik dus nu pas terug geld op mijn gsm heb staan. Ik heb hem gestuurd dat ik het heel erg jammer vind, maar dat het vakantie is en dat ik hem toch graag tijdens de vakantie eens wou zien. Nog niets terug gehad. Komaan. Stuur. Nu. NU! Een lief smsje zou alles beter maken.
Geen idee wat ik nu ga doen. Ik lag net wat in de zetel, tv te kijken, maar dan begin ik te piekeren. Als ik online kom, zie ik S. en dat is nu toch wel hetgeen dat ik NIET nodig heb. Die troela haar gemekker en gezaag. Toch sta ik hier offline op msn, gewoon in de hoop dat hij online komt. Ik wil niet eten. Ik wil geen muziek luisteren. Ik wil geen film kijken.
Vandaag, en gisterenavond eigenlijk, waren niet zo tof. Gisterenavond door M. en vandaag vooral door S. First things first, M. Ja, hij was weer zo belachelijk aan het doen over mijn muziekkennis. Ik heb hem OOIT eens gezegd dat ik wel eens graag naar electro en house luister, wat op zich helemaal geen misdaad is. Maar hij doet daardoor wel alsof ik minderwaardig ben en alsof ik niets van 'echte' muziek ken. Dat slaat natuurlijk echt NERGENS op. Ik luister alle soorten muziek gewoon graag en dat lijkt me zelfs beter dan je tot één genre te beperken. Ik was het kotsbeu toen hij daar wéér over begon, dus heb ik gewoon gezegd: ik heb geen zin om nu met u te praten, daaag. Hij zei ook 'daaag' en dat was het dan. De hele avond en dag niets meer van hem gehoord, dus dat was echt ge-wel-dig voor mijn humeur. Net was ik even gaan eten en stond in op afwezig op msn, en toen ik terug kwam zag ik dat hij iets had gezegd: 'koppig mens ' Maar ik was dus weg en hij was ondertussen ook offline toen ik terug kwam. Maar toch goed e! Ja, echt. Ik was een beetje bang dat dit weekend niet zou doorgaan, maar het lijkt nu wel opgelost!
Dan nu de S. situatie. Ja, ze deed weer ongelofelijk vervelend vandaag. Ik ben uiteindelijk tegen een andere vriend begonnen over haar. Laten we hem I. noemen. Hij kent haar ook van school en zit zowat in ons 'groepje'. We praten wel vaker over serieuze zaken en ik weet dat ik hem kan vertrouwen. Hij gaf me overal akkoord en we hebben goed gepraat. Daarna ben ik er nog met mijn papa over begonnen. We zijn eigenlijk tot een soort van conclusie gekomen, die vreemd genoeg nog goed lijkt te kloppen. S. heeft altijd van die onderdanige vriendinnen gehad. Helaas ben ik helemaal niet zo. Ik heb eigenlijk ook meer vrienden dan haar en zij kan dat blijkbaar niet hebben dat ze nu niet meer promqueen is. Vooral met dat verder studeren. Als ik ga verder studeren, dan sta ik weer een stapje voor en dat wil ze niet. Alles wat ze zegt is doordacht en gewoonweg GEMEEN. Ik haat haar echt. Ik heb jullie al eens verteld over dat knagend gevoel aan mij hart, awel, dat gevoel krijg ik ook als ik weer zo een gemene opmerking van haar hoor. Zij voedt bij wijze van spreke dat knagend gevoel en is dus helemaal niet goed voor mij. Ik zie nu net op haar facebook een kleine hint in haar reactie op iets, dat ze naar de fuif gaat vanavond... Vreemd, daar weet ik niets van Dat boeit me eigenlijk niet zo. Ik hoop dat ze gaat, zodat ik net hetzelfde kan doen zonder problemen te krijgen.
Oei oei, M. zit hier toch wel serieus belachelijk te doen op msn. Ik ga hier afsluiten, zodat ik me daar volledig op kan focussen. I'll keep you guys posted!
Ik voel me zo ongelofelijk zwak. Het lijkt wel alsof ik constant in slaap val en het zelf niet door heb. Ik zit de ganse dag voor de computer, omdat het nu enorm druk is voor school. Ik slaap trouwens enorm slecht, heb maagpijn en eet veel te weinig. Op zich ben ik nog wel vrij positief ingesteld, in mijn hoofd bedoel ik dan. Mijn lichaam wil precies gewoon niet mee. Ik zie er ook enorm slecht uit: wallen, onverzorgd en zelfs ongewassen haha. Nee, ik weet niet wat het is. Ik ben mijn pit een beetje kwijt de laatste tijd...
Ik zei het net al, ik eet enorm weinig. Niet omdat ik daar per se op let, ale, als ik dan toch iets eet, let ik er wel op dat ik iets gezonds neem. Ik heb gewoon precies geen tijd en zin om te eten. Ik heb zoveel dingen waaraan ik moet denken momenteel. Ik vind dat allemaal niet zo erg hoor, maar het voelt toch wel wat vreemd aan. Ik ga eens een lijstje maken van wat ik gegeten heb, gewoon voor mezelf.
's morgens: - 4 cracotten met prepare
'smiddags - een kom soep - magere yoghurt
tussendoor - een appel
Oké, dit is echt erover e. Voor mij toch. Ik moet wel nog avondeten. Ik heb geen idee wat het gaat worden, maar ik heb nergens zin in. Ik voel wel dat mijn maag nood heeft aan eten, maar in mijn hoofd kan ik best nog zonder. Ik ga toch wel wat eten, aangezien ik al zo moe en zwak ben. Het klinkt misschien vreemd, maar telkens als ik me zo voel, denk ik dat ik een of andere ziekte heb, zoals kanker. En als ik daar dan aan denk, doet me dat weinig. Ik weet dat dat heel erg is, geloof me. Maar ik voel er niet veel bij.
Gisteren stuurde M. een vreemd woord naar me: 'kulleke'. Ik had dus geen idee wat dat betekende, dus heb ik het gevraagd en hij zei dat het iets positiefs was. Nuja, ik wou zeker zijn en ik had het eens aan mijn papa gevraagd. Die zei dat het helemaal niet positief was en dat het zoiets betekende als 'snulletje' of 'ventje', maar ook meer in een denigrerende manier. Het was toch alleszins niet iets wat je naar een meisje stuurt, zei hij. Ik vind zo'n dingen dus echt belachelijk e. En hij deed dan ook weer dat ik overdreef, maar komaan, ik ga hem toch ook niet beun of draak noemen. Achja, zoals ik zei, de laatste tijd boeit het me allemaal niet meer zoveel. Ik ben numb voor alles.
Om nog zo een voorbeeldje te geven, S. gaat waarschijnlijk toch verder studeren en hoogstwaarschijnlijk dan mijn richting. Het boeit me allemaal niet meer. Ik ben op, moe, overmoe zelfs. Ik ben vandaag tot 11u in bed blijven liggen en ik ben de hele dag nog moe geweest. Tegenwoordig drink ik 'smorgens ook 2 koffie's ipv eentje, en niet zomaar omdat ik het lekekr vind, maar echt omdat het noodzakelijk is.
Ik weet echt niet wat er aan de hand is, maar ik wil dat het stopt! Het is niet hetzelfde als dat negatieve gevoel waar ik het altijd over heb, dat depressieve gevoel. Dat is het dus net. Het is deze keer echt lichamelijk en ik vind het zo jammer Net nu mij mentaal beter voel, laat mijn lichaam het afweten. Ik ga straks mijn papa nog eens om raad vragen, want dit is echt niet meer normaal...
Het lijkt allemaal zo negatief, maar ik voel me vrij goed hoor, mentaal dan. Ik wou wel dat ik me meer 'aantrok' van de M. situatie. Ik voel het negatieve niet meer, maar het positieve ook niet. Achja, het zal wel beteren denk ik zo.
I go to sleep and I imagine that you're there with me
Het lijkt precies zo lang geleden dat ik een blog geschreven heb, hoewel het nog maar net iets meer is dan een dag. Dat komt deels door die moeheid. Die pilletjes werken op lange termijn wel, maar ik heb dringend een boost nodig, want zo kan ik echt niet lang meer verder. Je ziet het ook aan mij. Ik heb elke ochtend wallen, mijn haar ligt niet zoals ik het wil en ik voel me niet super in mijn vel, hoewel ik goed aan het dieeten ben.
Dit lijkt allemaal zo negatief, maar ik kan het allemaal goed plaatsen! Het gaat heel goed met mij momenteel. Ik voel me echt goed, zeker als ik dat vergelijk met een paar dagen geleden. Ik moet jullie ook iets toegeven. Ik ben echt verliefd aan het worden. Ik voel het in mij. Ik ben gelukkig en ik moet M. daar een groot stuk voor danken, want hij maakt me enorm gelukkig. Ik krijg ook echt kriebels en vlinders in mijn buik als ik aan hem denk... Ik heb hem niet meer gezien sinds november moet je denken, maar hij doet me iets. De persoon die hij is, maakt hem gewoon enorm aantrekkelijk. Het is dus helemaal niet louter fysiek, hoewel hij de definitie van HOT is :D
Net waren we weer leuk aan het praten. Plots vroeg hij me wat ik eigenlijk van hem vond, want hij vond mij een heel toffe. Dat klinkt allemaal zo stom en 'serieus', maar we waren de hele tijd al aan het lachen met elkaar. Dus het kwam er zo lief uit, want hij lachte ermee en toch weet ik dat hij het meende. Toen waren we ook even bezig over pukkelpop (waar ik zo dadelijk nog op terug kom!). Ik woon vlakbij de weide van pkp en ik zei dat ik me dan elke dag gewoon kon gaan wassen thuis. Hij ging daar natuurlijk op in dat ik hem maar moest uitnodigen haha. Ik kan het me al hééélemaal inbeelden. Wij in een tentje, zomer, feest, ... en alles wat daar nog bij komt kijken ;-) Dat heb ik jullie nog niet verteld, maar het is toch belangrijk vind ik persoonlijk. M. is nog maagd, en hij zal daar niet snel verandering in brengen denk ik. Pas als het echt goed zit, wil hij die stap zetten. Ikzelf ben geen maagd meer, maar ik ben blij dat hij er zo over denkt, want als er één ding is waar ik bang voor heb is mezelf blootstellen. In dit geval dus letterlijk ;-) Hij was ook aan het vertellen, dat als ik hem nu wat meer ging zien, ik hem heel leuk zou vinden enzo. Ja, het was allemaal met een lachend gezicht, maaar ... hij geeft toch al hints dat we deze keer wat vaker weg zullen gaan samen. LEUK toch? :D
Dus nu: PUKKELPOP! Ik woon zelf heel dicht bij de weide, maar om de een of andere reden lapte ik het elk jaar om net in die periode vakantiewerk te hebben. Deze keer heb ik gezorgd dat ik toevallig net die week van augustus niet kan ;-) De namen tot nu toe zijn echt AWESOME! Mumford & sons, placebo, white lies, jónsi, prodigy and so on. Ik kijk al uit naar de volgende namen! :D
Kennen jullie Elisha Cutberth? M. vindt haar dus superknap. Het grappige is dat ze helemaaaaaaaaaal niet op mij lijkt. Ik heb namelijk donker haar, bijna zwart zelfs en al helemaal niet haar figuurtje. Ik snap trouwens niet wat hij zo geweldig aan haar vindt, c'mon e. It's a boy thing I guess... Ik durf hier niet goed een foto van mezelf op te plaatsen. You never know who'll read this en aangezien mijn blogs niet altijd even lief zijn voor sommige mensen... Ik lijk wel een beetje op de zangeres van de eerste foto. Zelfde coupke, mijn gezicht is enkel wat spitser. Mijn tante zei me vroeger altijd dat ik wat weg had van Sandra Bullock, dus ja, probeer maar een beeld te vormen! ;-)
Luister eens naar pumpkin soup vn Kate Nash, you'll love it!
I'm like a shooting star. I've come so far, I can't go back
Soms als ik aan een bog wil beginnen, heb ik er niet onmiddellijk veel zin in. Al dat schrijven en typen en vingers bewegen. Maar uiteindelijk ben ik blij dat ik kan schrijven en vooral acheraf heb ik er veel aan. Ik herlees ook vaak mijn blogs om dat gevoel wat ik toen had, terug te krijgen. Vooral die ene blog waar ik me zo gelukkig en bevrijd voelde, die helpt me vaak. Zeg maar elke dag, sinds ik hem heb geschreven.
Vandaag was een super positieve dag! Eigenlijk is er niet veel gebeurd, maar ik heb me gewoon niet veel slecht gevoeld. Dat gevoel waar ik het zo vaak over heb, is niet louter een mentaal gevoel, maar ik voel het ook echt in mijn lichaam. Meestal op mijn borstbeen, dicht bij mijn hart. Als er dan weer een kleine tegenslag is, begint het daar echt te knagen. Ik heb het natuurlijk al gevoeld vandaag, maar ik heb me er tegen verzet. Ik wil hier echt tegen vechten en dat ga ik ook doen. Ik geloof ook echt in die filosofie dat als je positief denkt en leeft, er enkel goede dingen jouw kant uitkomen. En dat is de bedoeling e :D
Gisteren nog fijn gepraat met M. Even leek het de foute kant uit te gaan, want hij begon weer flauw te doen over mijn muziekkennis. Hij doet vaak alsof hij echt meer weet dan mij en dan maakt hij het enkel erger door artiesten op te noemen, die ik dus niet ken. Ik vertik het om muziek op te zoeken, die ik niet graag hoor. Hij zegt achteraf wel dat hij me maar plaagt, maar ik ben er vrijwel zeker van dat er veel waarheid zit in dat 'plagen'. Achteraf werd het dan toch weer leuker, want het ging over disney, haha. Ja sorry hoor jongens, ik ben misschien wel 20, maar ik luister en kijk nog steeds naar disney! Ik was the lion king aan het kijken. Toen hij ging slapen kwam er ineens dat liedje van 'Cannnnnnnn you feeeeel the looove tonight' en dat heb ik dan ook naar hem gestuurd. Ja, zo duidelijk wel voor de grap e. En wat nu volgt is echt heel erg schattig. Hij stuurde terug, 'I can show you the world! Shining, shimmering, splendid, ...' Voor diegene die het niet herkennen, het komt uit 'a whole new world' van aladdin. Toevallig een van mijn lievelingsliedjes van disney, maar wat mij het meest ontroerde was de boodschap erachter... Dat is toch gewoonweg lief, niet? Zo kan ik hem wel beschrijven: LIEF. Echt, geweldig.
Het dieet verloopt, ja, zoals het moet lopen geloof ik. Ik zal hier eens een opsommingske maken van wat ik vandaag gegeten heb. Ik denk echt wel dat het meevalt.
Eigenlijk vind ik dit heel erg weinig. Toch zit ik goed vol. De rijst vond ik vandaag ook niet zo lekker. Het had zo een vreemd smaakje, precies iets te lang laten koken. Omdat ik zo weinig rijst heb gegeten, ga ik mezelf straks nog trakteren op een soepje. Dat is ook niet slecht voor de lijn, vult goed en is yummie!
De vermoeidheid is nog steeds even erg. Ik moet nu echt moeite doen om mijn ogen open te houden. Gelukkig is papa vandaag pilletjes gaan halen. Ik moet er eentje per dag nemen. Papa stelde voor dat ik dan elke ochtend een pilletje nam, maar ik ga het 's avonds doen, zodat ik vandaag al kan beginnen. Het is echt nodig. Vandaag is er ook goed nieuws gekomen i.v.m. dat project van Broederlijk Delen, waar ik het ooit eens over heb gehad. We vonden maar een BV en toen heb ik eens naar de goed nieuws krant van HBVL gemaild. Vandaag reactie gehad dat ik een foto en kort tekstje mag opsturen en dat het in de krant komt! Dat is echt heel goed nieuws! Zoals ik zei ... het is een GOEDE dag.
Ik heb geen idee of vandaag iets op tv komt, maar ik wil echt iets leuks zien vanavond! Heeft iemand een tip voor een goede film? Haha, who am I kidding. Niemand reageert ooit op mijn vragen :D Voor een liedje, luister naar colours of the wind van pocahontas! DOEN! :D
xoxoxoxo
PS: Laatst zag ik op facebook iemand reageren: "Sinds wanneer is 'tof' terug hip?" Aangezien ik dat meisje niet moet en omdat ik altijd tof zeg, een kleine ode aan een groot woord! TOF TOF TOF TOOOOOOOOOOOOF!
Tot nu toe werkt dat 'think positive'-gedoe echt heel goed! Ik heb veel mogelijkheden gehad om mij slecht te voelen, maar ik heb er echt tegen gevochten. Het is niet altijd gemakkelijk, ik moet er echt veel moeite voor doen, maar het is zeker de moeite waard.
Vandaag heb ik toch vrij veel gedaan voor school. Ik zou nu nog lang kunnen verder werken, maar ik ben moe en heb geen zin haha. Ik heb ook nog wel wat tijd, dus dat komt wel in orde. Het feit dat ik moe ben komt helemaal niet omdat ik te weinig slaap, want ik slaap heel erg veel en heel erg vast ook. Toch blijf ik moe. Ik kan nu bijvoorbeeld gemakkelijk in slaap vallen. Ik denk dat ik weet waaraan het ligt. Even geleden had ik nét hetzelfde aan de hand en bleek dat ik een serieus tekort had aan vitamine B12. Dat zit vooral in dierlijke producten en aangezien ik amper vlees eet of melk drink ... Het kan ook zijn dat mijn lichaam die vitamine gewoon niet opneemt, want ik heb daar eens wat opzoekingswerk naar gedaan en ja, toen stond dat daar. Als je bijvoorbeeld ooit iets aan je maag of darmen hebt gehad, kan het zijn dat je lichaam dat nietmeer opneemt. Ik heb een paar jaar geleden mijn appendix laten weghalen, misschien daardoor? Ik ben er vrijwel zeker van dat het daaraan ligt, dus gaat papa morgen eens kijken voor pilletjes ofzo.
Gisterenavond heb ik fijn liggen nadenken over M. in mijn bed. Ik droomde dat we iets gingen drinken en dat we onderweg naar de auto kusten, tegen een muur. Ik voelde me helemaal romantisch vanbinnen en geloof me, dat is niet vanzelfsprekend voor mij. Ik ben namelijk vrij afstandelijk als het op romantiek aan komt en ik heb er ook zo een beetje mijn eigen speciale, niet uit te leggen definitie van. Maar dat gevoel wat ik toen had, was dus wel degelijk romantiek. Ik was ook aan het luisteren naar 3055 van Ólafur Arnalds en dat hielp wel heel veel. Als je wilt weten wat ik bedoel, zet dat liedje dan zeker eens op! ;-) Hij zei gisteren ook dat hij ergens gezellig wou gaan. Ik weet eigenlijk niet echt wat zijn bedoelingen zijn en ik heb er ook nog niet echt over nagedacht. Ik ben geen puber meer, dus ik weet goed genoeg dat ik niet ineens samen ga zijn met hem als we kussen dit weekend. Dat zou ik ook helemaal niet willen, maar toch, waar staan we dan? Moest dat gebeuren? Nuja, de vraag is natuurlijk, gaat dat ook wel gebeuren? Ik hoop natuurlijk van wel. Ik krijg serieus kriebels in mijn buik als ik daaraan denk. Maar goed dat dit nu gebeurd is, want ik zag het even geleden totaal niet meer zitten en dit geeft me enorm veel hoop. Ik ben net even met de hond gaan wandelen en ik beeldde me in dat ik samen met M. daar wandelde. Zo tussen de bomen en in de wei, zou echt leuk zijn! Ja, ik ben vrij.. laten we zeggen, ja, melig vandaag. Ik voel me zo, gezellig :D
Het dieet gaat niet meer zo geweldig als een paar dagen geleden. Dat komt deels door het feit dat ik constant zo moe ben en dan heb je ook meer honger. Ik wil niet tegen jullie liegen, want dan zou ik tegen mezelf liegen. Ik heb vrijdag dus pizza gegeten, gisteren frietjes en vandaag.. ja hoor, weer frietjes. Ik heb er wel geen spijt van, aangezien ik positief probeer te blijven, maar vanaf morgen ga ik toch weer goed op m'n kin kloppen. Die 5 dagen voor mijn date zullen nog wel lukken zeker. Ik heb nu ook een beetje een 'doel', dus dat gaat me zeker lukken. Haha, ik voel mijn buik echt tegen mijn riem spannen. Schandalig, foei foei.
Ik ga me dadelijk eens een filmpje downloaden, iemand misschien een tipje? Trouwens, toch altijd vreemd als het uur zo verzet wordt. Het is al dadelijk zo laat nu, maar zo erg vind ik dat momenteel niet. Dit is al een kleine start naar de zomer toe. Ik ben eens benieuwd hoe het leven er over een maand of 2 gaat uitzien. Ik ben nu al 2 weken bezig met deze blog en er is al zoveel veranderd...
Degene die mijn blog af en toe lezen, moesten die er zijn natuurlijk, vinden soms misschien dat mijn titels niet bij mijn blogs passen. Awel, daar geef ik jullie volledig gelijk in, maar ik weet vaak niet wat ik al titel wil zetten en aangezien ik verzot ben op mooie zinnetjes en one-liners, wordt het vaak zoiets. De meeste titels komen dan ook uit liedjes. Ik ben dan een liedje aan het luisteren en plots hoor ik een zinnetje dat me aantstaat en dat ik dan probeer te onthouden voor deze blogs!
Vandaag ga ik jullie een liedje meegeven van Ingrid Michaelson, 'be ok'. Is ook nog eens toepasselijk op mijn situatie ;-) - I just want to be ok today. I just want to feel something today! -
You know what guys? Ik ben het BEU als koude pap om hier altijd mijn negatieve shit van de dag neer te schrijven. Hoe gaat me dat in godsnaam verder helpen? Ik was een uurtje geleden begonnen aan een blog waarin alle negatieve dingen van mijn dag in voorkwamen, maar halfweg besefte ik dat ik daar allemaal geen zin in had. IK ben degene die mijn dag goed of slecht maakt en niemand anders! Dus fuck all the rest, echt. Dit is mijn leven, mijn dag en ik maak er verdorie van wat IK wil.
Om jullie toch up to date te houden, zal ik hier snel eens schrijven wat er dan gebeurd is vandaag. Ja, S. gaat mee naar Londen als we in juni gaan. That's it. But who really cares? Zij is de laatste persoon op deze aarde die mijn leven en mijn gevoelens mag bepalen. Het is MIJN leven en alleen IK zal bepalen hoe dat leven verloopt en hoe ik me erbij voel! Dus zodra ik weer iets lees of hoor van S. dat me niet aanstaat zal ik hieraan denken: IK ben degene die alles bepaald van mijn leven en zij is de laatste persoon die die rol mag overnemen! NAH!
Haha, oke, ik heb ondertussen alles 5 x herhaald denk ik, maar ik hoop dat jullie beseffen dat dit een hele doorbraak voor mij is. Nog zo iets. Ik heb vandaag mijn uurroosten van stage gekregen en blijkt dat ik veel mentoren heb en veel vakken moet geven die ik niet leuk vind of zelfs niet ken. Maar zoals de rest, zal ik ook hier mij uittrekken! Ik moet echt stoppen met alles zo negatief te bekijken, stage is altijd moeilijk en het zal altijd wel wat tegenvallen, maar ik zit in mijn laatste jaar en ik heb nog nooit slechte commentaar gehad... Dus WAAROM zou ik me nu plots zo onzeker moeten voelen? NIET NIET NIET! Ik ga mezelf dit niet meer aandoen. Vanaf nu maken we hier een afspraak: THINK POSITIVE!
En daar gaan we dan nu eens snel mee beginnen! Ik ben vandaag heeeerlijk gaan winkelen en ik heb alles gevonden dat ik al lang wou, maar nooit ben achter gaan zoeken. Even een opsommingske: een zwarte leren jasje, een vestje dat je zo over ene hemdje kan doen (als je snapt wat ik wil zeggen) en een langer golfje. Ik ben heel erg blij met mijn nieuwe aanwinsten. Ik voel me beter en zelfzekerder. Ik kijk nu ook al helemaal uit naar mijn date met M. Haha, je zou me hier eens bezig moeten zien, ik kan wel wenen van geluk! :D Vandaag heb ik ook een beetje mannelijke aandacht gekregen en daar werd ik echt blij van! Het was namelijk zo, ik moest oversteken met mijn vriendin en een auto stopt om ons over te laten. Zoals altijd steek ik mijn hand eens vriendelijk op en blijkt dat daar 2 jongens in die auto zitten, glimlachend naar mij. Net toen ik overgestoken had, keek ik nog eens achter mij naar hun en waren ze fijn aan het glimlachen op mij. Maar ja, niet zomaar glimlachen, zo ja, je weet wel wat ik bedoel! PLUS: die vriendin van mij zei dat ik precies afgevallen was en ja, dat maakte alles af natuurlijk!
Hah, ik wou dat ik nu fijn met M. op date kon gaan. Dat heb ik hem ook gestuurd, haha. Hij is nu in kinepolis, naar het opera aan het kijken. Ik weet dat dat vreemd klinkt, maar hij luistert en ziet dat graag en dat vind ik helemaal geweldig aan hem. Hij is niet zo cliché als al die andere jongens, hij is speciaal en daar hou ik van. Ik wil hem, ik wil hem, ik wil hem ZO graag!
Foei, nu ben ik wel heel erg gelukkig bezig, maar dat mag ook wel eens. Ik ben nu naar I'm just a girl van no doubt aan het luisteren en dat maakt dit plaatje helemaal af! Ik heb foto's toegevoegd van Blake Lively aka Serena Van Der Woodsen uit gossip girl. I reaaaallly love her style! In een van de foto's zie je ook dat ze zo'n vestje aan heeft, dat wit/beige achtige. De hoge hakken laat ik liever, aangezien ik al vrij groot ben op zich.
Jongens, ik ga jullie laten! Morgen ga ik met volle moed aan mijn stagevoorbereidingen beginnen en mijn portfolio's eens een beetje beginnen afmaken! En ik ga niet één keer negatief denken, nooooo freakin' way! :D
Just an ordinary Saturday, denk ik. Tot nu toe toch nog. Er zijn wél veel dingen weer gebeurd die ik dadelijk uitgebreid zal uitleggen, maar het doet me allemaal niet meer zoveel als voorheen. Ik weet niet precies waar het aan ligt, maar ik denk aan dit hier. Mijn blog dus, en dat is helemaal en totaal positief bedoeld hoor. Het feit dat ik hier alles kan neerschrijven zorgt ervoor dat ik alles onder ogen moét zien en vervolgens kan gaan analyseren en relativeren. Het feit dat ik alles neerschijf, maakt het écht en maakt het werkelijk. Achja, tot zover het diepzinnige gepraat.
Gisterenavond kreeg ik ongelofelijk goed nieuws: S. ging niet meer naar Londen! Ik was overrr-gelukkig! Maar zoals je net al las gebruikt ik de verleden tijd van 'gaan' en daar heb ik een goede reden voor. Gisteren stuurde ik dan naar die vriend die alles ging regelen, hoelaat en waar we morgen (vandaag dus) gingen afspreken voor te boeken. Hij belde me met een ja, niet zo toffe boodschap. Hij was namelijk vandaag nog langs geweest bij het reisbureau en blijkt dat we te laat zijn voor die big deal, met als gevolg dat het tripje dubbel zo duur zou worden. En dat kan ik me helaas niet permiteren. De rest trouwens ook niet. Dus the deal is off. Londen gaat niet door. Ik ben daar heel mottig van, echt. Ik had daar zooo naar uitgekeken. Die vriend zei dat we dan eventueel in juni konden gaan, wat ik ook wel zie zitten. Maar dan hebben we weer het probleem van dat sommige van ons groepje dan nog examens hebben en ikzelf studeer af. Ik mag dus mijn graduation niet gaan missen of course. En in mijn geval is het probleem van S. nog. Misschien gaat ze dan wél meegaan en dat gaat voor mij persoonlijk ook al veel verpesten. Ik hoop echt dat ze dan niet meegaat, want in juli gaat ze al naar Turkije met haar lief. Dus misschien wil ze niet zo kort na elkaar op vakantie. Money isn't an issue bij haar trouwens, dus daar moet ik al niet op hopen.
Omdat Londen voorlopig niet doorgaat, zit ik met mijn hoopje geld dat ik goed gespaard had en dat ik graag had willen uitgeven. Vandaag ga ik even naar stad en ik ga eens kijken voor een leren jasje, liefst zo een donkergroen fzo. Het mag natuurlijk niet té duur zijn, want zoveel geld heb ik nu ook weer niet. Ik heb het wel nodig vind ik persoonlijk. Ik heb nu enkel een dikke winterjas en een bruine leren jas die ik eigenlijk niet meer mooi vind. Nu het zowat beter weer aan het worden is, heb ik dus niets deftigs om aan te doen. Het zou ook zeker een goede investering zijn, want ik zou die jas sowieso dragen tot het echt niet meer gaat. Ik HOOP echt dat ik in de H&M zo een exemplaar vind! Duimen zou ik zo zeggen. Waarschijnlijk ga ik vanavond het resultaat wel al posten, maar ik kan niets garanderen.
Gisterenavond nog even met M. gepraat. Het was al vrij laat, dus het gesprek werd vreemder en leuker met de minuut. Het werden zo een beetje seksueel getinte gesprekken, haha. Ik moest van hem dromen, door net voordat ik ging slapen aan hem te denken. En haha, let op: aan zijn natuurlijke passie. Ik kan me héél goed inbeelden dat er veel passie in die jongen zit. Hij is voor mij persoonlijk dan ook wel echt de definitie van sexy. He's got it all ;-)
Toen ik begon aan deze blog, wou ik 'm 'it's all about the money' noemen, maar ik heb beslist dat niet te doen. Ik moet inderdaad rekening houden met mijn financiele toestand, mijn ouders trouwens ook, maar het is zeker niet all about the money. Ik heb een rijk leven, met al mijn vrienden, familie en liefde. Dat is iets dat mijn ouders mij geleerd hebben. Blijf niet op je geld zitten, maar leef er je leven zo goed mogelijk mee. Morgen kan alles weg zijn en dan zit je daar met dat geld. Sommige mensen, waaronder S., moeten o.a. deze levensles nog leren. Daardoor voel ik me rijker dan eender wie. Ik hoop dat jullie dat ook snappen en leven volgens die zin.
Listen to: kate nash - mouthwash - and I'm singing o-oh on a Friday night and I hope everything's gonna be alright -
Jongens jongens jongens toch. Ik voelde me deze morgen zo ongelofelijk vreemd, alle, het is nog steeds gedeeltelijk aan de hand. Gisteren was ik dus weg geweest en ik had geen druppel alcohol gedronken en lag om half 4 nuchter in mijn bed. Ik had voor alle zekerheid mijn wekker gezet om 13u, maar ik was er echt van overtuigd dat ik vroeger wakker ging worden. Niet dus! Ik ben dus om 13u wakker geworden door mijn wekker. Ik voelde me super vreemd en verward.
Het erge is dat ik gisterenavond toen ik thuis kwam, nog een sms naar M. had gestuurd en geen had terug gehad. Het was al 13u, dus hij was normaal toch al wakker. Ik ben echt vloekend uit mijn bed gestapt, haha. Ondertussen heb ik wel weer een sms gehad van hem, dat zijn geld op was en dat hij daarom niet dadelijk kon terug sturen. Dus dat probleempje is dan ook al weer van de baan. Gisteren heb ik nog even met hem gepraat, maar niets dat hij zei kon mij blij of tof maken, dus heb ik ook niet geweldig tof tegen hem gedaan. Daarmee dat late smsje nog... Ik hoop dat vandaag iets leuker wordt, want ik voel me nog altijd zo weird en ik ga thans een toffe avond tegemoet. Ik ga namelijk uiteten met mijn vriendinnen en achteraf iets drinken. Dus klinkt allemaal veelbelovend, niet?
Gisterenavond was trouwens niet veel. Allemaal van die kinderen daar, hoewel hun examens toch nog niets gedaan zijn? We hebben daar dus maar wat gestaan en naar mensen gekeken. Achteraf wouden een paar iets gaan eten en heb ik ook maar een paar frietjes gegeten, waar ik me achteraf wel wat schuldig over voelde. Toen ik me gisteren aan het klaarmaken was heb ik iets ergs gedaan. Ik heb mezelf laten overgeven. Ik had daarvoor een klein zakje chips gegeten en toen ik mijn buik zag, werd ik echt gek. Ik heb zo'n dingen nog al gedaan, maar ik heb geen boulimia ofzo hoor. Geloof me, zo zie ik er echt niet uit. Ik weet dat het fout is, maar toch voelde ik me al wat beter.
Wie er gisteren HELAAS ook was, was mijn ex. Ik was 'm gisterennamiddag ook al tegen gekomen in stad, maar hij doet altijd zo belachelijk e. Ik was degene die het uitmaakte ja, maar dat is nu al bijna 3 jaar geleden, KOMAAN. Get over it. Hij kan gewoon niet fatsoenlijk doen tegen mij. Ofwel maakt hij zichzelf belachelijk door de slungel uit te hangen, ofwel probeert hij me te negeren als ik hem zie, ofwel doet hij weer té fel, ... met als gevolg dat ik liefst zoveel mogelijk afstand van hem neem. In stad was hij praktisch achter een bloempot gesprongen, in de hoop dat ik hem niet zou zien en toen hij doorhad dat ik hem wél had gezien, deed hij weer zo 'HEEEEY!'. En gisterenavond was ik al helemaal niet in the mood voor dat gezever, dus toen hij met mijn vriendin kwam praten, luisterde ik wel mee enzo, maar niet meer dan dat. Hij is zeker 5x met mijn vriendin komen praten en stond elke keer meer en meer met zijn rug naar mij toe. Dus toen zaten we weer in de negeer-fase. Toevallig ging hij door toen wij doorgingen en ik hoorde hem achter ons praten over dat hij zo kwaad was op iemand omdat die niet fatsoenlijk kon doen. Het zou me niets verbazen als dat over mij ging. Hij zei het dan ook net luid genoeg, opdat ik mee zou kunnen luisteren, of ik nu wou of niet. Die jongen heeft volgens mij één of andere vorm van autisme. Toen we samen waren zei hij ook eens dat hij echt geloofde dat de wereld rond hem draaide en dat hij in een soort van film zat waarin elk personage voor hem was uitgekozen. Ik weet het, what the fuck. Daardoor en door ontelbaar veel andere dingen, heb ik het ook uitgemaakt. Sindsdien kan hij dus niet meer gewoon tegen mij doen. Hij is ook zo anders dan M. Geef mij M. maar - anytime, anywhere ;-)
Morgen gaan we trouwens Londen boeken, normaal gezien toch. S. heeft nog altijd niets laten weten of ze nu meegaat of niet. Dat ander meisje ook niet trouwens. Ik heb er ook helemaal niet meer achter gevraagd. Het is hun probleem toch. Ik hoop echt dat ze niet meegaat, en ik begin ook meer en meer te geloven dat die droom werkelijkheid zal worden. Want zeg nu zelf, als ze écht meewou, had ze toch zo snel mogelijk iets geregeld en dat ons laten weten? Achja, we zullen het morgen definitief weten zeker! Duim allemaal maar goed voor mij! ;-)
Goed, ik ga nog een beetje opzoekwerk doen voor school en dan mij eens douchen voor vanavond. Dat is nog zoiets vreemds! Ik had gisteren nog de moeite gedaan om mij helemaal te ontschminken enzo, maar toen ik deze morgen wakker werd zag ik er nog uit als een monster. Haha, maar oké. Een liedje misschien nog? Eens even door mijn itunes scrollen... Band of horses met the general specific, vind ik wel erg mooi!
Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik deze dag moet beschrijven. Ik heb een beetje gemengde gevoelens, of beter gezegd, geen gevoelens over deze dag. Het lijkt wel alsof ik deze dag gewoon 'geleefd' heb en verder niets. Ja, je kan wel zeggen dat ik vandaag een beetje 'numb' ben.
Deze morgend moest ik er al uit om 6u, omdat ik voor 8u op school moest zijn voor een workshop over duurzame verpakking. Die ik trouwens zelf heb gegeven. Het was tegen mijn verwachtingen eigenlijk best goed gegaan. Ik had daar gisterenavond nog serieus over zitten stressen, want ik voelde me echt onvoorbereid. Dus buiten enkele idiote opmerkingen van S. was de schooldag wel oké. De namiddag heb ik dan even in stad doorgebracht, ik moest namelijk nog een paar dingen afhandelen, zoals mijn cv gaan afgeven in de Hema, mijn Londengeld overstorten op mijn zichtrekening and so on. Het was echt wel prachtweer voor een terrasje of een ijsje, maar aangezien niemand beschikbaar was en ik er niet eens aan dacht om S. mee te vragen, ben ik achteraf maar naar huis gegaan.
Ik had besloten helemaal niets te doen deze namiddag en dat is me dan ook prima gelukt! Ik heb fijn wat nieuwe muziek ontdekt en een filmpje opgezet. Helaas een super deprimerende film, the road, ieuw. Dus achteraf voelde ik me wel wat vreemd, haha. Maar oké, ben weer helemaal in de juiste stemming! Ik weet wel niet wat het is vandaag, maar M. interesseert me niet zo echt vandaag. Ik heb net een smsje gestuurd en al een paar terug gehad, maar het doet me vandaag weinig. Ik ben vandaag helemaal 'zen' met mezelf :D
Vanavond ga ik wel nog eens goed feesten! Alé, ik zou het beter wat kalmer aandoen met mijn alcoholgebruik, maar ik kan niets garanderen. Het gaat wel supergoed doen om me weer een leuk alleen klaar te maken en dan naar mijn échte vriendinnen gaan. Ik ga wel te moe zijn om over S. te praten, want ik weet dat ik me achteraf alleen maar gefrustreerd voel. Maar over M. zal ik met vééél plezier praten! Het is echt zo tof bij mijn beste vriendinnen, ik kan gewoon mezelf zijn en moet niet op mijn woorden letten. Zij zijn ook niet op hun mondje gevallen en geven best ook wel veel commentaar, maar dat is dan grappig, eerlijk en oprecht bedoeld. Van hun verdraag ik dat ook allemaal. Ik moet zelfs niets 'verdragen', want ik heb niet eens door wanneer er iets kritiserend wordt gezegd. Nee, ik heb er wel zin in, maar toch ben ik niet helemaal enthousiast. Ik snap echt niet wat het is vandaag hoor, haha. Waarschijnlijk ben ik gewoon wat moe ofzo.
Ik heb vandaag een nieuwe artiest ontdekt, ólafur arnalds. Voor diegene die graag naar klassieke en rustige muziek luisteren, zoals ik af en toe, moeten hem ZEKER eens opzoeken!
When life gives you lemons, ask for tequila and salt
Still looking for my tequila and salt, maar het gaat toch de goede weg op. Ja haha, gisteren was ik eigenlijk te lui om nog een blog te schrijven, dus heb ik het maar lekker niet gedaan! Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws. Ik ga beginnen met het slecht nieuws, zodat ik deze blog tof kan afsluiten.
Het slechte nieuws is die stomme stomme STOMME S. Gisteren was ik echt overrrr-gelukkig, want ze ging niet mee naar Londen. Het is namelijk zo dat we voor onze 'big deal' even moeten zijn en die vriend die dat allemaal ging regelen had gezegd dat we tot nu toe met 4 waren. Dus net even. S. reageerde daar dan op dat ze dan niet mee ging gaan, omdat we net even waren. Way to put the fault on us e? Ipv gewoon te zeggen dat ze ni mee wil, want daar gaat het eigenlijk wel om hoor. Die wil gewoon niets missen, omdat ze achteraf dan niet kan meepraten. Maar zij is vorig jaar ook al naar Londen geweest, met praktisch hetzelfde groepje. Ik kon toen ook niet mee, omdat ik financieel wat achter stond door een andere reis. Heb ik daar enigzins moeilijk over gedaan? Nee! Ik heb haar nog gebeld toen ik dat las, en ze vertelde me dat het ook wel wat moeilijk ging voor haar, want ze moest die week ook nog naar zee enzo.
Prima, geen probleem. Tot vandaag dus. Er is nog een meisje dat eventueel mee wou gaan en vandaag vraagt S. aan haar of ze nu mee ging. Dat meisjes zei dan dat ze het nog niet wist en dat we even moesten blijven. En wat antwoordt S. daarop? "Ja, dat is ook de reden dat ik niet meega." Kan je dat nu geloven? Dus ja wij voelden ons nu ook wel verplicht om haar te 'overtuigen' toch mee te gaan, omdat dat toch geen reden was om niet mee te gaan. Zeverkind man. Blijf toch gewoon thuis met uw gezaag en moeilijk gedoe. Ik wil éééécht niet dat die meegaat. Echt niet. Maar ik ga sowieso, wat ze ook zegt, FOERT.
Het goede nieuws nu. MMMMMMM. Jawel jawel. Het gaat echt supergoed! We sms'n echt veel en zo een toffe berichten enzo. Ik krijg ook altijd zo'n warm gevoel vanbinnen als ik aan hem denk. Zo een ja, gezellig gevoel. Ik durf het nog niet verliefdheid noemen, het is eerder zo een plaats waar ik naartoe kan vluchten. Ik heb het gevoel dat hij hetgene is dat ik mis in mijn leven. Alles lijkt op z'n plaats te vallen als ik aan hem denk. Hij is zo een beetje mijn toevluchtsoord in deze klote tijden en ik heb het gevoel dat ik bij hem kan 'ontsnappen'. Het is moeilijk uit te leggen en te begrijpen, maar het is allemaal niet meer louter fysiek enzo. Ik wou soms dat ik mijn gevoelens eens aan iemand anders kon geven, zodat iedereen het begrijpt, want zoiets typen is echt niet gemakkelijk. Het is alleszins leuk, warm, positief en TOF :D
We gaan waarschijnlijk volgend weekend afspreken. Ik denk eigenlijk dat het wel goed gaat gaan. Ik zal nog wel best zenuwachtig zijn, maar toch wat meer mezelf. Ik heb niet meer het gevoel dat ik me moet bewijzen tov hem. Hij heeft me gezien, mijn foto's gezien, met mij gepraat... Hij lijkt ook liefdevoller dan dat ik dacht. Hij is echt... haha, ik kan het niet beschrijven. Hij maakt me gewoon gelukkig.
TROUWENS! Het gaat hééél goed met mijn dieet. Ik ben dus van maandag bezig en het gaat echt super goed. Daardoor voel ik me ook misschien wat zekerder over mezelf en over de hele M. situatie. Jammer wel dat ik dat S. gedoe niet van me af kan zetten... Heeft iemand misschien een tipje?
Luister allemaal zeker eens naar 'everytime you go' van ellie goulding! Supermooi! - Maybe we forgot all the things we are - we are togeeeether! -
Ergens ben ik blij dat ik hem mis, het laat me "levend" voelen. Met mijn mama gaat het vandaag allesbehalve goed. Ze is momenteel aan het wenen en aan het drinken. Het zou me ook niet verbazen als ze enorm veel kalmeerpillen heeft genomen. Ik heb haar nog nooit verteld dat ik me soms ook depressief voel en soms wil ik dat wel echt. Zoals nu eigenlijk. Momenteel is ze aan het bellen met iemand, maar misschien kan ik zo dadelijk even met haar praten. Het zou haar wel goed doen denk ik, en mij ook wel... Helaas heb ik niet zo een 'praat-band' met haar en is dat niet van onze gewoonte om diepzinnig met elkaar te gaan praten. 
Jammer dat het nog geen zomer is. Dan leef ik pas denk ik. Al mijn favoriete momenten komen voor in de zomer. Ik heb er laatst al eentje meegedeeld. Een ander is, als ik 's morgens opsta en een t-shirtje en shortje aandoe, zonnebril opzet en gewoon het huis uitstap om vervolgens met mijn vriendinnen wat rond te cruisen. Zalig, echt! Ik moet meer aan die momenten denken eigenlijk. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit naar het buitenland zou kunnen verhuizen, maar de laatste tijd lijkt dat idee er mooier en mooier uit te zien. Liefst een warm land dan, waar er enigzins nog verschillende seizoenen zijn. Frankrijk! Helaas is mijn Frans niet top. Mijn Engels is daarentegen heel goed, maar ja, daar is het even slecht weer als hier! 
Ik kan nu serieus beginnen wenen. Echt. Ik voel me zo rot nu.
