|
Eerst verjaardag wensen aan de jongste stiefdochter na het ontbijt. In de groepstherapie krijgen we twee persoonlijke vragen, het zijn diepgaande gesprekken, en ook soms toegeven dat we bepaalde dingen anders kunnen doen, tot we bij het thema komen, " Wat is je doelstelling in het leven, wat wil je bereik. Hier heb je een doelstelling om je uit de psychiatrie te helpen, maar als je terug in het gewone leven staat dan moet je ook een "doelstelling hebben, en die proberen te bereiken gekoppeld aan de waarden van het leven. En het is precies deze zin die me terug energie heeft, "Doelstellingen en de waarden van het leven"
Een heel interessant gesprek, maar voor sommige patienten moeilijker, omdat het met pijn te maken heeft, en dat kan ik niet inschatten.
De therapeute praat met iedereen het persoonlijk probleem aan, heeft voor iedereen evenveel aandacht, en probeert aan te geven hoe je met die pijn kan omgaan, en geloof me, bij sommige zit het heel diep. Ik wordt opgeroepen bij de dokter, en geef de situatie zoals ze nu is, dus een weekend naar huis om te kijken hoe het aanvoelt, na nog wat vragen en raadgevingen vind hij het een goede doelstelling. Het middageten is vis met boontjes en puree, om 13u is er bezigheids therapie, iedereen doet waar hij zin in heeft, boek lezen, tekenen, knutselen enz.. Na de bezigheids therapie ben ik koffie drinken in de leefruimte, en komen we nu in de bewegingstherapie waar ik op de hometrainer tien kilometer afleg.
De rest van de dag zijn de normale dingen. Ik onthou vandaag mijn doelstelling bereiken, en werken aan de drie maand overbrugging mijn mijn vrouw.
Ze heeft me vandaag trouwen gebeld, en duidelijk gezegd dat ze zich schuldig voelt, ik heb dan ook niet de minste haat tegenover haar, maar samen als vrienden appart gaan wonen, dat is mijn doelstelling. En dan nu het avondeten, en de gewoonlijke tv avond.
Het is half tien, even naar de verpleegpost voor en pilletje, en we gaan de nacht weer in.
|
