Eerste schooldag, ook leek het voor me als een nieuwe job. Om 9u15 de eerste ergo therapie, een samenkomst van patienten rond een grote tafel in de groep "O", " onderzoek " ook obseveren, waaronder ik dus ook behoor. Er worden drie vragen gesteld aan elk van de patienten, 1 Hoe voel je je vandaag. 2 Heb je het gevoel dat je hier beter wordt. 3 Wat zijn je doelstellingen. Wat mij betreft op de eerste vraag, voelt het voor mij als verlossing, en voel me hier op dit moment beter, wat de tweede vraag betreft. De doelstellingen op de derde vraag is, dat ik mezelf wil terugvinden, wie ik was, en ik in die persoon de psychiatrie wil verlaten,
en alleen te gaan wonen, dat niet wil zeggen dat ik eenzaam ben, ik heb vrienden vriendinnen, maar liefst geen relatie in de nabije toekomst. Het gesprek duurde ongeveer een uur over gans de patienten. En was het dus tijd een koffie te drinken, dat is voor mij ook een opkikkertje. Op mijn kamer schrijf ik verder met handschrift in mijn dagboek, toen er plots op de deur werd geklopt.
Ik kreeg een nieuwe kamergenoot, deze keer een nederlands sprekende limburger, na een kennismaking had ik het gevoel dat het goed zit. Om 15u doen we een groepswandeling van een uur. Na de wandeling heb ik een gesprek met het sociaal secretariaat,
want die steun kan ik gebruiken om te zoeken naar appartement, want mijn zelfvertrouwen moet ik terugvinden, en mijn twijfels wegwerken.
Die wandeling doet zeker goed, en dat zal ook wel zo zijn voor alle patienten, maar ook heel belangrijk dat je met jezelf wat doet om eruit te komen, en voor mij is dat schrijven. We kunnen terug beginnen aan het avondeten. Ik ben online beginnen zoeken naar appartementen die in mijn prijsklasse liggen, toch een tweetal gevonden die ik opgeslagen heb. De rest van de avond nog famillie kijken op vtm go. in de leefruimte een koffie drinken en nog wat meekijken naar tv, en terug bedtijd, na een pilletje te hebben afgehaald op verpleegpost.
|
