Wakker worden in een vreemd bed, nog even bekomen, het is 7u30, na een nogal goede nacht. Een nieuwe start, eerst wassen en om 8u het ontbijt, even rustig zitten nadenken wat ik kan doen. Ik kan veel dingen doen, mijn handgeschreven dagboek op wordpad zetten, ik schrijf ook gedichten, en maak ook animatiefilmpjes op mijn laptop, maar op dit moment heb ik er niet veel zin in, misschien omdat ik nu wel vol twijfels zit, en onrust voor wat komen gaat, niets van zelfvertrouwen, want alles was voorheen voor mij geprogrammeerd, het is precies alsof ze in een robot een andere chip hebben gestoken, en de robot bij wijze van spreken verloren loopt omdat hij die chip niet begrijpt, en dus van niets zeker is. Het enige wat ik mezelf opleg, is mijn dagboek aanvullen, omdat ik me beter voel als ik het van mij af kan schrijven. Kort voor het avondeten heb ik afspraak met de dokter, het is een rustgevend gesprek, met een doel voor ogen. wij zullen u helpen uw doelstelling te bereiken, terug zelfvertrouwen en mijn eigen" ik" terug vinden. Een nieuwe start alleen te gaan wonen. Om 12u, het middagmaal, eten is voor mij altijd al een opkikker geweest, ik eet graag, en bijna alles. Daarna ga ik naar de leefruimte met een koffie wat tv kijken, op mijn kamer vul ik mijn dagboek handgeschreven aan, Ik heb vandaag twee sms gekregen van mijn vrouw, vriendelijk, en ze is er het mee eens dat we appart gaan wonen. rond half tien ga ik naar de verpleegpost om pilletje te halen, en ga zo de nacht in. toch al met een gerust gevoel.
|
