Gisterenavond een feestje gehad bij Ravi thuis. Pizza gemaakt in zijn houtoven, pintjes drinken, en een beetje rum stond ook op het lijstje. Een gezellig avondje ouderwets leuteren en zeveren met een sapje erbij. Ne mens zou denken dat hij op een terrasje in de Provence zit. Tijdstip van bedstede hou ik liever voor mezelf .
Gisterenmorgen skypen met Karolien, was echt blij om eens langer dan 5 min. te kunnen praten, beeld was er niet bij, wel klank, de omgekeerde wereld bijna, heb je hem?
In de namiddag zijn we watervallen gaan bezoeken. Prachtige vallei, groene weidse natuur. Eerst twee honderd en in de vijftig reuzentrappen naar beneden, tempel spotten, daarna een toch in de vallei gemaakt langs nauwe modderpaadjes vol struiken (met stekels) en bomen. Toch een beetje avontuur, zeker als je niet weet waar het pad naar toe loopt. Een Indier die met ons mee is denkt dat we best naar boven klimmen. Hij volgt het spoor van dierlijke uitwerpselen. Zo komen we na wat rotsen en klimwerk op een prachtig plateau. Een view over de hele vallei. Naar de bron van een van dewatervallen gaan zoeken, riviertje oversteken, natte broek en schoenen, echt gejeund.
Thuisgekomen, eerste handwasje van modderkledij, krijg er niet alle plekken uit, soit, niet aantrekken.
Het was een goeie dag gisteren, ontspannend en geestig.
Vandaag hoop ik een sessie te kunnen meevolgen waarbij jonge meisjes (puberteit) samenkomen rond maatschappelijke thema's. Het is wel in Marathi, maar Lexi zal een beetje proberen te vertalen. Ik ben benieuwd.
Net terug uit Puneh. Gisterenochtend in alle vroegte vertrokken. Jamkhed-Puneh is ongeveer een vier uurtjes rijden. Voor diegene die denken dat ze "die-hard" chauffeurs zijn, kom dan maar hier eens je kunsten tonen. Tweevaksbanen, met drie naast elkaar, spookrijden is de normaalste zaak van de wereld, gordels zitten in een auto als ballast, op de "autosnelweg", mensen, koeien, dieren allerhande, brommers ontwijken, richtingsaanwijzers zijn er vervangen door toeteren (hier evenveel in 10 min. als wij in 10 jaar), snelheidsbeperking lijkt hier niet te bestaan, de wegen zijn niet zo vlak, voorrangsregels nul, je doet maar, MAAR, blutsen, agressie en accidenten NUL, alle tot nu toe toch. Echt een belevenis op zich. Oogjes dicht en vertrouwen op diegene die achter het stuur zit, de onversaagbare Veejay (hopelijke spel ik het goed). Een attractie in Disneyland is niets vergeleken hierbij.
Puneh zelf grijpt me echt naar de keel. Een stad van meer dan 6 milj. inwoners vol van contrasten. Rijkdom naast extreme armoede. Een Jaguar geparkeerd naast een bedelaar zonder benen, voortkruipend in de modder. Hotels naast slums, het liet een enorme indruk op me na. Shobha spreekt een man aan die maar een been meer heeft. Ze verwijst hem door naar CRHP en geeft hem haar gegevens. You come and we will take care of you. In CRHP maken ze ook prothesen.
De bedoeling van de trip was in de eerste plaats het science-center bezoeken om ideeen op te doen voor Martin's science-project. We zijn daar goed in geslaagd denk ik. Veel foto's en ideeen. Veel kunnen we namaken. Daarom was Vishnu ook mee, onze creatieve duizendpoot. Vishnu bouwt huizen, maakt prothesen en is ook landbouwer, van multitasking gesproken. Maar hij is ook een fervente theedrinker. Bij het woord tchai beginnen zijn oogjes al te blinken. We drink thee Vishnu? Yes, yes.
Daarna naar een hotelletje even nakaarten en wat rust. Daarna boodschappen doen en gaan eten samen met Shobha, Allison en Martin. Creatieve, goeie babbel tijdens het eten, het was trouwens super lekker, een puik adres.
Deze ochtend typisch Indisch ontbijt. Me een beetje mispakt. Chapatti (pannenkoekjes) met warme pittige curry, omelet, toast en vruchtensap. De curry heeft me even toch wel bij de kraag gegrepen. Enfin soit, ne keer goed naar de "men's room" en er niet meer te veel aan peinzen doet wonderen. Daarna afspraak met Shobha en Allison om spullen te gaan kopen voor de "pre-school", geld wisselen, belwaarde upgraden, nog een koffietjes "in een haastje" en daarna terug richting Jamkhed. Onderweg lunch. Vishnu en zijn zoon Atjeh vasten vandaag, want het is feest van hun God. Vasten heeft een andere betekenis dan bij ons. Alleen geen vlees eten of alcohol drinken op die dag. De rest is "ok".
Blij dat we hier op CRHP terug zijn. Vanavond gaat iedereen eten bij Ravi. De internationale mess is voorbehouden voor een feestje van ???
Bij Ravi is het wel fun, pizza maken in zijn houtoven en een pintje drinken.
Vandaag mocht er trouwens geen alcohol verkocht worden in Maharastra (provincie) omwille van een godsdienstig feest.
Kinderen die straatarm zijn en je aanklampen voor een paar roepies, met een eindeloze tristesse in hun ogen, dat heeft me het meest aangegrepen in onze trip naar Puneh. Soms moet je toch hard kunnen zijn.
Foto's zullen voor later zijn. Het giet hier water, wat niet echt foto-weer is. En mensen fotograferen die in de diepste miserie zitten, nee, dat lukt me niet, sorry...
Gisteren voor het eerst in een riksja richting Jamkhed center. Een avontuur op zich, je bent compleet door elkaar geschud op de bumpy roads. Door de vele regenval worden de "straten" een grote modderpoel. De driver loodst ons erdoorheen als een acrobaat, voor 10 roepie kun je niet sukkelen als je weet dat 1 euro ongeveer 75 roepie is. Daar aangekomen zijn we gaan shoppen en geld afhalen bij de lokale ATM. Je moet wel goed kiezen want ze werken niet allemaal. Daarna een kledingszaak bezocht. Afgewerkte kledij vind je hier niet veel, wel rollen vol stoffen in alle kleuren en shari's met hopen. Er werken ook ongelooflijk veel mensen in die winkel, meer dan de helft zit te kijken, de anderen werken. Blijkbaar typisch Indisch. Bij building constructions is er eentje die iets doet en twee of drie die toekijken, perfect normaal.
De mensen roepen je constant als je blank bent, hey sir, hello sir,... een van de amerikaanse studenten bemerkte, you must be a celebrity out here. Toch een beetje onwennig eigenlijk.
Gisteren avond bij het eten chilli geprobeerd, behoorlijk straf en pittig, maar wel lekker. Daarna was er brandy-coffee and cake bij Shobha. Alcohol is hier iets raars, het nuttigen is best in-house. Alcohol heeft hier een slechte naam en wordt gelijk geschakeld met huiselijk geweld. Nadien een goed tukske gedaan.
Deze morgen was er eerst een korte vergadering over de pre-school. Daarna heb ik het schooltje bezocht. Fantastische ervaring, die kinderen zijn super vriendelijk en goedlachs. Ze pakken je direct vast en tonen je wat ze gemaakt hebben. Shobha heeft gevraagd om juf Nina een beetje bij te staan en haar te helpen om het coaching-systeem te integreren in haar klas. Deze namiddag heb ik met haar afgesproken om een beter beeld te krijgen van alles in de pre-school. Nadien nog een meeting met Martin over science in a box van Procter and Gamble.
Alles begint een beetje vorm te krijgen wat wel geestig is. Morgen vertrekken we naar Puneh op prospectie om ideeen op te doen voor het science project op de campus. We blijven daar minimum 2 dagen.
Zo lieve luitjes;) dat was het voor nu, namaste en tot schrijfs ...
Gisteren was een eerste onderdompeling in de Indische cultuur. Belangrijk hier zijn de ontmoetingen, die gaan er heel gemoedelijk aan toe, meestal met een thee'tje. Er wordt veel gepraat met elkaar. Op de campus zijn er behoorlijk wat USA-studenten aanwezig. De merendeel doen hier een "internship" geneeskunde. De dag eigenlijk doorgebracht met het leren kennen van het leven op de campus. De mensen hier staan heel open voor gesprek. De onderwerpen gaan vaak over politiek, godsdienst, cultuur in het algemeen. Ze vragen je ook uit over hoe het er in Europa aan toe gaat. De merendeel hebben ook nog nooit over "Belgium" gehoord. Dus leg maar ne keer onze politiek uit. Geen makkie.
Gisterenavond na het avondmaal, wat trouwens heel lekker en typisch Indisch was, hebben we met de Amerikaanse studenten gesprekken gevoerd over de impact van godsdienst in een maatschappij. Ze waren te weten gekomen dat ik godsdienst geef. In vergelijking met ons, zijn zij nog zeer gelovig. Niet blindgelovig, geen aanhangers van het creationisme, wel behoorlijk spiritueel. Boeiend eigenlijk.
Deze nacht geslapen als een rozeke, fantastisch, toch al een beetje fitter dan gisteren.
Hier geen zonovergoten toestanden. Regenseizoen, tussen de vlagen door klaar het wel af en toe op. Temperaturen van rond de 28 graden, best aangenaam eigenlijk.
Planning van de dag: thee (tchai) drinken bij Shobha, deze namiddag de stad Jamkhed verkennen samen met enkele Amerikanen. Helpen schilderen aan het "science lab". Vanavond pintje drinken met de anderen bij Shobha thuis. That's all for now chappy's.
Vandaag 14 juli vertrokken. Cactus was fantastisch, schitterend genoten, sfeer, lange bar,... Calexico was wel een ontdekking, hoi hoi.
Vertrek is goed verlopen. Goeie vlucht. Ik zat naast Zakari, een toffe kerel, van Indische afkomst maar nu wonende in Canada. Een beetje zitten kletsen. Hij komt zijn moeder bezoeken in Punah, maar hij is onderweg naar China, "for business", iets met lederwaren.
De tijd ging redelijk snel voorbij, een paar filmpjes en babbelkes later konden we landen in Mumbai. Eten op vliegtuig behoorlijk Indisch, het dessert typisch Belgisch, ne frisco van ijsboerke, de Zakari was in zijn nopjes.
Goeie landing, de douane iets minder. Ik was het exacte adres an CRHP vergeten te vermelden op mijn toelatingspapiertje (in te vullen tijdens de vlucht), de lokale "frits" deed ertoch wel moeilijk over zeker. CRHP proberen te bereiken, moeilijke bevalling. Na wat gesukkel en een "puppy-face" was de "frits" het eigenlijk zelf beu en mocht ik beschikken, met de gevleugelde woorden en blik: first time in India? En dan kwam de ai ai ai-blik.
Bagage oppikken en opzoek naar de mensen an CRHP. De "Amohl" kwam mij oppikken met zijn maat, waarvan ik de naam totaal niet begrepen heb. Autorijden in Mumbai is echt nie normaal. Zotte toestanden, wel spectakel alom, rijstroken bestaan er niet, iedereen vlamt en toetert er maar op los, dat in combinatie met "bumpy-roads" heeft je echt een whoeha-gevoel.
Rond 6u lokale tijd zijn we aangekomen in CRHP. Grote kamer, basic, maar naar lokale normen echt comfortabel.
Daarnet Martin ontmoet, hij kont uit de States maar is an Poolse origine. Met hem zal ik waarschijnlijk vaak samenwerken. Toffe kerel. Bij het ontbijt ook vier Amerikaanse jongeren ontmoet die hier hun internship aan het doen zijn.
Bij deze, een beetje een update van afgelopen dag. Ze zijn bezig een film aan het maken oer een nieuw deel dat nog under construction is, even gaan piepen, kan geestig zijn.
. 
?
