Woensdag, 1 juni 2016

https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6291724131190938225

De laatste dag is aangebroken. Iedereen kan nu op eigen tempo zijn valies voor de allerlaatste keer dicht doen, rustig genieten van het uitgebreide ontbijt... En de zon is reeds vroeg van de partij.

We hebben met een groepje afgesproken om 9.15 u. naar het centrum te trekken. De valiezen worden opgeborgen in een afzonderlijke ruimte.

Het is een klein half uurtje stappen naar de kathedraal. We nemen de weg doorheen het park. De lucht is vandaag mooi hemelsblauw gekleurd. Iedereen is het er over eens, gelukkig dat we niet zo'n warm weer hebben gehad om te stappen.

Aangekomen aan de kathedraal nemen we eerst een kijkje in de naastliggende 'Parador'. Het plein voor de kathedraal is al heel goed bevolkt en de souvenirkraampjes doen goede zaken.

Daarna bezoeken we de kathedraal zelf. Eerst, terwijl er gelukkig nog geen aanschuiffile is, groeten we het beeld van Jacobus en kunnen we stiekem toch een foto maken. In de crypte laten we kaarsjes branden, of beter gezegd, lichtjes aansteken. Naargelang het bedrag dat je in de gleuf stopt, brandt het lampje langer. Volgens de meegekregen intenties deponeren we onze centen.

Daarna gaat het aar het schip van de kerk. We bewonderen het prachtige koor. Links en rechts, iedereen staat met een fototoestel in aanslag om het prachtige gouden belegde retabel te fotograferen.

Terwijl de vrouwen zich bezig houden in de kathedraalshop, besluit ik, samen met mijn kamergenoot het museum te bezoeken. Het is lang aanschuiven om aan een kaartje te geraken... met als gevolg dat we nog slechts een half uurtje hebben om snel, snel... het huis van de bisschoppen en het museum te doorlopen. En tot overmaat van ramp, er mag in het museum niet gefotografeerd worden. Alhoewel ik zie dat er sommigen het toch doen, durf ik het deze keer niet aan, in iedere kamer hangen camera's. In de laatste kamer, net voor het verlaten van het museum, heb ik er dan toch een paar gemaakt.

Het einde van het museum brengt de bezoeker in de kathedraal. Het is ondertussen reeds 11.30 u. geworden en bijna alle banken zijn ingenomen. Kamergenoot Eric bezet snel twee banken terwijl ik vlug onze Okra-vrienden ga opzoeken. We hebben toch een zitplaats om de pelgrimsviering a 12.00 u. te kunnen volgen. Maar veel zal ik van de Spaanse homilie niet voortvertellen.

Na de mis hebben we afgesproken aan de monument met de paarden. Jan heeft in een restaurant het laatste middagmaal voor de groep gereserveerd. Het is wel even ongeduldig wachten op enkele laatkomers. Ze hadden de duur van de mis langer ingeschat. Niet erg, we zijn de gehele week stipt geweest, het kan nu ook op die 5 minuutjes niet komen.

Jan leidt ons naar het restaurant Meson 'A Charca'. Voor 15 euro hebben we keuze uit diverse voorgerechten, hoofdschotel, dessert, water en wijn. En om te tonen wat we allemaal hebben gekozen, is de beste manier alles op foto vastleggen. Zo kunnen we ook na twee weken stappen ons misschien wagen aan een geïllustreerd Spaans kookboek.

Tegen 14.45 u. keren we terug,onze een brandende zon, naar ons hotel om de valiezen op te pikken. De bus is aangekomen en brengt ons naar de luchthaven van Lavocolla. Alles verloopt vrij vlot en het is nog wel even wachten. Om 17.15 u. kunnen we aanschuiven om het vliegtuig in te stappen. Met wat vertraging kunnen we richting Madrid. 17.50 u.: het vliegtuig kiest het luchtruim. We landen om 18.45 u.

We moeten ons reppen... Het is een lange weg te gaan naar de plaats waar we moeten aan boord gaan. Als we er aankomen hebben we nog net 2 minuten voor ze afsluiten. Ik moet mijn identiteitskaart tonen... maar vind die ondertussen niet. Gelukkig laten ze me aan de hand van mijn persmedewerkerskaart toch door. Gelukkig maar... en hoe we ook zoeken en alles onderste boven draaien, nergens is mijn geldbeugel met bankkaarten, rijbewijs, identiteitskaart nog te vinden...

Stipt zoals aangeduid, 19.40 u., neemt het vliegtuigtuig, een A321 de take-off. We verlaten het zonnige Spanje en landen om 22.00 u. een verzopen België. We kunnen wel een trui gebruiken.

Na het opnemen van onze bagage trekken we naar de klaarstaande busjes. We nemen afscheid van elkaar. Het is een mooie veertiendaagse geworden. Iedereen kan nu met zijn eigen leven weer verder.µ

Voor mij begint het alvast met bankkaarten te blokkeren, naar politie te trekken voor aangifte verlies identiteitskaart.. Ik had het liever anders gewenst... maar ja...

Bedankt iedereen, bedankt Jan.

https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6290961182230940897

Twee dagen doorbrengen in het nh-hotel, gewoon de max! Reeds vanaf 7.00 u. zijn er een paar die zich tegoed doen aan het formidabele ontbijt. Er is van alles en nog wat om achter de kiezen te proppen: diverse soorten koekjes, keus te over aan fruitsappen, brood, vlees, kaas en groenten,... Te veel om op te noemen, je kan het maar best bekijken op de foto's.

Het merendeel van onze Okra-groep komt er, zoals afgesproken tegen 7.30 u. aan. We moeten ons niet haasten, we hebben een ganse dag voor de boeg om de laatste 20 km af te wandelen, maar we moeten wel om 8.30 u. op de bus plaats nemen. Die brengt onze terug naar de plaats waar we de dag voordien in Arca zijn gestopt, het hotel O Pino. De Santiago-wegpaal duidt aan nog '20,857' km te wandelen.

Sommigen starten trekkebenend, anderen met pijn aan de rug, aan hun laatste stapdag. Het wordt nu wel een beetje een boetetocht.

We trekken aanvankelijk nog dor mooie paadjes. De zon is ondertussen door het wolkendek gebroken en zorgt voor prachtige kleuren op de bloemen en planten.

10.30 u. even halt houden om een Okra-klever te plaatsen op een bord alwaar al heel wat boodschappen staan. Johan is de grootste van de groep om hoog op het bord onze klever te plaatsen. We stappen verder en de hoek om staat een prachtig beeld. We bereiken Santiago. Tijd om plaatsjes te schieten, de heren, de dames, enkele vrienden en vriendinnen samen...

We stappen verder voorbij de luchthaven van Lavacolla. Een laatste brengt ons naar de 'Monte do Gozo', de berg der gelukzaligheid. Bovenaan staat een monument ter herinnering aan de komst van Paus Johannes-Paulus II naar Santiago. Er worden opnieuw heel wat plaatsjes geschoten.

Een steile afdaling brengt ons naar het bar-restaurant O Tangueiro. Het is precies 13.30 u. geworden. Het is een plaats waar inktvis (pulpo) wordt geserveerd. In een grote pot worden de beestjes gekookt. Irma en Katrien genieten van een bordje pulpo, terwijl Johan van Oostende, de viskenner die er recht voor zit, zich niet kan voorstellen hoe lekker zo'n inktvis kan smaken. En die inkt dan?

Nadat iedereen opnieuw zijn batterijen heeft opgeladen, trekken we veder met nog 3 kilometer voor de boeg. Het is nu straat in, straat uit doorheen het steeds naderende einddoel. We bereiken het grote bord 'Santiago de Compostele'. Af en toe is het nu wel wachten aan de verkeerslichten. En plots... de toren van de kathedraal is in zicht. Het is nu een kwestie van nog enkele honderden meter.

We trekken het oude stadsgedeelte via de 'Porta do Camino'. En... om 15.15 u. stipt staan we voor de kathedraal, ons einddoel na 343 km stappen. We vallen elkaar in de armen, wensen elkaar proficiat... Een prachtige groepsfoto onder een stralende zon, voor de kathedraal in de steigers is het volgende objectief.

Daarna trekken we naar de plaats waar we onze 'Compostela' kunnen krijgen, het bewijs dat de minstens 100 km hebben gestapt. Jan moet alles gegevens van de groep invullen op een blad, terwijl wij genieten van de stralende zon in de mooie tuin. Daarna trekken we naar het 'Huis van de Lage Landen'. Een koppels Nederlanders verwelkomt ons met koffie, thee of koud water. Het is echt genieten van onze prestatie.

16.45 u. We keren op onze stappen terug tot voorbij de kathedraal en hebben nog een klein half uurtje te stappen om opnieuw ons hotel te bereiken.

Iedereen is nu vrij te doen wat hij wil... Na het opfrissen trekken er zelfs enkele terug naar de kathedraal, anderen toeven aan het zwembad...

Om 20.00 u. is het opnieuw genieten van een avondmaal met een enorme keuzemogelijkheid. En tot slot neemt Irma het woord namens de groep. Ze bedankt Jan voor de prachtige begeleiding. Het was fijn stappen met de Okra-groep, waarbij niemand, op geen enkel moment gezaagd of geklaagd heeft. Ook ikzelf wordt uitvoerig bedankt voor de vele foto's en de verslagen.

Ik heb het graag gedaan.

PS. Het verslag van vandaag woensdag, het pelgrimmis en de terugvlucht zal pas na thuiskomst kunnen worden opgemaakt.

Zondagavond, 29 mei

Om 20.30 u. worden we aan tafel verwacht. Wel wat laat, maar ja, wij zullen de Spaanse gewoonten niet veranderen. Als ik in het restaurant aankom zie ik dat al enkele medestappers naarstig mijn verslag aan het lezen zijn en de foto's bekijken.

Als voorgerecht krijgen we een soortgebak met een vulling, de naam zal ik nog even moeten navragen aan Jan. Ondertussen worden ook de schotels met salade aangebracht. Als soep kunnen we kiezen tussen een Galicische soep of kippensoep. Als hoofdschotel krijgen we als aanbod: vispannetje, varkensvlees met frieten of geroosterd rundvlees. En als dessert is er taart, ijs...

Moe na de 30 kilometer stappen en met morgen maandag opnieuw 33 km voor de boeg, zoekt iedereen snel de bedstee op. O ja, tussen onze foto's staat ook een foto van onze Amerikaanse vrienden. Die wilden ook even in beeld komen. En na het uitwisselen van onze e-mailadressen nemen we afscheid van elkaar.

Maandag, .30 mei 2016

 https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6290587659921300881

Vandaag moeten we nog eens alles geven, onze laatste zware tocht van 33 km kom er aan. Compostela nadert nu wel heel snel.

Om 7.30 u. worden we in het restaurant verwacht voor het ontbijt. Het aanbod is nu heel ruim in vergelijking met de albergue gisteren. Koffiekoeken, kaas, vlees, diverse soorten brood,... Iedereen laat het zich smaken. Soms is het wel wat aanschuiven aan het koffieapparaat tot die niet meer functioneert.

Om 8.15 u. nemen we de start met zoals iedereen van de groep het nu al weet, een groepsfoto. Leg er even de groepsfoto van de eerste dag naast. Zien we er al vermoeider uit? Of hebben we reeds een mooi kleurtje gekregen van de zon? Gelukkig zie je niet op de foto dat er reeds enkele kampen met blaren maar niemand klaagt en iedereen volgt met volle moed Jan. Hij neemt de Camino Francés, die hier in Melide samenkomt mt onze Camino Primitivo. We verlaten het stadje met het oudste kruisbeeld en houden al snel halt aan het oude kerkje van 'Maria de Melide'. Een man is ijverig aan het stempelen en verwelkomt ons in het Nederlands. Binnenin zijn inderdaad heel mooie beelden te bewonderen. De fototoestellen moeten weer heel wat plaatsjes schieten en een paar van onze Okra-mannen steken zelfs enkele kaarsjes aan.  We moeten flink stappen om onze groep opnieuw bij te benen. Ondertussen is het heel druk geworden op de camino en moeten we heel wat tragere stappers voorbij steken. Links ontwaren we plots een ooievaar zoeken naar zijn voedsel.

Om 10.00 u. bereiken we het kerkje va Santiago de Boene. Vooraan is een prachtig retabel met het beeld van Jacobus. Het is leuk stappen op de vele bospaadjes met een lekker stapweertje. Om 11.15 u. houden we even halt aan de bar Meson Ribadiso in Abaixo-Arzua. Even genieten van een drankje of en hapje en dan stappen we maar verder door.

Zo wordt het 12.00 u. wanneer we Arzua bereiken en halt houden aan Bar Chacal om het middagmaal te gebruiken. We bestellen broodjes en drankjes. Na drie kwartier stappen we verder de stad door; Het is nogal een drukke stad en Jan leidt ons naar het beeld van de kaasverkoopster.

We stappen verder...een van de paaltjes duidt aan... 30 km. Langsheen de weg zijn ook nieuwe informatieborden geplaatst. Om 15.45 u. moeten we helaas onze regenjassen en capes aantrekken, we krijgen zowaar opnieuw een bui over onze hoofden. Gelukkig is die niet van lange duur.

Jan begint de kop vooraan te trekken, want om 17 u. hebben we afspraak met de bus die ons naar het hotel in Santiago zal brengen.

En precies stipt om 17 u. bereiken we in Arca onze bus. De Spaanse dame brengt ons 20 km verder naar het nh-hotel. We krijgen onze elektronische deurkaart en kunnen naar de 8ste verdieping. Ik laat me verleiden door Johan (van Oostende) om de trap te nemen naar de 8ste verdieping.

Wat een mooie kamer met een mooi uitzicht over Santiago.

Om 19.30 u. worden we in het restaurant verwacht. We genieten van een gevarieerd buffet: voorgerechten, vlees en visschotels, en wat een desserts... Kortom, het is een heen en weer geloop tussen onze tafel en het ruime aanbod.

Zo wordt een leuke dag afgesloten en kan iedereen genieten van een zalige nachtrust. Nog één stapdag voor de boeg. En... moeten nu eens niet onze valies samenpersen... We slapen opnieuw in hetzelfde hotel.