Stapdag 2: Grado - Salas: 22,4 km
Zaterdag, 21 mei 2016
https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6287191873659940401
https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6287386768199795473
Vandaag staat de tweede stapdag
op het programma. Nadat ik gisterenavond tot 22.45 u. verder heb gewerkt om
alle foto's online te krijgen, ben ik om 6.00 u. al opnieuw in de weer in de
badkamer om me klaar te maken voor een nieuwe dag.
Eenmaal klaar trek ik naar beneden
met de laptop, want het is slechts daar dat we verbinding hebben. Helaas, de
deur van de eetplaats is nog op slot. Geen nood, dan maar op de trap gezeten
verbinding maken met het internet om Het Nieuwsblad te downloaden.
Ondertussen is Astrid de tweede
die naar beneden komt met haar tablet. We kunnen wel de voordeur openen en
alles is nog rustig in de straat.
Tegen 7.00 u. is bijna iedereen
van het gezelschap beneden met zijn valies en ondertussen is ook de bakker er
aangekomen. De waardin legt op ieder bord een extra grote croissant. En
achteraf is iedereen het er mee eens dat een goeie was. Nog wat koffie of
thee... en daarmee is het ontbijt opgediend. Zo'n bediening is goed en snel. Nu
ja, het is de waardin aan te zien, ze staat er inderdaad niet mager van!
tegen 8.00 u. staan we klaar voor
de groepsfoto voor onze verblijfplaats de 'Auto-Bar'. Om een mooie foto te
hebben van onze verblijfplaats moet je er niet voor staan, maat wel een
redelijk stuk ervan. Dus, plaats nemen midden de straat! "En het verkeer?",
vragen enkelen zich af. "Wel, ze gaan wel stoppen, ik heb nog nooit gezien
dat ze mij omver rijden!"
En zo kunnen we van start gaan voor
een tocht van zo'n 22 km, van Grado naar Salas. We moeten onmiddellijk een
zware klim nemen, in ons dialect zouden we zeggen 'pillebout rechte omhoge';
Maar met de ochtendfriste lukt het bij iedereen bijzonder wel. De ene blaast al
wat meer dan de andere, de zweetdruppels parelen op het voorhoofd.
En zo gaat het de ganse dag
verder, een afwisseling van klimmen en dalen, een diversiteit van wegen, van
smalle paadjes, hobbelige wegen bezaaid met stenen, grintwegen, stukjes
asfaltweg... Plots komen we aan werken voor de snelweg, ze zijn er zowaar een
viaduct aan het bouwen. Johan die thuis in de bouwkunde geeft ons uitvoerig
uitleg hoe die stukken daar hoog boven de vallei worden gebouwd.
En zo trekken we maar verder tot
we rond 11.00 u. een stadje naderen, Cornellana. Jan stelt voor het stadje in
te trekken om iets te gaan zoeken om te eten. Al snel vinden we Cafe-Bar Casino
waar we van een supervriendelijke jonge deerne mogen eten. Het wordt een drukte
van jewelste rond de toog om broodjes en koffie te bestellen. En zo goedkoop, 2
broodjes en een koffie kosten me 3,80 euro. De meesten hebben plaats genomen
buiten op het terras.
Het is 12.00 u. geworden, tijd om
verder te stappen. Al snel bereiken we het klooster van San Salvator van
Cornellana. Eens moet het toch een machtig gebouw geweest zijn, maar blijkbar
zijn ze het volop aan het restaureren. Er wacht ons onmiddellijk een super
stevige klim. We zijn nog niet helemaal boven of we zien een jongeling en zijn
oma toezien hoe een geit haar twee jongen zoogt. "Die zijn pas geboren, om
11.00 u.", zegt de jongen ons in het Engels. Zo bereiken we een
zandgroeve. Tijd voor een rustpauze na de stevige klim. En dan stappen we
verder, ons einddoel komt stilaan in zicht.
Om 15.10 u. bereiken we onze
verblijfplaats aan het kasteel. En eigenlijk is onze verblijfplaats ook een
stuk van het kasteel en draagt de naam 'Castillo de Valdés Salas'. Een
prachtige open binnenruimte omgeven door een balkon en daar rond de
verblijfkamers. Alleen worden we wat gestoord door het geluid van racewagens.
Straks vindt hier een rallysprint plaats en blijkbaar mogen de wagens reeds
oefenen.
Nadat iedereen zijn kamer heeft
betrokken, zich heeft verfrist, trekken heel wat van onze stappers naar het
warenhuis om proviand in de te doen voor morgen zondag: fruit, vlees, brood,
drank... Perziken, abrikozen, aardbeien, sinaasappelen... spotgoedkoop. 2 liter
Fanta voor 1 euro!!
Om 19.30 u. worden we aan tafel
verwacht. Het is er gezellig zitten. Als aperitiefhapje krijgen we een snee
brood met heerlijke Spaanse hesp. De soep smaakt heerlijk. Daarna krijgen we
een lekker stuk vis, zonder daar verder iets bij te krijgen, puur vis alleen.
En tenslotte een stuk tiramisoe. We flessen wijn verschijnen onbeperkt aan
tafel. Naarmate de wijn is in de man... wordt er aan tafel steeds meer en meer
gelachen! Wat een leuke groep!
Zo is het stilaan 22.00 u.
geworden. De rallysprint is blijkbaar begonnen, want het gonst van het lawaai
door het stadje Salas. Foto's kunnen we helaas niet weergeven; Het internet
werkt verschrikkelijk traag en in 3 uur tijd werd slechts de helft van de
foto's opgeladen. Zal ik deze nacht laten verder doen om dan morgenvroeg
eventueel af te werken.
22.20 u. slaapwel.
|
