dinsdag 7/7/09: om 3u loopt de wekker af. ik schrik wakker, waarom? ... mijn hersenen schieten in actie! juist, ik ga vandaag naar india !!! Een veilige rit naar zaventem, dankje Marnix, en even later een uurtje vliegen naar frankfurt. Voor we daar weer inchecken voor onze vlucht naar india nog vlug een toiletbezoek waar we ons door een groep indische vrouwen wringen die aan de lavabo s hun tanden poetsen en gezicht en hals wassen, een kleurrijk zicht. even een recordpoging snelplassen, want de geur van de toiletten is een prima voorproefje van de geuren die ons in mumbai opwachten. 21u30 mumbai, plaatselijke tijd, 3,5 u later als in belgie. een zachte landing na een aangename vlucht van drinken,eten,tv kijken, muziek beluisteren, roddelboekskes lezen, foto s nemen, een paar toiletbezoeken, wandelingen op en af (mannen keuren),stretchen, slapen en weer eten.
ons eerste avontuur: de taxirit vd luchthaven naar colaba wijk ih centrum v mumbai. de regen valt met bakken uit de lucht, het regent binnen in de taxi, het is pikdonker en het verkeer is hels. rechts en links v ons overal bedelaars die slapen op de stoep, onder tentzeilen, op deurdrempels, op monumenten, naast afvalcontainers. het is stil in de taxi, geen van ons die nog spreekt, enkel een paar veelzeggende blikken worden uitgewisseld. drie bijna-botsingen en een wervelstorm aan gevoelens later zet de taxi ons af in het zuiden van de stad waar we op zoek gaan naar een bed. eerste kamer die we te zien kregen tartte alle verbeelding, dus snel een andere zoeken. de tweede is raak. doodmoe in bed en knor! slaapwel
de volgende ochtend...allebei wakker met een kater als 2 gedropte katten in een bad vol water. nog steeds niet bekomen van de shock staar ik voor me uit en mijn hoofd slaat ah denken; wat doe ik hier in godsnaam? ik ga niet buiten en blijf 2 dagen op de kamer... de hele voormiddag was er bij ons beiden nog steeds veel beeld, weinig klank terwijl we op automatische piloot onze praktische zaken afhandelen: geld afhalen, wisselen, trein boeken naar udaipur, eten kopen (mijn eerste en enige aankoop is een tros bananen, want ik durf niets anders te eten) Na de middag leren we 2 leuke indische meisjes kennen die de rest vd namiddag onze gids willen zijn. het was tof, veel gezien en veel gebabbeld over hun land, geloof, gebruiken...
s avonds gaan we naar leopolds cafe waar we heerlijke indische currys eten met hun befaamde chapati brood met kaas en look, mmm, smullen. darna voor de eerste keer ons muggennet geinstalleerd boven ons bed, hilarische momenten met veel creativiteit.
vandaag de grootste wasplaats van mumbai bezocht, waar de armoede onbeschrijflijk is, er is geen verwoorden aan. onze busrit van een uurtje ernaartoe dwars door het centrum v mumbai en terug op het middaguur was een belevenis op zich. de files bij ons zijn een luxe hierbij vergeleken. daarna de indian gateway en het taj mahal hotel bezocht en er in de dure winkels rondgelopen, sjieke, rijke arabieren ea logeren in de straat achter die waar wij slapen, waar hele gezinnen met baby en kind op de stoep voor ons deur liggen te slapen op een deken en verder onbedekt, niet te vatten, ook dit is india. daarna weer met onze meisjes gaan shoppen voor een indische outfit voor mij, ik heb er een paar hele mooie gepast, maar te duur. in de woestijn zoek ik nog s, mumbai is wat commercieler. we vragen of we hen mogen trakteren op een ijsje, maar daar is het nu te koud voor klinkt het, ze eten enkel ijs als het warm is, het is hier 30 graden ...! koud dus. we gaan een thee drinken en snacks eten en ze staan erop dat we niet betalen, ik geef ze dan maar een zak belgische snoep die ik meebracht. ondertussen stroomt het weer regen en lopen we in sommige plassen tot onze enkels in het warme water en de warme regen, ik voel me weer kind, zalig is dit.
India begint te wennen. en hoe shockerend het ook is, op een vreemde manier geniet ik met volle teugen. ik probeer wat fotos te laden.
morgen om 13u45 hebben we 18 u trein voor de boeg naar Udaipur, onze eerste halte in de woestijn, een combinatie van dagtrein waar we het landschap zullen zien veranderen gaandeweg de rit naar boven en slaaptrein om daar aan te komen zaterdagochtend vroeg bij 50 graden, laat die zonnecreme maar komen!
Onderstaand bericht vond ik op de website van een krant ... denk dat we de woestijn zullen moeten overslaan en een beetje eerder de bergen intrekken ... Ik begin het door te hebben, onze stoere route die we uitgestippeld hebben zal tot niets dienen. Mijn Europese mentaliteit draait stilletjes verder naar de Indische. India vertelt ons blijkbaar waar we mogen/kunnen gaan, de grillen van de natuur, zaalig vind ik het. Ik las bijvoorbeeld dat op 24 juli2009 de moesson op z'n hevigst verwacht wordt in Mumbai en dat je er rond die datum best niet bent, gezien levengevaar door overstroming en storm. En gisteren zag ik in het nieuws dat er momenteel hevige overstromingen zijn onderaan China en in het oosten Noord-oosten van India ... en we hebben nu wel een paraplu bij, maar dit is iets teveel van het goeie. Ik wil geen paniekvoetbal spelen, maar ik vind dat je toch een beetje op de hoogte moet zijn van het klimaat en de politieke toestand van het land waar je naartoe reist, we willen natuurlijk wel een beetje veilig reizen.
Tientallen doden door hittegolf India
(Novum/AP) - Een verzengende hittegolf heeft de afgelopen anderhalve week in India aan zeker 24 mensen het leven gekost. Er werden temperaturen gemeten tot 49 graden Celsius.
Er worden nog 39 andere sterfgevallen onderzocht waarvan wordt vermoed dat ze te maken hebben met de extreme temperatuur. De doden vielen in het midden en het noordoosten van het land. De meeste sterfgevallen waren het gevolg van zonnesteken.
De hitte en de droogte leiden in delen van India ook tot watertekorten en het uitvallen van elektriciteitscentrales. Volgens de meteorologische dienst houden de extreem hoge temperaturen nog zeker twee dagen aan.
ja, het is zover. De angst is definitief en genadeloos toegeslagen bij mij. Meestal, als ik heel bang ben, dan ren ik rond als een kip zonder kop, doe 100 dingen tegelijk en werk niets af, krijg niets gedaan, zoals de afgelopen week. Als ik dan nog banger word, dan val ik stil en doe helemaal niks, zoals vandaag ... Ik voel telkens de neiging om er weer bij te gaan zitten of andere dingen te beginnen dan met de reis bezig te zijn, zoals plots mijn keukenkasten willen afwassen, mijn living herschilderen ... ik trek mezelf telkens weer in gang om verder te doen.
Grappig is ook dat ik ah eten ben alsof ik in geen 5 weken nog zal eten hebben, dat ik nog vlug alles voor de laatste keer wil doen: laatste keer naar Delhaize, laatste keer fietsen, laatste keer met de auto rijden, vlug nog van mijn proper toilet genieten, van mijn propere douche ... Angst doet rare dingen met mij
En ik zie dit allemaal gebeuren en kijk glimlachend toe, omdat ik weet dat zodra ik op het vliegtuig zit, dit alles wegvalt en deze angsthaas de meest energieke, creatieve, genietende, zelfzekere, nieuwsgierige trotter word.
Ik zou met Els samenzitten om onze eerste trein te boeken van Mumbai naar Udaipur, ons eerste stadje in de woestijn ... We hebben allebei de website van de Indische spoorwegen bekeken en zien het niet zitten om te boeken omdat het er zo ingewikkeld uitziet obstakel opgelost, voila, zo doen we dat, we krijgen de Indische mentaliteit al in de vingers, het sluipt gewoon binnen. Niet al te veel plannen met het kopke, maar go with the flow ... In India kun je nl. ook net zo goed een trein reserveren die dan pas een halve dag later vertrekt dan het voorziene vertrekuur hoorde ik van een vriendin of je kunt voorzien om 2 dagen in Mumbai te blijven en de eerste week ziek zijn van de aanpassing aan alles, dus ja, wat is planning in zo'n land ? .... Ook voor onze eerste 2 overnachtingen daar die we vooruit zouden boeken geldt hetzelfde, ze boeken de kamer voor je en als je er aankomt zit de keet vol, dus we zien wel als we van het vliegtuig stappen waar we gaan slapen, net zo makkelijk. We gaan gewoon mee op het ritme van India en zien wel, leven en laten leven.
Als vervolg in de reeks 'afscheid van de vrienden' zat ik afgelopen dinsdagavond met een vriendin op een terrasje die al 8 keer langere tijd in India verbleef. Ik kreeg van haar een 'ik heb in India geleefde' Lonely Planet reisgids , DE Bijbel voor een trotter, namen en adressen van vrienden van haar in Varanasi en leuke fotootjes van die mensen, dus die gaan we mss opzoeken. Het deed deugd met iemand samen te mijmeren die liefde voor dit land uitstraalt en me kon laten voelen hoe het er aan toe gaat. Leuke en minder leuke verhalen gehoord en wat ik er voor mezelf uithaal is dat ik mag "vertrouwen", dat was ik even vergeten, maar ik her-inner het me nu weer en het doet goed. Dankjewel Cathérine !
Vandaag terrasje gedaan met een vriend en echt gekletst, nieuwtjes uitgewisseld maar ook van de zon, de stilte en de rust genoten.
Morgen ga ik dan met 2 vriendinnen naar ... jawel ... Bellewaerde !!!! Nog even alle spanningen losgooien in het piratenschip of één of andere wilde attractie waar ik eens luid mag schreeuwen. Een zeer welkome uitnodiging op een uitstekend moment, dankjewel Annie ! Foto's volgen.
Vanavond naar de dokter geweest om 2de inspuiting Hepatitis AenB, een antibioticum, pillen tegen buiktyfus en een paar staaltjes immodium. Hij zei me nog dat hij het zo opmerkelijk vond dat hoewel de mensen in India 'niets' hebben, ze toch zo gelukkig zijn, dat je toch eerder zou verwachten dat er daar aan iedere boom 10 "hangen" onder hun levensomstandigheden, bij wijze van spreken ... en hij verwees dan naar de dood van Yasmine en dat wij Belgen onderdoor gaan aan stress... Tja, ik zal het aan die mensen eens vragen waar ze hun kracht halen en het antwoord voor hem opsnorren, mijn eerste missie. In ieder geval doen ze elke morgen om 5u in Mumbai een ochtendlachmeditatie op straat met heel veel mensen en dat sterkt hen om de dag door te komen zeggen ze, ik zal het in elk geval eens met hen uitproberen en gaan proeven, kijk ernaar uit !
Ondertussen is mijn lijf zich al aan het instellen op het nieuwe land. Ik word al een paar dagen om 6u wakker, in de namiddag loop ik wat slaperig rond en 's avonds ben ik weer kipfit ... of zijn het gewoon de zenuwen ...? moooojaaaaaagij !
Ik durf op mijn tellerke van mijn blog bijna niet meer kijken ... de dagen gaan nu razendsnel voorbij en het voelt alsof er nog zoveel te doen is, maar eigenlijk ben ik heel goed op schema en voorbereid. Deze laatste uitspraak kan nog hilarisch en memorabel worden, alsof je je kan voorbereiden op India ...!
Gezien de guesthouses waar wij gaan slapen in India niet altijd hygiënisch zijn, alsook de slaaptreinen, neem ik een laken mee als slaapzak. Marleen, een vriendin van me was zo lief om uit een éénpersoonslaken een kussensloop en slaapzak te stikken. Laken gekocht voor 4,99 euro in Action, leve de Action store ! en dus weer een batje, 2 voor de prijs van 1 Uittesten of ik erin zou passen zorgde voor hilarische momenten, waarvan foto. Dankjewel Marleen !
Stilletjesaan neem ik afscheid van mijn vrienden voor ik vertrek, wat me een heel warm gevoel geeft. Ik vind het leuk om met enkelen van hen nog een fijn moment samen door te brengen en dat wordt dan ook het thema van mijn komende week. Vandaag dus ingezet met een BBQ met Sarah op mijn appartementje. We hebben samen aan de voorbereiding gewerkt en ik deed weer wat ideeën op voor gezond en toch lekker BBQ-en. Achteraf kreeg ik ook nog een gezonde smoothie aangeboden met Kamutmelk, verse aardbeien en banaan. Die was helaas rapper op dan we een foto konden maken, de rest heeft nog net de foto gehaald ... 't heeft gesmaakt !
Hierna volgt een overzichtje van wat in mijn rugzak gaat naar India, alles zo low budget mogelijk. Dit is voor mezelf een handig lijstje voor mijn volgende reis (-zen) en voor jullie misschien een leuke leidraad om zelf je vakantie te plannen en wat tijd en opzoekingswerk uit te sparen. Dit lijstje wordt nu en dan aangevuld en dit altijd onderaan, niet tussenin. Alle tips voor toevoegingen aan mijn lijstje zijn heel welkom !
Voor diegenen die liever enkel ons verhaal lezen, zou ik zeggen, sla dit bericht over en wacht vol spanning op mijn volgende dagboekbericht aan jullie.
Medicatie en hygiëne
Bij de dokter
- inentingen hepatitis A en B: 3 spuiten van elk 54 euro onder de naam Twinrix, gaan afhalen bij de apotheek en in koelkast bewaren tot je naar de dokter gaat om ze te laten inspuiten of er direct mee naar de dokter is handiger. Eerste inspuiting ten laatste een maand voor vertrek, tweede, een maand later en derde 6 maanden na terugkomst. Moeten in de bovenarm gegeven worden. - inentingen tetanos en dyfterie: afhalen bij de apotheek onder de naam TeDivax (tetanosdifterie) of vragen of de dokter er ééntje liggen heeft, meestal wel en wij kregen ze dan ook gratis toegediend - een goed pre/probioticum dat je al begint in te nemen voor vertrek, blijft doornemen tijdens de reis en nog een tijdje na terugkomst om een goede darmflora op te bouwen als weerstand tegen de hitte, de beperkte hygiëne van de maaltijden en het voor ons lichaam "vreemde" voedsel. - 1 antibioticum, hopelijk niet te gebruiken, maar als je in een klein dorpje, in de woestijn of de jungle bent waar geen kliniek is, kan het handig zijn.
Wat nu volgt vond ik in de "Action winkel", een belachelijk goedkope winkel waar het dus leuk shoppen is voor trotters:
- handgel met aloë vera zonder water of zeep in tubes van 70ml - kleine pakjes hygiënische vochtige doekjes voor alle gebruik - zonnecréme L'Oréal zonder parfum, factor 50, 150ml, heel goedkoop - anti-venom setje met tang om teek te verwijderen, spuitje om gif uit de wonde te zuigen en oordopjes, in AS Adventure bijv. vragen ze daar veel geld voor en hier zit alles ineen en kost maar 1,69 euro - pleisters: 40 stuks in een doosje alle maten - kleine diepvrieszakjes met afsluitstrip, handig in een vochtig klimaat om je camera, USB-stick, medicatie, horloge enz... vochtvrij te houden - een zonnebril voor 1 euro die ik in India achterlaat
Bij de apotheek:
- zakjes O.R.S.: in water op te lossen bij diarree om al je vocht, mineralen en zout die je verloor opnieuw aan te vullen. Je kan ook aan een fles water een afgestreken koffielepel zout en suiker toevoegen en die door de dag uitdrinken, dat heeft hetzelfde effect. - kleine tube Daktarin voor alle voetprobleempjes in dit vochtig klimaat is handiger dan hun spuitbus - Parazeet met minstens 50% DEET voor op de huid, om de muggen op afstand te houden en malaria te voorkomen, in sprayvorm, goedkoper als het merk Care Plus - Parazeet met minstens 50% DEET om op je kleren en rugzak te spuiten en je muskiettennet te behandelen - Azaron crème 20mg, na insecten- en kwallenbeten aan te brengen om jeuk en pijn te verlichten - paracetamol tegen koorts en pijn, te vergelijken met Dafalgan en beter door de maag te verdragen als aspirine - Betadine lotion: ontsmettingsmiddel, gezien elk klein wondje in dit land best ontsmet wordt. Bestaat ook in zalf, maar is minder hygiënisch omdat je er nog met je handen moet aanzitten, de lotion kun je er zo op aanbrengen. - 2 steriele spuiten met naald, ééntje voor in de ader en ééntje voor in de huid voor als je ter plaatse een inspuiting moet krijgen. Hun naalden zijn niet altijd steriel, kost ook niks trouwens, 0,40 cent van ééntje, dus waarom niet ? - Quies oordopjes van natuurlijke was, handig voor dit land waar het nooit stil is, voor op de trein, bus ... - Immodium smelttabletjes
Bij A.S. Adventure:
- papieren wc-bril dekjes - plastuit voor de vrouwen onder ons om ook in de bossen een veilig plasje te doen - 3 stevige afsluitbare zakjes in harde plastic in verschillende groottes om je landkaart, paspoort, enz.. in te bewaren en te beschermen tegen vocht, is steviger dan diepvrieszakjes voor je echt waardevolle spullen - een heuptasje in huidkleur dat je op je lijf draagt om je geld, bank- visakaart veilig op te bergen als je in een overvolle bus/trein bent. Het is er ééntje dat snel droogt, sneller als ééntje in leder bijvoorbeeld. Veiliger dan éénje om je nek, want daar is het touwtje nog zichtbaar. - een éénpersoonslaken dat je dichtnaait en gebruikt als slaapzak in de minder nette hostels en op de trein
Bij Blokker en/of Kruidvat:
- kleine handdoekjes om je mee af te drogen (dus niet voor de afwas ;-)), sneldrogend, nemen weinig plaats in in je rugzak - Talkpoeder - een mini zaklampje - een mini paraplu (gezien wij in de moesson periode gaan, het regenseizoen) - regenjas met capuchon in een klein plastic zakje om daarna weg te gooien, neemt weinig plaats - plastic zakken die je met je stofzuiger vacuüm kunt trekken, om je kledij in op te bergen en je pakketje te verkleinen
en verder: - vraag staaltjes tandpasta bij je apotheek, is klein en handig om mee te nemen - een deftig (fiets)slot om je rugzak vast te maken in de trein terwijl je slaapt, gezien er heel veel diefstal is en de treinritten tussen de steden er meestal minimum 8u bedragen, wat weinig is, meestal zit je er langer op. - mijn eigen kussensloop van thuis, geeft me een beetje een vertrouwd gevoel, waar ik ook ben - een heel klein haarborsteltje - veiligheidsspelden om de gordijnen op je kamer te sluiten als die openvallen en er licht binnenkomt of om je broekzakken dicht te spelden op overvolle plaatsen of om scheuren in je kledij tijdelijk samen te houden - kopies van je paspoort, identiteitskaart, rijbewijs, vliegtickets ... - snoepjes voor de kinderen daar die apart verpakt zijn zodat ze niet aan elkaar kleven en je ze makkelijk kunt uitdelen, balpennen, aanstekers ... - douchegel met eucalyptus of munt, is meer verfrissend dan zonder - een goed muskiettennet (ook wel klamboe genoemd) - een Trotter en Lonely Planet reisgids - een kaart van India - USB stick om mijn foto's op te schrijven als mijn geheugenkaartje vol is - Een grote stoffen zak om over je rugzak te trekken, zo raakt die niet beschadigd tijdens de vlucht, kunnen ze in de trein niet in je zijzakjes zitten en dan een beetje ver gezocht, maar het gebeurt wel: dan kan men in de luchthaven ook geen drugs in je rugzak stoppen, want in India voor drugs worden opgepakt ... liever niet ! t is een kleine moeite die je veel ongemak kan besparen. - mijn autoverzekering heb ik laten schorsen voor de tijd dat ik weg ben en dan moet ik dus ook niet betalen
Welkom op mijn allereerste blog, mijn eigen webstek, mijn thuis ver van huis. Af en toe zal ik hier neerpennen hoe de voorbereiding van onze reis naar India verloopt tot we vertrekken op 7 juli en ik jullie live verslag kan brengen vanuit dit knotsgekke land vol tegenstellingen. Ik kan bijna niet meer wachten, ga je mee ?
Het aftellen kan beginnen:
Els en ik sprongen vandaag even de Franse grens over om een rugzak te kopen in "Mc Arthur Glenn" in Roubaix, gezien de solden er vandaag begonnen en alles er sowieso al goedkoper is in de outlet store van Lafuma. We hebben onze missie van "low budget reizen" weer alle eer aangedaan We vonden meteen allebei dezelfde rugzak leuk, dus we gaan als tweeling op reis. Inhoud: 60+10 liter, dus daar kunnen veeeeeeel souvenirtjes in, ooo ja Kleur: schakeringen van zacht groen om de muggen op afstand te houden, want die beestjes houden van felle kleuren, maar ik niet van malaria, dus weg ermee.
Onder een stralende zon stippelden we daarna onze reisroute uit op de carpool parking van Kortrijk-Zwevegem in de koffer van mijn auto. Daar werd onze tocht geboren.
Gezien we weinig gemeenschappelijke vrienden hebben, kwam het idee om elk onze eigen webstek aan te maken met een link naar die van de ander. De link van Els vind je hier zodra haar blog op punt staat. Zo kun je bij haar s gaan piepen als ik lig te smelten in de woestijn in India (is daar 50° momenteel) en geen zin heb om te bloggen of omgekeerd.
We hebben beiden al last van slapeloze nachten voor dit avontuur en ikzelf heb ondertussen een arsenaal aan medicatie en hygiënische hulpjes en verzorging bij, maar het hoort erbij voor deze bestemming en tenslotte zijn we nog groentjes als het over echt backpacken gaat, dus het is ons vergeven.
Els stond vorige week met trillende benen op de Indische ambassade in Brussel waar een norse man haar toesnapte: 'give me 100 euro please !' en daarmee zijn onze visa aangevraagd, weer iets om af te vinken op mijn lijstje. Volgende week ga ik onze paspoorten weer ophalen in Brussel bij de norse man, ben benieuwd !
In de komende dagen zitten we samen om onze eerste trein in India te boeken vanuit Mumbai naar de woestijn van 1001 nachten, wordt vervolgd ...
ik trek mezelf telkens weer in gang om verder te doen.
, DE Bijbel voor een trotter, namen en adressen van vrienden van haar in Varanasi en leuke fotootjes van die mensen, dus die gaan we mss opzoeken. Het deed deugd met iemand samen te mijmeren die liefde voor dit land uitstraalt en me kon laten voelen hoe het er aan toe gaat. Leuke en minder leuke verhalen gehoord en wat ik er voor mezelf uithaal is dat ik mag "vertrouwen", dat was ik even vergeten, maar ik her-inner het me nu weer en het doet goed. Dankjewel Cathérine !
