Ja, morgen is het zover. De
grote dag is aangebroken, lang verwacht en toch gekomen.
Het is net een kind dat op
Sinterklaas wacht, zo vol spanning is die gebeurtenis.
En zeggen dat een mens 55
jaar wordt om voor de eerste keer buiten Europa te reizen en dan nog wel alleen
zonder mijn ventje.
Morgen stijg ik op om 18.40
in Zaventem met Swiss Air.
Van daaruit gaat het met een tussenstop
in Sao Paulo Brazilië naar Santiago de Chile.
Mijn aankomst is er voorzien
om 11.45 op maandag 9 maart in de
luchthaven Arturo Merino Benitez.in Santiago de Chile.
Aangezien de tijd momenteel 6
uur verschilt met de onze (wij zijn 6 uur ouder) duurt de ganse vlucht meer
dan 18 uur.
In Chili word ik gelukkig opgewacht door Hansen en heel
zeker ook door Maca en Kjell.
De drie andere kinderen,
Barbara, Nacho en Catalina zijn dan naar school.
Ik hoop dat de vlucht
voorspoedig zal verlopen en dat ik goed zal slapen (wat ik nu al niet echt
verwacht) .
Het is een groot avontuur
waar ik jullie zo veel als ik kan over zal schrijven in de blog die Dirk voor
mij heeft gemaakt en waar jullie alles kunnen volgen:
