Ik ben christa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam christazzz.
Ik ben een vrouw en woon in turnhout (belgique) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/08/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het leven van
28-09-2009
Een fijne maandag...
hoi allemaal....
De laatste week verschiet ik elke keer weet van mijn werk!! Sinds dat ik op time-out ben gezet halverwege augustus en ik terug begonnen ben met medicatie en begeleiding enzo heb ik nogal wat tijd gehad om na te denken over het werk enzo!!
ik was de laatste tijd zo aan het piekeren, want uiteindelijk zat ik nog aan het einde van mijn proefcontract en hebben ze dus al het recht om mij buiten te zetten enzo... ik heb mijn gewoon contract nog niet getekend en ja, dan sla je aan het denken of je nog wel terug kunt komen he... en dan vraag ik me soms af of het echt wel mijn droomjob is, die ik nu heb!! en in het begin was ik hiervan overtuigd, heb een tijd getwijfeld en eigenlek weet ik nu dat ik er niet weg wil...
Ik krijg van het werk, al de tijd om eerst op mijn plooien te komen, om de medicatie te optimaliseren (dat ik zonder bv de rebounds kan komen werken), ook al duurt het nog een tijdje!! de deuren staan open om terug te komen.... Omdat ik mijn inscholingsperiode volledig verknoeid heb, mag ik deze opnieuw doen, en de gehele inscholingsprocedure van onze afdeling wordt aangepast... ik krijg een nieuwe meter en peter op het werk die ik zelf heb mogen kiezen... dit zijn de mensen bij wie ik me het veiligste voel.... deze mensen zijn beter gemotiveerd op het moment om mij te begeleiden tijdens het werk.... dit zijn mensen waarvan ik weet dat ze de moeite hebben genomen om men achtergrond een beetje aan te horen en weten dat ik het wel kan.... en wil natuurlijk!!
en dan vandaag, nog even binnengesprongen op het werk... er lag nog een grote steen op men weg... wij moeten een extra opleiding volgen van 2 jaar om een bijzondere beroepstitel te krijgen in de acute zorg.... ik was vorig jaar, halverwege het jaar begonnen en het eerste half jaar heb ik dus gemist... maar nu moet ik beslissen of ik een anderhalf jaar in 1 jaar prop of dat ik enkel dat half jaar doe en dan volgend jaar de rest....
vandaag moest ik deze vraag bij het werk voorleggen... helemaal opgedraaid en gepiekeerd daar binnen gestormd... verwachtend dat ze een antwoord zouden geven in de trant van; je moet deze opleiding zo snel mogelijk afmaken aangezien dat het wettelijk verplicht is.... Krijg ik het antwoord dat, zelfs als ik een jaar ertussen wil houden om niet te studeren, dat dit allemaal kan en dat ik het me mag veroorloven! ik kan zelf kiezen of ik het ga aankunnen of niet! als ik zie dat het mij niet zou lukken, mag ik het nog onderverdelen....
dus elke keer, verschiet ik weer dat ik eigenlek in een heel fijn bedrijf / ziekenhuis werk.... ok, verpleegkundigen zijn er tekort, maar toch in de werkende wereld zijn niet alle mensen even geduldig....
Even op de dienst mijn hoofd binnengestoken en met het hoofd een gesprekje gehad... over dat ik al aan het piekeren was om terug te komen enzo.... en we hebben echt een verhelderend gesprekje gehad!! Ze zei dat ze mijn stage evaluaties had gelezen van op school... en dat daar regelmatig het Attitude-probleem terug naar voren kwam.... ze had me idd op een kwetsbaar plaatsje geraakt... aangezien dat ik in mijn afstudeerjaar ben blijven zitten door mijn stage en eindwerk.... waarin ik, volgens de school, overal een attitude probleem zou hebben... en mijn hoofd zei: Dit is weer typisch een voorbeeld, dat mensen niet de tijd willen nemen om de persoon te leren kennen en te bekijken.... Als ik jou hier soms zie ronddwalen, kamer in en kamer uit, hier de helft gedaan en daar de helft gedaan, dan snap ik waarom en kan ik je hier evt ook subtiel over aanspreken.... maar dit is toch geen attitudeprobleem he... dat ben jij gewoon.... *zucht* eindelijk iemand die me goed begrijpt.... of toch moeite doet he....
dus nu heb een opdrachtje gekregen.... wat mijn doelen zijn, waar ik het moeilijk mee heb en hoe dat ik graag heb, dat anderen mij zouden helpen, moest ik een moeilijk moment hebben... en dan, moet ik zeggen... ik hou toch van mijn werk, mijn werkplaatsje, mijn collegas (ok niet allemaal evenveel maar toch...) en mijn hoofd en directie... ik heb het gevoel een beetje dat deze mensen ook met mij inzitten en geduld genoeg hebben met me.... (terwijl dat dit op school echt niet zo was, en rara hoe komt het dan dat ik denk dat het overal zo was...)
dus hup hup, ben weer een beetje gelukkig vandaag!!! fijn fijn fijn (en wou het gewoon even delen!!!!)
Voor de rest heb ik vandaag niet echt veel gedaan.... Ik wou mijn adres gaan laten veranderen, maar blijkbaar kan dit nog niet, zolang da we daar nog ni wonen (ok, duh.... eigenlek hadk da zelf ook kunnen vertellen...) maar tja, ik moet men adres toch ergens naartoe zetten, dus net gevraagd ofk men adres naar hier mag verzetten.... en dat mag/// dus jippie jippie....
dan maar even gaan shoppe, medicatie is uitgewerkt... moest even voor een nieuwe wintertrui kijken, even kijken voor een boek ofzo... en met wat ben ik naar huis gekomen?? 3 dvd's en een aansluitkabeltje voor de ipod in de auto...
geen leuke trui te zien, dan hollen naar de hema want ik moest zo dringend na de wc... dan maar trug na de auto....
tja de dvd's waren een ideeke van vriendje, moest er nog eentje hebben van harry potter ook... en dan sta je daar in de winkel en dan besef je dat je vergeten bent om te kijken welke dat je nog moest hebben... en dan moet je daar kiezen uit 1 van de 5, niet wetende welke je eigenlek nog mist... en uiteindelek had ik de juiste vast, maar twijfelde er gewoon zo aan, dat ik hem toch maar heb laten staan...
heb er dan mar een andere mee genomen... He's just not that into you.... een zalige film!! en de 2 films van alex agnew... de shows... die zijn ok zalig en de humor is echt mijn ding!!
zelfs het gesprek van het werk ging goed, zelfs (oeps) zonder medicatie.... en het was allemaal zo fijn vandaag... dat ik me best gelukkig voel op het moment... sommige dingen, waarvan ik niet meer zeker was, dat ik het gedaan had.. zoals het vertellen dat ik ADD had op het werk... zijn gelukkig toch wel een heel stuk beter uitgevallen dan ik verwacht had... maar ik stel dan altijd de meest vreselijke scenarios op in mijn hoofd omdat ik denk dat het toch allemaal maar slecht afloopt (op dat vlak ben ik enorm pessimistisch in mijn hoofd...) en elke keer is het anders dan ik verwacht had... en dat is elke keer weer zo fijn... eigenlek bereid ik me altijd op het slechtste voor, zodat het minder pijn doet als het zo is... en dan kan het alleen maar beter zijn dan het verwachte...
tja, op het moment is het leven weer fijn!! ik voel me goed en dat is een zalig gevoel....
maar toch ga ik er een eindje aan maken... het is al een veel te lang bericht geworden!!
mjah, daar zitten we dan te zitten.... op een vrijdagavond...
ik had eerst niks gepland, maar uiteindelijk wou ik nog iets gaan doen... en halverwege het berichtje, toch maar niet....
en dan maar naar huis, had nog andere keuzes maar wil niet... men hoofd zit weer zo vol en ben weer zoveel aan het nadenken.... het fijne is wel dat ik op het moment helder kan nadenken....
maandag ga ik eerst naar het gemeentehuis of stadhuis of hoe je het ook kunt noemen om mijn adres te laten veranderen.... we hebben de sleutels dus het is tijd dat het kan verandert worden.... en dan kan ik misschien voor mezelf een deeltje afsluiten...
zoals ik gisteren al vertelde heb ik een klote gevoel in men hart en in men hoofd... ik dacht net, zou ik het is allemaal in een brief zetten?? even alles van me af schrijven en dan de brief afgeven??? want ik ben op het moment, alle ja eigenlijk nooit, zo goed in het uiten van men gevoelens tegenover andere mensen.... schrik om hier kritiek op te krijgen, dus hou ik het meestal wel bij en hou ik het in men lichaam... wat ook niet goed is voor mezelf...
ik merk nu echt dat ik enorm bang ben voor negatieve kritiek... ik kan het niet aan om dit te horen, mijn zelfvertrouwen is op dit moment echt ver weg... verder dan ik ooit echt gedacht had... maar nu heb ik genoeg tijd om erbij stil te staan, over wat ik voel, wat ik ben en wat ik wil zijn....
dat is het kl*te van eigenlijk zo perfectionitisch te zijn (of hoe schrijf je da :D).... er moet maar iets op een speciale toon gezegd worden en ik kan er dagen, weken mee in mijn hoofd zitten.... over wat er verkeerd is gegaan en wat ik anders had moeten doen....
maar die brief schrijven durf ik ng wel, maar afgeven, dat niet... daarom, ik wil een aantal dingen veranderen in mijn leven, dat ik bepaalde dingen kan achterlaten en met andere dingen beginnen....
mmm een tijdje aan het denken geweest, over wat het vriendje overlaatst heeft gezegd... dat ik bang ben om thuis los te laten.... we wonen nu al 2 jaar samen, dicht bij thuis en nu gaan we verhuizen, 15 km verder....
tot een 2 maanden terug zag ik mijn moeder elke dag en nu, nu zie ik ze nog zelden... en eigenlek mis ik het wel en langs de andere kant, ik ben een grote meid, ik kan op men eigen benen staan en het is tijd dat ik mijn eigen leven op de baan krijg, in plaats van het niet te beschouwen als een ander zijn leven....
eigenlijk moet ik scheit hebben aan alles wat mensen zeggen over mijn leven en wat ik er in doe... ik werk hard genoeg (oke op dit moment niet, maar anders wel :D) om eindelijk dingen te kopen die voor mijn gezinsleven dienen, zodat we stilletjes aan ons kunnen settelen en aan de toekomst gaan denken... en dan sta ik stil bij de vraag... ben ik er al uit, of ik dat wel wil, groot worden, volwassen worden?? kan ik het wel aan om echt, maar dan ook echt op mijn eigen benen te staan?? zijn we hier in het diepe gesprongen zonder dat ik wel weet of ik kan zwemmen, laat staan dat er een redder is, moest het toch niet zo gaan als gepland....
ik denk dat dit hetgeen wat er in men hoofdje rondspookt... hetgeen wat bij mij moeilijk is... mss niet de kritiek, of ok toch wel want goedkeuring is voor mij belangrijk... het betekend dat ik ertoe doe... dat ik besta en dat ik het goed doe...
maar ja, mijn gedachten liggen hier weer... het is weer even uit mijn hoofd en het voelt al een stukje beter aan....
op het moment kunnen we weer verder... ben weer veel te veel dingen aan het doen tegelijk en weet niet meer goed wat ik op moet schrijven...
vandaag een gewoon, rustig dagje gehad... nu ik terugkijk op mijn dag, vraag ik me stilletjes af wat ik wel gedaan heb... ik zou het bijna niet meer weten!! moet toch even diep nadenken voor ik het kan zeggen!!!
vandaag redelijk op tijd opgestaan, wat bezig geweest in huis, opruimen, bed opdekken.... krantje lezen, sudoku puzzelen.... tegen de middag even naar een speciale winkel geweest voor mijn vriendje... tshirt was binnengekomen wat we besteld hadden en een ander tshirt was een maat te groot (jaja te groot.... het komt niet veel voor, maar het was echt geen gezicht....)
dan maar terug naar huis, lekkere spaghetti gegeten, en na de middag even naar de fitness.... na dat we goed hadden gezweet, even langs de garage voor papieren en nog even naar de winkel... wat flesjes drinken, waspoeder enzo, the normal things die da je nodig hebt in het leven e!!!
ik heb vandaag zoon gek gevoel.... mijn hoofd wordt precies maar niet wakker, en voel me een beetje gek vandaag....
gisteren dan een druk dagje gehad veel conversaties gehad en nu vandaag... het blijft precies een beetje rondhangen in men hoofd....
het laatste was een gesprekje bij de psycholoog.... ik zat net natuurlek weer in de rebound... en ben stilletjes aan het denken over wat we het gisteren allemaal gehad hebben.... en O_o de hoofdlijnen spoken nog wel ergens rond, maar voor de rest pfffff....
heb zelf ook het gevoel dat ik enorm van hier naar ginder ging met men gedachten om een deftig gesprek te voeren.... ben een beetje slecht gezond op men eigen, want een deftig gesprek is soms wel heel fijn, om mijn hart een beetje te luchten... om over alles een beetje te praten en wat tips te krijgen om men leven wat op orde te krijgen.... want dat is voor mijn moment een beetje belangrijk zijn....
en dat is op het moment een beetje men ding, denk ik, dat ik vandaag zo aanvoel.... ik wil graag een beetje rust in mijn hoofd, in mijn leven in mijn doen... en op dit moment (mmm zonder medicatie, want ben ze Oeps, vergeten...) lijkt het allemaal zo ver weg en een beetje onbereikbaar...
het ding zit in mijn hoofd, dat als ik ga werken ik bang ben dat ik niet ga kunnen voldoen aan de hoge eisen die ze gaan stellen... ze gaan verwachten dat ik 'genezen' ben, dat alles in orde is.... en wat als, als ik niet kan voldoen aan die eisen?? ben ik dan echt zo dom.?? kan ik het dan echt niet??
ook spookt het soms in mijn hoofd van; is dit dan mijn droomjob?? is dit hetgeen wat ik echt wil doen in mijn leven?? langs de andere kant weet ik dat ik nog enorm veel dingen in men mars heb!! wil graag men banaba halen, en evt aan mijn master beginnen in de verpleegkunde... en langs de andere kant staat de opleiding geneeskunde mij ook wel deels aan!! maar dan zal ik goed moeten gaan studeren, want anders denk ik niet dat ik da ooit zou halen... maar het zou wel een droompje zijn.. stiekem toch wel!! maar niet dat ik het ooit zou halen....
en voor de rest.... ik wil iets gaan doen, iets om handen hebben, in plaats van enkel te sporten elke dag.... niet dat het slecht is, want de extra kilokes mogen er zeker af!! er zijn momenten dat ik denk... mmm het gaat nog! maar als ik echt eerlijk ben, ben ik toch niet echt gelukkig met men lichaam... maar ja... het zal in men hoofdje altijd blijven spoken peins ik....
ok, na even wat na te denken... weet mss waar het fundamenteel slecht gevoel van vandaag wat vandaan komt....
het gevoel dat ik voor mensen niet goed doe... er zijn bepaalde mensen, die mij nauw aan het hart liggen en elke keer als ik in hun buurt kom, ben ik bang voor de kritiek die uit hun mond gaat komen... dat ik deze mensen gewoon probeer te ontwijken... maar ze zijn zo belangrijk dat ik het eigenlijk niet kan maken voor deze mensen zo te ontwijken... *zucht* dit is echt het ding dat mij dwars zit pss....
voor mij is het belangrijk dat ik van bepaalde mensen de 'toestemming' krijg voor iets te doen precies... en eigenlek ben ik met mijn eigen leven begonnen, moet ik mijn eigen beslissingen nemen en toch, die kritiek is elke keer zoon afbraak op mijn zelfvertrouwen en dat doet pijn...
ik zou moeten contact opnemen, met deze mensen maar iets in mij weerhoudt mij hier wel een beetje van... ik heb geen zin in de kritiek en ik kan het ook niet hebben op het moment!! elke keer als ik de naam op msn zie verschijnen of op mijn gsm dan wordt ik al lastig en als ze dan beginnen dan weetk meestal al genoeg.... waarom kunnen sommige mensen is niet gelukkig zijn voor andere mensen?? ik weet dat het allemaal snel gaat in mijn leven en dat ze nu er geen part meer van zijn, van mijn gezindsleven en dat ze het niet leuk vinden maar toch... soms is er het moment van loslaten en soms is het nodig om andere mensen te steunen in plaats van veel kritiek te geven... houd de kritiek voor jezelf op het moment en wees een keer blij voor me.... das op het moment men vraag maar durf het niet, kan het niet.... dus ontwijken we deze mensen maar....
mjah, dan nog zo iets... binnenkort mogen we beginnen in ons huis!! volgende week nog eens na de architect en dan kan de bouwaanvraag ingediend worden.... we hopen deze dan ook snel te krijgen en dan kunnen we beginnen afbreken enzo!! hetgeen wat we nu al kunnen doen is al de rommel uit het huis halen en naar het containerpark brengen... dat zal al een groot ding zijn!! er staat nog redelijk wat rommel dus daar gaan we al wel ff meebezig zijn!! volgende dinsdag bij de architect en dan donderdag gaan we er is aan beginnen...
en ondertussen krijgen we de info dat we nog wel wat materialen nodig gaan hebben om te kunnen beginnen aan de bouw... en het is nog waar ook, een ladder een schup een hamer en alles enzo...
eigenlek niet echt bij stil gestaan tot vandaag iemand mijne frank liet vallen :D
eindelijk nog is tijd om nog wat te bloggen!! heb een weekje vakantie gehad... Jaja, met het vliegtuig en al... we zijn naar Bulgarije geweest, en we hebben er gewoon (bijna) niks gedaan... buiten eten, zwemmen, zonnen en slapen hebben we maar 1 dag op uitstap geweest...
Tja, die uitstap... zonder Rilatine, op de bus met een gids die duits sprak en een heel klein beetje nederlands... moeilijk te verstaan maar ok, het was wel te doen.... maar voor ons zaten er fransen, die een eigen gids hadden, dus het was weer helemaal niet te volgen in de bus, concentratie was al zero; en dan zoon kwetterende franse gids dan neem je toch niks meer op....
aangekomen op de bestemming, konden we of met de gids mee, of zelf rondlopen... de keuze was dus snel gemaakt... freeeeedom... gezellig met zen tweetjes rond gehost... we waren wel op tijd terug om de bus terug te nemen... onze gids begon weer te vertellen, dan die franse gids er weer boven op... dan beginne de fransen te zingen in de bus.... helemaal opgedraaid en dus besloten om voor de rest niks meer te doen.... en voor de rest was het zalig... even ontstressd, de batterijen opgeladen en we kunnen er weer even tegen....
en de batterijen zijn opgeladen!! elke ochtend om half 9 wakker op het moment... dit was eigenllijk nog nooit gebeurt... tot de laatste week, elke ochtend op tijd wakker... ook al lig ik er laat in!! en zie dat het wel helpt... ik zie ook dat er stilletjes aan structuur komt in mijn ozo ongestructureerde leventje... en het voelt nog fijn aan ook!!!
voor de rest is het gewone leven voor begonnen, zijn gangetje... al mijn was is gedaan, de strijk is gedaan, en het ligt allemaal in de kast ook...
en dan vandaag een drukke dag gehad... eerst naar de controlearts... daar was ik zo zenuwachtig voor!! amaaj nog ni.... ik had er schrik voor da dien zo iets ging zeggen van; en waarom zit gij thuis?? ge kunt terug gaan werken... dus al half opgedraaid daar aangekomen... maar het was een heel vriendelijke mens en er was geen enkel probleem!!
dan naar huis, mijn was afhalen, opvouwen, de strijk doen.... onderwijl nog heel wat telefoontjes plegen....
en dan hup hup naar de psycholoog.... o jee, ik moet eerst nog geld afhalen want mijn portemonee was officieel zo leeg als iets... en dan maar hopen dat het rustig is in thout, dat ik op tijd daar ben.... opgedraaid als iets daar aangekomen en was nog 10 minuten te vroeg.... ik was wel een beetje trots op mezelf dat ik er op tijd was!!
amaaj we hebben de laatste nachten maar weinig geslapen.... de eerste nacht na de vakantie thuis gekomen en rond 4 uur snachts ben ik wakkergeschoten.... ik heb nogal redelijk levendige dromen, dus weet nog altijd niet of ik het gedroomd heb, dat ik hoorde dat er een auto stopte hier, ofdat het echt was!! maar goed, even in de zetel gekropen om wat op adem te komen... en wat hoor ik daar... stemmen (o god het klinkt of ik gek aan het worden ben maar goed....) even later het vriendje maar is wakker gemaakt.... en hij hoorde het ook!! dan maar overleggen wat we gingen doen!!
uiteindelijk schoonpapa uit zijn bed gehaald en een toertje rond het huis gedaan.... in onderbroek en pyama... maar niks te zien....
en gisteren nacht toch maar slecht geslapen, gewoon het gedacht al.... luisterend naar elke geluidje dat er was, evalueren of je het geluidje kent en ofdat het een onbekend geluidje is....
ik moet wel toegeven, de nacht dat ik op de bank zat, ging mijn hart zo tekeer, moest ik op het werk zijn, had ik een groot alarm gehad peins ik!! het voelde ofdat hij bijna stil ging vallen, zo hard ging hij....
en dan vandaag deze drukke dag, wou vanavond naar de fitness... waar ligt dat stomme paske nu weer, waarmee je binnen moet komen.... heb het hele huis een paar keer overhoop gehaald en gezocht maar weer niks te vinden... *zucht*
dan maar naar daar gaan en een nieuw pasje aanvragen... kom ik eraan, zal eerst is vragen of men paske daar mss nog ligt, zoals ik soms dingen vergeet :D en ja hoor, daar lag hij.... zo veel tijd in gestopt om hem te zoeken en hij ligt daar gewoon op me te wachten!!
toch maar goed gesport!! tshirt was goed bezweet :D en het is fijn om soms zo dood te zijn!! elk vezeltje in je lichaam twinkelt achteraf....
maar alle... ik ga het hier eens laten!! ik ga is mee film kijken....
vandaag geen medicatie, maar wel, voor mijn gevoel, een zeer drukke dag...
eerst naar de bbq van de afdeling... wow, men gedachten sloegen echt op hol, er waren zoveel gesprekken en heb weer de helft gemist... volgens mij heb ik echt een tijd zitten rondkijken, al starend mss om toch een af andere gesprekken te kunnen volgen...
maar vond het toch wel lekker gezellig... het is alleen jammer da we vroeger door moesten... het werk en andere verplichtingen riepen....
dan maar de auto in, anderhalf uur rijden, nog een bbq... veel mensen, ik ken der maar weinig, maar toch een aantal leuke gesprekjes gehad... over vroeger enzo... soms is het gek, dat bepaalde geuren zoveel herinderingen terug brengt... er waren dingen die ik niet meer weet, maar wel boven gehaald worden, herinderingen van anderen....
en nu, na een anderhalf uur weer trug rijden, zit ik gezellig op de zetel, tv kijkend en bloggend... en even aan het overdenken, de hele dag...
het maakt me al bang dat ik binnenkort weer moet gaan werken.... ik betrap mezelf erop dat ik veel te veel pieker op voorhand... ik ben bang dat ik het niet ga kunnen volhouden, dat ik weer zo moe en uitgeput wordt, dat de eisen enorm hoog gaan liggen, en dat ik er niet aan kan voldoen.... en ja, dat houd je bezig... daarom dat ik vandaag mss ook zo 'opgefokt' was... de collegas terug zien... wat denken ze wel niet van me?? wat zeggen ze allemaal over mij, zonder dat ik het weet???
grrrr soms kan ik zo knettergek worden, gewoon omdat ik hier mee in mijn hoofd zit... en het blijft altijd maar doormalen, zonder dat ik het mss wil... het is iets wat ook wel kenmerkend is... over elk ding, elke 'misstap' zit ik zo stom te piekeren... het is gek... leg ik idd mijn doelen zo perfectionistisch hoog?? is het door mijn faalangst, wat ook samenhangt met het perfectionistische, dat ik hier altijd en elke keer mee bezig ben??
*zucht, zucht, zucht*
mmm wou nog iets zeggen, maar weet niet meer wat :D
ach ja... weet het alweer... die stome weegschaal is weer een boeiend object in mijn leven... ben een aantal kiloos afgevallen, sinds ik terug met medicatie ben gestart... en in het begin, keek ik er niet zo heen, maar de laatste dagen... als ik 2x per dag op de weegschaal sta, dan is het weinig... en elke keer ben ik weer slecht gezind als er gewicht bij is gekomen.... het is weer zoiets waar men gedachte bij blijft hangen!! ik weet dat ik niet zo heel veel eet op het moment... het smaakt me gewoon niet, maar langs de andere kant... ik zet me ook niet in gang om eten te nemen en te eten... mezelf ertoe te zetten.... en langs de ene kant, geeft het een voldaan gevoel, niet eten en afvallen, en langs de andere kant weet ik dat de gedachte gewoon fout fout fout is... en langs de andere kant :D het is iets wat me wel lukt, in tegenstelling tot andere dingen,....
mmm, nog even afwijken... morgen koffers inpakken... maandagochtend, vroeg vertrekken... echt veel te vroeg vertrekken... om 5 uur ten laatste opstaan, dus alles moet klaarstaan, dan drect de auto in en vertrekken.... om half 10 opstijgen en dan relaxen, echt niks doen, aan niks denken... gsm uit en geen internet... en dan hopelijk goed ontstressd, en mss wat gebraindwashed over alle deze piekergedachten...
maar alle, ik ga is afsluiten, ben aan het afdwalen met men gedachten dus het word voor mezelf tijd dat ik aflsuit... mss is tijd om in bed te kruipen...
soms ben ik precies zo gedesorienteerd, dat ik echt niet meer weet welke dag het van de week is... ik kom dus net tot de conclusie dat het vrijdagavond is en dat het weekend begonnen is... het betekend dat er weer een volledige week voorbij is, en als ik kijk naar wat ik gedaan heb, dan kan ik volmondig zeggen; niks...
of toch niks dat van grote waarde was voor de gehele mensheid, maar mss wel grote waarde voor mezelf!!
zo thuis zitten, veel alleen thuis zitten, geeft als 'side-effect' dat je jezelf een keer tegen komt (ook wel meer als 1ne keer) en dat dit eigenlek niet zo slecht is voor mij... ik cijfer mezelf altijd zoveel weg, voor anderen, om toch maar goed te doen, dat ik mezelf vergeet, mijn emoties en eigen behoeften vergeet...
en nu, nu neem ik is tijd voor mezelf se... NAH :p
op dit moment zit er eigenlek best wel routine in men daagjes, opstaan, rustig wakker worden met gazetje enzo, op het gemakje...
dan komt de uitdaging van de voormiddag: de 3 sudokus uit de krant invullen!! ik ben meestal weer trots als ik de 3de ingevuld krijg!! ik heb er precies honger naar, naar die cijfertjes... kan me ermee bezig houden!! zonder dat ik 100 andere dingen doe...
wel zie ik, als ik er echt lange tijd mee bezig ben, vast zit ik wel even iets anders moet doen... even drinken pakken, of heej de wasmachine is klaar, snel even de was ophangen... en dan gaat het weer eens zo vlot vooruit!!
meestal, tegen dat mijn vriend wakker is, is het tijd voor het middageten... en na het middageten, is het meestal de grote vraag wat we gaan doen...
mijn hoofd zit altijd zo vol maar vraag me niet wat we gaan doen smiddags, want dat weet ik niet echt :D
op dit moment is de medicatie uitgewerkt... de tv staat op, er ligt iemand op de bank te slapen, de wasmachine leidt me af en er komt weer een raar geluidje uit de ijskast en uit men laptop zo nu en dan :D
en mijn gedachten.... die zitten overal en nergens!! gesprekken aan het overdenken van gisteren, plannen voor morgen aan het overdenken, ontmoetingen van morgen al overdenken, en mezelf al deels opstressen voor morgen.... want het is bbq van de afdeling waar ik werk, en dan krijgen we de confrontatie weer.... sommige mensen, geen probleem, andere mensen, mss des te meer (voor men eigen gevoel dan...)
en grrrr men voet doet lastig op dit moment... krak krak krak, maar niet de ene krak waarvan je zegt... zalig, nu is het beter...
en dan ja, mss zondag de koffers al maar is pakken want maandag in de vroegte vertrekken we op vakantie!! naar bulgarije... en nu maar hopen dat het nog een beetje goed weer is... anders denk ik dat ik me schuldig ga voelen, want heb zo gezaagd voor deze vakantie!! en het is onze eerste grote vakantie samen in 5 jaar dus... en het zal weer zolang duren denk ik voor dat er nog zoiets komt...
o ja, we hebben trouwens onze sleutels van ons eigen huis gisteren gekregen... na een hoop gepraat (waar ik mss maar 1/3de van gehoord heb) bij de notaris en heeeel veel papieren tekenen... hebben we eindlijk ons eigen huis!! het was heel erg saai, en de notaris had zoon gekke intonatie, dat het leuker was om naar zijn intonatie te luisteren, dan naar wat hij eigenlek zelf allemaal aan het zeggen was... niet dat ik daar ook nog iets van begrijp maar oke.... het is gewoon al beleefd om te doen alsof je luistert... zoals de andere mensen in de kamer... die wel hun best deden om te luisteren en blijkbaar nog het grootste deel begrepen ook... of mss deden of ze het begrepen :D
ik heb er tijd voor nodig, om zoon dingen te begrijpen, het lijkt idd soms of ik traag van begrip ben op zoon momenten!! achteraf bekeken, de papieren nog een keer nagelezen.... (hij leest die papieren dan voor, maar schakelt over ineens naar andere stukken, en dan raak ik echt wel de draad kwijt... als die al ni kwijt was...)
maar goed, een nieuw huis, een nieuwe start.... we zullen wel is zien wat de toekomst allemaal brengt!! ben er nieuwsgierig naar, maar de dag van morgen kan ik vandaag nog niet beleven, en de dag van gisteren kunnen we niet meer volledig nadoen... het heden is nu, en daar leven we nu in...
ik ga er een eindje aan maken voor vandaag, stilletjes aan afsluiten en dan zo het bed in denk ik...
vandaag weer hilarische dingen beleefd... volgens mij is da ook een typisch trekje van ADD, da zijn dingen die ik volgens mij alleen mee maak...
vanmorgen vroeg opgestaan... was al vroeg wakker... en mmm ff lekker wakker worden met gazetje, in de veranda... met een sjat koffie erbij en lekker zitten, zonder iemand om mee heen, en dat is voor mij lekker wakker worden, op het gemakje aan, geen gezeik, geen gezever... radio zacht op en mmm heb wel zin om iets te eten...
heb mezelf een kom Brinta gemaakt, o wat smaakt dat lekker en het doed me denken aan vroeger... en ik krijg het tenminste binnen, er zit tenminste nog wat smaak aan....
mmm, ik zal gelijk medicatie innemen en dan lenzen indoen enzo... dus huppel huppel, naar de garage, medicatie in men handen, naar de bijkeuken, want daar staan men lenzen op de vensterbank...
en dan boenk.... daar gingen men lenzen... op de grond, en achter de wasmachiene.... lfksdjqdkghie*****
met alle moeite van de wereld, je kan niet rond de wasmachiene, de droogkast en afwasmachien staan der immers neffe.... dan maar op men buik, liggend op de droogkast/wasmachiene/afwasmachiene en met 1 arm proberen om dat stomme potje van de grond te krijgen... maar niks, men arm is tekort...
wil van de droogkast, blijf ik achter zoon stom haakje hangen (wie hangt da dan ook aan de bovenkant van de droogkast???)
men broek scheurt, er blijft een stuk achter da haakje hangen, droogkast kantelt mee, deur van de droogkast gaat open, en stoot men ander been daartegen...
miljaar ik heb mezelf zeer gedaan!! maar toch heb ik men lenzen nog niet....
*zucht*
de wasmachiene maar een stukje na vooren geschoven, nog een tweede poging gedaan, ditmaal wel lettende op da stoeme haakje en eindelijk, o eindelijk men lenzen terug in handen... maar tegen die tijd, geen zin meer om ze in te doen, dus terug op de vensterbank gezet en men bril opgezet...
en dan nog die wasmachiene terug zette... maar het probleem was, die staat op een verhoogje en had de voorste kant eraf getrokke... maar die moest er natuurlek er nog trug op, zodat het nie lijkt, da ik het kot heb afgebroke heb ;) na lang sleuren, eindelijk toch gelukt ;)
voor de rest was de dag, best wel rustig...
naar de winkel geweest, want ik dacht, er staat niet zoveel drinke meer in de ijskast... gelijk maar wat eten meegenomen, om vanavond te eten...
thuis gekomen, blijkt dat de halve ijskast nog vol staat met drinken... mjah, langs de ene kant heb ik wel alles bij wat ik ernaast nog nodig had zoals shampoo enzo... dus das wel een pluspunt e :D
vanavond, vriendje is gaan werken... mmm nog snel ff iets afprinten... in het vorige huis was de printer draadloos... lekker zo zonder kabeltjes en snoeren, maar sinds de verhuis, werkt dat om de ene of andere reden niet meer... de printer staat oneindig hoog, op een kast... maar dacht, als ik het nu doorstuur na de andere laptop, die staat wat dichter opgesteld bij de printer... mss dak da snoerke nog sjust in de laptop krijg... mjah da lukte, maar het printen zelf... da lukte ni....
dus even denken, laten we is na de printer kijken... maar het enigste hoe ik er snel aankan is de bureaustoel... ben ook wel slim genoeg om daar ni op te gaan staan... ff denken, wat kan ik nog doen... dan maar op de rand van de zetel... maar dan kan ik nog niet bij de printer... mm als ik op de rand van de zetel gaan staan, dan kank ik op de kast ernaast gaan staan en dan kank de printer goed zien...
die kast is later gezien wel 1,70m hoog... maar goed, daar stond ik dan... moest een pries hebben voor in het stopkontact (geen wonder da da ding ni print, hij zit ni in de pries) maar tja, dan moet je de pries ook nog bij de hand hebben... en da hadk dus niet...
draai me om, en besef ineens.... hoe geraak ik hier naar beneden??? de zetel is te laag en te ver naar men gevoel (en da ding heeft veel geld gekost, dus als ik erop zou springen wie weet wat er gebeurt...) en de grond, is nog verder weg... en tussen de bank en de kast is eigenlek maar een goeie meter....
er is ook geen plek om eerst op men kont te gaan zitten en dan na benede te klautere en da laden van de kast zijn niet bestand om op te gaan staan...
en daar sta je dan, niemand om je te komen redden, maar ook niemand die het (achteraf) of zo hilarische moment te zien...
oke ogen dicht en gewoon springen... de grond kwam hard aan, maar ok ik ben toch benede geraakt...
ook de zin om de pries te zoeken, is weg en dan nog is op die kast kruipen zeker :D mij niet gezien, das voor de wederhelft...
nota's aan mezelf:
- Ikea heeft goede meubels, want de kast staat er nog
- Niet zo lui zijn en gewoon de printer van de schoonouders gebruiken, die 10 meter verder staat
- niet meer op kasten kruipen, of gekke dingen doen, tkan nog is verkeerd aflopen...
alle hup... de highlights van mijn dag, ze waren best hilarisch en voor de rest was het weer een gewoon een typische dagje voor mij...
zucht, wat een dag vandaag!! het was een gekke dag vandaag!!
vroeg wakker, ondanks dat ik toch wat later was gaan slapen!! en dan stilletjes aan op gang komen, lekker in het zonnetje boekje lezen, gazet lezen, papieren in orde maken!!
rond bellen, rond bellen rond belle, waarom neemt niemand zijn telefoon op, als ik hem nodig heb??
nog even langs de huisarts, dan naar de apotheek, het was weer een dure namiddag...
dan terug naar huis, eten maken, er kwamen nog wat mensen eten, pannenkoeken gemaakt, en ook dat ging echt niet vooruit!! het is toch wel moeilijk om dan je concentratie erbij te houden!!
maar het was lekker, het was eigenlek al lang gelede dat ik zo nog iets gegeten had!! maar tegen dat het eten af was, had ik al geen zin meer om te eten, en met gevolg, 2 pannekoekjes op en dat was het...
das was dan ook in ene keer hetgeen, wat ik vandaag gegeten heb... vergeten te eten, ni echt honger tot ik eten ging maken, mer erna ook weer niet!!
voor de rest, een rustige dag gehad, ook in men hoofd... geen hoofdpijn vandaag, geen opgejaagd gevoel, gewoon rust, rust rust...
tot vanavond, medicatie uitgewerkt, weet met men eigen geen draai... dan maar naar de fitness... wat stoom afblazen!!
wat een eeuwigheid geleden, dat ik daar geweest ben... het was heel warm binnen, maar het was goed!! lekker goed gezweet...
en met de ipod in de oren en de blik op oneindig en de frustraties laten varen...
gefrustreerd worden, omdat je de muziek van de fitness toch nog boven je eigen muziek uit hoort en dan je eigen muziek nog wat harder zetten...
na de fitness... toch nog even onder de zonnebank springen.... lekker liggen, warmte, ventilatortje, muziek in de oren en een tijdje weg zijn... ogen dicht en proberen te ontspannen... en soms lukt het, maar toch schoten men gedachten weer alle kanten op, de stomste dingen komen vaak eerst voorbij gevlogen... en dan toch maar even proberen te concentreren op de muziek, hoofd even proberen leeg maken... en dat lukt dan weer voor 2 minuten en voor ik het weet is de gedachtenstroom weer vertrokken....
onderweg naar huis, geen concentratie... vraag me soms af hoe het komt dat ik nog niet meer mensen overhoop heb gerede (ni dak da al gedaan heb, zie ze meestal net op tijd... alles dicht gooien!! en vloeken als ze hun lamp weer niet op hebben staan, net al terjuist... tis al donker, geen licht en volledig in het zwart gekleed... zijn die fietsers suicidaal of???) maar ja, we zijn thuis geraakt, zonder al te veel problemen...
nu zit ik weer in de zetel, ben op het moment aan het bloggen, aan het bellen en tv aan het kijken.... en ik zou eigenlek moeten douchen, kstink een beetje, maar krijg mezelf opt moment ni aangezet om in gang te schieten en onder de douche te springen... maar als ik stiekem zo over de rand van mijn laptop kijk, dan zie ik 10 zwarte tenen me toelachen en vragend naar water en zeep :D
dus dat zal voor zo zijn, nog even wat tv kijke, wat internetten en dan wassen en bed in denk ik... na de fitness ben ik moe maar voldaan...
vandaag weeral vroeg wakker!! ondanks dat ik gisteren echt doodop was!! als ik mijn dag gisteren bekeek, dan was het toch een vermoeiende dag!!
savonds, na de bbq zijn we stilletjes aan vertrokken naar de monestary in Zottegem, voor de airsoft...
tegen dat we daar waren, was het tegen 1 uur snachts... de open nachtskirm was nog in volle gang!! snel even al het slaapgerief klaarleggen, matjes, slaapzakken.... dikke trui overaan en terug naar de safetyzone...
daar een tijdje geholpen, wat opruimen, tegen dat de skirm gedaan was en het grootste deel naar huis was, was het al bijna 4 uur...
ben in men bedje gekropen, snel in slaap gevallen en om 6 uur trug wakker.... matje is lek, lig lekker op de koude grond.... zucht
uiteindelijk allemaal om half 10 opgestaan, er moest nog vanalles klaar gezet, gelegd,... worden om de groep, die later die dag komt airsoften, in gang te kunnen zetten.... het zou duren tot 4 uur smiddags... uitendelijk tegen half 6 de laatste buiten gekeerd, nog veel opruimwerk en rond kwart na 7 in de auto terug naar huis....
over heel de dag, 1 sandwiche en 1 hotdag gegeten... geen honger, geen zin, het smaakt niet!! thuis gekomen, een tijdje bezig geweest met vanallles, tenten van de bbq aan het afbreken...
mmmm lekker frietjes halen!! vriendje is de laatste dingen aan het doen, eten staat op tafel en na 3 happen, bweuh, echt geen zin in eten, hoeveel 'hongergevoel' dat ik ook heb...
stilletjes aan tv aan het kijken en dan in slaap gevallen... uiteindelijk in men bedje beland maar vanmorgen voor 10 uur weer wakker...
vandaag een vrij rustige dag gehad, de was weer helemaal gedaan, gestreken opgevouwen en de kast in... met de auto naar de winkel om zo een ding voor de gps te laten plaatsen, even naar de garage, eten maken, ng snel post ophalen....
terjuist nog even geprobeert aan het discussieren, ben best rustig gebleven, maar heb toch geen voldaan gevoel, ik kan het precies niet goed uitleggen hoe ik mij voel op het moment... en langs de andere kant kwam feedback, waar geen argumentatie op tegenwoord kon gegeven worden... dus discussie was maar nihil... en voel me nu lichtjes gefrustreerd, want ik wil graag tot bepaalde mensen doordringen, even ook hun ogen laten openen, want zoals ik zelf ondervonden heb, zelf zie je soms niet dat je slecht bezig bent, maar andere mensen zien het soms eens te meer... maar andere mensen hebben het er soms moeilijk mee om dat te accepteren, als anderen het zeggen.... ze ketsen het af en terug en negeren wat er daadwerkelijk gezegd wordt!! sommige mensen zijn toch moeilijk doordringbaar, maar langs de andere kant, bij mij is het soms ook zo, maar zelf denk ik veel te veel na, en elk gesprek wordt meestal nog tig keer herhaald en dan op den duur zinkt het toch wel in bij mij hoor...
maar alle,
ik ga er een eindje maken, ik ga zo proberen in men bedje te kruipen!!
sinds ik de rilatine neem, ben ik een stuk vroeger wakker... om kwart voor 9 vandaag om precies te zijn!!
's avonds stikkapot, zoals nu!!
vandaag de bbq van de spoed... 65 personen, inclusief kinderen, die kwetteren, kakelen, zingen, drinken en eten... en ik er middenin.. doodmoe word ik ervan! het is gezellig, maar mijn medicatie is uitgewerkt... 1 gewoon gesprek volgen gaat nog, maar al die mensen bij elkaar, das ni meer mogelijk om dan deftig te volgen!!
dan mijn vriendje maar even geholpen aan de bar, het was daar een stuk rustiger!! nu ben ik helemaal moe en ben naar binnen gevlucht om even alleen te zijn en even bij positieven te komen!!
vandaag niet het 'aggresieve gevoel' gehad, toen de medicatie aan het uitwerken was... ben op tijd naar binnen gegaan denk ik!!
en nu concentratie zero, tv staat op, er komt een geluidje van de ijskast vandaag... de wasmachine draaid volop en heb weer alles gejoord en gezien!! en ben al snel kwijt wat ik wil opschrijven, moet men zinnen opnieuw lezen en dan denken, wat wou ik nu weer zeggen??
vorige week een beetje onsubtiel geweest tegen iemand, maar langs de andere kant ben ik gewoon eerlijk geweest, en nu krijg ik te horen van, dat had je niet mogen zeggen, das onbeleefd... ik heb zelf zoiets, liever onbeleefd dan dat ik daarover zit te liegen, want anders komt het een andere keer er toch uit!!
en ik had er even genoeg van, van heel dat gedrag van een ander... weet dat ik het niet altijd zo direct mag zeggen maar toch moet het van men hart... *zucht*
zou ik nu zo onbeleefd zijn en alles is zeggen, of zouk zo beleefd zen om het voor mezelf te houden???
jaja, het is al weer vrijdag!! nu ik thuis zit, heb ik problemen met de dagen ;)
ik kan de dagen niet meer volgen, het voelt voor mij even goed maandag aan in plaats van vrijdag maar so what!!
vandaag precies wiebelbenen, nieuwe benen waar ik weer mee moet leren lopen... gisteren naar iemand geweest die de energieblokaddes in men lichaam gaat aanpakken... aangezien dat ik al een paar weken last had van uitstralende pijn in men linker been...
gossie, wat doet het pijn vandaag!! met 2 grote blauwe plekken op men benen en paar pijnlijke punten hier en daar, voelt de rest wel nieuw aan!! en zo zou het ook moeten he... volgende week nog een afspraak om men rug te doen... wil eigenlek al niet meer weten hoe ik daar uit ga komen ;)
voor de rest is het vandaag wel best ok gegaan, rustig de dag begonnen en dan stilletjes in gang geschoten... merkte wel, ondanks men medicatie dat ik toch aan het dagdromen was... op bezoek bij vrienden, het gesprekje duurde wat te lang, en dan zo een wasmachine die naast je staat lawaai te maken... reden te meer om afgeleid te worden van het eigenleke gesprek :D maar ja, niks aan te doen!!
dan nog wat rondgereden, huisje nog is gaan bekijken (zo spannend, volgende week de sleutel eindelijk!!) even iets opgehaald in de winkel, wat besteld was... zo blijft het daar niet eindeloos liggen, zoals gewoonlijk!! en naar huis, eten en dan rustig wat gelezen... wat sudoku gespeeld, nu dat ik men gedachten er weer wat bij kan houden, is het best leuk om te zien of het mij lukt... meestal de gemakkelijke en de medium nog wel, maar de moeillijk is nog wel echt te moeilijk!! dan springt men verstand op blokkeren!!
men medicatie tijdens het eten nog een keer ingenomen (die keer dat ik dan nog is honger heb, en het mij smaakt, laat ik me even niet afnemen!! een van de nadelen van de medicatie, geen honger en ook geen zin in eten, het smaakt niet echt meer en tja...)
en nu heb ik terug mijn volle concentratie, alhoewel dat ik nog redelijk wat moet doen...
nog even wat dingen opzoeken op het internet, zien dat ik na het weekend niet vergeet te bellen voor een afspraak bij de psychiater, (o jee, wist nog iets maar ben het weer kwijt)... o ja nog na de dokter, afspraak maken voor nieuwe voorschriften, papieren en vragenlijsten invullen....
nog werk genoeg dus op het moment!!
morgen is het bbq van de spoedafdeling, met enorm veel mensen en daarna naar zottegem, voor de airsoft... denk dat ik lekker mee ga en me daar gezellig wat ga amuseren!! zondag dan op het gemakje terug komen, voor de rest niet veel gepland... misschien de nieuwe auto thuis nog is gaan laten zien, maar dat zien we dan nog wel!!
deze week, sinds het vriendje thuis is, weer in een wat beter slaappatroon geraakt... ten laatste tegen 12 uur in bed en een stuk vroeger wakker... hopen dat het volgende week, als hij weer gaan werken is, dat ik dit ook kan volhouden... het duurt meestal wel eventjes nu, voor ik slaap, maar het lukt wel!! nu is het alleen dat ik in de vroege namiddag al best moe ben, wat ik daarvoor niet echt had, aangezien dat ik meestal pas tegen de middag wakker was ;)... en tja, savond zijn we weer wakkerder en dan schieten we weer in gang!!
mmm zou terug moeten gaan sporten... iets voor afleiding.. ik heb gezegd dat ik terug ga paardrijden, maar kan me er precies niet goed toe zetten, gewoon omdat ik dan weer veel thuis over de vloer moet komen... de fitness pfff betaal hem wel, maar er is daar zo veel te zien, het is daar ook meestal zo druk dat ik niet echt de neiging heb om mezelf, met een overvol hoofd me daar nog is tussen ga gooien!!
dan maar op het gemakje op zoek naar iets anders!!
alle hup, ik ga nog is verder doen, wat ik nog zeker even moet doen, zonder dat ik nu teveel afgeleidt word door andere dingen!!
jaja, het is al donderdag!! gos de tijd vliegt voor bij deze week, en ben weer een paar daagjes 'vergeten' te bloggen!!
het was vandaag weer een holder-de-bolder dagje, of toch het begin ervan!! snel snel, we mogen vandaag de nieuwe auto gaan halen in de garage!!
het duurde eindeloos lang, met veel uitleg (gossie mijn hoofd was weer ergens anders en die uitleg... Who needs it?? dien auto rijd anders ook wel hoor :D
alleen duurde het zo lang!! miljaar dedju :D ik had om 1 uur een afspraak en stilletjes aan zie je de klok dichter naar die 1 uur aangaan, terwijl je nog altijd op die stomme stoel zit in de garage!!
eindelijk vertrokken, begint het te gieten, niet meer normaal!! en daar sta je dan met een truitje aan, geen paraplu bij (daar denk je toch niet aan he ;))
de auto geparkeerd en deze keer is niet vergeten voor een bonnentje te leggen (anders weer zoon verdomde parkeerbon op je vooruit) en dan maar de straat zoeken... probleem: ik wist de straat wel, maar geen nummer... *zucht*
dan maar hopen dat er een bordje aan de deur hangt ;) dat ik het zo kan vinden... en al een geluk, er hing een bordje!! ondertussen mijn medicatie nog gepakt, want door de haast smorgens deze vergeten...
met veel stress naar binnen, was gelukkig net op tijd (wat soms me wel lukt) en het gesprek ging goed...
als je achteraf bekijkt waarom je altijd zo zenuwachtig bent e!! maar het begin is gemaakt en stilletjes aan zal er wel verbetering in komen!!
en nu is het tijd om doelen te stellen voor mezelf... ik wil terug gaan sporten, ergens mee bezig zijn, want ik verveel me dood op het moment!!
krijg mijn dagen niet gevuld nu ik thuis zit en af en toe word je daar nog meer knettergek van dan dat ik al ben....
vandaag dus een topdagje!!
ik ga is afsluiten... heb nog wat dingen te doen vandaag!!
even zwaar in de rebound op het moment... medicatie is uitgewerkt en voel me zwaar kl*te op het moment...
heb nood aan om mensen tegen hun schenen te stampen, iemand te raken, verbaal of lichamelijk... agressie zit best wel klaar op het moment!!
en de tranen ook, ze zitten weer hoog... o jee, wat nu gedaan met chris??
heb vandaag wel een goede dag gehad, op tijd tweede dosis genomen en nu... helemaal uitgewerkt en in men hoofd ben ik weer een wrak!!
op dit moment zo kwakkel....
en wat word ik moe om uit te leggen wat ik bedoel... op dit moment zijn er soms mensen, waarmee ik vorige week heel goed opschoot, die ik nu precies minder in men buurt verdraag... is het omdat we tot vorige week hetzelfde waren?? en dat er nu een groot verschil is?? kijken de 'normale' mensen ook zo na mij als ik mijn medicatie niet neem?? *zucht*
* laten we samen even ophouden met bestaan*
*Can you turn me off for just a second, please
Turn me into something faceless, weightless, mindless, homeless Vacuum state of peace*
dringend tijd dat ik nog wat medicatie neem denk ik... anders denk ik ni dak zo de avond door kom...
pffff, vandaag ook nog weer wat geks meegemaakt... voor de start met medicatie kon ik liters redbull drinken, geen last van... nu met de medicatie, nog geen klein blikje en ik heb een 'overdose....
men autotje vandaag wel lekker schoon gemaakt, en er echt op in gaan, de tijd uit het oog verliezen en trots zijn op het resultaat... zelfs de binnenkant is netjes schoon....
en voor de rest is er vandaag niet al te veel te vertellen, men hoofd staat er niet naar, ik heb het er moeilek mee op het moment, dus...
Zit ik iets te vertellen Uit een razend spannend boek En iemand vraagt me hoe dat boek heet Is ineens de titel zoek Als ik een hele leuke mop vertel Van een man die sambal eet Dan blijkt vlak voor het einde Dat ik het einde niet meer weet Als iemand mij de weg vraagt En die weg is mij bekend Dan weet ik hoe hij rijden moet Maar niet op dat moment Luidt de honderdduizendguldenvraag: 'Hoe schrijf je Don Quichotte' En ik wil het antwoord geven Dan vliegt mijn hoofd op slot
refrain: Ik ben altijd alles kwijt Altijd Ik ben altijd alles kwijt Altijd Het is een onplezierig feit Maar ik ben altijd alles kwijt
Wanneer ik lig te dromen Van mijn eigen koninkrijk En ik word wakker om te plassen Dan vervliegt die droom gelijk Als ik loop te prakkiseren Of ik niet iets vergeet Dan kom ik nooit veel verder Dan dat ik dat niet weet
refrain
Mijn eigen paspoort Mijn favoriete boek Mijn vuile sokken Mijn schone onderbroek Mijn grote buskaart Mijn sleutel van de deur Mijn nieuwe fiets En mijn goede humeur
Zij is altijd, altijd alles kwijt Zij is altijd, altijd alles kwijt Zij is altijd, altijd alles kwijt Altijd alles kwijt
vandaag een eenzaam dagje gehad... vriendje is heel de dag gaan werken, heb hem hoogstens een half uurtje gezien en dan is hij terug gaan werken... god, nog een heel weekend dat ik hem nauwelijks zie... zo alleen thuis zijn is toch niet alles hoor... verveel me steendood, heb niet veel omhanden!! al men crea dingen zitten in de verhuisdozen die ergens in een garage staan, en ik die hier met niet veel in men eigen garage zit, wachtend op de sleutel van ons nieuw huisje....
vandaag weer een dagje met wat medicatie, men hoofd was vanmorgen weer zo druk en ik had nood aan wat rust in men hoofdje, lekker rustig en gestructureerd werken.... en het is me wel gelukt, al men was is gedaan, gestreken, opgevouwen en !!ja in de kast beland... alleen het laatste ligt er nu nog, de lakens van het bed ververst en ze zijn droog en half opgevouwen maar nog niet in de kast geraakt...
vandaag wat in een drukke winkel geweest... sinds dat ik met medicatie ben begonnen, kom ik niet meer zo graag in zeer drukke omgevingen... eindelijk wat rust in men hoofd en dan vrijwillig in zoon drukke plaats gaan rondlopen... terwijl ik zonder medicatie er helemaal geen moeite mee had!! hoe drukker hoe liever... maar nu dat ik met de medicatie bijna een man ben ;) nog maar 1 ding tegelijk, kan ik het niet meer af... gek eigenlek e...
medicatie is uitgewerkt, vandaag geen barstende hoofdpijn voor een keer, een van de nadelen van de medicatie... net nog het fantastische plan om men vriendje zijn schoenen nog is schoon te maken en schoenblink op te smeren... zijn schoenen zijn schoon en terug zwart, maar men goede broek, de bank en mijn o zo blonde haar hebben nu ook een zwart kleurje meegekregen... zat met men gedachten weer mijlenverweg en dan gebeuren er van die stomme dingen e!!! pas erna vallen men gedachten op wat ik aan het doen was, f*ck men broek, o jee de bank, en kom net naast de spiegel.... jglzjioe mijn HAAR!!! een doucheke gepakt, en het is al een stuk beter :D al maar gelukkig,
voor de rest ben ik me gewoon gigantisch aan het vervelen!! had 4 nieuwe boeken gekocht, op een week tijd uitgelezen!! nog is tijd om na de boekenwinkel te trekken en wat boeken te halen!!
misschien dat ik ook is wat moet gaan zoeken, zodat ik mezelf wat kan bezig houden in de avonduren, als ik weeral alleen zit!!
het is zo erg dat ik graag wil schoonmaken, maar hier in de garage valt niet veel schoon te maken!! en elke dag als een bezetene hier schoonmaken is het ook ni ;) ik ben zelfs zo ver dat ik wil breien of haken of... het maakt al gewoon niet meer uit!! als ik maar met men handen kan bezig zijn... maar dat zou een beetje te ver gaan denk ik :D
pffff zelfs het internet verveelt me op het moment!! ben weer met zoveel bezig, boekje aan het lezen, tv aan het kijken, bloggen, forummen.... alles maar voor de helft goed, maar dat ben ik zeker... alhoewel dat, zonder medicatie het vandaag nog een redelijke dag is!! mijn gedachten springen wel van hot naar her, maar er zijn al ergere dagen geweest!! ik ben vandaag al niet zo 'depri' als de dagen hiervoor... gisteren nog een lekkere jankdag gehad, en vandaag is men gemoedstoestand veel beter!! soms is het wel is nodig om even alles los te laten, al het gevoel en de emotie te laten gaan en als een klein kind te zitten snotteren op de bank!!!
en tja wat gaan we morgen doen?? ik heb nog niet echt een idee, ik denk dat ik in de ochtend is naar de kapper ga... is lekker gek doen denk ik!! de vraag is; moet ik dan men medicatie nemen om op tijd te zeggen; nee doe toch maar normaal, of zou ik is lekker uit de band springen?? net niet in het gareel lopen en net even uit de band springen...
het laatste spreekt me wel aan, maar de vorige die tegen die kapper zei: ga je gang, heb ik zelf 2 weken uitgelachen :D, maar hij was wel een man en ik ben een vrouw, dus wie weet, komt er bij mij wel iets degeleks uit ;-)
ik ga is een eindje breien aan dit postje!! moet al een half uur dringend na de wc en nu kan ik echt niet meer ophouden dus...
het was vandaag weeral een dagje, eerst niet veel gedaan ;)
ben men kettinkje gaan ophalen bij de juwelier, en heb een nieuw gekregen want mmm die kettinkjes staan erom bekend dat die niet kapot kunnen gaan, en tja die van u was kapot dus onder garantie :D
das iets wat ADD bij mij kenmerkt, dat ik veel kapot krijg, wat niemand anders kapot krijgt :D
na een kwaie telefoon, van papa, eindelijk is in gang geschoten om ons vorige huis is wat op te ruimen en schoon te maken, alles is proper en staat alles netjes aan de kant...
pff was weer goed slecht gezind na dat telefoontje en dan moet dat eerst gebeuren bij mij e ;) wat men vriendje ook wou, hij moest en zou mee gaan helpen... en uiteindlijk was het maar een klein werkje, dat ik al een hele maand uitgesteld heb, want ook hier is het 'out of sight, out of mind'....
alleen het gras moet nog gedaan worden, maar pfff da is voor een andere keer :D
vandaag geen medicatie voor mij, het was weer een lekker chaotische dag in men hoofd, een boek aan het lezen, de helft is niet echt blijven hangen, ondertussen de was aan het doen (potverdekke wat heb ik de wasmachiene vandaag staan uitschelden, stom ding :D) computeren, bezig zijn met vanalles en nog wat, o ja het wasmachien is eindelijk klaar en kan aan den draad, mmm hoe krijg ik da allemaal op den draad??
ping volgende wasmachien is klaar: waar is de tijd naartoe, da ding doet er normaal gezien toch 1,5 uur over?? heb precies weer een stukje gemist...
en voor de rest is er weer niet veel gedaan vandaag... juist het hoognodige :D
blijkbaar ben ik wat stukjes vergeten van de week met het afstoffen ;) vriendje haalde net zijn vinger ergens over... oeps :D
net nog even aan het forummen, en ineens liepen de tranen van men gezicht... ben al een paar weken op men tenen aan het lopen, en vanavond ben ik aan het overlopen van men emoties heb ik het gevoel, de tranen komen ineens omhoog en ze blijven maar komen, waar ik ook mee bezig ben!!
langs de ene kant mis ik men vriendje nu, hij is werken, om tegen aan te liggen, om te knuffelen en langs de andere kant ik zou niet weten waarom ik zit te janken :D
het doet precies wel deugd, dat huilen, men hoofd wordt er precies wat minder vol van?? even wat druk minderen...
pfff ik had een nieuw hobby'tje gevonden; parfum verkopen, had er eentje verkocht, is die net weer uit stock voor de volgende 2 weken, dan is em terug beschikbaar!! ooh daar kank zo slecht gezind van worden e!! kunnen ze da ni eerder zeggen?? in plek van da de laatste mom door te geven?? ze kunnen da ook niks aan doen, maar ben zo kortgelond de laatste dagen, dat er zelfs niks speciaal moet gebeuren om me uit men vel te laten springen... en het zijn de mensen die heel dicht tegen mij staan, die dit altijd opvangen, die het moeten aanhoren als ik weer uit men vel spring...
mmmmm, kan men hoofd er nu echt niet meer bijhouden, mijn buik heeft weer honger, tv staat op, gsm gaat aanhoudende... aant forumen, facebooken, netloggen, alles tegelijk...
Vandaag zijn we er weer se!! Gisteren niet echt gelukt om op tijd men bed in te geraken!! het was weer 2 uur eer ik er in lag, en dan nog niet goed geslapen!! Eerst weer de moeite om in te slapen, draaien en keren en piekeren, denken, oh ja... och nee, lig in bed, zou nog na de wc moeten, mmm tis hier te goed,....
Eindelijk in slaap gevallen, had ik weer een van men allerlevende dromen!! Hoop dat ik niemand wakker heb gemaakt, want men vriendje was nog ni thuis....
Ik werd weer wakker van men eigen geroep en het licht aan doen, wakker schieten en zien dat er niks aan de hand is!!! hierna terug in slaap gevallen maar het was weer een hele nacht draaien, keren en maar half slapen!!
wat betekend dat ik vandaag gewoon moe ben!! geen zin in iets, zelfs geen medicatie genomen!! men hoofd staat nog op slaapstand, het is zowiezo al druk genoeg in men hoofd, met slaapstand erbij betekend het dat er voor heel de dag niet veel gepland zal zijn!!
veel nuttigs heb ik nog niet gedaan vandaag!! men plantjes staan trouwens nog op de pompbak, waar ik ze gisteren middag achter gelaten heb...
het enige is de was gedaan, opgehangen op den draad en sjust er weer af gehaald... tstaat klaar om opgevouwen te worden, maar er is eigenlek zoveel te doen e :D
pfff, kreeg vandaag de opmerking: kunt ge niet altijd uw 'pillekes' pakken, zodat ge altijd normaal zed?? maar ik wil niet totaal afhankelijk zijn van medicatie!! vind het soms ook fijn die chaos in men hoofd, men fantasiewereld die volop leeft, men eigen, prettige en vertrouwde wereld!
waarom zou ik dan altijd die rust in men hoofd nodig hebben?? ik hou ook van het ongestructureerde, het chaotische, het normale van mij!!
en waar ik vandaag (weeral) mee bezig ben, is het idee van, als ik nu opnieuw getest zou worden, zou ik dan terug ADD pos getest worden?? en als dat niet zo zijn zijn, wat dan... is het nu dan puur karaktertrekjes die zo f*cked up zijn, dat ik niet goed kan functioneren, dat ik gewoon zo ben...
ze zeggen hier, trek er je er niks van aan, tis toch gewoon beter als het niet zo is... maar dan ben ik gewoon weer bezig met wat wat wat.. soms wordt ik knettergek van mijn eigen, maar kan het gewoon niet laten!! ik weet langs de ene kant graag wat er voor mij gaat komen, dat ik voorbereid ben :D
dus vandaag, weer veel gedacht, weinig gedaan, flits bijna accident met de auto grrrr rijd dan door e als ge al half opt straat staat!! en voor de rest niks gedaan, denkend ook aan een iets waar ik mee bezig kan zijn!! zo een hele dag met niks doen is het toch nie zalle!! maar men creativiteit is vandaag weer evenver te zoeken als mijn concentratie...
zoals je wss wel werkt, van de hak op den tak en weer terug na denk hak :D
ik ga eens afsluiten want concentratie is nu zeker zoek :D
We zullen er is een beginnetje aan maken, nu ik nog geconcentreerd ben en me kan focussen :D
Het leven van een ADD-er, en dan typisch mijn leventje is wel redelijk complex en er is zoveel te zien, te vertellen en te horen!!
Ik ga proberen, om het hier in het kort wat te verwoorden hoe ik, tot vorige week in elkaar zat, zonder begeleiding of medicatie...
ADD is voor mij vooral:
- ik start altijd te laat, moeite met opbrengen van motivatie (als iets moet gebeuren ga ik iets anders niet-belangrijks doen) Ook al wil ik wel, ik doe niets - ik ben altijd te laat (al gaat dit tegewoordig beter, vaak nét niet te laat of veel te vroeg) - al ik bezig ben kan ik als een speer gaan of blijven hangen, ertussen in is vrijwel onmogelijk - ik heb altijd tv en computer aan, meerdere dingen tegelijk doen, 20 schermen op de computer open - bang om te falen (ik ben overmatig perfectionistisch op alle vlakken in het leven...) - ik ben altijd bang iemand te kwetsen - overanalyseren van gesprekken, situaties ( 'heb je dat echt gezegd, wat dom wat dom, wat moeten ze wel niet denken'), gesprekken al uren op voorhand in men hoofd voorbereiden om het toch maar goed te doen of goed over te komen... - vergeetachtig (waar was ik mee bezig? de pil is zoiets lastig, planten gaan allemaal dood (o ja er staat er nog eentje bij de kraan, net nog wat water gegeven als laatste redpoging :D), zo blij als alles in mn tas zit, maar oh oh oh... waar is m'n bankkaart/ sleutels/... alles daarom 20x checken als er tijd voor is en ik niet te laat ben en dan nog meestal de helft vergeten) - ook altijd alles kwijt - huishouden blijft problematisch, ik snap echt niet hoe andere mensen het voor elkaar krijgen maar bij mij lukt het niet... - stapels kleren, spullen, .. het raakt niet op zijn vaste plaats (als er al een vaste plaats voor is) - te laat betalen (vergeten/ uitgesteld/ kan me er niet toe zetten) en maar wat blij met een goed vriendje die dit voor me regelt - mijn schoolwerk... is een ramp eerste klasse... elke keer opnieuw denk ik: ik moet volgende keer eerder beginnen, maar elke keer lukt het me weer niet!! taken worden te laat afgegeven, tijd genoeg om te studeren, meestal de laatste moment eraan beginnen in hyperfocus, te weinig tijd en maar 1/3de gezien... - vaak smoesjes waarom iets laat is/ niet af is... - vaak moe, met name in de namiddag, in de avond weer klaarwakker - het gevoel hebben dat het nooit klaar is. Het leven gaat maar door en altijd wordt iets van je verwacht. Ik voel me vaak overspoelt, het is zó veel. - behoefte op te laden in m'n uppie, geen verwachtingen, tv kijken en computeren - aan dingen beginnen en niet afmaken (al maanden betaal ik de fitness voor niets, schone was sorteren maar mn kast halen ze niet, opruimen is een hekelpunt, vanalles kopen maar niet gebruiken...) - ik kan veel praten, praten, praten - het gevoel dat ik veel heb gedaan, maar eigenlijk heb ik me alleen maar druk gemakt over dingen die moeten en 1 a 2 dingen afgerond - besluiteloos om onzin (5 minuten bezig met de goede mayonaise kiezen) of te snel de foute keuze maken - veel sorry sorry sorry - individuele sporten, bij teamsport bang het te verpesten voor de rest en ik kan niet tegen de verplichting - afspraken zeg ik op het laatste moment af - vergeet verjaardagen, belangrijke data, maar kan ook heel attent zijn - altijd bezig, agenda eerste 2 maanden ingevuld, dan out of sight out of mind, verkeerde inschatting van wat kan in de tijd die ik heb - ik ben redelijk assertief maar superonzeker - veel vriendschappen maar moeite met me zetten tot bellen/ smsen/ mailen/ afspraken (uitstel en afstel) - kan blijven hangen in gedachten. over de toekomst -> Piekeren tot je er bij neer valt, knettergek worden van die gedachten maar ze blijven maar komen... - eten, roken, drinken - onhandig, blauwe plekken, snel snel snel en veel kapot maken zonder dat daar de intentie voor is... - relaties: Nu: geweldige vriend, mijn stabiele factor, herkent mijn ADDkenmerken, maar vindt me leuk, ondanks al die gebreken, al geeft hij me veel vetrouwen, rust en gaat ie voor me door het vuur. Heeft wel last van mijn reactie op de vraag wat er is: 'ik weet het niet' ik heb lang nodig om alles op een rijtje te krijgen. ik hoop dat hij nooit weg gaat anders zit ik zwaar in de problemen, aangezien hij mijn steun en toeverlaat is - ik wil weg/anders, naar het buitenland, of zal ik beginnen met een cursus fotografie of misschien dit of dat (maar zelden echt doen)... - ik vind mezelf dom omdat ik zie dat alle andere mensen het leven precies zo gemakkelijk aankunnen en ik kan dit niet... het veroorzaakt zoveel stress dat ik dikwels 'kortsluit' - mijn hoofd STOPT NIET
- Ik heb een gigantisch ochtendhumeur en kan niet goed vroeg uit mijn bed, de vroege werken is voor mij dus een hele opgave... ik ben dan ook een echt nachtmens!! savonds komt er het meeste productieve uit mij - autodidactisch -visueel ingesteld - ik speel graag met kinderspelletjes, wil het liefst overal opklimmen, maar dan ben ik raar, kinderfilms en sprookjes heerlijk (ok da klinkt toch wel heel raar :D) - bang dat er elk moment iets fout kan gaan, door mijn schuld, dat mensen boos op me zijn - stemmingswisselingen, van ultra blij naar huilerig-druilerig-wat-moet-de-wereld-met-me, in amper een halve minuut... - infantiel druk bij mensen waarbij ik me vertrouwd voel, rennen, rare geluiden maken - focus op negatieve kritiek ook al was het merendeel positief, het positieve blijft niet hangen, het negatieve destemeer - zinnen starten zonder mijn hoofd op een rij te hebben, waardoor een onsamenhangende brei aan woorden ontstaat - moeite met details afwerken of juist overmatig bezig met details - ik voel me anders dan anderen om me heen
- Ik heb een enorme faalangst.. door het perfectionistische in mij wordt mijn faalangst redelijk gevoed en wordt ik snel onzeker over mijn eigen en men handelen, wat resulteert in meer angst en stress...
-Ik heb een structureel probleem met de tijd, het is mijn vriend niet en we zullen het nooit worden denk ik... Ik kan moeilijk inschatten hoeveel tijd iets duurt, onderschat dit meestal, neem altijd enorm veel tijd om dingen te doen, waar anderen het sneller doen, maar het lukt me uiteindelijk dan toch...
wow... dat was me nog al een beginnetje e!! concentratie is nog altijd bij mij!!
op dit moment ben ik thuis, met time-out, het was allemaal een beetje teveel de laatste tijd, op alle vlakken kwam er stress aan te pas en dat kan tot een bepaald punt en dan 'crash' ik... zoals nu...
ik vind het toch wel moeilijk om uit te leggen in woorden aan men collega's wat ADD is, het is moeilijk te verwoorden dus ik kan het gewoon beter opschrijven dan is het ook duidelijker (of toch voor mezelf...)
Ik wil niet dat de wereld, mijn omgeving me anders gaat behandelen!! ik ben dan mss een beetje anders, maar dat betekend niet dat je anders moet gaan doen tegen mij, nadat ik dit allemaal verteld heb!! meestal geeft het nog meer het gevoel van falen... Ik heb nood aan duidelijkheid, en niet aan medelijden...
En sinds de time-out, terug beginnen met medicatie en begeleiding... En heb het toch nodig precies...
Ik weet niet of het een ADD trekje is, maar bij is het meestal zo: denken dat het beter en heel goed gaat tot je weeral met je neus tegen de muur loopt.. en het moeilijk te aanvaarden is dat andere mensen soms dit beter inzien dan jezelf...
Deze week dan ook terug begonnen met een lage dosis Relatine, 2x 10 mg... en o wat geeft dat een rust in men hoofd... men altijd doorgaande gedachtenstroom wordt onderbroken en het is niet zoon geconstant gemaal in men hoofd van: ik moet nog ik moet nog.... Nu komt er nog wel veel op me af, maar kan het onderscheidt (lichtjes) maken van wat er belangrijk is en wat niet... en ik kan dingen in 1x afmaken in plaats van halverwege ergens anders aan te beginnen....
ik kan rustig buiten zitten en een boek lezen, zonder afgeleidt te worden door het een en ander, ik kan terug wat studeren (wat ik al heel lang beloofd heb, maar rara, nog niet echt aan begonnen was, aangezien dat er niet echt een deadline was voor me...)
ook mijn onderkomen is nu eindelijk wat op orde: o de was: wassen, strijken opvouwen en in de kast... bed wordt eindelijk opgedekt, er wordt afgestoft en gestofzuigt... *pling* heb deze week al 2x afgestoft, wat hiervoor maar zelden voorkwam tenzij dat het echt te erg werd en er woordenboeken konden geschreven worden in het stof
ik merk wel dat de medicatie snel is uitgewerkt en dat er dan een 'rebound' komt... de gedachten die je een 3 uur hebt kunnen 'negeren' komen dan in alle hevigheid weer terug in mijn hoofd, ook meer een gevoel van, paniek is het niet echt maar toch een gek gevoel, je begint te piekeren... pfff zeer vermoeiend!! hoe deed ik dat zonder medicatie??
ook werkt de medicatie maar een goede 4 uur, dus ik ben maar een goede 5-6 uur echt geconcentreerd en wordt dan toch nog regelmatig wat afgeleid, maar wel minder als voorheen...
ik ben begonnen aan een nieuwe weg, maar ik wil ook laten zien dat ik goed kan werken en functioneren in een maatschappij die voor mij soms te snel gaat... en soms te langzaam gaat... ik wil niet zomaar opzij gezet worden en wil er veel voor doen, om te laten zien dat ik mee kan met de rest...
het is dus hier dan ook de bedoeling dat ik elke dag een beetje post hoe het geweest is tijdens de dag...
Vandaag een, voor mij, drukke dag gehad! vanmorgen om 10 u opgestaan (ben eraan aan het werken om terug op een degelijk uur op te staan), rustig de dag begonnen... het klinkt zo waanzinnig verwend, dat ik altijd zo laat opsta, maar heb echt het gevoel dat ik de slaap nodig heb, anders kom ik niet 'op gang'
Eerst Relatine ingenomen en dan stilletjes op gang gekomen, rustig gegeten, krant gelezen (jaja gelezen in plaats van bekijken) en dan wat aan het lezen geweest... men vriendje uit bed gehaald, gegeten, naar de winkel, naar de garage en naar het nieuwe huis, hierna was relatine al lang weer uitgewerkt, terug Relatine genomen, wat aan mijn pc aan het prutsen geweest en alle rommel er is afgegooid (waar ik wss later weer spijt van ga hebben), gegeten, tv kijken zonder 100 andere dingen te doen en dan gaan sporten... of toch een poging gedaan tot... want kwam eraan en mijn sportschoenen vergeten... dus ja daar stond ik weer te koekeloeren!! dan maar een zonnebankje en weer na huis, helemaal gefrustreerd door lawaaierige tieners, op het randje af agressief!! toch maar een halfje relatine nog ingenomen om nog de avond door te komen... *ping* nog even naar het werk, het vriendje zien, BBQ nog betalen, babbeltje doen,....
het nadeel van de pillen; je krijgt dorst... dus ik dacht mmm lekker redbull... pfff zo hyper benk er nog nooit door geweest dan terjuist :D en leg dan maar is uit aan de collegas dat je een rustiger hoofd hebt door de medicatie :D
thuis gekomen, met het voornemen op tijd te gaan slapen, maar er zit zoveel in men hoofd, dat er uit moet en nu gaat het nog in een gestructureerde en overzichtelijke manier...
ik had vanmiddag wel het gevoel dat de 2de relatine niet echt veel effect had, buiten dat ik erna nog meer gefrustreerd was dan ervoor!! nu is men hoofd wel weer rustiger, gestructureerder en krijg men gedachten op papier, iets wat me niet altijd lukt!
een ander nadeel van de medicatie is ook: hoofdpijn... komt het van de medicatie of van de stress die aan het wegvallen is??
maar voor de rest gaat alles nog goed met mij hoor :) het komt zo gek over :D
ik ga stilletjes aan een eindje breien aan het beginnetje hier, hopend dat het wat duidelijk is!!
morgen is er een nieuwe dag, waar ik meer kan zeveren :)
(en wou het gewoon even delen!!!!)
