Ik ben christa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam christazzz.
Ik ben een vrouw en woon in turnhout (belgique) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/08/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het leven van
13-09-2009
stille zaterdag
amaaj,
zo kan ik men dagje wel omschrijven opt moment...
vandaag geen medicatie, maar wel, voor mijn gevoel, een zeer drukke dag...
eerst naar de bbq van de afdeling... wow, men gedachten sloegen echt op hol, er waren zoveel gesprekken en heb weer de helft gemist... volgens mij heb ik echt een tijd zitten rondkijken, al starend mss om toch een af andere gesprekken te kunnen volgen...
maar vond het toch wel lekker gezellig... het is alleen jammer da we vroeger door moesten... het werk en andere verplichtingen riepen....
dan maar de auto in, anderhalf uur rijden, nog een bbq... veel mensen, ik ken der maar weinig, maar toch een aantal leuke gesprekjes gehad... over vroeger enzo... soms is het gek, dat bepaalde geuren zoveel herinderingen terug brengt... er waren dingen die ik niet meer weet, maar wel boven gehaald worden, herinderingen van anderen....
en nu, na een anderhalf uur weer trug rijden, zit ik gezellig op de zetel, tv kijkend en bloggend... en even aan het overdenken, de hele dag...
het maakt me al bang dat ik binnenkort weer moet gaan werken.... ik betrap mezelf erop dat ik veel te veel pieker op voorhand... ik ben bang dat ik het niet ga kunnen volhouden, dat ik weer zo moe en uitgeput wordt, dat de eisen enorm hoog gaan liggen, en dat ik er niet aan kan voldoen.... en ja, dat houd je bezig... daarom dat ik vandaag mss ook zo 'opgefokt' was... de collegas terug zien... wat denken ze wel niet van me?? wat zeggen ze allemaal over mij, zonder dat ik het weet???
grrrr soms kan ik zo knettergek worden, gewoon omdat ik hier mee in mijn hoofd zit... en het blijft altijd maar doormalen, zonder dat ik het mss wil... het is iets wat ook wel kenmerkend is... over elk ding, elke 'misstap' zit ik zo stom te piekeren... het is gek... leg ik idd mijn doelen zo perfectionistisch hoog?? is het door mijn faalangst, wat ook samenhangt met het perfectionistische, dat ik hier altijd en elke keer mee bezig ben??
*zucht, zucht, zucht*
mmm wou nog iets zeggen, maar weet niet meer wat :D
ach ja... weet het alweer... die stome weegschaal is weer een boeiend object in mijn leven... ben een aantal kiloos afgevallen, sinds ik terug met medicatie ben gestart... en in het begin, keek ik er niet zo heen, maar de laatste dagen... als ik 2x per dag op de weegschaal sta, dan is het weinig... en elke keer ben ik weer slecht gezind als er gewicht bij is gekomen.... het is weer zoiets waar men gedachte bij blijft hangen!! ik weet dat ik niet zo heel veel eet op het moment... het smaakt me gewoon niet, maar langs de andere kant... ik zet me ook niet in gang om eten te nemen en te eten... mezelf ertoe te zetten.... en langs de ene kant, geeft het een voldaan gevoel, niet eten en afvallen, en langs de andere kant weet ik dat de gedachte gewoon fout fout fout is... en langs de andere kant :D het is iets wat me wel lukt, in tegenstelling tot andere dingen,....
mmm, nog even afwijken... morgen koffers inpakken... maandagochtend, vroeg vertrekken... echt veel te vroeg vertrekken... om 5 uur ten laatste opstaan, dus alles moet klaarstaan, dan drect de auto in en vertrekken.... om half 10 opstijgen en dan relaxen, echt niks doen, aan niks denken... gsm uit en geen internet... en dan hopelijk goed ontstressd, en mss wat gebraindwashed over alle deze piekergedachten...
maar alle, ik ga is afsluiten, ben aan het afdwalen met men gedachten dus het word voor mezelf tijd dat ik aflsuit... mss is tijd om in bed te kruipen...
soms ben ik precies zo gedesorienteerd, dat ik echt niet meer weet welke dag het van de week is... ik kom dus net tot de conclusie dat het vrijdagavond is en dat het weekend begonnen is... het betekend dat er weer een volledige week voorbij is, en als ik kijk naar wat ik gedaan heb, dan kan ik volmondig zeggen; niks...
of toch niks dat van grote waarde was voor de gehele mensheid, maar mss wel grote waarde voor mezelf!!
zo thuis zitten, veel alleen thuis zitten, geeft als 'side-effect' dat je jezelf een keer tegen komt (ook wel meer als 1ne keer) en dat dit eigenlek niet zo slecht is voor mij... ik cijfer mezelf altijd zoveel weg, voor anderen, om toch maar goed te doen, dat ik mezelf vergeet, mijn emoties en eigen behoeften vergeet...
en nu, nu neem ik is tijd voor mezelf se... NAH :p
op dit moment zit er eigenlek best wel routine in men daagjes, opstaan, rustig wakker worden met gazetje enzo, op het gemakje...
dan komt de uitdaging van de voormiddag: de 3 sudokus uit de krant invullen!! ik ben meestal weer trots als ik de 3de ingevuld krijg!! ik heb er precies honger naar, naar die cijfertjes... kan me ermee bezig houden!! zonder dat ik 100 andere dingen doe...
wel zie ik, als ik er echt lange tijd mee bezig ben, vast zit ik wel even iets anders moet doen... even drinken pakken, of heej de wasmachine is klaar, snel even de was ophangen... en dan gaat het weer eens zo vlot vooruit!!
meestal, tegen dat mijn vriend wakker is, is het tijd voor het middageten... en na het middageten, is het meestal de grote vraag wat we gaan doen...
mijn hoofd zit altijd zo vol maar vraag me niet wat we gaan doen smiddags, want dat weet ik niet echt :D
op dit moment is de medicatie uitgewerkt... de tv staat op, er ligt iemand op de bank te slapen, de wasmachine leidt me af en er komt weer een raar geluidje uit de ijskast en uit men laptop zo nu en dan :D
en mijn gedachten.... die zitten overal en nergens!! gesprekken aan het overdenken van gisteren, plannen voor morgen aan het overdenken, ontmoetingen van morgen al overdenken, en mezelf al deels opstressen voor morgen.... want het is bbq van de afdeling waar ik werk, en dan krijgen we de confrontatie weer.... sommige mensen, geen probleem, andere mensen, mss des te meer (voor men eigen gevoel dan...)
en grrrr men voet doet lastig op dit moment... krak krak krak, maar niet de ene krak waarvan je zegt... zalig, nu is het beter...
en dan ja, mss zondag de koffers al maar is pakken want maandag in de vroegte vertrekken we op vakantie!! naar bulgarije... en nu maar hopen dat het nog een beetje goed weer is... anders denk ik dat ik me schuldig ga voelen, want heb zo gezaagd voor deze vakantie!! en het is onze eerste grote vakantie samen in 5 jaar dus... en het zal weer zolang duren denk ik voor dat er nog zoiets komt...
o ja, we hebben trouwens onze sleutels van ons eigen huis gisteren gekregen... na een hoop gepraat (waar ik mss maar 1/3de van gehoord heb) bij de notaris en heeeel veel papieren tekenen... hebben we eindlijk ons eigen huis!! het was heel erg saai, en de notaris had zoon gekke intonatie, dat het leuker was om naar zijn intonatie te luisteren, dan naar wat hij eigenlek zelf allemaal aan het zeggen was... niet dat ik daar ook nog iets van begrijp maar oke.... het is gewoon al beleefd om te doen alsof je luistert... zoals de andere mensen in de kamer... die wel hun best deden om te luisteren en blijkbaar nog het grootste deel begrepen ook... of mss deden of ze het begrepen :D
ik heb er tijd voor nodig, om zoon dingen te begrijpen, het lijkt idd soms of ik traag van begrip ben op zoon momenten!! achteraf bekeken, de papieren nog een keer nagelezen.... (hij leest die papieren dan voor, maar schakelt over ineens naar andere stukken, en dan raak ik echt wel de draad kwijt... als die al ni kwijt was...)
maar goed, een nieuw huis, een nieuwe start.... we zullen wel is zien wat de toekomst allemaal brengt!! ben er nieuwsgierig naar, maar de dag van morgen kan ik vandaag nog niet beleven, en de dag van gisteren kunnen we niet meer volledig nadoen... het heden is nu, en daar leven we nu in...
ik ga er een eindje aan maken voor vandaag, stilletjes aan afsluiten en dan zo het bed in denk ik...
vandaag weer hilarische dingen beleefd... volgens mij is da ook een typisch trekje van ADD, da zijn dingen die ik volgens mij alleen mee maak...
vanmorgen vroeg opgestaan... was al vroeg wakker... en mmm ff lekker wakker worden met gazetje, in de veranda... met een sjat koffie erbij en lekker zitten, zonder iemand om mee heen, en dat is voor mij lekker wakker worden, op het gemakje aan, geen gezeik, geen gezever... radio zacht op en mmm heb wel zin om iets te eten...
heb mezelf een kom Brinta gemaakt, o wat smaakt dat lekker en het doed me denken aan vroeger... en ik krijg het tenminste binnen, er zit tenminste nog wat smaak aan....
mmm, ik zal gelijk medicatie innemen en dan lenzen indoen enzo... dus huppel huppel, naar de garage, medicatie in men handen, naar de bijkeuken, want daar staan men lenzen op de vensterbank...
en dan boenk.... daar gingen men lenzen... op de grond, en achter de wasmachiene.... lfksdjqdkghie*****
met alle moeite van de wereld, je kan niet rond de wasmachiene, de droogkast en afwasmachien staan der immers neffe.... dan maar op men buik, liggend op de droogkast/wasmachiene/afwasmachiene en met 1 arm proberen om dat stomme potje van de grond te krijgen... maar niks, men arm is tekort...
wil van de droogkast, blijf ik achter zoon stom haakje hangen (wie hangt da dan ook aan de bovenkant van de droogkast???)
men broek scheurt, er blijft een stuk achter da haakje hangen, droogkast kantelt mee, deur van de droogkast gaat open, en stoot men ander been daartegen...
miljaar ik heb mezelf zeer gedaan!! maar toch heb ik men lenzen nog niet....
*zucht*
de wasmachiene maar een stukje na vooren geschoven, nog een tweede poging gedaan, ditmaal wel lettende op da stoeme haakje en eindelijk, o eindelijk men lenzen terug in handen... maar tegen die tijd, geen zin meer om ze in te doen, dus terug op de vensterbank gezet en men bril opgezet...
en dan nog die wasmachiene terug zette... maar het probleem was, die staat op een verhoogje en had de voorste kant eraf getrokke... maar die moest er natuurlek er nog trug op, zodat het nie lijkt, da ik het kot heb afgebroke heb ;) na lang sleuren, eindelijk toch gelukt ;)
voor de rest was de dag, best wel rustig...
naar de winkel geweest, want ik dacht, er staat niet zoveel drinke meer in de ijskast... gelijk maar wat eten meegenomen, om vanavond te eten...
thuis gekomen, blijkt dat de halve ijskast nog vol staat met drinken... mjah, langs de ene kant heb ik wel alles bij wat ik ernaast nog nodig had zoals shampoo enzo... dus das wel een pluspunt e :D
vanavond, vriendje is gaan werken... mmm nog snel ff iets afprinten... in het vorige huis was de printer draadloos... lekker zo zonder kabeltjes en snoeren, maar sinds de verhuis, werkt dat om de ene of andere reden niet meer... de printer staat oneindig hoog, op een kast... maar dacht, als ik het nu doorstuur na de andere laptop, die staat wat dichter opgesteld bij de printer... mss dak da snoerke nog sjust in de laptop krijg... mjah da lukte, maar het printen zelf... da lukte ni....
dus even denken, laten we is na de printer kijken... maar het enigste hoe ik er snel aankan is de bureaustoel... ben ook wel slim genoeg om daar ni op te gaan staan... ff denken, wat kan ik nog doen... dan maar op de rand van de zetel... maar dan kan ik nog niet bij de printer... mm als ik op de rand van de zetel gaan staan, dan kank ik op de kast ernaast gaan staan en dan kank de printer goed zien...
die kast is later gezien wel 1,70m hoog... maar goed, daar stond ik dan... moest een pries hebben voor in het stopkontact (geen wonder da da ding ni print, hij zit ni in de pries) maar tja, dan moet je de pries ook nog bij de hand hebben... en da hadk dus niet...
draai me om, en besef ineens.... hoe geraak ik hier naar beneden??? de zetel is te laag en te ver naar men gevoel (en da ding heeft veel geld gekost, dus als ik erop zou springen wie weet wat er gebeurt...) en de grond, is nog verder weg... en tussen de bank en de kast is eigenlek maar een goeie meter....
er is ook geen plek om eerst op men kont te gaan zitten en dan na benede te klautere en da laden van de kast zijn niet bestand om op te gaan staan...
en daar sta je dan, niemand om je te komen redden, maar ook niemand die het (achteraf) of zo hilarische moment te zien...
oke ogen dicht en gewoon springen... de grond kwam hard aan, maar ok ik ben toch benede geraakt...
ook de zin om de pries te zoeken, is weg en dan nog is op die kast kruipen zeker :D mij niet gezien, das voor de wederhelft...
nota's aan mezelf:
- Ikea heeft goede meubels, want de kast staat er nog
- Niet zo lui zijn en gewoon de printer van de schoonouders gebruiken, die 10 meter verder staat
- niet meer op kasten kruipen, of gekke dingen doen, tkan nog is verkeerd aflopen...
alle hup... de highlights van mijn dag, ze waren best hilarisch en voor de rest was het weer een gewoon een typische dagje voor mij...
zucht, wat een dag vandaag!! het was een gekke dag vandaag!!
vroeg wakker, ondanks dat ik toch wat later was gaan slapen!! en dan stilletjes aan op gang komen, lekker in het zonnetje boekje lezen, gazet lezen, papieren in orde maken!!
rond bellen, rond bellen rond belle, waarom neemt niemand zijn telefoon op, als ik hem nodig heb??
nog even langs de huisarts, dan naar de apotheek, het was weer een dure namiddag...
dan terug naar huis, eten maken, er kwamen nog wat mensen eten, pannenkoeken gemaakt, en ook dat ging echt niet vooruit!! het is toch wel moeilijk om dan je concentratie erbij te houden!!
maar het was lekker, het was eigenlek al lang gelede dat ik zo nog iets gegeten had!! maar tegen dat het eten af was, had ik al geen zin meer om te eten, en met gevolg, 2 pannekoekjes op en dat was het...
das was dan ook in ene keer hetgeen, wat ik vandaag gegeten heb... vergeten te eten, ni echt honger tot ik eten ging maken, mer erna ook weer niet!!
voor de rest, een rustige dag gehad, ook in men hoofd... geen hoofdpijn vandaag, geen opgejaagd gevoel, gewoon rust, rust rust...
tot vanavond, medicatie uitgewerkt, weet met men eigen geen draai... dan maar naar de fitness... wat stoom afblazen!!
wat een eeuwigheid geleden, dat ik daar geweest ben... het was heel warm binnen, maar het was goed!! lekker goed gezweet...
en met de ipod in de oren en de blik op oneindig en de frustraties laten varen...
gefrustreerd worden, omdat je de muziek van de fitness toch nog boven je eigen muziek uit hoort en dan je eigen muziek nog wat harder zetten...
na de fitness... toch nog even onder de zonnebank springen.... lekker liggen, warmte, ventilatortje, muziek in de oren en een tijdje weg zijn... ogen dicht en proberen te ontspannen... en soms lukt het, maar toch schoten men gedachten weer alle kanten op, de stomste dingen komen vaak eerst voorbij gevlogen... en dan toch maar even proberen te concentreren op de muziek, hoofd even proberen leeg maken... en dat lukt dan weer voor 2 minuten en voor ik het weet is de gedachtenstroom weer vertrokken....
onderweg naar huis, geen concentratie... vraag me soms af hoe het komt dat ik nog niet meer mensen overhoop heb gerede (ni dak da al gedaan heb, zie ze meestal net op tijd... alles dicht gooien!! en vloeken als ze hun lamp weer niet op hebben staan, net al terjuist... tis al donker, geen licht en volledig in het zwart gekleed... zijn die fietsers suicidaal of???) maar ja, we zijn thuis geraakt, zonder al te veel problemen...
nu zit ik weer in de zetel, ben op het moment aan het bloggen, aan het bellen en tv aan het kijken.... en ik zou eigenlek moeten douchen, kstink een beetje, maar krijg mezelf opt moment ni aangezet om in gang te schieten en onder de douche te springen... maar als ik stiekem zo over de rand van mijn laptop kijk, dan zie ik 10 zwarte tenen me toelachen en vragend naar water en zeep :D
dus dat zal voor zo zijn, nog even wat tv kijke, wat internetten en dan wassen en bed in denk ik... na de fitness ben ik moe maar voldaan...
vandaag weeral vroeg wakker!! ondanks dat ik gisteren echt doodop was!! als ik mijn dag gisteren bekeek, dan was het toch een vermoeiende dag!!
savonds, na de bbq zijn we stilletjes aan vertrokken naar de monestary in Zottegem, voor de airsoft...
tegen dat we daar waren, was het tegen 1 uur snachts... de open nachtskirm was nog in volle gang!! snel even al het slaapgerief klaarleggen, matjes, slaapzakken.... dikke trui overaan en terug naar de safetyzone...
daar een tijdje geholpen, wat opruimen, tegen dat de skirm gedaan was en het grootste deel naar huis was, was het al bijna 4 uur...
ben in men bedje gekropen, snel in slaap gevallen en om 6 uur trug wakker.... matje is lek, lig lekker op de koude grond.... zucht
uiteindelijk allemaal om half 10 opgestaan, er moest nog vanalles klaar gezet, gelegd,... worden om de groep, die later die dag komt airsoften, in gang te kunnen zetten.... het zou duren tot 4 uur smiddags... uitendelijk tegen half 6 de laatste buiten gekeerd, nog veel opruimwerk en rond kwart na 7 in de auto terug naar huis....
over heel de dag, 1 sandwiche en 1 hotdag gegeten... geen honger, geen zin, het smaakt niet!! thuis gekomen, een tijdje bezig geweest met vanallles, tenten van de bbq aan het afbreken...
mmmm lekker frietjes halen!! vriendje is de laatste dingen aan het doen, eten staat op tafel en na 3 happen, bweuh, echt geen zin in eten, hoeveel 'hongergevoel' dat ik ook heb...
stilletjes aan tv aan het kijken en dan in slaap gevallen... uiteindelijk in men bedje beland maar vanmorgen voor 10 uur weer wakker...
vandaag een vrij rustige dag gehad, de was weer helemaal gedaan, gestreken opgevouwen en de kast in... met de auto naar de winkel om zo een ding voor de gps te laten plaatsen, even naar de garage, eten maken, ng snel post ophalen....
terjuist nog even geprobeert aan het discussieren, ben best rustig gebleven, maar heb toch geen voldaan gevoel, ik kan het precies niet goed uitleggen hoe ik mij voel op het moment... en langs de andere kant kwam feedback, waar geen argumentatie op tegenwoord kon gegeven worden... dus discussie was maar nihil... en voel me nu lichtjes gefrustreerd, want ik wil graag tot bepaalde mensen doordringen, even ook hun ogen laten openen, want zoals ik zelf ondervonden heb, zelf zie je soms niet dat je slecht bezig bent, maar andere mensen zien het soms eens te meer... maar andere mensen hebben het er soms moeilijk mee om dat te accepteren, als anderen het zeggen.... ze ketsen het af en terug en negeren wat er daadwerkelijk gezegd wordt!! sommige mensen zijn toch moeilijk doordringbaar, maar langs de andere kant, bij mij is het soms ook zo, maar zelf denk ik veel te veel na, en elk gesprek wordt meestal nog tig keer herhaald en dan op den duur zinkt het toch wel in bij mij hoor...
maar alle,
ik ga er een eindje maken, ik ga zo proberen in men bedje te kruipen!!
