Ik ben christa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam christazzz.
Ik ben een vrouw en woon in turnhout (belgique) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/08/1986 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het leven van
27-08-2009
donderdag
hoi hoi,
hier zijn we weer ;)
het was vandaag weeral een dagje, eerst niet veel gedaan ;)
ben men kettinkje gaan ophalen bij de juwelier, en heb een nieuw gekregen want mmm die kettinkjes staan erom bekend dat die niet kapot kunnen gaan, en tja die van u was kapot dus onder garantie :D
das iets wat ADD bij mij kenmerkt, dat ik veel kapot krijg, wat niemand anders kapot krijgt :D
na een kwaie telefoon, van papa, eindelijk is in gang geschoten om ons vorige huis is wat op te ruimen en schoon te maken, alles is proper en staat alles netjes aan de kant...
pff was weer goed slecht gezind na dat telefoontje en dan moet dat eerst gebeuren bij mij e ;) wat men vriendje ook wou, hij moest en zou mee gaan helpen... en uiteindlijk was het maar een klein werkje, dat ik al een hele maand uitgesteld heb, want ook hier is het 'out of sight, out of mind'....
alleen het gras moet nog gedaan worden, maar pfff da is voor een andere keer :D
vandaag geen medicatie voor mij, het was weer een lekker chaotische dag in men hoofd, een boek aan het lezen, de helft is niet echt blijven hangen, ondertussen de was aan het doen (potverdekke wat heb ik de wasmachiene vandaag staan uitschelden, stom ding :D) computeren, bezig zijn met vanalles en nog wat, o ja het wasmachien is eindelijk klaar en kan aan den draad, mmm hoe krijg ik da allemaal op den draad??
ping volgende wasmachien is klaar: waar is de tijd naartoe, da ding doet er normaal gezien toch 1,5 uur over?? heb precies weer een stukje gemist...
en voor de rest is er weer niet veel gedaan vandaag... juist het hoognodige :D
blijkbaar ben ik wat stukjes vergeten van de week met het afstoffen ;) vriendje haalde net zijn vinger ergens over... oeps :D
net nog even aan het forummen, en ineens liepen de tranen van men gezicht... ben al een paar weken op men tenen aan het lopen, en vanavond ben ik aan het overlopen van men emoties heb ik het gevoel, de tranen komen ineens omhoog en ze blijven maar komen, waar ik ook mee bezig ben!!
langs de ene kant mis ik men vriendje nu, hij is werken, om tegen aan te liggen, om te knuffelen en langs de andere kant ik zou niet weten waarom ik zit te janken :D
het doet precies wel deugd, dat huilen, men hoofd wordt er precies wat minder vol van?? even wat druk minderen...
pfff ik had een nieuw hobby'tje gevonden; parfum verkopen, had er eentje verkocht, is die net weer uit stock voor de volgende 2 weken, dan is em terug beschikbaar!! ooh daar kank zo slecht gezind van worden e!! kunnen ze da ni eerder zeggen?? in plek van da de laatste mom door te geven?? ze kunnen da ook niks aan doen, maar ben zo kortgelond de laatste dagen, dat er zelfs niks speciaal moet gebeuren om me uit men vel te laten springen... en het zijn de mensen die heel dicht tegen mij staan, die dit altijd opvangen, die het moeten aanhoren als ik weer uit men vel spring...
mmmmm, kan men hoofd er nu echt niet meer bijhouden, mijn buik heeft weer honger, tv staat op, gsm gaat aanhoudende... aant forumen, facebooken, netloggen, alles tegelijk...
Vandaag zijn we er weer se!! Gisteren niet echt gelukt om op tijd men bed in te geraken!! het was weer 2 uur eer ik er in lag, en dan nog niet goed geslapen!! Eerst weer de moeite om in te slapen, draaien en keren en piekeren, denken, oh ja... och nee, lig in bed, zou nog na de wc moeten, mmm tis hier te goed,....
Eindelijk in slaap gevallen, had ik weer een van men allerlevende dromen!! Hoop dat ik niemand wakker heb gemaakt, want men vriendje was nog ni thuis....
Ik werd weer wakker van men eigen geroep en het licht aan doen, wakker schieten en zien dat er niks aan de hand is!!! hierna terug in slaap gevallen maar het was weer een hele nacht draaien, keren en maar half slapen!!
wat betekend dat ik vandaag gewoon moe ben!! geen zin in iets, zelfs geen medicatie genomen!! men hoofd staat nog op slaapstand, het is zowiezo al druk genoeg in men hoofd, met slaapstand erbij betekend het dat er voor heel de dag niet veel gepland zal zijn!!
veel nuttigs heb ik nog niet gedaan vandaag!! men plantjes staan trouwens nog op de pompbak, waar ik ze gisteren middag achter gelaten heb...
het enige is de was gedaan, opgehangen op den draad en sjust er weer af gehaald... tstaat klaar om opgevouwen te worden, maar er is eigenlek zoveel te doen e :D
pfff, kreeg vandaag de opmerking: kunt ge niet altijd uw 'pillekes' pakken, zodat ge altijd normaal zed?? maar ik wil niet totaal afhankelijk zijn van medicatie!! vind het soms ook fijn die chaos in men hoofd, men fantasiewereld die volop leeft, men eigen, prettige en vertrouwde wereld!
waarom zou ik dan altijd die rust in men hoofd nodig hebben?? ik hou ook van het ongestructureerde, het chaotische, het normale van mij!!
en waar ik vandaag (weeral) mee bezig ben, is het idee van, als ik nu opnieuw getest zou worden, zou ik dan terug ADD pos getest worden?? en als dat niet zo zijn zijn, wat dan... is het nu dan puur karaktertrekjes die zo f*cked up zijn, dat ik niet goed kan functioneren, dat ik gewoon zo ben...
ze zeggen hier, trek er je er niks van aan, tis toch gewoon beter als het niet zo is... maar dan ben ik gewoon weer bezig met wat wat wat.. soms wordt ik knettergek van mijn eigen, maar kan het gewoon niet laten!! ik weet langs de ene kant graag wat er voor mij gaat komen, dat ik voorbereid ben :D
dus vandaag, weer veel gedacht, weinig gedaan, flits bijna accident met de auto grrrr rijd dan door e als ge al half opt straat staat!! en voor de rest niks gedaan, denkend ook aan een iets waar ik mee bezig kan zijn!! zo een hele dag met niks doen is het toch nie zalle!! maar men creativiteit is vandaag weer evenver te zoeken als mijn concentratie...
zoals je wss wel werkt, van de hak op den tak en weer terug na denk hak :D
ik ga eens afsluiten want concentratie is nu zeker zoek :D
We zullen er is een beginnetje aan maken, nu ik nog geconcentreerd ben en me kan focussen :D
Het leven van een ADD-er, en dan typisch mijn leventje is wel redelijk complex en er is zoveel te zien, te vertellen en te horen!!
Ik ga proberen, om het hier in het kort wat te verwoorden hoe ik, tot vorige week in elkaar zat, zonder begeleiding of medicatie...
ADD is voor mij vooral:
- ik start altijd te laat, moeite met opbrengen van motivatie (als iets moet gebeuren ga ik iets anders niet-belangrijks doen) Ook al wil ik wel, ik doe niets - ik ben altijd te laat (al gaat dit tegewoordig beter, vaak nét niet te laat of veel te vroeg) - al ik bezig ben kan ik als een speer gaan of blijven hangen, ertussen in is vrijwel onmogelijk - ik heb altijd tv en computer aan, meerdere dingen tegelijk doen, 20 schermen op de computer open - bang om te falen (ik ben overmatig perfectionistisch op alle vlakken in het leven...) - ik ben altijd bang iemand te kwetsen - overanalyseren van gesprekken, situaties ( 'heb je dat echt gezegd, wat dom wat dom, wat moeten ze wel niet denken'), gesprekken al uren op voorhand in men hoofd voorbereiden om het toch maar goed te doen of goed over te komen... - vergeetachtig (waar was ik mee bezig? de pil is zoiets lastig, planten gaan allemaal dood (o ja er staat er nog eentje bij de kraan, net nog wat water gegeven als laatste redpoging :D), zo blij als alles in mn tas zit, maar oh oh oh... waar is m'n bankkaart/ sleutels/... alles daarom 20x checken als er tijd voor is en ik niet te laat ben en dan nog meestal de helft vergeten) - ook altijd alles kwijt - huishouden blijft problematisch, ik snap echt niet hoe andere mensen het voor elkaar krijgen maar bij mij lukt het niet... - stapels kleren, spullen, .. het raakt niet op zijn vaste plaats (als er al een vaste plaats voor is) - te laat betalen (vergeten/ uitgesteld/ kan me er niet toe zetten) en maar wat blij met een goed vriendje die dit voor me regelt - mijn schoolwerk... is een ramp eerste klasse... elke keer opnieuw denk ik: ik moet volgende keer eerder beginnen, maar elke keer lukt het me weer niet!! taken worden te laat afgegeven, tijd genoeg om te studeren, meestal de laatste moment eraan beginnen in hyperfocus, te weinig tijd en maar 1/3de gezien... - vaak smoesjes waarom iets laat is/ niet af is... - vaak moe, met name in de namiddag, in de avond weer klaarwakker - het gevoel hebben dat het nooit klaar is. Het leven gaat maar door en altijd wordt iets van je verwacht. Ik voel me vaak overspoelt, het is zó veel. - behoefte op te laden in m'n uppie, geen verwachtingen, tv kijken en computeren - aan dingen beginnen en niet afmaken (al maanden betaal ik de fitness voor niets, schone was sorteren maar mn kast halen ze niet, opruimen is een hekelpunt, vanalles kopen maar niet gebruiken...) - ik kan veel praten, praten, praten - het gevoel dat ik veel heb gedaan, maar eigenlijk heb ik me alleen maar druk gemakt over dingen die moeten en 1 a 2 dingen afgerond - besluiteloos om onzin (5 minuten bezig met de goede mayonaise kiezen) of te snel de foute keuze maken - veel sorry sorry sorry - individuele sporten, bij teamsport bang het te verpesten voor de rest en ik kan niet tegen de verplichting - afspraken zeg ik op het laatste moment af - vergeet verjaardagen, belangrijke data, maar kan ook heel attent zijn - altijd bezig, agenda eerste 2 maanden ingevuld, dan out of sight out of mind, verkeerde inschatting van wat kan in de tijd die ik heb - ik ben redelijk assertief maar superonzeker - veel vriendschappen maar moeite met me zetten tot bellen/ smsen/ mailen/ afspraken (uitstel en afstel) - kan blijven hangen in gedachten. over de toekomst -> Piekeren tot je er bij neer valt, knettergek worden van die gedachten maar ze blijven maar komen... - eten, roken, drinken - onhandig, blauwe plekken, snel snel snel en veel kapot maken zonder dat daar de intentie voor is... - relaties: Nu: geweldige vriend, mijn stabiele factor, herkent mijn ADDkenmerken, maar vindt me leuk, ondanks al die gebreken, al geeft hij me veel vetrouwen, rust en gaat ie voor me door het vuur. Heeft wel last van mijn reactie op de vraag wat er is: 'ik weet het niet' ik heb lang nodig om alles op een rijtje te krijgen. ik hoop dat hij nooit weg gaat anders zit ik zwaar in de problemen, aangezien hij mijn steun en toeverlaat is - ik wil weg/anders, naar het buitenland, of zal ik beginnen met een cursus fotografie of misschien dit of dat (maar zelden echt doen)... - ik vind mezelf dom omdat ik zie dat alle andere mensen het leven precies zo gemakkelijk aankunnen en ik kan dit niet... het veroorzaakt zoveel stress dat ik dikwels 'kortsluit' - mijn hoofd STOPT NIET
- Ik heb een gigantisch ochtendhumeur en kan niet goed vroeg uit mijn bed, de vroege werken is voor mij dus een hele opgave... ik ben dan ook een echt nachtmens!! savonds komt er het meeste productieve uit mij - autodidactisch -visueel ingesteld - ik speel graag met kinderspelletjes, wil het liefst overal opklimmen, maar dan ben ik raar, kinderfilms en sprookjes heerlijk (ok da klinkt toch wel heel raar :D) - bang dat er elk moment iets fout kan gaan, door mijn schuld, dat mensen boos op me zijn - stemmingswisselingen, van ultra blij naar huilerig-druilerig-wat-moet-de-wereld-met-me, in amper een halve minuut... - infantiel druk bij mensen waarbij ik me vertrouwd voel, rennen, rare geluiden maken - focus op negatieve kritiek ook al was het merendeel positief, het positieve blijft niet hangen, het negatieve destemeer - zinnen starten zonder mijn hoofd op een rij te hebben, waardoor een onsamenhangende brei aan woorden ontstaat - moeite met details afwerken of juist overmatig bezig met details - ik voel me anders dan anderen om me heen
- Ik heb een enorme faalangst.. door het perfectionistische in mij wordt mijn faalangst redelijk gevoed en wordt ik snel onzeker over mijn eigen en men handelen, wat resulteert in meer angst en stress...
-Ik heb een structureel probleem met de tijd, het is mijn vriend niet en we zullen het nooit worden denk ik... Ik kan moeilijk inschatten hoeveel tijd iets duurt, onderschat dit meestal, neem altijd enorm veel tijd om dingen te doen, waar anderen het sneller doen, maar het lukt me uiteindelijk dan toch...
wow... dat was me nog al een beginnetje e!! concentratie is nog altijd bij mij!!
op dit moment ben ik thuis, met time-out, het was allemaal een beetje teveel de laatste tijd, op alle vlakken kwam er stress aan te pas en dat kan tot een bepaald punt en dan 'crash' ik... zoals nu...
ik vind het toch wel moeilijk om uit te leggen in woorden aan men collega's wat ADD is, het is moeilijk te verwoorden dus ik kan het gewoon beter opschrijven dan is het ook duidelijker (of toch voor mezelf...)
Ik wil niet dat de wereld, mijn omgeving me anders gaat behandelen!! ik ben dan mss een beetje anders, maar dat betekend niet dat je anders moet gaan doen tegen mij, nadat ik dit allemaal verteld heb!! meestal geeft het nog meer het gevoel van falen... Ik heb nood aan duidelijkheid, en niet aan medelijden...
En sinds de time-out, terug beginnen met medicatie en begeleiding... En heb het toch nodig precies...
Ik weet niet of het een ADD trekje is, maar bij is het meestal zo: denken dat het beter en heel goed gaat tot je weeral met je neus tegen de muur loopt.. en het moeilijk te aanvaarden is dat andere mensen soms dit beter inzien dan jezelf...
Deze week dan ook terug begonnen met een lage dosis Relatine, 2x 10 mg... en o wat geeft dat een rust in men hoofd... men altijd doorgaande gedachtenstroom wordt onderbroken en het is niet zoon geconstant gemaal in men hoofd van: ik moet nog ik moet nog.... Nu komt er nog wel veel op me af, maar kan het onderscheidt (lichtjes) maken van wat er belangrijk is en wat niet... en ik kan dingen in 1x afmaken in plaats van halverwege ergens anders aan te beginnen....
ik kan rustig buiten zitten en een boek lezen, zonder afgeleidt te worden door het een en ander, ik kan terug wat studeren (wat ik al heel lang beloofd heb, maar rara, nog niet echt aan begonnen was, aangezien dat er niet echt een deadline was voor me...)
ook mijn onderkomen is nu eindelijk wat op orde: o de was: wassen, strijken opvouwen en in de kast... bed wordt eindelijk opgedekt, er wordt afgestoft en gestofzuigt... *pling* heb deze week al 2x afgestoft, wat hiervoor maar zelden voorkwam tenzij dat het echt te erg werd en er woordenboeken konden geschreven worden in het stof
ik merk wel dat de medicatie snel is uitgewerkt en dat er dan een 'rebound' komt... de gedachten die je een 3 uur hebt kunnen 'negeren' komen dan in alle hevigheid weer terug in mijn hoofd, ook meer een gevoel van, paniek is het niet echt maar toch een gek gevoel, je begint te piekeren... pfff zeer vermoeiend!! hoe deed ik dat zonder medicatie??
ook werkt de medicatie maar een goede 4 uur, dus ik ben maar een goede 5-6 uur echt geconcentreerd en wordt dan toch nog regelmatig wat afgeleid, maar wel minder als voorheen...
ik ben begonnen aan een nieuwe weg, maar ik wil ook laten zien dat ik goed kan werken en functioneren in een maatschappij die voor mij soms te snel gaat... en soms te langzaam gaat... ik wil niet zomaar opzij gezet worden en wil er veel voor doen, om te laten zien dat ik mee kan met de rest...
het is dus hier dan ook de bedoeling dat ik elke dag een beetje post hoe het geweest is tijdens de dag...
Vandaag een, voor mij, drukke dag gehad! vanmorgen om 10 u opgestaan (ben eraan aan het werken om terug op een degelijk uur op te staan), rustig de dag begonnen... het klinkt zo waanzinnig verwend, dat ik altijd zo laat opsta, maar heb echt het gevoel dat ik de slaap nodig heb, anders kom ik niet 'op gang'
Eerst Relatine ingenomen en dan stilletjes op gang gekomen, rustig gegeten, krant gelezen (jaja gelezen in plaats van bekijken) en dan wat aan het lezen geweest... men vriendje uit bed gehaald, gegeten, naar de winkel, naar de garage en naar het nieuwe huis, hierna was relatine al lang weer uitgewerkt, terug Relatine genomen, wat aan mijn pc aan het prutsen geweest en alle rommel er is afgegooid (waar ik wss later weer spijt van ga hebben), gegeten, tv kijken zonder 100 andere dingen te doen en dan gaan sporten... of toch een poging gedaan tot... want kwam eraan en mijn sportschoenen vergeten... dus ja daar stond ik weer te koekeloeren!! dan maar een zonnebankje en weer na huis, helemaal gefrustreerd door lawaaierige tieners, op het randje af agressief!! toch maar een halfje relatine nog ingenomen om nog de avond door te komen... *ping* nog even naar het werk, het vriendje zien, BBQ nog betalen, babbeltje doen,....
het nadeel van de pillen; je krijgt dorst... dus ik dacht mmm lekker redbull... pfff zo hyper benk er nog nooit door geweest dan terjuist :D en leg dan maar is uit aan de collegas dat je een rustiger hoofd hebt door de medicatie :D
thuis gekomen, met het voornemen op tijd te gaan slapen, maar er zit zoveel in men hoofd, dat er uit moet en nu gaat het nog in een gestructureerde en overzichtelijke manier...
ik had vanmiddag wel het gevoel dat de 2de relatine niet echt veel effect had, buiten dat ik erna nog meer gefrustreerd was dan ervoor!! nu is men hoofd wel weer rustiger, gestructureerder en krijg men gedachten op papier, iets wat me niet altijd lukt!
een ander nadeel van de medicatie is ook: hoofdpijn... komt het van de medicatie of van de stress die aan het wegvallen is??
maar voor de rest gaat alles nog goed met mij hoor :) het komt zo gek over :D
ik ga stilletjes aan een eindje breien aan het beginnetje hier, hopend dat het wat duidelijk is!!
morgen is er een nieuwe dag, waar ik meer kan zeveren :)
