Ik ben christa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam christazzz.
Ik ben een vrouw en woon in turnhout (belgique) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het leven van
28-09-2009
Een fijne maandag...
hoi allemaal....
De laatste week verschiet ik elke keer weet van mijn werk!! Sinds dat ik op time-out ben gezet halverwege augustus en ik terug begonnen ben met medicatie en begeleiding enzo heb ik nogal wat tijd gehad om na te denken over het werk enzo!!
ik was de laatste tijd zo aan het piekeren, want uiteindelijk zat ik nog aan het einde van mijn proefcontract en hebben ze dus al het recht om mij buiten te zetten enzo... ik heb mijn gewoon contract nog niet getekend en ja, dan sla je aan het denken of je nog wel terug kunt komen he... en dan vraag ik me soms af of het echt wel mijn droomjob is, die ik nu heb!! en in het begin was ik hiervan overtuigd, heb een tijd getwijfeld en eigenlek weet ik nu dat ik er niet weg wil...
Ik krijg van het werk, al de tijd om eerst op mijn plooien te komen, om de medicatie te optimaliseren (dat ik zonder bv de rebounds kan komen werken), ook al duurt het nog een tijdje!! de deuren staan open om terug te komen.... Omdat ik mijn inscholingsperiode volledig verknoeid heb, mag ik deze opnieuw doen, en de gehele inscholingsprocedure van onze afdeling wordt aangepast... ik krijg een nieuwe meter en peter op het werk die ik zelf heb mogen kiezen... dit zijn de mensen bij wie ik me het veiligste voel.... deze mensen zijn beter gemotiveerd op het moment om mij te begeleiden tijdens het werk.... dit zijn mensen waarvan ik weet dat ze de moeite hebben genomen om men achtergrond een beetje aan te horen en weten dat ik het wel kan.... en wil natuurlijk!!
en dan vandaag, nog even binnengesprongen op het werk... er lag nog een grote steen op men weg... wij moeten een extra opleiding volgen van 2 jaar om een bijzondere beroepstitel te krijgen in de acute zorg.... ik was vorig jaar, halverwege het jaar begonnen en het eerste half jaar heb ik dus gemist... maar nu moet ik beslissen of ik een anderhalf jaar in 1 jaar prop of dat ik enkel dat half jaar doe en dan volgend jaar de rest....
vandaag moest ik deze vraag bij het werk voorleggen... helemaal opgedraaid en gepiekeerd daar binnen gestormd... verwachtend dat ze een antwoord zouden geven in de trant van; je moet deze opleiding zo snel mogelijk afmaken aangezien dat het wettelijk verplicht is.... Krijg ik het antwoord dat, zelfs als ik een jaar ertussen wil houden om niet te studeren, dat dit allemaal kan en dat ik het me mag veroorloven! ik kan zelf kiezen of ik het ga aankunnen of niet! als ik zie dat het mij niet zou lukken, mag ik het nog onderverdelen....
dus elke keer, verschiet ik weer dat ik eigenlek in een heel fijn bedrijf / ziekenhuis werk.... ok, verpleegkundigen zijn er tekort, maar toch in de werkende wereld zijn niet alle mensen even geduldig....
Even op de dienst mijn hoofd binnengestoken en met het hoofd een gesprekje gehad... over dat ik al aan het piekeren was om terug te komen enzo.... en we hebben echt een verhelderend gesprekje gehad!! Ze zei dat ze mijn stage evaluaties had gelezen van op school... en dat daar regelmatig het Attitude-probleem terug naar voren kwam.... ze had me idd op een kwetsbaar plaatsje geraakt... aangezien dat ik in mijn afstudeerjaar ben blijven zitten door mijn stage en eindwerk.... waarin ik, volgens de school, overal een attitude probleem zou hebben... en mijn hoofd zei: Dit is weer typisch een voorbeeld, dat mensen niet de tijd willen nemen om de persoon te leren kennen en te bekijken.... Als ik jou hier soms zie ronddwalen, kamer in en kamer uit, hier de helft gedaan en daar de helft gedaan, dan snap ik waarom en kan ik je hier evt ook subtiel over aanspreken.... maar dit is toch geen attitudeprobleem he... dat ben jij gewoon.... *zucht* eindelijk iemand die me goed begrijpt.... of toch moeite doet he....
dus nu heb een opdrachtje gekregen.... wat mijn doelen zijn, waar ik het moeilijk mee heb en hoe dat ik graag heb, dat anderen mij zouden helpen, moest ik een moeilijk moment hebben... en dan, moet ik zeggen... ik hou toch van mijn werk, mijn werkplaatsje, mijn collegas (ok niet allemaal evenveel maar toch...) en mijn hoofd en directie... ik heb het gevoel een beetje dat deze mensen ook met mij inzitten en geduld genoeg hebben met me.... (terwijl dat dit op school echt niet zo was, en rara hoe komt het dan dat ik denk dat het overal zo was...)
dus hup hup, ben weer een beetje gelukkig vandaag!!! fijn fijn fijn (en wou het gewoon even delen!!!!)
Voor de rest heb ik vandaag niet echt veel gedaan.... Ik wou mijn adres gaan laten veranderen, maar blijkbaar kan dit nog niet, zolang da we daar nog ni wonen (ok, duh.... eigenlek hadk da zelf ook kunnen vertellen...) maar tja, ik moet men adres toch ergens naartoe zetten, dus net gevraagd ofk men adres naar hier mag verzetten.... en dat mag/// dus jippie jippie....
dan maar even gaan shoppe, medicatie is uitgewerkt... moest even voor een nieuwe wintertrui kijken, even kijken voor een boek ofzo... en met wat ben ik naar huis gekomen?? 3 dvd's en een aansluitkabeltje voor de ipod in de auto...
geen leuke trui te zien, dan hollen naar de hema want ik moest zo dringend na de wc... dan maar trug na de auto....
tja de dvd's waren een ideeke van vriendje, moest er nog eentje hebben van harry potter ook... en dan sta je daar in de winkel en dan besef je dat je vergeten bent om te kijken welke dat je nog moest hebben... en dan moet je daar kiezen uit 1 van de 5, niet wetende welke je eigenlek nog mist... en uiteindelek had ik de juiste vast, maar twijfelde er gewoon zo aan, dat ik hem toch maar heb laten staan...
heb er dan mar een andere mee genomen... He's just not that into you.... een zalige film!! en de 2 films van alex agnew... de shows... die zijn ok zalig en de humor is echt mijn ding!!
zelfs het gesprek van het werk ging goed, zelfs (oeps) zonder medicatie.... en het was allemaal zo fijn vandaag... dat ik me best gelukkig voel op het moment... sommige dingen, waarvan ik niet meer zeker was, dat ik het gedaan had.. zoals het vertellen dat ik ADD had op het werk... zijn gelukkig toch wel een heel stuk beter uitgevallen dan ik verwacht had... maar ik stel dan altijd de meest vreselijke scenarios op in mijn hoofd omdat ik denk dat het toch allemaal maar slecht afloopt (op dat vlak ben ik enorm pessimistisch in mijn hoofd...) en elke keer is het anders dan ik verwacht had... en dat is elke keer weer zo fijn... eigenlek bereid ik me altijd op het slechtste voor, zodat het minder pijn doet als het zo is... en dan kan het alleen maar beter zijn dan het verwachte...
tja, op het moment is het leven weer fijn!! ik voel me goed en dat is een zalig gevoel....
maar toch ga ik er een eindje aan maken... het is al een veel te lang bericht geworden!!
(en wou het gewoon even delen!!!!)
