|
Hello everybody,
Allereerst groetjes vanuit een regenachtig warm Beijing!
Donderdagavond hadden we inderdaad de intentie om de plaatselijke delicatesse te proeven: schapenpenis maar we waren iets te laat op kantoor actief geweest om nog helemaal de stad in te trekken dus hebben we maar gekozen voor de culinair hoogstaande maaltijd in Media Village. Het is telkens weer een avontuur om er te gaan eten.
Allereerst staan er overal Chinezen om je te begeleiden en te helpen. Ze knikken supervriendelijk en laten hun beste Engels horen. Stel je dus voor: een buigende Chinees die intussen "Good evening" zegt en er supervriendelijk bij lacht. Eerlijk gezegd, in de VRT-mess kunnen ze er iets van leren.
Dan begint het aanschuiven: een plateau neemt een Chinees voor jou en achter élke schotel staat ook weer een Chinees. Maar dan begint het: als je het herkent lukt het wel maar zoniet kan je het vragen. Je krijgt dan een lachende Chinees die iets zegt maar waar je uiteraard geen lap van verstaat. Enfin, op het einde van de rij heb je van alles op je bord wat je niet kent.
Na het eten breng je je plateau weg maar je geeft hem gewoon af want ook dààr staat een vriendelijke Chinees die zich verder over jouw afvalt bekommert.
Trouwens, beste lezer, ik ben zowat de enige van ons gezelschap die géén last heeft van jetlag (ik slaap hier als een roos) en ik heb geen darmproblemen. Ook daar ben ik de enige.
Tja, ge zijt sterk of ge zijt het niet hé
In Media Village staan trouwens bij elke blok 3 Chinezen die je telkens je in en uitloopt vriendelijk groeten, de deur voor je open houden en de lift voor je roepen.
't Is soms wat lastig zelfs want hey, wij zijn maar gewone werkmensen die hier komen werken hé
In de namiddag ben ik alvast het restaurant gaan boeken voor het welkomstetentje van de ganse ploeg. Gelukkig had ik daar weer Chi bij, onze tolk.
Hij heeft zowaar al een Chinese versie van "Chantal" geven. Naar 't schijnt betekent die "kleine perzik" betekent. En toen hij me 29 jaar oud schatte, kon mijn dag niet meer stuk 
In het restaurant hebben we een prachtig zaaltje annex terras voorzien: de ploeg zal er blij mee zijn denk ik. Bij het plaatsen van de bestelling (enfin toen Chi die plaatste want ik snapte er niks van) kreeg ik een plaatselijk drankje te drinken: pruimensap. Superlekker en superfris. Een echte aanrader!
En als u nu denkt beste lezer dat ik hier enkel shop en rondhang, heeft u het mis: ik ben echt wel superactief op kantoor ook. Er is zo veel te regelen en te organiseren maar het is o zo boeiend.
Ook met de ploeg van NOS klikt het al heel goed: wij hadden voor hen een grote doos Belgische pralines mee en dus zijn we nu weer superpopulair.
Ter info: neen, we hebben niks terug gekregen
En we starten ook met een wedstrijd "om ter meest medailles"
De Nederlanders gaan er echt van uit dat ze superveel medailles gaan halen maar ik heb hen direct gezegd dat ze ook Europees voetbalkampioen gingen worden
Ze konden er absoluut mee lachen.
Enne nog een laatste superanekdote: de Chinezen zijn superpreuts heb ik al gemerkt. Toen ik dus tijdens het inkopen doen voor kantoor voor mezelf snel even een ondergoed-winkel binnen liep en vroeg aan één van de tolken om mij "huidkleurige onderbroek" te vragen, keek die met supergrote ogen aan.
Enfin, ik heb er wel een kunnen kopen maar ik vrees dat ze al een raar idee hebben van de Belgen.
En toen toen ik nadien nog naar een kapsalon vroeg legden ze me uit dat er 2 soorten zijn: het échte kapsalon en het kapsalon waar ik als vrouw niet echt terecht kan maar mannen des te meer.
Ik zal dus zeker een van onze journalisten eens aanraden hun haar te laten knippen
Tot binnenkort!
|
