Ik word in elk geval gek: drie weken weg met een plaatselijke temperatuur van 35° én veel regen: dus een mens heeft wat nodig hé
Daarenboven mag iedereen slechts 25 kg meenemen maar daar ga ik toch lekker in zeuren denk ik
Gisteren en vandaag de laatste broodnodige boodschappen gedaan en het ganse huis gepoetst want stel je voor dat er iets gebeurt terwijl ik weg ben, mensen zouden een slechte indruk krijgen he
Stilletjesaan begint ook de echtgenoot triestiger te kijken, enfin dat is toch de indruk die ik krijg.
Nog 2x slapen in het echtelijke bed en het grote avontuur kan beginnen.
Gisteren was het de laatste werkdag voor Beijing. Vanaf donderdag heb ik mezelf 2 dagen vakantie toegestaan om eventjes van mijn tuin en het Belgisch zonneke te genieten. Hoewel genieten is er niet écht bij: 101 dingen spoken door mijn hoofd: van kussentje voor in vliegtuig halen tot toch een paar extra sandaaltjes bij kopen. Heerlijk is dat: shoppen onder het mom van "allemaal nodig in Beijing"
De laatste dag op kantoor is altijd zo'n beetje afscheid nemen: de lopende zaken overdragen aan mijn vervangster Melissa (een supertof meisje trouwens!) tot zorgen dat het klassement ok is en dan, helemaal op het einde van de dag: bureau opruimen. 't Deed raar gisteren, zo'n leeg bureau.
Maar het wordt tijd dat we er kunnen invliegen. De voorbereidingsperiode heeft nu wel lang genoeg geduurd.
Net nog zwarte, gele en rode ballonnen gaan kopen waarmee we het Belgisch kantoor in het IBC (International Broadcast Center en onze uitvalsbasis) gaan versieren zodat iedereen weet dat daar dé Belgen zitten. Hoewel, we dacht eerst enkel zwart en gele ballonnen mee te nemen want aja, VRT = Vlaamse Radio en Televisie. Maar: moest België barsten tijdens onze reis, geen probleem: met een kopspeldje steken we de rode ballonnen stuk.
Voilà, morgen volgt nog een bezoek aan de schoonheidsspecialiste. Ja zeg, ge weet nooit met wie men daar allemaal in aanmerking komt hé en nu echt alle spullen in de tas stoppen enne... we zijn vertrekkensklaar!
Nog 5 keer slapen zegt de titel en jawel, mijn hartje wordt kleiner met de dag. Zo'n Chinees avontuur: ik ben er helemaal klaar voor maar toch ook een klein beetje bang, al reken ik natuurlijk op mijn VRT-collegaatjes die zo'n reizen absoluut gewend zijn en mij helemaal gerust gaan stellen (I'll kill them if they don't
Intussen begin de valies wat vorm te krijgen, al is dat niet simpel met een maximum van 25 kg voor 3 weken. Help!!! Waar moet ik met al mijn kledij, juweeltjes, aangepaste schoentjes en make-up naartoe, dacht ik bij de inpak-start. Ik heb dan maar besloten het roer helemaal om te gooien en te gaan voor de "Chinese" look: makkelijke broeken, T-shirts, één juweeltje dat overal bij past én een paar échte flipflops. Helemaal niét de look van een management assistant maar in China ben ik logistiek verantwoordelijke dus dat moet er wel mee door. De Chanel-pakjes blijven thuis.
Daarmee red ik het moeiteloos en krijg ik er ook de zak medicijnen wel bij die onze producer me toevertrouwde om mee te nemen. Beste lezer, u wil niet weten wat daar allemaal in zit.
Intussen wordt ook het thuisfront helemaal klaar gemaakt voor het grote vertrek. Mijn ouders willen me zelfs komen uitwuiven op de luchthaven. Superlief is dat maar ik moet hen toch nog wat duidelijk maken dat ik écht al een groot meisje ben dat wel degelijk zo'n grote reis aankan, zonder de boterhammetjes met gebakken ei.
Zo, nu nog een tocht naar de apotheker om wat zonneproduct want als u weet, beste lezer, dat mijn oren in de auto zelfs verbranden door de autoruit, dan beseft u vast en zeker dat 32° en een brandende Chinese zon niet echt mijn biotoop is.
Mààààr, voor u denkt dat ik het niet zie zitten: u heeft het helemaal mis want
