Carolien

Eerst en vooral wil ik mijn collega's op school héél erg hard bedanken voor het kaartje dat zij gestuurd hebben! Het kwam helemaal onverwacht en Natascha en ik waren vol spanning over wie nu een kaartje naar ons beiden zou sturen. Vanzelfsprekend waren we dus heel verrast en heel erg blij dat onze klasgenoten aan ons gedacht hebben! Dus nogmaals bedankt! Smile

Verder werd ik vorige week woensdag op stage opgebeld door Ana, de stagebegeleidster van Natascha. Ze zei dat ik met Natascha naar het ziekenhuis moest gaan. Nu, ik wist dat zij zich die morgen niet zo goed voelde maar nu vreesde ik toch het ergste. Dus ben ik vroeger op stage vertrokken en samen met haar naar 't spoed getrokken. Na 4 uur was het eindelijk onze beurt! Een kwartier later stonden we terug buiten met een medicament en wat tips welk voedsel ze mag eten (maag- en darmproblemen).

Donderdag kregen we bezoek van Monika, een meisje dat bij Natascha op stage gestaan heeft maar waarvan haar stageperiode al is afgelopen. Het was fijn om haar te leren kennen hoewel we niet veel de kans hebben gehad om met haar te praten, aangezien ze het veel te druk had aandacht te geven aan onze kotgenoot. Wel grappig om te zien!

Vrijdag was het dan de grote dag! Na een lange en ongeduldige dag op stage en nog wat uurtjes op het appartement, kon ik eindelijk vertrekken naar de luchthaven om Simon af te halen. Vol spanning stond ik aan de aankomsthal, waar ik al snel achter kwam dat de vlucht een half uur vertraging had. Omdat ik mijn plaats voor de deur niet wou afstaan ben ik er maar blijven staan, een half uur lang. Toen er op het scherm verscheen dat de vlucht van Brussel geland was begon mijn hart toch wel wat sneller te slaan en kon ik niet lang meer wachten. En inderdaad niet lang daarna zag ik zijn bekende gezicht verschijnen!

Wat volgde was een leuk weekend dat veel te snel voorbij ging. We zijn zaterdag wat gaan winkelen, waarbij ik hem wat leuke pleintjes heb laten zien. Simon was niet echt onder de indruk, maar kom Razz

. Ik heb ook nog een mooi kleedje van hem gekregen wat, al zeg ik het zelf, mij wel goed staat! Dus nogmaals bedankt daarvoor! 's Avonds zijn we in een echt Spaans restaurant gaan eten, waar Simon steak nam en ik vis. Ik had gehoord dat Spanjaarden echte viseters zijn, dus ik dacht eens even te checken of dat waar was en of ze dit wel goed kunnen klaarmaken. En het was heerlijk! Ik zou er meteen willen teruggaan en hetzelfde eten.

Zondag zijn we met een klein flesje champagne en twee cola-glazen naar Parque de Retiro getrokken. Dit is een groot (en romantisch) park in het midden van de stad. Onderweg hebben we nog olijfjes gekocht en in het park nog wat zelfgemaakte chips. De ideale tapas dus! We hebben ons ergens op een bankje neergezet in het zonnetje en hebben nog genoten van een heerlijke namiddag in het park.

Maandag ben ik na stage Simon gaan afzetten op de luchthaven. We waren wat te vroeg en gingen dus samen nog iets eten. Daar begonnen de traantjes alweer te vloeien. Na het eten nog even voor de gate gewacht en genoten van de laatste minuten die we samen hadden. Daarna heb ik hem zo lang mogelijk uitgezwaaid en ben ik weer naar het appartement vertrokken terwijl hij richting België vloog.

Hierna volgden nog enkele stagedagen waarin wel positieve dingen in zijn gebeurd! Zo heb ik onder andere de goedkeuring gekregen om over twee weken mee te gaan op een (Engelse!) cursus over posturale tonus en zithouding. Dit zegt velen van jullie misschien niet veel, maar voor mij is het erg interessant. Het gaat een beetje over je spieren correct kunnen gebruiken en te controleren om een goede zithouding aan te nemen zonder je evenwicht te verliezen.

Hiernaast heb ik nog meer goed nieuws: Ik heb na 8 weken stage eindelijk mijn eerste activiteit kunnen doen! Voor de ergo's onder jullie, jullie snappen dus wel dat dit extreem lang geduurd heeft! Nu ik heb al genoeg geklaagd over la velocidad (de snelheid) van de Spanjaarden dus ik ben al blij dat ik de activiteit heb kunnen doen.

Verder heb ik ook een hulpmiddel aangeraden in verband met mijn eindwerk en ze gaan mijn advies opvolgen! Ik had dit laten zien door middel van een Belgische website (www.advys.be). Ze gaan het hulpmiddel niet bestellen omdat het wat duur uitkwam, maar ze wouden wel heel graag de site hebben zodat ze het hulpmiddel kunnen bekijken en het namaken. Het gevoel dat ik kreeg dat ze dit echt gingen doen en dat ze mijn raad ter harte namen was onbeschrijfelijk! Ik werd voor het eerst niet behandeld als 'het stagiairke', maar als iemand die een echte inbreng kan doen. Geweldig!

Verder zijn we vrijdagavond terug naar het ziekenhuis getrokken omdat Natascha nog steeds niet beter was. Gelukkig ging het nu al wat sneller vooruit, maar duurde de behandeling weer wat langer omdat ze een infuus aangesloten kreeg samen met een baxter tegen de uitdroging. Laboresultaten wezen uit dat het een gewone maag- en darmontsteking is en dat er verder niets anders aan gedaan kon worden.

Gisteren zijn we dan een gratis (!) museum gaan bezoeken: Museo de ciencias y technología. Wat zoveel wil zeggen als Museum van wetenschap en technologie. Boring denken de meesten waarschijnlijk al. En hoewel ik geen wetenschappelijk licht ben, vond ik het toch wel interessant! Het ging vooral over de evolutie die de meeste voorwerpen hebben doorgemaakt, zoals telescopen, computers, fototoestellen, auto's, fietsen,... Het was een beetje als technopolis maar in het mini mini. Toch leuk om te zien uiteindelijk!

Vandaag hebben we ons geamuseerd met werken voor het school *hiep hoi* en hebben we nog een ontspannend filmpje gekeken. Morgen wacht ons weer een nieuwe stageweek! Ik hoop dat deze evenveel goed nieuws brengt als vorige week! Allemaal duimen!!

13-03-2011 om 21:40 geschreven door Carolien