Spanje! Ola señores y señoritas! Ik ben een studente van de KHK in Geel en ik ga 3 maanden stage lopen in Spanje in functie van mijn eindwerk. Langs deze weg hoop ik mijn ervaringen te delen met anderen en hen zo ook warm te maken voor een buitenlands avontuur!
16-01-2011
Weekend
Ola!
Na het vorig bericht heb ik wel goed nieuws: We hebben een appartement! Het is wel buiten het centrum en om naar stage te gaan moet ik 3 metro's nemen en een kwartiertje wandelen. In totaal ben ik dan ongeveer 1 uur en een kwartier onderweg. Dat valt niet mee, maar we hebben een appartement, het ziet er goed uit, het is redelijk ruim. Dus wij zijn tevreden!
We zijn ook onze stageplaatsen al gaan bezoeken. Mijn stageplaats is een pediatrisch centrum waar kinderen met cerebral palsy komen revalideren. Het zag er echter helemaal anders uit dan ik gedacht had. Geen kleine kindjes, maar al heuse tieners in aangepaste rolstoelen. Mijn stagebegeleidster Susana kwam ons in de centrale hal tegemoet en hier leerden we kennis maken met een nieuwe Spaanse gewoonte: Bij het begroeten worden er 2 kussen gegeven. Ik vond het een beetje raar, maar goed.. als ze dat hier zo doen kan je moeilijk weigeren! Susana nam ons mee naar de plaats waar de ergotherapie was, ze had niet zoveel tijd vandaag dus dit was het enigste wat ze voorlopig kon laten zien. Maandag krijg ik de 'grand tour'. We kwamen net aan tijdens het middagmaal, het groepje jongeren was net begonnen met eten. Het voelde wat onwennig en ik kreeg het gevoel van een dagcentrum met verstandelijk beperkten (en dit is mijn ding niet!). Dus ik voelde al paniek opborrelen! Eén jongen vroeg aan Susana of ik wat dichterbij kon komen zodat hij me beter kon zien. Dus ik ging ernaar toe en begroette hem en de rest met een vriendelijke 'Ola' wat zoveel betekent als hallo.
Susana vertelde me dat de gasten al gewend zijn aan buitenlandse studenten. Blijkbaar zijn er voor mij al Italiaanse, Franse en ook Vlaamse studenten geweest. Hierdoor kennen de gasten wel enkele woorden Engels, maar makkelijk communiceren zal het niet zijn. Ze vertelde ook dat het middagmaal dient als ADL-training (Activiteiten van het Dagelijkse Leven). Ze leren hier eten met aangepast materiaal en dergelijke, maar meer uitleg ging ik maandag krijgen.
Ik ging naar buiten met wat gemengde gevoelens. Ontwikkeling is niet helemaal mijn ding, maar ik weet dat ik niet kan verwachten dat er bij kinderen en jongeren geen ontwikkeling aan te pas komt. Toch hoop ik dat er meer fysische revalidatie aan bod komt. Maar dit zal ik wel merken na de eerste week op stage.
De dag nadien zijn we naar Natascha haar stageplaats geweest. Zij staat in een ziekenhuis voor mensen die komen revalideren na een werkongeval. Zij was wat onzeker over haar stageplaats, maar ik was enthousiast! Dit was wat ik ook wilde doen, dus ik vond het wel jammer dat we niet samen in het ziekenhuis stage mochten doen.
In het weekend wouden we eens goed relaxen, om de spanning, stress en traantjes van de voorbije 5 dagen even te vergeten. Dus besloten we op zaterdag maar naar de Gran Via te gaan om te gaan shoppen en nog eens een MacDonalds te gaan eten. Niets moet, alles mag! was ons motto voor het weekend. Ik heb dan nog een paar platte dichte schoenen gekocht voor op stage omdat ik mijn sportschoenen niet meegenomen had. Ook heb ik nog een vestje gekocht zodat ik wat meer T-shirten aan kan doen.
's Avond hebben we wat ge'socialized' met onze kotgenoot Ilde en hebben we hem het spelletje Jungle Speed aangeleerd (of toch tenminste proberen aan te leren). Hij verloor elke keer, dus om zijn zelfwaarde te behouden zijn we maar gestopt met het spelletje en hebben we even nog wat gebabbeld tot dat we moe waren en ieder naar zijn eigen bedje vertrok.
Vandaag houden we een echt chill-dagje. We hebben uitgeslapen (jammer genoeg maar tot kwart voor 9 door straatlawaai!), op ons gemak ontbeten en ik heb wat gestreken met behulp van Natascha. Dus als mama dit leest: Ja, ik heb gestreken (al zijn de kreuken er niet helemaal uit, maar dat ligt aan het strijkijzer, vraag maar aan Natascha) en nee, ik heb mezelf niet verbrand!
Namiddag gaan we hier film kijken en daarna nog wat voorbereidingen treffen voor stage en ook nog skypen met Ann, onze begeleidende docent vanuit school, die we erg dankbaar zijn voor de steun van de afgelopen dagen! (natuurlijk zijn we ook dankbaar voor de steun van onze liefjes, vrienden en familie ).
Maar hierbij ga ik afsluiten, ik denk dat ik stilletjes aan al wel een boek kan beginnen!
De dag is nog niet om, maar hier alvast weer een berichtje.
We zitten dus nog steeds in het hostel omdat het voorziene appartement niet beschikbaar was. We hebben dan maar besloten meteen nog 2 nachten in het hostel te blijven om gesleur met bagage te vermijden. Deze avond om half 7 hebben we een afspraak om een ander appartement te bezichtigen. Hopelijk 2e x, goede keer!
Voor de rest hebben we deze morgen beslist om op zoek te gaan naar een grootwarenhuis om alvast wat kleine dingen zoals keukenrol, koekjes, shampoo en dergelijke te kopen. Op het internet hadden we gezien dat er een Carrefour moest zijn buiten het centrum. Dus hebben we meteen onze beste kleren aangedaan om eerst te gaan ontbijten (op het uur van de Spanjaarden: 11 uur, wat waren we fier!) en daarna de metro te nemen naar de Carrefour. Eens uit de metro komen we uit op een plaats met allemaal hoge appartementsgebouwen en vrij lege straten. Ook ons kaartje van Madrid kon niet voldoen omdat hier enkel het centrum opstaat. Dan maar vragen waar de Carrefour is. Een vriendelijke mevrouw wist ons te vertellen dat die er niet was (???) maar even verderop wel een kleine winkel. Dan daar maar naartoe. Bleek dit een winkel te zijn die je in België kan vergelijken met een nachtwinkel. Daar dan toch maar toastjes en keukenrol gekocht, meer durfden we niet omdat er al enkele vervallen dingen stonden en we haast beschuldigd werden van diefstal omwille van onze fashionable grote handtassen..
Even verderop dan toch maar gevraagd achter een gewone supermarkt en deze na een 30 min. stappen gevonden. Dit was een soort van GB waar we wel veel hebben kunnen vinden.
Op de terugweg naar het centrum beseften we waarom er geen Carrefour te vinden was.. Natascha had goed opgeschreven welke metro we moesten nemen en de eindhalte ervan. En dat het 5 haltes zou zijn eer dat we er waren. (dit klopte echter niet, het waren er 11). Bleek dat we er de 5e halte af moesten, in plaats van de eindhalte.. Gelukkig konden we er nog wel mee lachen!
Namiddag wouden we graag naar de Belgische Ambassade om hen te laten verwittigen dat wij 3 maanden in Madrid zouden verblijven zodat zij op de hoogte zijn. (voor het geval dat, je weet maar nooit!) We vertrokken om 3 uur ongeveer, met het gedacht 'In België werken ze ongeveer tot 4 - 5 uur, dus zo lang zal het wel open zijn'. Komen we aan het gebouw 'Deutsche Bank' met een plakaat van de Belgische Ambassade. Vreemd denken we, maar toch maar naar binnen geweest en bevraagd. Bleek de Ambassade op de 6e verdieping. Hier komt het wel vaker voor dat er meerdere dingen op hetzelfde adres zijn. Zo ook met het hostel, dit is op de 2e verdieping, maar hier zijn ook kantoren,... Maar wij naar de 6e verdieping, zien we een kleine deur van de Belgische Ambassade, waarop kantooruren staan tot 14.00 uur. De pech begon alweer!! Er kwam net een man die in het Spaans iets begon te zeggen, maar waar dat wij natuurlijk niet op konden antwoorden.. Gelukkig kon hij ook Frans en Nederlands en wist hij ons te zeggen dat we morgen zullen terugkomen voor 14.00 uur.. Helaas..
Dan zijn we maar terug naar de Gran Via gegaan waar ook ons hostel is. En hebben we een stukje pizza gegeten, gevolgd door een Mc Flurry met M&M's om het uit te houden tot 21.00 uur, dan eten de Spanjaarden hun avondeten. Nu komen we nog even op de laptop om onze mail te checken, moest er nog nieuws zijn over enige appartementen en dergelijke.. We vertrekken nu naar het appartement, dus duimen maar!
Na een toch wel vermoeiende reis zijn we aangekomen in Madrid. Bij de landing merkten we al snel dat het regende terwijl we in België met de zon vertrokken zijn. Dit vonden we precies niet zo erg aangenaam. Dan ga je al eens naar Spanje.. Krijg je regen! Maar alles goed en wel, van een beetje regen gaan we niet dood. Op de luchthaven was het moeilijk te beslissen wat we gingen doen. We hebben ons dan maar eerst begeven naar de toeristische dienst (met een niet zo vriendelijke dame die achter de balie stond!) voor een kaartje van Madrid.
Vervolgens verschillende pogingen gedaan om contact op te nemen met de verhuurder van ons appartement. Helaas allemaal tevergeefs.. 'Dat begint al goed' was onze eerste gedachte. Dan maar eerst een hapje gaan eten in de luchthaven. Aangekomen aan de eetstand beslisten we al snel dat het zou blijven bij een donut en een croissant om de ergste honger te stillen. Wat er tussen de broodjes lag konden we namelijk niet thuisbrengen .
Nadat dit binnengespeeld was, besloten we ons toch maar aan te melden bij een hostel. Dit ging gemakkelijk omdat dit ook kon via de luchthaven. Hier was een erg vriendelijke dame die ons in detail kon uitleggen hoe we er moesten geraken. Ze heeft ons zelfs de bushalte laten zien!
Hier zitten we dan ook voor 1 avond en we hebben net telefoon gehad van onze verhuurder, we hebben morgen een afspraak om 4 uur 's middags. (denk ik, ik verstond hem niet zo goed en hij mij ook niet, zoveel was duidelijk! ) Maar dat wordt dus nog een dagje met onze bagage sleuren.. Morgen worden we om 12.30 uur verwacht op de universiteit waar we waarschijnlijk nog wat uitleg en dergelijke krijgen. Daarna hopelijk dus rechtstreeks naar het appartement!
Meer heb ik voorlopig nog niet te vertellen, behalve dat we nu eindelijk eens gaan avondeten!
) en nee, ik heb mezelf niet verbrand!
).
.
) Maar dat wordt dus nog een dagje met onze bagage sleuren.. Morgen worden we om 12.30 uur verwacht op de universiteit waar we waarschijnlijk nog wat uitleg en dergelijke krijgen. Daarna hopelijk dus rechtstreeks naar het appartement!
