Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 28/03/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: communiceren met dieren.
Ben gelukkig gehuwd.
In liefdevol herinnering Scooby
We hebben naar je gezocht, geluisterd, maar je kwam niet terug.
Blijkbaar dacht je net als ik "vogels moeten vrij in de natuur kunnen vliegen"
Je hebt zelf gekozen voor je vrijheid, ik hoop dat je toch even gelukkig kon zijn. Ik hoop dat je niet teveel geschrokken ben van de gevaren in de natuur. Die heb je trouwens nooit leren kennen.
Toen je voor de vrijheid koos, is het s'avond beginnen onweren en waaien. Ik hoop dat je er niet om geleden hebt.
Als je het hebt overleeft, en ik mocht je terug zien (dit hoop ik), ik laat je vrijheid houden. Je hebt ervan geproeft. Liever dan maar een kort, maar een goed leven, dan een lang en een saai.
Donderdagavond om 23.30 u kreeg Nischka een aanval, er zaten 19 dagen tussen. Mijn vermoeden, de warmte. Gisteren avond, om 21:30 u terug een aanval, dus mijn vermoedens werden bevestigd.
Vannacht op de zetel geslapen, samen met Nischka, met alles open. Nu heb alles afgesloten, gordijnen dicht en zit met Nischka in de caravan. Het is hier vrij draagelijk, en heb bij Nischka een koude compres vanuit de ijskast gegeven. Daar maakt ze handig gebruik van.
Gisterenavond heb ik haar ook een 1/8 van FB bijgegeven.
Heb daarnet gehoord, dat dit weer nog 6 weken aanhoud, awel ik hoop van harte dat ze het grondig mis hebben. Als dat zo is, weet ik niet hoe dit gaat eindigen.
Yinke treurt om haar zus Yanke. Ze zet hier de buurt op stelte van s'morgens voor 6 uur. De buren, en wijzelf vinden dit niet leuk.
We waren van plan om iemand te zoeken met een grote voliere. Waar ze vele vriendjes kan zoeken.
Links en rechts eens gehoord, maar we vinden niemand. Dan maar een vriendje bijhalen.
De verkoper van de winkel, was er wel goed van op de hoogte. Eerst rade hij het ons af, maar we moesten iets doen. Dan zei hij, normaal nemen we geen dieren terug, maar als het echt niet lukt . Iets dat ikzelf niet graag doe, want je bent wel met een levend wezen bezig, en zulke verhuis is al traumatisch.
Hij zei me, zodra je thuis bent, zet je de nieuwe en de oude, samen in een kartonnen doos in het donker. Dan kunnen ze wennen aan elkaars geur. Je kuist heel de volière en richt alles anders in. Dan komt die nieuwe niet in de andere zijn territorium.
Zo gezegd, zo gedaan. En weet je, HET IS GELUKT! Yinke mijd de nieuwe wel wat, maar mag toch in haar buurt komen. De nieuwe mag ook eten, dus dat is heel goed. De rest komt dan wel vanzelf.
Dan de nieuwe naam, pfff, wat is dat moeilijk. Ik had al eens op internet gekeken, daar staan de gekste namen op. We waren naar de tv aan het kijken, het programma de zoo, daar had een okapie de naam Yenthe gekregen. Vond ik mooi.
Dus nu hebben we een Yinke en Yenthe.
En als eind van het verhaal, de buurt heeft hier vannacht een zeer rustige nacht gekregen
Yanke, je kwam samen met je zus uit één nestje. Je zat altijd samen.
Naar mijn mening vond ik het altijd zielig, vogels in in kooi of volliere. Vogels moesten volgens mijn gevoel vrij kunnen rondvliegen. Toen onze overgebuur, een nestje had van valkparkieten, heb ik toch tegen men princiepe voor jullie gekozen.
We wilden jullie beiden en jullie kregen de naam Yinke en Yanke afgeleid van Ying en Yang. De naam paste bij jullie, want jullie waren net als Ying en Yang onafscheidelijk.
Het was prettig om naar jullie te kijken. Heel dikwijls was het grote liefde, de andere moment, was het ruzie. Maar jullie waren op elkaar gesteld.
Yanke, je was een fiere vogel. Je was fier op je vleugels, die je ons geregeld liet bewonderen, door ondersteboven aan je stok te gaan hangen, met je vleugels open. Je nam de complimenten graag in ontvangst.
Als baaske floot, daar kon je van genieten. Als je een noot kreeg van de bommie en later ook van't baaske, die nam je gretig aan. Je trosgierst die je van mij kreeg, daar liet je alles voor vallen. Gisteren heb je hem nog gekregen, dat geeft me troost.
Vanmorgend, toen ik naar jullie kwam kijken, schrok ik erg. Je lag er op de bodem van je volliere, met je vleugels over je tere lichaampje. Wist je van de warmte, of ben je vannacht erg geschrokken van iets, we zullen het nooit weten. Je hebt een mooi plaatske gekregen onder de hortensia, je laatste plaatske.
We missen je Yanke en vooral je zus Yinke! Een leegt liet je achter, maar in ons hart blijf je verder leven.
Wat een ochtend, migraine aanval, nischka aanval en overstroming
Het voorgaande van de aanval: Mijn stoelen in devoortent waren aan een dringende vernisbeurt toe. Ik had vernis gekocht, dat snel droogde, na 5 uurtjes is het al droog
Rond 14 uur heb ik ze gedaan, om 21uur waren ze nog niet droog We hebben ze dan maar in de voortent gezet. De deur zou toch dicht gaan. Natuurlijk geen erg in het raampje dat open stond
Na een tijdje rook ik de vernis binnen. Raampje direkt gesloten.
S'morgens toen ik wakker werd, kloppende hoofdpijn, migraine Opgestaan, iets ingenomen, men woefkes voorzien van een maaltijd, terug het bedje in.
Na een tijdje heb ik me een ontbijdkoekje genomen, want met die medicatie op men nuchter maag, niet goed! Nischka kwam schooien, ze legt haar goed en plots een aanval Dat kwam natuurlijk niet ten goede van men migraine.
De aanval bij Nischka heeft een kleine 2 minuten geduurt, ze heeft nog wel lang, tot een stuk in de namiddag met spiertrekkingen gezeten.
Yves ging de afwas doen, maar ondertussen ging hij naar wc. Na de nodig boodschap gedaan te hebben, ging hij terug naar de keuken. Plots hoor ik geroep, WAT HEB IK NU GEDAAN! Hij had de kraan laten openstaan, met de gevolgen van dien.
Al bij al viel dit nogal mee
Het was een dag om nooit meer mee te moeten maken. De laatste keer dat ik nog stoelen een vernislaag geef. Nu na 2 dagen staan ze nog buiten, en ruiken nog altijd Zolang ze ruiken, zetten ze er geen poot meer in!
Vandaag lekker niets doen De laatste dagen waren erg hectisch. Donderdag nacht Nischka een aanval, donderdag een zware werkdag. Pfff, ik was blij dat de dag om was, om 21 uur was men kaarsje uit en ben ik in men bedje gekropen.
Vrijdag een nieuwe dag, men moeder moest om 7 uur in de kliniek zijn voor een oogoperatie. Dat is dan om 5;30 doorrijden, om er op tijd te zijn en de file's te vermijden. Ik was van plan om nog even in men bedje te liggen, maar Nischka dacht er anders over. Ze had honger
Dan maar uit men bed, wat wel een voordeel was, want men dag was veel langer.
De woefkes eten gegeven. Mezelf wassen en aankleden, en starten maar. Maar natuurlijk niet zonder ontbijt.
Eerst de gewone zaken, afwasje, lakens afnemen........ Dan de was gaan doen Ramen lappen, gras afdoen en zo maar voort. Ondertussen de vijver bijvullen, maar als je met zoveel andere dingen bezig ben, vergeet men wel iets. T'ja de vijver liep over.
Tegen wanneer men moeder terug was, moest nog juist de was drogen. Alles was gedaan, pfff Ik was stikkapot.
Zaterdag, men moeder viert haar verjaardag! Wel 5 dagen te vroeg, maar kwam zo uit voor de familie. Was weer een gezellige maar vermoeiende dag. Lekker eten, gezellig praten en kadoke.
En dan komen we op zondag, daar ben ik mee begonnen. Zalig lekker niets doen!
Ik hoop dat de volgende week iets rustiger verloopt
We hebben dit jaar een vijvertje aangelegd aan onze caravan. Maar dat is helaas niet zonder slag of stoot gegaan. De waterval was er al toen we onze caravan kochten, en het water liep gewoon in een vat. Tot over een tijdje ik ergens een vijver zag staan, welliswaar een kleine en die mochten we meenemen voor 5 euro. Dat was gratis, als je weet wat een nieuwe kost. Dus ik met vijver naar huis. Yves heeft dan het leuke werk mogen doen, graven
Dan zijn we vijverplantjes gaan halen, grind en nog wat vijvermatrialen. Alles geinstalleerd, water ingedaan, mooi! Maar toch....... er mankeerde iets aan VISSEN Wij naar pelckmans, maar ik ken er echt niets van Dus we vragen daar raad, het zijn toch kenners
Ik had mooie vissen gezien, sluierstaart. En heb gevraagd of dit goed was, natuurlijk is dat goed, zet er maar een 5 vissen in. Wat ze me niet vertelde, het zijn aqariumvissen Na enkele weken zaten ze vol witte stip en gingen ze allen naar de vissenhemel. Lieve Charlotte, Prudece, Louise, Marie en Viske rust zacht ............
Na heel wat gegoogle ben ik enkele ervaringen rijker.
Om 8 u vanmorgend, ik was net aan't wakker worden, plots voelde ik Nischka schokken.
Op zich mogen we niet klagen, een tussentijd van 32 dagen is best mooi. Maar toch....
De aanval was vrij kort, alleen bleef ze nog meer dan een minuut buiten bewustzijn liggen. Ze is weer erg aanhankelijk. Nu is ze eindelijk in't slaap aan het vallen, dat is weer spannend. Al is het bij nischka telkens maar 1 aanval, maar ben toch niet gerust
Heb net de vervolgcursus communiceren met dieren gedaan. Was weer buitengewoon, net als de begincursus.
Onze groep bestond uit 4 personen en de lesgeefster, Kristina. Een aanrader voor ieder die graag dieren ziet en graag contact mee wil maken. Communiceren met dieren is geen hocus pocus zoals de meeste denken. Het is iets dat we als baby al deden, tot we de menselijke taal leerde.
Heb je al eens gehoord of gedacht, "O dat is toeval dat ik jou nu tegenkom, ik had juist aan je gedacht" Of, dat je beide met dezelfde gedachte zit, dat is communiceren, je telepatische spier laten werken. Er naar luisteren.
Communiceren met dieren is niets anders dan energieuitwisseling, waardoor er telepatisch contact is. Dat kan je met mensen evengoed.
Het communiceren met dieren, kan op verschillende manieren gebeuren. Je kan beelden doorkrijgen, woorden, geuren.... naargelang waar je gevoelig voor bent. Allereerst moet je je gedachten leeg maken, wat voor de meeste (ook voor mij) erg moeilijk is. Als je contact met het dier maakt, moet je de beelden kunnen oppikken, en zo ook zenden. Telepatie is bewust worden van de uitgestuurde energie en dit kunnen erkennen als zijnde van een ander en dan vertalen...
Kortom, communiceren met dieren is iets prachtig om te doen, waar je dichter bij de dieren komt. Er zijn meer en meer Dierenartsen, die openstaan voor dierenspiegel, dat is een goede weg naar het communiceren.
Weet je, jij kan dit ook.....
Wil je er meer over lezen, dan kan ik twee boeken aanraden Communiceren met dieren Carol Gurney ISBN:90 202 8304 9
Dieren aan het woord Cecilia van der Drift en Edith Louw ISBN:90 2028353 7 Hier is ook een cd van met meditatie's die helpen bij communiceren.
Cursussen waar ik goede referentie's over heb zijn:
Dit heb ik uit Nischka haar epilepsielogboek overgenomen Telkens na verhoging blijven de aanvallen langer weg, daarna worden de tussentijden korter. Ik zie het niet goedkomen
Zonder medicatie 13 dagen 13 dagen Begonnen met FB 46 dagen - 15 dagen FB verhoogd van 10 naar 16 mg 2X P/D 59 dagen - 12 Dagen - 23 dagen FB verhoogt van 16 naar 25 mg 2X p/d 44 dagen - 30 dagen - 18 dagen - 13 dagen Begonnen met KBR 36 dagen - 22 dagen - 20 dagen
Weeral is het zover, nischka heet na 20 dagen weer een aanval gekregen. Ik voelde het weer een paar dagen voordien aankomen, vanmorgend kreeg ik echt een ingeving dat Nischka vandaag een aanval zou doen. Nochtans heb ik haar niet echt in de gaten gehouden. Regelmatig krijg ik de indruk dat ze terug een aanval gaat doen, heb Nischka dan maar de helft van de dosis FB gegeven. Ben dan 2 keer met haar een korte wandeling gaan maken. Tijdens de wandeling is het beter, maar zodra we binnen zijn krijgt ze terug, naschokken en vlieghappen.
De moment dat ze de aanval kreeg, was ik men kast aan het uitkuisen, met allemaal lege plastieke potjes (tupperware) Dit stond even op de grond, omdat ik zo'n pijn in men rug heb. Tijdens de aanval ben ik bij haar gebleven, maar daarna als de bliksem alles snel op de kast gezet. Voor ze doelloos begon rond te lopen, want dan zou ze alles omver lopen.
Nu staat ze er zielig voor de muur te staren, in het niets
We zijn net terug. We hebben er een uur binnen gezeten, ze heeft echt hare tijd genomen.
We hebben met een spiertest bepaald wat ze moet krijgen, en er is uitgekomen Arsenicum 30K (Homeopatisch) Dit moet ze maar 2 dagen krijgen.
Ze was erg zenuwachtig als we naar daar reden, maar eens ginder, mocht ze vrij rondlopen en alles verkennen. Denk voor Nischka een vrij rustig bezoek, zonder prikken en lastige onderzoeken.
Toen we terug thuiskwamen, heeft ze een groot kakje gedaan, dus de kans is groot, dat we vannacht kunnen doorslapen. Ik heb ook Carnebest gekocht, ben benieuwd of ze dit lusten
Pfff, vanmorgend was het weer zover na 22 dagen: Om 7:30 begon Nischka te vlieghappen, ik ben direkt opgestaan om haar buiten te laten, in de hoop dat een afleiding, de aanval zou achterwege zou blijven. Niet was minder waar, net buiten en de aanval begon. De aanval was vrij hevig, de aanval duurde ongeveer tussen de 2 à 3 minuten. Het duurde erg lang voor ze ervolledig uit was, voor ze terug kon lopen en dan heeft ze nog erg lang doelloos rondgelopen, en tegen alles tegenlopen. Nu is het 10:15 u en ze is nog altijd niet zichzelf, ze is precies dronken. Ze krijgt nog dikwijls nascheuten.
Kort na de aanval heb ik haar medicatie gegeven, dit was wel een uurtje te vroeg. Om 9 uur heb ik haar nog een ongeveer een 12,5 mg gegeven, omdat ik nog een aanval verwacht
We moesten vandaag naar huis, want we zijn op de camping. Nischka moest vandaag ook naar de DA en ik had nog enkele afspraken. Ik heb alles geanulleerd, omdat het niet raadzaam is om haar nu mee met de wagen te nemen.
ze waren schandalig vuil 
Pfff, vanmorgend was het weer zover na 22 dagen:
