Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 28/03/1964 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: communiceren met dieren.
Ben gelukkig gehuwd.
In liefdevol herinnering Scooby
Cachi: Amaai we zijn terug thuis, amaai da heb ik ni graag Weer altijd binnen zitten, aan de caravan kan ik van s'morgens vroeg tot s'avonds laat buiten blijven. Hier zit ik maar binnen en regelmatig langs de straten wandelen, maar aan de caravan, kan ik veel ruiken, blaffen en alles in de gaten houden, dat is veel leuker. Het enige voordeel is, dat ik thuis bij men bomma mag slapen in het grote bed, en heb ik geen last van men zus die tegen mij komt liggen.
Nischka: pfff, ik ben niet graag thuis, ben liever aan de caravan, daar kan ik men vrouwke overal in de in de gaten houden. Thuis, als ze naar boven gaat, kan ik haar ni volgen. Men vrouwke is ook altijd meer in de weer als we thuis zijn, dan moet ze kuisen en dat is veel meer an aan de caravan. Strijken doet ze ook boven en dan kan ik niet bij haar zijn En als we gaan slapen, dan is mijn zus er ni bij en ik lig zo graag in Cachi haar buurt. Terug aftellen naar de zomer zene, want de winter is veeeeeel te koud voor mij.
Pffff, we zijn weer terug thuis van zes maand aan de caravan. Niet dat we hier niet graag zijn, maar aan de caravan is een heel ander leven. De vrijheid, het buiten leven, zalig!
Ook de zomerperiode is altijd leuk, tegenover de winterperiode Voor vele heeft de winterperiode ook zijn charmes, maar voor mij zo niet. Al kan de herfst periode ook erg mooi zijn, met al zijn geuren en kleuren.
De winter met al zijn witte pracht, erg mooi voor heel even. In de bossen en velden is het erg mooi, maar de straten, worden zo gauw vies en vuil. Dan maar te zwijgen over de koude en gladheid.
Voor de hondjes kan het even leuk zijn, maar snel krijgen ze ijsklompjes van pootjes.
Nee, geef voor ons maar de lente, terug langer licht. Alles komt in bloei, de vogels die terug beginnen te fluiten. Alle mooi kleuren komen terug tot leven. Terug plantjes buiten zetten en genieten van de eerste warme zonnestralen.
Dan de zomer, genieten van de zon. Gezellig buiten eten, en tot s'avonds laat buiten zitten tot en na de zon ondergaat. Lang leven de zomer! Was het maar 12 maanden zomer!
Nischka heeft beterschap, maar het gaat heel traag. Je ziet dat ze nog pijn heeft, de ééne moment is ze erg vinnig, de andere moment is ze erg stil. De wandelingen zijn veel korter geworden, waar Nischka een groot stuk in de rollator bij de bomma zit. Dit doet ze niet graag, ze heeft liever dat ik haar opneem, maar dat kan men rug niet lang volhouden.
Volgende week, 18 September, gaan we met haar naar een osteopaat, we zullen zien wat deze zegt. In ieder geval, deze man heeft gouden handen.
Nischka heeft over enkele maanden eens erge pijn in haar rug gehad. Toen wou ze op men schoot springen, en ze zakte door. Er was sprake van een hernia. Ze zat toen met een erg hoge rug en haar achterste pootjes waren even verlamd. Dat heeft niet zo lang geduurd. Daar heeft ze toen een pijnstiller voor gekregen. Dus, we denken dat dat terug opspeelt.
Vandaag is ze nog erg rustig en zie aan haar dat ze pijn heeft. Ik heb contact opgenomen met de Osteopaat, ik hoop op snel een afspraak, maar hij moest nog kijken wanneer het ging. Die heeft Cachi ook erg goed geholpen. En moest er iets anders mis zijn, die voelt dat toch.
Ik heb net gebeld om de uitslag, de volledige uitslag ging ze me wel opsturen. Haar eiwitten waren 9,8 en dat zou maar 7,8 mogen zijn, dit zou kunnen wijzen op ontstekking of tumoren. Die ging ze nog laten opsplitsen om te kijken welke eiwitten. De leverwaarde was ook lichtjes gestegen, ze sprak van de FB te verminderen, maar de FB had een waarde van 24,9 Ik zou haar eerder Mariadistel geven voor haar lever te beschermen.
Vroeger heeft ze dat nogeens gehad, en dan hadden ze me de raad gegeven voor Mariadistel te geven. De KBR was nog niet binnen. Om 19 uur moest ik terug bellen.
De DA vond die temperatuur ook erg eigenaardig. Om 10 U had nischka 36,7° om 11 u ook nog Om 12.30 was het gestegen naar 37,2° om 15u had ze 38° en bij de DA 39,2°, maar denk dat door de angst was.
Ze heeft bloed genomen voor de bloedwaarde van de KBR en de FB Ik heb ook haar lever en nierwaarde laten onderzoeken. Ik krijg de uitslag via e-mail.
De DA heeft Nischka helemaal afgetast, en terhoogte van haar onderrug, had ze pijn. Daarvoor heeft ze Metacam ingespoten. Daar moet ik haar 2 X daags 12 druppels van geven 5 à 10 dagen, naargelang de pijn. Ze denkt dat ze door de pijn zo rustig is.
Cachi heeft aan haar vulva een ontsteking en een overblijfsel van een allergie van vroeger. Daar krijgt ze nu antibioticum voor. Dit moet ze minstens 14 dagen innemen
Ik weet niet wat ze heeft, maar sinds gisteren, is Nischka erg stil. Eten doet ze nog, maar erg traag, gisterenavond heeft ze zelfs iets laten staan. Dat is niet haar gewoonte, want Nischka is een erg gulzige eter.
Gisterenavond, voelde ze warm aan, heb haar koorts opgemeten, een lichte verhoging 38,9° Nu meet ze maar 36,7° wat vrij laag is.(denk ik toch)
Ze zonderd haar af in de slaapkamer, waar ook een mandje staat. Als ze mee gaat wandelen, blijft ze achter. Haar pels voelt hard aan.
Ik wou wachten tot morgen, als ze dan nog zo is, laat ik bloed nemen, maar denk dat ik beter vanavond ga. Ik hoop niet dat het haar lever is
