Sommigen noemen mij...anders, ik noem mijzelf uniek... Voor de ene ben ik anders en hij, hij noemt mij ziek...
ja, ik heb Autisme, ja ik ben wat anders...
Maar door mijn autisme draag ik bij aan de diversiteit van de wereld!
Mijn autisme is als het zout op mijn aardappelen, Ik zou het niet meer anders willen!
Autisme betekent voor mij; anders zijn! Ik wil anders zijn... Omdat ik dan wat te bieden heb dat anderen niet bezitten...
Ik leef door het idee dat ik een meerwaarde kan bieden, Nu het enige dat mij rest is u te laten inzien dat autisme een meerwaarde kan geven aan een leven...
Ik ben niet zo voor gewoon, doe voor mij maar extravagant, want dat lijkt mij zeer plezant! Iedereen draagt in zich het vermogen uniek te zijn, Ik ben dan wel autist, ik ben ook een optimist en dat tot in de kist!
I am the power and the power is love! Like pain is a warrior, Love is a dove! There's only this and all this is love. And I have to admit; there is nothing above! With your nipples like cherries and your beautiful smile... Each man lives but one second, and death lasts a while... For loving is...dying and I'll die for you, that's all I can say, that's all I will do! You and your smile, to live but one second, to die for a while...
At the break of day she came my way She came, she saw But she did not conquer because...she died... Squashed by the hand of her enemy... Would she squash me if she was bigger than me?
Note; Because a fly is much smaller than a human, their epic stories are also much shorter!
What shall remain of the? When your castles are destroyed, When your cities are burning, When your family is slaughtered And your truth remains unspoken?
Can't they hear the rumours in the dark And the whispers of the dead?
So...silent is their witness... But she still speaks to me, The stories of the dying, in the hands of the enemy!
I hold the night as my witness, For...yes, she was there to and when she speaks to me, she also speaks to you!
But the night wouldn't be the night when she would let me see, What has happened in that night to the Romanov family... ... She remains a mystery, laying as a blanket over a piece of history!
Laat ons geen oorlog voeren met elkaar, maar laat ons oorlog voeren met onze onverschilligheid... Laten we tranen met vreugde bevechten Laten we bloed met vergiffenis vergelden Laat ons de bittere tranen uit het verleden uitvegen, Met het geluk van vandaag!
Want de schoonheid van deze wereld, is de schoonheid die wij aan deze wereld geven!
Open niet alleen jouw deur voor anderen, maar open ook de deur van jouw hart en laat hen de warmte van jouw liefde voelen
Laat ons samen de pijn en het verdriet uitmoorden
Laten we het verleden begraven, samen met onze strijdbijl...
En laat ons bloemen planten op onze oude slagvelden Zodat het tuinen worden waar kinderen in spelen...
Laat ons voor één keer, iemand de hand reiken in plaats van hem dood te slaan!
Daarom vraag ik u,
Laat ons samen... De oorlog verklaren aan de onverschilligheid!
Is het niet het verdriet en de pijn Dat ons verenigt? Is het niet het hopeloze dat ons laat zoeken Naar dat laatste beetje hoop? Is het niet als alles in puin ligt Dat we een nieuwe toekomst kunnen bouwen? Is het dan niet de wanhoop die ons in een hoekje drijft Die ons naar elkaar toe drijft? Is het dan niet het machteloze verdriet Dat ons elkaar laat troosten? Mensen, beste mensen, Ontketen de tsoenami van de liefde in uw hart Bedelf de slachtoffers van het leven Niet met nog meer verdriet Met nog meer water Maar overspoel hen met uw liefde Want liefde... Dat is uw en hun sterkte! Ja, we moeten treuren om wat ooit was Al zal het nooit meer zijn Maar is het dan geen tijd Geen tijd dat we moeten vechten Voor wat we nog hebben? Moeten we dan niet beginnen denken aan morgen Omdat de wereld vandaag heeft stil gestaan? Moeten we dan geloven Dat onze toekomst weggevaagd is met die ene hoge golf? Neen, Het is tijd om opnieuw te beginnen! Het is tijd dat een golf van onmenselijke liefde Uw hart overspoelt En nieuwe hoop geeft, juist daar waar alle hoop was weggevaagd! Is het niet de tijd die ons het leed doet vergeten? Is het dan niet de hernieuwde vreugde Die het getroffen leed uitvaagt? Is het niet de mens Die het leven van zijn medemens vreugde schenkt? Denk maar eens aan morgen Ooit zal het niet meer zijn En reik gewoon de hand En begraaf gewoon hun pijn... Begraaf hun pijn onder en met uw vreugde en begrip!
Gewone dingen maken mensen tot gewone mensen Maar speciale mensen maken juist iets gewoons tot iets uitzonderlijk Zij kunnen met de dingen die ze hebben Hun kennis laten gelden Door iets ongewoons te doen met gewone dingen
En daar ligt hun vrijheid
Zij zijn de ware kunstenaars van het leven
Want zij maken van de simpelste bloem... het mooiste boeket!
Growling monsters, great big whales, elves and dwarfs and fairytales... Kings and castles two fighting knights under a moon so shining bright a princess, farmers on the fields shining armour... and large tall shields! Firing cannons cannonballs, Hiding people behind giant walls ... This is what I dreamed last night, I can tell you... what a sight!
Ik ben Bothuyne Carl
Ik ben een man en woon in Kruishoutem (België) en mijn beroep is Autist.
Ik ben geboren op 10/08/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, wijn, muziek, film, lezen, bijleren.
Bij deze wil ik u mijn wondere wereld laten ervaren, een wereld van anders zijn en denken, waar we elkaars ervaring dele
