Dag iedereen,

Ik schrijf die blog hier nu vanuit een  cafee in Rio De Ganijro in Brazilië.  Hoe ben ik hier geraakt? Wilt ge da echt weete? Das een beetje een lang verhaal, maar als ge al naar deze blog bent gekomen, denk ik da ge wel tijd hebt, zeker?

Ik was het beu. Of ze zeggen in België zo iets over braaksel als ze het beu zijn… kots! Da was het. Ik was het kotsbeu! Ik kan echt nergens mijn problemen ontlopen daar in die boom. Ik zie alleen maar die ronde buik van da meisje voor mij. Ik wou daar weg, en die stad Antwerpen was al een goe begin. Wat er daar gebeurde was écht raar. Ik was gewoon effe aant uitrusten op de mijr van al da wandele toen er ineens een oud mevrouwtje op mij afkwam. Die gaf mij daar gewoon ineens 10 euros seg! Ze zei der iets bij van “die zwervers deze dagen, da wordt altijd maar erger en erger…”.  Ik snapte ni goe wa ze bedoelde. En een paar minute later gebeurde da terug! Ik heb daar op 3 uur juist genoeg geld voor een vliegtuigtiket verdient. Das nu toevallig juist wa ik nodig had!

Kben dus op een vliegtuig gespronge (tis te zegge, eigenlijk ben ik er gewoon via een trap ingewandelt maar ja, das die taal van die Belgen) en nu zit ik hier. Vandaag heb ik een komputercafee gevonden en ik heb geskaaipt met die mensen van die andere groep uit onze klas, Silek, pauw, enzo, die moeste presentaties over wiskunde doen van Meneer Hoogbegaafd. Kwas blij dak daar ni was op da moment, amai. Die hadden ne ganse dag les zonder de groep van Malelo en Oran dus da ging nog wel, maar morgen denk ik toch dak is wa op avontuur ga gaan hier. Kheb wel maar 25 cent ni meer (internet is hier echt duur)  en die mensen hier geven mij ni zomaar geld…

Bop

22-01-2015 om 20:45 geschreven door Bop  

Heey tjommies van mij

Ik zit nog steeds in mijne schuilplaats. Lottie was wel boos op mij omdat ik weg was gegaan zonder haar te vertellen. Ik heb gezegt da ik tijd nodig had om te denke, en die zei gewoon oke! Ik probeer wel elke dag naar school te gaan. Maar da is wel moeilyk want ik ben nu helemaal alleen. Ik heb ni veel eten en mijn kleren zijn echt vuil. Bi Lottie waste die moeder soms ook myn kleren, maar nu ni meer.

Ik weet het nu ook zeker, het meisje, da zegt da ze zwanger van mij is, zit bij ons op school. Ik probeer die dus de hele tijd te ontlopen want ik weet ni wa ik me een baby zou moete doen. Da zou alleen nog meer probleme geven.

Ik volg deze week les same me Elien, een van de alleene mensen in onze klas. Zo heb ik minder kans om die zwangere tegen te komen en moet ik ni bij Oran en Malelo in de klas zitten. Die haar lesse zijn wel anders, die heeft bivoorbeeld twee van die doode talen.

Het is de week ook een speciaale week want het is Krisostomos of zoiets. Da is een feest om de laatste 100 dage op de school te vieren. De maandag moeste we kleren met felle kleure aandoen, we ware precies  fluostiften. Ma blijkbaar hoort da allemaal bij da feest. De dinsdag moeste we rare sokke aandoen. Die Belge blijve toch echt vreemd. En woensdag was ni zo een speciaale dag, al mijn klasmaties kwamen in uniform, precies zoals al die rijke kinders van in Zuid-Afrika.

Maar donderdag da was echt hiel raar, voor woorde te gek. Ik ging gewoon naar school maar daar was niemand, ik wachtte dus maar. Toen kwamen die allemaal me verkleedklere. Die zeide tegen mij da ik goe verkleed was, ik leek helemaal op die van “12 years a slave”. Wa da da is weet ik ni, ma het klonk goed dus ik zei bedankt. Daarna moeste we naar de turnzaal, daar was dan een soort feestje ma dan zonder al da Belgisch bier. Daarna ben ik na Antwerpen gegaan om daar een spel int stad te spelen. Da was wel leuk.

’s Avonds ben ik dan gaan feesten naar CDA, maar da was ni zo goe idee. Ik zag daar Malelo weer flirte me Oran en Oran deed daar niks aan! Ik ben dus maar weer gaan drinke, ma da was ook ni zo slim. Ik werd wakker op een plein ergens in Antwerpen. Gelukkig hadde we geen school, want ik had weer een katin. Het was dus een hiel speciaale week en door die zwangere, Oran en Malelo te ontlope heb ik dus nog alty even veel probleme. Deze week ga ik daar iets aan doen.

18-01-2015 om 23:53 geschreven door Bop  

Dag tjommies

Nu is het echt wel al heeel lang geleje he. En er is zoveel gebeurd in tussen tijd… Ik weet niet of ik alles wel durf te vertellen. Maar wat heb ik nog te verliezen? Kheb van mijn leven nu echt een zootje gemaakt. Laat mij beginnen van bij de start:

Die examens. Wel ja, om daarover naar Zuid-Afrika te schrijven waren die niet echt. Lottie heeft mij nochtans echt wel goed geholpen, blijkbaar als ge het snelst klaar waart ge dan bonuspunten kreeg. Zij heeft veel extra bonuspunten gehad… ik was wel blij dat ik van verblijf plaats veranderd was, nu kon ik mij tenminste concentreren.

Na die examens had Lottie mij meegenomen naar een zieke party waar bijna heel den olvi aanwezig was. Leek me wel goed om mijn gedachte wat te verzetten want ik kon alleen maar aan mijne Oran denken…  Het was nen chille avond totdat er iets vreslijk gebeurde. Wat ik daar zag brak mijn hart. Oran lag te flirten met Malelo en het ergste van al was dat Malelo hetzelfde deed! Ik heb mij daar in het Belgisch bier gesmeten uit pure miserie. De rest van den avond, daar herinner ik mij niks meer van. Ik zal u zelfs nog wa straffer vertellen, het enige wat ik mij herinner is dat ik wakker werd op het pleintje aan school. Ik moet zeggen dat da toch ni zo plezant is niks meer weten van wat ge hebt gedaan of waar ge hebt gezeten. Ik keek op mijn gsm en had wel duuzend gemiste oproepen van Lottie , toen ik terugbelde was die echt hiel kwaad op mij, maar ze is mij daar dan toch komen halen. Belgische meisjes kunnen hiel hard zagen. Ik had dan ook nog eens koppijn van wa da ze hier een katin noem, waarom da weet ik eigenlijk ni. De  rest van die twee weken zijn voorbij gevliegd. Iet spannend hemk nimeer echt gedaan, ik vond deen ene avond al spannend genoeg. Het pikte wel toen dat terug school was en ik den Oran terug onder ogen moest komen…  Er was wel iet raar mee, Oran had een blauw oog maar ik durfde ni goe te vragen waarom. Wij hebbe een nief voor bio nu, en van mevr Hairz krijgen we nog steeds geen les.

Toen ik woensdag namiddag thuiskwam is er iets gebeurd. Ik weet niet of ik het wel wil vertellen… Maar ik moet het toch aan iemand kwijt. Ge moet wel beloven dat ge dit aan niemand zult doorvertellen!

Ineens stond daar iemand aan de deur, bij Lottie… Lottie was nog niet thuis dus ik dacht, ik doe maar open. Daar stond een meisje, nog ni eens een lelijke, ma bon ik blijf voor de venten. Ze kwam mij bekend voor, volgens mij zit ze ook bij ons op school. Ze zag er kwaad, verdrietig,.. uit, ik kon het ni goe zien. Maar wat die zei, nee da kan gewoon ni waar zijn.  Zij beweerde da ze zwanger was en dan nog wel van mij! Ik heb de deur toegeslagen, vliegensvlug vlug mijn boeltje gepakt en  ben vertrokken naar een geheime schuilplaats. Waar die is kan ik zelfs niet aan jullie vertellen…

11-01-2015 om 17:28 geschreven door Bop  

Heey klasmaties,

Moete nu is wa wete! Er zijn echt erge dinge gebeurt deze week, ma echt ni normaal! Awel het begon dus allemaal bij da labo van chemie. Iedereen was weer helemaal aant stresse en ik ook. Ik zat dese maal in de groep bij Oran, Aadri en Ennelees. Oem de stress wa te verlichte, dacht ik wa aan den Oran en hoe die die vloeistoffen in die glaasjes kapte, ek bestudeerde al die zijn handelinge en kon mijn gedachte er helemaal ni bijhoude. Plots raakte Oran mijn hand aan en ek flipte helemaal! Ek werd helemaal rood en begon vanalles te stottere, Oran keek mij raar aan en oek een bietje boos denk ek. Vanaf dan wist ek da hij et doorhad, ik wist al op voorhand da da ni goe kwam. Mijn wereld stortte elemaal in, en da was ni goe want wij hadde nog zo’n exaam latijn van die tekst da wij nog nooit gezien hadde. Da was oek een flop!

Na da exaam ging ik maar naar huis om slingers rond de smoel te ete, mijn lievelingsete, oem mij wa beter te make. Ma toen kwam den Oran thuis helemaal kwaad! Hij zei dak andere iemand moest zoeke om bij te wone en dak mijn spulle moest pakke en weg gaan. Ek ging dan maar naar mijn beste vriendin Rosita, allé ik noem die altijd zo omda die zowa rosse haar eeft. Ik dacht dak daar toch terecht kon omda wij zowa bff’s zijn, ma da was oek ni woar! Rosita had mij gewoon oept straat gezet! Dan ging ik maar naar China Town, naar die asiaat van da labo, ma daar mocht e koek ni binne. Dan ging ek maar naar een ander huis waar ik wist da nog iemand woonde, ma kwist nimeer wie. Da ware die Lotti, ma eigelijk noemt die Liesefien en die haar zus Annelot of zoiets, ik verwissel die twee altijd. Daar mocht ek gelukkig wel binne, ma et eerste da die Liesefien zei was da et LiselottE is, ja okeeee ik noem haar dus nog altijd Liesefien, veel mooier!

Ma eigelijk is wone bij Liesefien wel nog leuk, nu kanek teminste slape en blijf ik ni de hele nacht wakker oem te kijke naar Oran die slaapt. En tege Liesefien kan ek oek wa over meisjesdinge prate, ma da één van die grote test dak gepakt heb ga ik misschien wel ni zegge, want Liesefien is wel een bietje een spraakwaterval, das ni zo handig. Ma ik kan da ni blijfe verzwijge, kmoet da wel tege iemand zegge, ik ben ook spraakwaterval dus ik kan ook ni zwijge. Misschien dak da wel zeg tege die blonde Silk, die ziet er wel betrouwbaar uit. Zei moet dan zelf wel zien wa ze er meedoe, misschien kan zei haar vriende helpe, ma ik mag ni betrapt worde anders vlieg ik terug naar die Tafelberg!

Mijn hart is wel helemaal gebroke. En de rest van de week eeft et oek ni beter gemaakt. We hebbe alleen weer zo’n raar practicum van fysica gedaan, deze keer wel me auto’s in plaats van balle, meneer droog gaat er op vooruit. Mijn week is wel een bietje goegemaakt door da rapport van gistere, ik had veel grijze vakjes dus pakt da da positief is!

Alle kga is terug weggaan, ma khoop wel da Oran nog praat tege mij, een leve zonder Oran kan ik ni aan!

BOP

27-11-2014 om 20:56 geschreven door Bop  

20-11-2014 om 23:30 geschreven door Bop  

Ela tjommies van mij,

Ek heb weeral veel meegemaakt verlede week. In den ochtend van maandag had ek niet normaal veel stress want twas aan mij om mijne persoon die ook frans praat te gaan voorstellen aan allemaal. Den Oran had me gewaarschuwd voor Meneer Frans want die kan soms een bekke boos worden uit et niks.  Al bij al is die presentatie ni zo slegt gegaan, ma kwas toch gelukkeg dat die tafel voor mij stond.

Dinsdags moest ek nie naart skool, want twas nen speciale dag hadde mijn tjommies van de klas mie gezegd. Den dag van de stille wapens ofzoiet wast.  Eigelijk wast nen stomme dag, want kheb eel die dag geprobeerd om diene wiskunde van chinees naar belgisch te vertalen. Kmoet wel zegge: tis eigelijk niet zo goe gelukt. Ma kdurfde ni hulp te vragen aan den Oran, kwas bang dat em achter mijn geheim ging kome en da mag ja-nee nee.

Woensdag was nen zier toffen dag. Kben met mijn tjommies van latijn en grieks da gebouw da eigelijk nen boot moet voorstellen, gaan bezoeken. Ek weet nu eindelijk dat die rare dingen op dat dak geen vleugels van vlinders zijn, maar da moeten dus golven voorstellen. Waarom heet da gebouw dan et Flinderpaleis? Waar zit die logica van de belgische mensen? Die mevrouw had da beter verteld dan uren te liggen zeveren over eel de geschiedenis van tgebouw. Kheb wel iet meegemaakt dak nog never had gedaan. Wie zijn zo van die super criminele zaken gaan bijwonen. Da was nu ist hoogtepunt van dien dag. Ma man, die gevangenen, da ware niet zo'n slimme, bijna domme mensen. De hele namiddag erna hebk moete leren voor mijne liefelingsvak, NIET DUS! Kheb samen met den Oran gestudeerd, ma kwas wel ni op men gemak. Kvoelde mij ni zo goe in mijnen buik, da was echt een raar gefoel.

Twas eindelijk den dag! De dag dak 6 integralen moest oplossen,  een pop moest kussen en twas natuurlijk chemie. Kheb maar 1 woord voor dezen dag: nen baaldag.

Tjommies, valt et elle nu ook op dak den Oran zo vaak vermeld? Da begint ier wel op te vallen precies. Ma kmoet men gefoelens voor den Oran toch ergens kwijt. Ma hé, ni zegge tege Oran of anders moetk een nieuw onderdak soeke en kwil nog so graag lang bij den Oran zijn...

Kben nog iets belangrijks vergeten: den tuin is safe! Lotti haar contacten in de grote drugswereld hebben naast haar slaafjes ook madame Winehouse gedood. Van die benk eindelijk van af!

Vele kussen en tot de week die komt,

Bop 

13-11-2014 om 23:05 geschreven door Bop  

Dag mense op deze blog,

tis al effe geleden dat ik hier iets geschreven hep maar er is wel veel gebeurt! eerst hadden we een week vakantie, die belgen zijn echt verwend maar da was wel is tof en ik en oran hebben ons keigoe geamuseerd, ik heb ook weeral een bob-sleutelhanger gekrege maar die polisie moet egt is beseffen dat mijn naam boP is!

Spijtig genoeg denken al die belgiesche leerkrachten da wij in de vakantie niks te doen hebben dus moeste wij keiveel leren. De eerste dag na de vakansie kregen we ineens ineens een test van biologie dus de week was weeral slegt begonne. voor de rest van de week moesten we ook weeral keiveel werken, want we moesten spreken voorbereiden voor engels en frans en dan moeste we nog een boek lezen voor nederlands, maar iek lees nooit een boek dus da was wel moeilek. Dinsdag hadden een paar mensen een spreektest van engels en toen iemand een filmpke wou opzetten, ging er ineens een superharde sirene door heel de sgool. ik was helemaal in paniek want da was precies zoals in sudafrika wanneer ik daar op de vlugt was. Mevrouw hair vond da ook helemaal nie leuk want dan was er minder tijd voor te spreke. de woensdag ging ik dan is mee naar de les seminarie waar sommigen van onze klas aan meedoen, want iek wou is geen scheikunde. maar acht uur in de week les van meneer droog is wel veel te veel voor een arme sud afrikaan als iek. en dan vandaag hadden we sport en da was wel tof want da kan ik goe, maar iek heb gehoord van de meisjes da wij ook nog salto en van die zotte dingen moeten doen, da is egt gestoord want er waren nie veel mensen die niet gekwetst waren na et vierde lesuur. Ick heb dus deze week al heel erg afgezien maar vandaag hoorde ik weer vanalles in den Oran zijne tuin, maar Oran zei da er helemaal niks kon zijn want Lotti haar contacten in de Grote Drugswereld hebben Winehouse haar hulpkes allemaal vermoort. Ick moet nu zeker onze klas bedanken want da zijn allemaal schatjes maar ze mogen nog ni weten wat mijn egte grote tweede geheim is want dan gaan ze boos zijn op mij en mag ik nie meer bij den Oran wonen. Nu hep ik al teveel geschreven want ik moet dringent recensies zoeken voor die boek en Oran gaat mij wa helpen

tot volgende week voor de mense die mijn hersenspinsels nog altij lezen!

Bop

06-11-2014 om 22:07 geschreven door Bop  

Beste mensen, het is laat en ek kan nie slapen, dus ek zal wat van me afschrijven over deze week, vrijdagavond was ek mee, met speciale kleren aan, gaan feesten met Oran en een paar nieuwe mensen die ek nie kennen. Het was blijkbaar Dag van de Jeugdberegening ofzoiets, ek snapte et nie goed, maar ik had ook nie veel zin om uitleg te vragen want ek moest de auto besturen en mijn hoofd op de weg richten. Et was een wilde avond en we woren een paar andere mensen van de klas, Liselotte en Marie tegegekomen. Die Belgische mensen drinken precies wel graag van die typisch belgische drank... Ek mocht nie, want ek was Bop, ksnapte da eigelijk ook nie goe, maar ja... Ek had iedereen veilig terug thuis gekregen en ik had een mooie gele sleutelhanger gekregen nadat ik in een raar bakje moest blazen van de potilie, maar ek was die toch wel vergeten uit de auto te pakken zeker. Toen ik die terug ging halen, zag ik precies een paar mannen achter het speeltuig voor Orans huis staan, maar Oran zei dat hij ook rare dingen zag en was mij wat aan het uitlachen, dus gingen we gewoon snel naar binnen. Verder was er niks raars gebeurt, tot maandagochtend dan. We moesten vroeger op school zijn, maar Oran had mij niet wakker gemaakt, dus was ek een uur te laat en er was al niemand meer op school toen ek daar kwam. Kwas toen naar huis gegaan om een bitje van de wiskunde te proberen begrijpen, maar ek kon mij echt nie concentreren, ek hoorde hiel de tijd gestap en gekraak in Orans tuin. Daarom was ek stiekem wel blij toen hij ’s avonds thuiskwam van de dag van de toekomst. Oran kwam zingend binnen “Me sokke sakke so, me sokke sakke so, me sokke sakken somaar aan me foeeteeeuh, oooooh se sakke soooo, oooh se sakke soo, soue er soms stiekelties in moeteen’ Ik vond het helemaal raar, maar hij amuseerde zich precies wel dus danste ik wat mee. Oran zei dat het iel tof was en daze ook koormuziek hadden gelusterd en uitleg hadden gekregen van mensen die al van de uriversiteit waren. Ek zei maar niks over wa ek heel de tijd in de tuin had gehoord, want het was gestopt vanaf Oran binnen was.
Dinstag was we met een groot deel van de klas naar een man die over seks en wiskunde praatte gaan luisteren, het was eigelijk wel grappig. De meneer Volovertuiging was echt wel vol overtuiging aan het luisteren, ze kraamde veel geluid uit, maar dat was voor ons wel leuk om te zien.
Donderdag was het minder grappige wiskunde, het was toets en ek was niet zo goed. Mien hoofd zit vast bij andere dingen...
Ek lig nu weeral wakker omdat ek hiel de tijd die schimmen in het speeltuig zie en die geluiden van de tuun hoor, misschien het wordt wat tijd voor die lesje dat we de mensen van Winehouse gingen leren.

23-10-2014 om 20:48 geschreven door Bop  

Maandag was het Boom jaarmarkt waardoor we niet naar school moesten, er was kermis in boom en ‘s avonds hoorde ik allemaal knallen in de lucht waardoor ik bang werd, de knallen waren precies zoals de hulpjes van Winehouse maar hier vinden ze vuurdatwerkt mooi. Zo’n jaarmarkt is vreemd, ze zetten koeien en andere dieren op een plein zoals in Zudafrika maar hier vinden ze dat speciaal. In de namiddag hadden we met heel de klas afgesproken om een plan te bedenken om mijn leven te redden van die Winehouse. Die Lotti had 2 contacten in de criminele wereld aangesproken: Chames Bond en Sherlack Holmes. Deze 2 mensen bleken Mattias en Manolo te zijn, ik was helemaal in de shock; deze 2 gewone jongens waren echte superhelden, respect man r-e-s-p-e-c-t! samen met de bad-ass ideeën van mijne klas ga ik die drugsbarones een lesje leren! Welk lesje weet ik niet maar mijn crew (die coole klas) zegt dat ik dat zo moet zeggen. Dinsdag  was een saaie dag ,ik had veel huiswerk en de lessen waren niet helemaal leuk. Woensdag kregen we te horen dat meneer rondbuik zijn rondbuik kwijt was en een nieuw kindje Oskar in de plaats heeft gekregen. Wij moesten deze week 2 verslagen schrijven; bij chemie hadden wij poeder gewogen maar ik moest weer terugdenken aan die vreselijke tijd in Zudafrika en twijfelde of ik mijn vrienden het hele verhaal wel moest vertellen. Voor fysica moesten we een bal laten vallen, hier leren ze vreemde dingen over ballen. Donderdag kregen we de test van chemie terug, ik was helemaal gebuisd en mijn hoofd was helemaal kapoet van de stress. Oran heeft mij opgevrolijkt door te zeggen dat ik dit weekend mee mag gaan feesten als ik rijd en bob ben, dan krijg ik een sleutelhanger met mijn naam op. Ik knikte maar ja en zei dat dit leuk zou worden maar ik begrijp er niets van; ik ben toch altijd Bop? 

Bop

16-10-2014 om 21:59 geschreven door Bop  

11-10-2014 om 19:57 geschreven door Bop  

We loopte ’s avonds naar den Oran zien huse waar ik de volgende maande zou blijve.k was diep in gedagte verzonke en Oran vroeg voortdurend of er iet was. Ek kan em nu nog ni vertelle wat er echt met mie is. Ek wist helemaal ni hoe ek het em moest vertelle, ek besloot het em na het ete te vertelle.

Maar na het ete zien we beginnen kasse op Oran zien nieuwe Playstation 4, die hie gekrege hast voor ziene verjaarsdag, waardoor ek een bietje vergete was het em te vertelle. Toen ek ronde middernacht iendelijk in slaap viel, dacht ek er nog effe an. Maar besluit dan tog om het em een folgende keer te vertelle. De volgende dag vertelde de meneer nederlands dat hie ons zowa veur de rest van het jaar ging verlaten want hie kreeg plotseling eel veel last van plofbuik. Ek ken de symptomen vrij goed want een nonkel van mij in Sud-Afrika heeft dat ook gehad en da is nooit helemaal meer goe gekome...

Donderdag besloot de leerkracht L.O. dat ek met iemand anders mee moest gaan doen ene met rare naam Schwert of zoiet. Oran vertelde mie da ek em ook Jaak mocht noeme als dat gemakkelijker was. Eindelijk heb ek nog eens voetbal kunne spele. Matjas, Joran en die lange (Roelchen) ware daar ook. De dag erna hadde wij nen heel rare dag, wie moesten de hele dag gaan sporte en mochte kieze tusse verschillende sporte. Ek ben me den Oran gaan skië, nog nooit gedaan want bij ons sneeuwt het nooit.

Die nieuw meneer de Intrimaris valt keigoed mee, maar naar het schijnt is die gans familie leerkracht. Ocharme, volgens mie worde al die kindere gebreinwast ofzo.

In die nacht van woensdag op donderdag benne ek op een of andere manier uit het huse van Oran geraakt en benne ek in de rege over het spoor beginne lope. Helemaal versuft kwam ik keinat drie uure later terug bij het station van Boom, waar Oran mie woedend stond op  wachte. Ik stond vol scheuringe en bulte en mijn neus bloedde. Net zoals enkele maanden gelede, thuse in Sud-Afrika.... 

02-10-2014 om 20:46 geschreven door Bop  

Dag mense die de moeite doen om dese blog te lezen. Ek heb nog geen enkele volger dus veel nut heefd het niet, maar ik heb mijn broeders beloofd in touch te blijven, dus hier is et.

Paar dage gelede kwam ek voor ’t eerst in kontakt met mijn verblijvingsgezin. Oran of ofzoiets heet mijn nieuwe verbindtenis, hij zit ook bij mij in hetzelfde klas. Et is vreemd weg te zijn uit Cape town.. Veel meer blanke menschen dan daar. Ek voel me nog niet helemaal op mijn gemac. Ek ben blei dat ek lessen Belgis nederlands heb kunnen folgen in mijn schtad. Die Oran heefd mij aangerade die te folgen. Hij vertelde mij dat die lesse goed van pas woude kome in het school die ik ga gaan. Ek slaap feel minder dan ik gewoon ben. Hier in t Weste slaape die maar 5 uur ofso?

Mijn erste indruk van die school was raar. Iedreen draagt wa die wil, is ier geen disipline dan? Ek voelde mij voor ‘teerst in lange tijd alleen, omsingeld door gezichten die ik nooit eerder hat gezien, maar het voelde anders dese keer. Geen gevaar achter elke hoec, geen afgebrockelde muren hier en daar, het was egt veilig. Ek stond nog te pisse toen de bel, ja wa zij bel noeme, eerder ne intercombericht in ne grootwinkel, ging. Ik volgde die Oran naar bove, die stelde me voor aan Matjas, Joran en Malelo. Alle klasse ware weg, maar wij stonde daar noch. Ek vroeg een roodharige meisje die Katrien bleek te zijn of deze voorvalle normaal zijn. Zij legde uit da Mnr. Droog vaak in opstropping met zijn kar zat. Toen kwam Mnr. Eindelijk aan en ging ik voor t eerst me mijn klasje binne in het gebouw. Ik werd geplaatst naast zone meisje me blonde krulle en zone hele lange gast. Ek had ni echt tijd om un naam te vrage want de leerkracht riep mij fooraan. Stel u is foor zegt die. Wa ging ek zegge? Mijn verlede? Mijn geheime? Ek kakte bekan in mijn broek van schrik. Ek begon: Ek heet Bop, da wilt zegge Bueno Oker Pierre  maar noem mij maar Bop. Iedereen staarde mij aan asof ek de koning was. Om de stilte te doorbreke zei ik nog een mopje en ging ik zitte voor de rest van de les was ek stil

Chemie was ni veel anders dan ik gewoon ben, orde en disipline. Daar houd ik van. Dan hadde wij studie in de eetkamer. Wel spijtig ik wou die Mvr. Van vlierberge wel is ontmoete ik herkende de naam precies.  Na 2 uur niks doen en spele me de magische pen mochte ek en Oran eindelijk vertrekke. We stalde op een plein voor de poort met marie en Joran en zone kleintje, ben hare naam vergete. ’t Enige wa ik nog echt van die dag eb opgestoke was Mnr. Drukkerij die op rolschaatse voorbijkwam.

Dee dag erna was wel tof. Eerst hadde wij wiskunde van Mnr. Droog . Was wel grappig die Mnr. Werd beetje gepest door de vrouw dat de briefjes kwam hale, wa ik ook zone rare systeem vind. Erna had ek les van Mvr. Van vlierberge en ik meen ’t dat ik haar van erges kende maar mijn geheuge wilde zo eve niet werken. LO vond ik maar raar. De menschen hier hebbe vreemde sporte. Ek voetbalde vroeger vaak maar omda’k niew ben steke die mij bij tennis, ni echt m’n liefdesport. ’s Middags was wel tof, Oran had mij meegenome naar zo’ne winkel, de Olva ofso, heb daar een worst in een broodje gekocht en erna zijn we in een tuin gaan sitte, Die me haar krulle was er ook, Blijkbaar noemt die lieselottE, ja die E is belangrek! Ek zei altijd liselot en toen werd die heel kwaad. Ook matjas,joran en malelo ware er, het was heel gezellig. Over fysica en chemie was niet veel te zegge, we moeste balle van een plank late rolle, die belgische menschen zijn precies toch vreemder as verwacht. Geschiedenis was wel leuk; die mevrouw liet ons rare parfum ruike, da rook naar bakbanan, zoete, leckere bakbanan.. Zo tege het einde van die vermoeiende dag kreeg ik wel stress, ik had beslote Oran mijn grote geheim te vertelle. Ik hoop dat hij mij niet buite sjot… 

18-09-2014 om 22:33 geschreven door Bop  

Dag mense die doe moeite doen om dese blog te lezen. Ek heb nog geen enkele volger dus veel nut heefd het niet, maar ik heb mijn broeders beloofd in touch te blijven, dus hier is et.

Paar dage gelede kwam ek voor ’t eerst in kontakt met mijn verblijvingsgezin. Oran of ofzoiets heet mijn nieuwe verbindtenis, hij zit ook bij mij in hetzelfde klas. Et is vreemd weg te zijn uit Cape town.. Veel meer blanke menschen dan daar. Ek voel me nog niet helemaal op mijn gemac. Ek ben blei dat ek lessen Belgis nederlands heb kunnen folgen in mijn schtad. Die Oran heefd mij aangerade die te folgen. Hij vertelde mij dat die lesse goed van pas woude kome in het school die ik ga gaan. Ek slaap feel minder dan ik gewoon ben. Hier in t Weste slaape die maar 5 uur ofso?

Mijn erste indruk van die school was raar. Iedreen draagt wa die wil, is ier geen disipline dan? Ek voelde mij voor ‘teerst in lange tijd alleen, omsingeld door gezichten die ik nooit eerder hat gezien, maar het voelde anders dese keer. Geen gevaar achter elke hoec, geen afgebrockelde muren hier en daar, het was egt veilig. Ek stond nog te pisse toen de bel, ja wa zij bel noeme, eerder ne intercombericht in ne grootwinkel, ging. Ik volgde die Oran naar bove, die stelde me voor aan Matjas, Joran en Malelo. Alle klasse ware weg, maar wij stonde daar noch. Ek vroeg een roodharige meisje die Katrien bleek te zijn of deze voorvalle normaal zijn. Zij legde uit da Mnr. Droog vaak in opstropping met zijn kar zat. Toen kwam Mnr. Eindelijk aan en ging ik voor t eerst me mijn klasje binne in het gebouw. Ik werd geplaatst naast zone meisje me blonde krulle en zone hele lange gast. Ek had ni echt tijd om un naam te vrage want de leerkracht riep mij fooraan. Stel u is foor zegt die. Wa ging ek zegge? Mijn verlede? Mijn geheime? Ek kakte bekan in mijn broek van schrik. Ek begon: Ek heet Bop, da wilt zegge Bueno Oker Pierre  maar noem mij maar Bop. Iedereen staarde mij aan asof ek de koning was. Om de stilte te doorbreke zei ik nog een mopje en ging ik zitte voor de rest van de les was ek stil

Chemie was ni veel anders dan ik gewoon ben, orde en disipline. Daar houd ik van. Dan hadde wij studie in de eetkamer. Wel spijtig ik wou die Mvr. Van vlierberge wel is ontmoete ik herkende de naam precies.  Na 2 uur niks doen en spele me de magische pen mochte ek en Oran eindelijk vertrekke. We stalde op een plein voor de poort met marie en Joran en zone kleintje, ben hare naam vergete. ’t Enige wa ik nog echt van die dag eb opgestoke was Mnr. Drukkerij die op rolschaatse voorbijkwam.

Dee dag erna was wel tof. Eerst hadde wij wiskunde van Mnr. Droog . Was wel grappig die Mnr. Werd beetje gepest door de vrouw dat de briefjes kwam hale, wa ik ook zone rare systeem vind. Erna had ek les van Mvr. Van vlierberge en ik meen ’t dat ik haar van erges kende maar mijn geheuge wilde zo eve niet werken. LO vond ik maar raar. De menschen hier hebbe vreemde sporte. Ek voetbalde vroeger vaak maar omda’k niew ben steke die mij bij tennis, ni echt m’n liefdesport. ’s Middags was wel tof, Oran had mij meegenome naar zo’ne winkel, de Olva ofso, heb daar een worst in een broodje gekocht en erna zijn we in een tuin gaan sitte, Die me haar krulle was er ook, Blijkbaar noemt die lieselottE, ja die E is belangrek! Ek zei altijd liselot en toen werd die heel kwaad. Ook matjas,joran en malelo ware er, het was heel gezellig. Over fysica en chemie was niet veel te zegge, we moeste balle van een plank late rolle, die belgische menschen zijn precies toch vreemder as verwacht. Geschiedenis was wel leuk; die mevrouw liet ons rare parfum ruike, da rook naar bakbanan, zoete, leckere bakbanan.. Zo tege het einde van die vermoeiende dag kreeg ik wel stress, ik had beslote Oran mijn grote geheim te vertelle. Ik hoop dat hij mij niet buite sjot… 

18-09-2014 om 22:32 geschreven door Bop