Ik schrijf die blog hier nu vanuit een cafee in Rio De Ganijro in Brazilië. Hoe ben ik hier geraakt? Wilt ge da echt
weete? Das een beetje een lang verhaal, maar als ge al naar deze blog bent
gekomen, denk ik da ge wel tijd hebt, zeker?
Ik was het beu. Of ze zeggen in België zo iets over braaksel
als ze het beu zijn kots! Da was het. Ik was het kotsbeu! Ik kan echt nergens
mijn problemen ontlopen daar in die boom. Ik zie alleen maar die ronde buik van
da meisje voor mij. Ik wou daar weg, en die stad Antwerpen was al een goe
begin. Wat er daar gebeurde was écht raar. Ik was gewoon effe aant uitrusten op
de mijr van al da wandele toen er ineens een oud mevrouwtje op mij afkwam. Die
gaf mij daar gewoon ineens 10 euros seg! Ze zei der iets bij van die zwervers
deze dagen, da wordt altijd maar erger en erger . Ik snapte ni goe wa ze bedoelde. En een paar
minute later gebeurde da terug! Ik heb daar op 3 uur juist genoeg geld voor een
vliegtuigtiket verdient. Das nu toevallig juist wa ik nodig had!
Kben dus op een vliegtuig gespronge (tis te zegge, eigenlijk
ben ik er gewoon via een trap ingewandelt maar ja, das die taal van die Belgen)
en nu zit ik hier. Vandaag heb ik een komputercafee gevonden en ik heb geskaaipt
met die mensen van die andere groep uit onze klas, Silek, pauw, enzo, die
moeste presentaties over wiskunde doen van Meneer Hoogbegaafd. Kwas blij dak
daar ni was op da moment, amai. Die hadden ne ganse dag les zonder de groep van
Malelo en Oran dus da ging nog wel, maar morgen denk ik toch dak is wa op
avontuur ga gaan hier. Kheb wel maar 25 cent ni meer (internet is hier echt
duur) en die mensen hier geven mij ni
zomaar geld
