Ek heb weeral veel meegemaakt verlede week. In den ochtend
van maandag had ek niet normaal veel stress want twas aan mij om mijne persoon
die ook frans praat te gaan voorstellen aan allemaal. Den Oran had me gewaarschuwd
voor Meneer Frans want die kan soms een bekke boos worden uit et niks. Al bij al is die presentatie ni zo slegt
gegaan, ma kwas toch gelukkeg dat die tafel voor mij stond.
Dinsdags moest ek nie naart skool, want twas nen speciale
dag hadde mijn tjommies van de klas mie gezegd. Den dag van de stille wapens
ofzoiet wast. Eigelijk wast nen stomme
dag, want kheb eel die dag geprobeerd om diene wiskunde van chinees naar
belgisch te vertalen. Kmoet wel zegge: tis eigelijk niet zo goe gelukt. Ma
kdurfde ni hulp te vragen aan den Oran, kwas bang dat em achter mijn geheim
ging kome en da mag ja-nee nee.
Woensdag was nen zier toffen dag. Kben met mijn tjommies van
latijn en grieks da gebouw da eigelijk nen boot moet voorstellen, gaan
bezoeken. Ek weet nu eindelijk dat die rare dingen op dat dak geen vleugels van
vlinders zijn, maar da moeten dus golven voorstellen. Waarom heet da gebouw dan
et Flinderpaleis? Waar zit die logica van de belgische mensen? Die mevrouw had
da beter verteld dan uren te liggen zeveren over eel de geschiedenis van
tgebouw. Kheb wel iet meegemaakt dak nog never had gedaan. Wie zijn zo van die
super criminele zaken gaan bijwonen. Da was nu ist hoogtepunt van dien dag. Ma
man, die gevangenen, da ware niet zo'n slimme, bijna domme mensen. De hele
namiddag erna hebk moete leren voor mijne liefelingsvak, NIET DUS! Kheb samen
met den Oran gestudeerd, ma kwas wel ni op men gemak. Kvoelde mij ni zo goe in
mijnen buik, da was echt een raar gefoel.
Twas eindelijk den dag! De dag dak 6 integralen moest
oplossen, een pop moest kussen en twas natuurlijk
chemie. Kheb maar 1 woord voor dezen dag: nen baaldag.
Tjommies, valt et elle nu ook op dak den Oran zo vaak
vermeld? Da begint ier wel op te vallen precies. Ma kmoet men gefoelens voor
den Oran toch ergens kwijt. Ma hé, ni zegge tege Oran of anders moetk een nieuw
onderdak soeke en kwil nog so graag lang bij den Oran zijn...
Kben nog iets belangrijks vergeten: den tuin is safe! Lotti
haar contacten in de grote drugswereld hebben naast haar slaafjes ook madame
Winehouse gedood. Van die benk eindelijk van af!
tis al effe geleden dat ik hier iets
geschreven hep maar er is wel veel gebeurt! eerst hadden we een week vakantie,
die belgen zijn echt verwend maar da was wel is tof en ik en oran hebben ons
keigoe geamuseerd, ik heb ook weeral een bob-sleutelhanger gekrege maar die
polisie moet egt is beseffen dat mijn naam boP is!
Spijtig genoeg denken al die belgiesche
leerkrachten da wij in de vakantie niks te doen hebben dus moeste wij keiveel
leren. De eerste dag na de vakansie kregen we ineens ineens een test van
biologie dus de week was weeral slegt begonne. voor de rest van de week moesten
we ook weeral keiveel werken, want we moesten spreken voorbereiden voor engels
en frans en dan moeste we nog een boek lezen voor nederlands, maar iek lees
nooit een boek dus da was wel moeilek. Dinsdag hadden een paar mensen een
spreektest van engels en toen iemand een filmpke wou opzetten, ging er ineens
een superharde sirene door heel de sgool. ik was helemaal in paniek want da was
precies zoals in sudafrika wanneer ik daar op de vlugt was. Mevrouw hair vond
da ook helemaal nie leuk want dan was er minder tijd voor te spreke. de
woensdag ging ik dan is mee naar de les seminarie waar sommigen van onze klas
aan meedoen, want iek wou is geen scheikunde. maar acht uur in de week les van
meneer droog is wel veel te veel voor een arme sud afrikaan als iek. en dan
vandaag hadden we sport en da was wel tof want da kan ik goe, maar iek heb
gehoord van de meisjes da wij ook nog salto en van die zotte dingen moeten
doen, da is egt gestoord want er waren nie veel mensen die niet gekwetst waren
na et vierde lesuur. Ick heb dus deze week al heel erg afgezien maar vandaag
hoorde ik weer vanalles in den Oran zijne tuin, maar Oran zei da er helemaal
niks kon zijn want Lotti haar contacten in de Grote Drugswereld hebben
Winehouse haar hulpkes allemaal vermoort. Ick moet nu zeker onze klas bedanken
want da zijn allemaal schatjes maar ze mogen nog ni weten wat mijn egte grote
tweede geheim is want dan gaan ze boos zijn op mij en mag ik nie meer bij den
Oran wonen. Nu hep ik al teveel geschreven want ik moet dringent recensies
zoeken voor die boek en Oran gaat mij wa helpen
tot volgende week voor de mense die mijn
hersenspinsels nog altij lezen!
Beste mensen, het is laat en ek kan nie slapen, dus ek zal
wat van me afschrijven over deze week, vrijdagavond was ek mee, met speciale
kleren aan, gaan feesten met Oran en een paar nieuwe mensen die ek nie kennen.
Het was blijkbaar Dag van de Jeugdberegening ofzoiets, ek snapte et nie goed,
maar ik had ook nie veel zin om uitleg te vragen want ek moest de auto besturen
en mijn hoofd op de weg richten. Et was een wilde avond en we woren een paar
andere mensen van de klas, Liselotte en Marie tegegekomen. Die Belgische mensen
drinken precies wel graag van die typisch belgische drank... Ek mocht nie, want
ek was Bop, ksnapte da eigelijk ook nie goe, maar ja... Ek had iedereen veilig
terug thuis gekregen en ik had een mooie gele sleutelhanger gekregen nadat ik
in een raar bakje moest blazen van de potilie, maar ek was die toch wel
vergeten uit de auto te pakken zeker. Toen ik die terug ging halen, zag ik
precies een paar mannen achter het speeltuig voor Orans huis staan, maar Oran
zei dat hij ook rare dingen zag en was mij wat aan het uitlachen, dus gingen we
gewoon snel naar binnen. Verder was er niks raars gebeurt, tot maandagochtend
dan. We moesten vroeger op school zijn, maar Oran had mij niet wakker gemaakt,
dus was ek een uur te laat en er was al niemand meer op school toen ek daar
kwam. Kwas toen naar huis gegaan om een bitje van de wiskunde te proberen
begrijpen, maar ek kon mij echt nie concentreren, ek hoorde hiel de tijd gestap
en gekraak in Orans tuin. Daarom was ek stiekem wel blij toen hij s avonds
thuiskwam van de dag van de toekomst. Oran kwam zingend binnen Me sokke sakke
so, me sokke sakke so, me sokke sakken somaar aan me foeeteeeuh, oooooh se
sakke soooo, oooh se sakke soo, soue er soms stiekelties in moeteen Ik vond
het helemaal raar, maar hij amuseerde zich precies wel dus danste ik wat mee.
Oran zei dat het iel tof was en daze ook koormuziek hadden gelusterd en uitleg
hadden gekregen van mensen die al van de uriversiteit waren. Ek zei maar niks
over wa ek heel de tijd in de tuin had gehoord, want het was gestopt vanaf Oran
binnen was.
Dinstag was we met een groot deel van de klas naar een man die over seks en
wiskunde praatte gaan luisteren, het was eigelijk wel grappig. De meneer
Volovertuiging was echt wel vol overtuiging aan het luisteren, ze kraamde veel
geluid uit, maar dat was voor ons wel leuk om te zien.
Donderdag was het minder grappige wiskunde, het was toets en ek was niet zo
goed. Mien hoofd zit vast bij andere dingen...
Ek lig nu weeral wakker omdat ek hiel de tijd die schimmen in het speeltuig zie
en die geluiden van de tuun hoor, misschien het wordt wat tijd voor die lesje
dat we de mensen van Winehouse gingen leren.
Maandag was het Boom jaarmarkt waardoor we niet naar school
moesten, er was kermis in boom en s avonds hoorde ik allemaal knallen in de
lucht waardoor ik bang werd, de knallen waren precies zoals de hulpjes van Winehouse
maar hier vinden ze vuurdatwerkt mooi. Zon jaarmarkt is vreemd, ze zetten
koeien en andere dieren op een plein zoals in Zudafrika maar hier vinden ze dat
speciaal. In de namiddag hadden we met heel de klas afgesproken om een plan te
bedenken om mijn leven te redden van die Winehouse. Die Lotti had 2 contacten
in de criminele wereld aangesproken: Chames Bond en Sherlack Holmes. Deze 2
mensen bleken Mattias en Manolo te zijn, ik was helemaal in de shock; deze 2
gewone jongens waren echte superhelden, respect man r-e-s-p-e-c-t! samen met de
bad-ass ideeën van mijne klas ga ik die drugsbarones een lesje leren! Welk
lesje weet ik niet maar mijn crew (die coole klas) zegt dat ik dat zo moet
zeggen. Dinsdag was een saaie dag ,ik
had veel huiswerk en de lessen waren niet helemaal leuk. Woensdag kregen we te
horen dat meneer rondbuik zijn rondbuik kwijt was en een nieuw kindje Oskar in
de plaats heeft gekregen. Wij moesten deze week 2 verslagen schrijven; bij
chemie hadden wij poeder gewogen maar ik moest weer terugdenken aan die
vreselijke tijd in Zudafrika en twijfelde of ik mijn vrienden het hele verhaal
wel moest vertellen. Voor fysica moesten we een bal laten vallen, hier leren ze
vreemde dingen over ballen. Donderdag kregen we de test van chemie terug, ik
was helemaal gebuisd en mijn hoofd was helemaal kapoet van de stress. Oran
heeft mij opgevrolijkt door te zeggen dat ik dit weekend mee mag gaan feesten
als ik rijd en bob ben, dan krijg ik een sleutelhanger met mijn naam op. Ik
knikte maar ja en zei dat dit leuk zou worden maar ik begrijp er niets van; ik
ben toch altijd Bop?
Toen ik aan kwam bij den Oran werd alles zwart en toen vielde ik de koude harde grond. Even later was ik wakker geworden en ik was in da huis voor zieke mensen. Er stond een vrouw naast mine bed, één of andere verpleegsteres. Zie vertelde mij da ik was flauwgevallen en den Oran de ziekenwagen had gebeld. Voorda ze wegging zei ze da k een paar uur had geslape en da t nu 3 uur was. Toen heb k iets gegete da ni te ete was, van da ziekenhuisete, en om 4 u kwam heel de klas binnen! De Filipino die alty lachte vroeg aan mij wa er nu was gebeurd. Toen had ik gedacht da k hun het verhaal moest vertelle. Dus ik vertelde da k eigenlijk was gevlucht voor een drugsbarones in zudafrika waar ik nog voor had gewerkt. Die barones waar ik voor werkte hete Winehouse of zoiet (da was ook een popster) en toen die dus was gestorven gaven dia haar hulpjes mij de schuld dus moest ik vluchte maar na ene tijdje kregen zie mij toch te pakken en hadden zie mie vol blauw geslagen maar ik wist te ontsnappen naar Belgie waar ik eerst aankwam in die stad van Europa waar ik eerst ben gebleven. Maar toen vernam ik van een oude vriend da de hulpjes van Winehouse mij nog alty woude kaputi maken. Dus verhuusde ik naar Boom. Toen ik dit had gezegd nam die overactieve het woord, kdenk da ze Elien heet, en ze zij da de klas same me mij die hulpjes van Winehouse zou verslaan. Iedereen zie da ze da wel ok vonden en Lotti zie da ze haar contacten in de wereld van de drugs zou aanspreeke om erachter te kome wie die hulpjes waren die mij zochten. Op maandagavond is den Oran mij kome halen en ben ik terug naar ziene huse gegaan. Voor de rest is er ni veel gebeurd buite da die mevrouw van Wiskunde zei da wij moeste gaan luistere naar één of andere man die sprak over seks en wiskunde (volgens mij is die mevrouw een beetje tikietik) en dan was er nog een veel te moeilijke toets van scheikunde. Bop P.S.: eigenlijk hebk nog ni het hele verhaal verteld aan mine klas, er is nog veel meer gebeurd. Mijn nederlands wordt nu ook steeds beter!
We loopte s avonds naar den Oran zien huse waar
ik de volgende maande zou blijve.k was diep in gedagte verzonke en Oran vroeg voortdurend
of er iet was. Ek kan em nu nog ni vertelle wat er echt met mie is. Ek wist helemaal
ni hoe ek het em moest vertelle, ek besloot het em na het ete te vertelle.
Maar na het ete zien we beginnen kasse op Oran
zien nieuwe Playstation 4, die hie gekrege hast voor ziene verjaarsdag,
waardoor ek een bietje vergete was het em te vertelle. Toen ek ronde
middernacht iendelijk in slaap viel, dacht ek er nog effe an. Maar besluit dan
tog om het em een folgende keer te vertelle. De volgende dag vertelde de meneer
nederlands dat hie ons zowa veur de rest van het jaar ging verlaten want hie
kreeg plotseling eel veel last van plofbuik. Ek ken de symptomen vrij goed want
een nonkel van mij in Sud-Afrika heeft dat ook gehad en da is nooit helemaal
meer goe gekome...
Donderdag besloot de leerkracht L.O. dat ek
met iemand anders mee moest gaan doen ene met rare naam Schwert of zoiet. Oran vertelde
mie da ek em ook Jaak mocht noeme als dat gemakkelijker was. Eindelijk heb ek
nog eens voetbal kunne spele. Matjas, Joran en die lange (Roelchen) ware daar
ook. De dag erna hadde wij nen heel rare dag, wie moesten de hele dag gaan
sporte en mochte kieze tusse verschillende sporte. Ek ben me den Oran gaan
skië, nog nooit gedaan want bij ons sneeuwt het nooit.
Die nieuw meneer de Intrimaris valt keigoed
mee, maar naar het schijnt is die gans familie leerkracht. Ocharme, volgens mie
worde al die kindere gebreinwast ofzo.
In die nacht van woensdag op donderdag benne ek
op een of andere manier uit het huse van Oran geraakt en benne ek in de rege
over het spoor beginne lope. Helemaal versuft kwam ik keinat drie uure later
terug bij het station van Boom, waar Oran mie woedend stond op wachte. Ik stond vol scheuringe en bulte en
mijn neus bloedde. Net zoals enkele maanden gelede, thuse in Sud-Afrika....
Dag mense die de moeite doen om dese blog te lezen. Ek
heb nog geen enkele volger dus veel nut heefd het niet, maar ik heb mijn
broeders beloofd in touch te blijven, dus hier is et.
Paar dage gelede kwam ek voor t eerst in kontakt met
mijn verblijvingsgezin. Oran of ofzoiets heet mijn nieuwe verbindtenis, hij zit
ook bij mij in hetzelfde klas. Et is vreemd weg te zijn uit Cape town.. Veel
meer blanke menschen dan daar. Ek voel me nog niet helemaal op mijn gemac. Ek
ben blei dat ek lessen Belgis nederlands heb kunnen folgen in mijn schtad. Die
Oran heefd mij aangerade die te folgen. Hij vertelde mij dat die lesse goed van
pas woude kome in het school die ik ga gaan. Ek slaap feel minder dan ik gewoon
ben. Hier in t Weste slaape die maar 5 uur ofso?
Mijn erste indruk van die school was raar. Iedreen
draagt wa die wil, is ier geen disipline dan? Ek voelde mij voor teerst in
lange tijd alleen, omsingeld door gezichten die ik nooit eerder hat gezien,
maar het voelde anders dese keer. Geen gevaar achter elke hoec, geen
afgebrockelde muren hier en daar, het was egt veilig. Ek stond nog te pisse
toen de bel, ja wa zij bel noeme, eerder ne intercombericht in ne grootwinkel,
ging. Ik volgde die Oran naar bove, die stelde me voor aan Matjas, Joran en
Malelo. Alle klasse ware weg, maar wij stonde daar noch. Ek vroeg een
roodharige meisje die Katrien bleek te zijn of deze voorvalle normaal zijn. Zij
legde uit da Mnr. Droog vaak in opstropping met zijn kar zat. Toen kwam Mnr.
Eindelijk aan en ging ik voor t eerst me mijn klasje binne in het gebouw. Ik
werd geplaatst naast zone meisje me blonde krulle en zone hele lange gast. Ek
had ni echt tijd om un naam te vrage want de leerkracht riep mij fooraan. Stel
u is foor zegt die. Wa ging ek zegge? Mijn verlede? Mijn geheime? Ek kakte
bekan in mijn broek van schrik. Ek begon: Ek heet Bop, da wilt zegge Bueno Oker
Pierre maar noem mij maar Bop. Iedereen
staarde mij aan asof ek de koning was. Om de stilte te doorbreke zei ik nog een
mopje en ging ik zitte voor de rest van de les was ek stil
Chemie was ni veel anders dan ik gewoon ben, orde en
disipline. Daar houd ik van. Dan hadde wij studie in de eetkamer. Wel spijtig
ik wou die Mvr. Van vlierberge wel is ontmoete ik herkende de naam
precies. Na 2 uur niks doen en spele me
de magische pen mochte ek en Oran eindelijk vertrekke. We stalde op een plein
voor de poort met marie en Joran en zone kleintje, ben hare naam vergete. t
Enige wa ik nog echt van die dag eb opgestoke was Mnr. Drukkerij die op
rolschaatse voorbijkwam.
Dee dag erna was wel tof. Eerst hadde wij wiskunde van
Mnr. Droog . Was wel grappig die Mnr. Werd beetje gepest door de vrouw dat de
briefjes kwam hale, wa ik ook zone rare systeem vind. Erna had ek les van Mvr.
Van vlierberge en ik meen t dat ik haar van erges kende maar mijn geheuge
wilde zo eve niet werken. LO vond ik maar raar. De menschen hier hebbe vreemde
sporte. Ek voetbalde vroeger vaak maar omdak niew ben steke die mij bij
tennis, ni echt mn liefdesport. s Middags was wel tof, Oran had mij meegenome
naar zone winkel, de Olva ofso, heb daar een worst in een broodje gekocht en
erna zijn we in een tuin gaan sitte, Die me haar krulle was er ook, Blijkbaar
noemt die lieselottE, ja die E is belangrek! Ek zei altijd liselot en toen werd
die heel kwaad. Ook matjas,joran en malelo ware er, het was heel gezellig. Over
fysica en chemie was niet veel te zegge, we moeste balle van een plank late
rolle, die belgische menschen zijn precies toch vreemder as verwacht.
Geschiedenis was wel leuk; die mevrouw liet ons rare parfum ruike, da rook naar
bakbanan, zoete, leckere bakbanan.. Zo tege het einde van die vermoeiende dag
kreeg ik wel stress, ik had beslote Oran mijn grote geheim te vertelle. Ik hoop
dat hij mij niet buite sjot
Dag mense die doe moeite doen om dese blog te lezen. Ek
heb nog geen enkele volger dus veel nut heefd het niet, maar ik heb mijn
broeders beloofd in touch te blijven, dus hier is et.
Paar dage gelede kwam ek voor t eerst in kontakt met
mijn verblijvingsgezin. Oran of ofzoiets heet mijn nieuwe verbindtenis, hij zit
ook bij mij in hetzelfde klas. Et is vreemd weg te zijn uit Cape town.. Veel
meer blanke menschen dan daar. Ek voel me nog niet helemaal op mijn gemac. Ek
ben blei dat ek lessen Belgis nederlands heb kunnen folgen in mijn schtad. Die
Oran heefd mij aangerade die te folgen. Hij vertelde mij dat die lesse goed van
pas woude kome in het school die ik ga gaan. Ek slaap feel minder dan ik gewoon
ben. Hier in t Weste slaape die maar 5 uur ofso?
Mijn erste indruk van die school was raar. Iedreen
draagt wa die wil, is ier geen disipline dan? Ek voelde mij voor teerst in
lange tijd alleen, omsingeld door gezichten die ik nooit eerder hat gezien,
maar het voelde anders dese keer. Geen gevaar achter elke hoec, geen
afgebrockelde muren hier en daar, het was egt veilig. Ek stond nog te pisse
toen de bel, ja wa zij bel noeme, eerder ne intercombericht in ne grootwinkel,
ging. Ik volgde die Oran naar bove, die stelde me voor aan Matjas, Joran en
Malelo. Alle klasse ware weg, maar wij stonde daar noch. Ek vroeg een
roodharige meisje die Katrien bleek te zijn of deze voorvalle normaal zijn. Zij
legde uit da Mnr. Droog vaak in opstropping met zijn kar zat. Toen kwam Mnr.
Eindelijk aan en ging ik voor t eerst me mijn klasje binne in het gebouw. Ik
werd geplaatst naast zone meisje me blonde krulle en zone hele lange gast. Ek
had ni echt tijd om un naam te vrage want de leerkracht riep mij fooraan. Stel
u is foor zegt die. Wa ging ek zegge? Mijn verlede? Mijn geheime? Ek kakte
bekan in mijn broek van schrik. Ek begon: Ek heet Bop, da wilt zegge Bueno Oker
Pierre maar noem mij maar Bop. Iedereen
staarde mij aan asof ek de koning was. Om de stilte te doorbreke zei ik nog een
mopje en ging ik zitte voor de rest van de les was ek stil
Chemie was ni veel anders dan ik gewoon ben, orde en
disipline. Daar houd ik van. Dan hadde wij studie in de eetkamer. Wel spijtig
ik wou die Mvr. Van vlierberge wel is ontmoete ik herkende de naam
precies. Na 2 uur niks doen en spele me
de magische pen mochte ek en Oran eindelijk vertrekke. We stalde op een plein
voor de poort met marie en Joran en zone kleintje, ben hare naam vergete. t
Enige wa ik nog echt van die dag eb opgestoke was Mnr. Drukkerij die op
rolschaatse voorbijkwam.
Dee dag erna was wel tof. Eerst hadde wij wiskunde van
Mnr. Droog . Was wel grappig die Mnr. Werd beetje gepest door de vrouw dat de
briefjes kwam hale, wa ik ook zone rare systeem vind. Erna had ek les van Mvr.
Van vlierberge en ik meen t dat ik haar van erges kende maar mijn geheuge
wilde zo eve niet werken. LO vond ik maar raar. De menschen hier hebbe vreemde
sporte. Ek voetbalde vroeger vaak maar omdak niew ben steke die mij bij
tennis, ni echt mn liefdesport. s Middags was wel tof, Oran had mij meegenome
naar zone winkel, de Olva ofso, heb daar een worst in een broodje gekocht en
erna zijn we in een tuin gaan sitte, Die me haar krulle was er ook, Blijkbaar
noemt die lieselottE, ja die E is belangrek! Ek zei altijd liselot en toen werd
die heel kwaad. Ook matjas,joran en malelo ware er, het was heel gezellig. Over
fysica en chemie was niet veel te zegge, we moeste balle van een plank late
rolle, die belgische menschen zijn precies toch vreemder as verwacht.
Geschiedenis was wel leuk; die mevrouw liet ons rare parfum ruike, da rook naar
bakbanan, zoete, leckere bakbanan.. Zo tege het einde van die vermoeiende dag
kreeg ik wel stress, ik had beslote Oran mijn grote geheim te vertelle. Ik hoop
dat hij mij niet buite sjot