Ik ben Cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cinneke.
Ik ben een vrouw en woon in Steenokkerzeel (Belgie) en mijn beroep is administratief bediende.
Ik ben geboren op 29/10/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen , internet , mijn kids , .....
Voor 13/2 wist ik niet dat mijn leven plots zo anders zou zijn ...
boezemverhalen
mijn onzekerheid
02-04-2011
zalig dagje vandaag
Eerst lekker paasontbijt op school, spek met eitjes en we kunnen er weer tegen Dan naar de voetbal met Jari, hij heeft zijn dikke teen gekneusd maar ik heb er een zalfke opgedaan en wat tape errond en t'manneke kon er tegen . Ze zijn met 0-4 gewonnen tegen Hofstade, weer eens proficiat aan de mannekes. Nog geen enkele match verloren, ik denk niet dat ze nu nog tegen hun verlies gaan kunnen.
Dan thuisgekomen en ons terras gekuist, t'is weer mooi proper nu (alleen vraag ik mij af voor hoe lang ... ). Er was een vriendje bij Jari komen spelen, ze hebben een leuke dag gehad met als afsluiter pizza.
Ik heb weer niet veel tijd gehad om na te denken, nu begint het weer ... nog een week en we moeten weer onder het mes Hopelijk is dan alle rot K..... weg ! Volgende week bel ik ook voor een afspraak voor een pruik , dan is dat ook weer in orde en moet ik daar niet meer van wakkerliggen.
Mijn broer en ik kondigen vol trots aan dat onze mama en papa naar het gemeentehuis zullen gaan. De familienaam De Prins was ons al gegeven maar mama krijgt hem nu ook voor de rest van haar leven.
Ok , ik ben er mij wat aan het overzetten ... ik ben blij dat ze gezien hebben dat er nog iets was , anders stond ik daar binnen enkele jaren misschien terug.
Dan heb ik ook nog nieuws .... Gisteren ben ik naar het gemeentehuis geweest, we hadden het al een tijdje in ons hoofd maar nu wou ik er wat spoed achter zetten ...
Wij gaan trouwen, 22 April is het dan zo ver (met dank aan de mevrouw in het gemeentehuis die begrip had voor de situatie want normaal moet je dit 4 maand op voorhand aanvragen, wat mijn situatie toch al niet kan teweegbrengen hé ) , eigenlijk gewoon om administratieve redenen want na bijna 20 jaar samen zijn is het eigenlijk niet echt meer nodig maar toch .... ik heb weer iets anders om mijn gedachten wat op te zetten en dat is positief voor mij. Het wordt geen groot feest, gewoon gemeentehuis en achteraf een etentje met de getuigen en de ouders en dat is het maar daar ben ik dus HEEL BLIJ MEE .
Vicky heeft me beloofd pas met de chemo te beginnen na de trouw en dat is best ook want de wonde onder mijn arm moet toch genezen zijn dan.
Oh ja ik ben nog vergeten te vermelden dat er gisteren mooie bloemen aan de deur stonden, dit had ik helemaal niet verwacht hoor Nadia ... heel erg lief van je , bedankt voor de steun x
Hier zijn we terug ... Net gisteren toen ik mijn bericht wou plaatsen was er een probleem met de site van bloggen, maar het was een hele rotte dag gisteren dus kan kon er nog wel bij dan ....
Om 14u30 werd ik in het ziekenhuis verwacht bij de assistente van Dr De Rop, in de wachtzaal kwam ik mijn lotgenootjes terug tegen, het was er eigenlijk wel een gezellige boel , ja we moeten er samen het beste van maken hé we zitten in hetzelfde schuitje(spijtig genoeg). Iets voor vier was ik dan als eerste aan de beurt( de afspraken waren blijkbaar wat uitgelopen ... ). De assistente (Evelyne) zei dat ze eerst met het slechte nieuws ging beginnen ... (shit dacht ik maar ik kon me geen slecht nieuws meer voorstellen ... chemo en stralen daar had ik me eigenlijk al op voorbereid). Toen zei ze me dat ik terug moest geopereerd worden, ze hebben in de sentinelymfelklier een micrometatstase gevonden, de andere klier was tumorvrij , er moet dus nog een okselruiming gebeuren , ze hebben deze ingepland op 11/4. Ik moet weer onder narcose shit shit shit (sorry voor mijn woordkeuze maar ik heb geen andere nu). Het positieve is dat ze de porth a cath(pootkatheder voor de chemo) gaan plaatsen tijdens de okselklierruiming, dan moet ik geen derde keer terug. Ik moet dus zeker ook chemo krijgen , 6x en dit om de 3 weken. Achteraf krijg ik nog 33x radiotherapie, hiervoor moet ik naar Leuven of Duffel en dit elke werkdag ... het gaan dus nog zware maanden worden. Dan moet ik ook nog 5 jaar een pilletje slikken om mijn hormoonpijl stabiel te houden zodat er geen nieuwe tumors gevormd worden.
Oké, ik zet me schrap en zal die vuile K eens een lesje leren !!!!!!!!!!!
Weer een mooie zonnige dag vandaag, zalig ... net een wasje gedraaid en buiten gehangen. Ik heb weer vanalles gelezen ivm met ziekte, nu vooral over eten tegen kanker ... t'is nu wel te laat maar om een nieuwe tumor tegen te gaan dan hé. Deze middag witte kool met gehakt en aardappelen gemaakt, Marc is niet zo blij met deze gezonde voeding maar hij vond het dan toch lekker . Dit zijn de voedingsmiddelen met het grootste kankerwerende effect: - spruitjes - broccoli - bloemkool - kolen - knoflook - uien, sjalotten - spinazie - waterkers - soja, sojascheuten - lijnzaad (vers gemalen) - tomaten - kurkuma - zwarte peper - bosbessen, frambozen, braambessen - veenbessen (gedroogd) - druiven - chocolade (puur 70%) - sap van citrusvruchten - groene thee (10 minuten laten trekken) - rode wijn (1 glas per dag).
Ik heb dan vandaag een glas rode wijn gedronken , pinot noir de bourgogne, ik drink liever zoete witte wijn maar deze rode vond ik best we ok .
Morgen om 14u30 is het dan zover, dan zullen we wten wat er nu verder moet gebeuren .... tot morgen allemaal x
De bel ging juist, 10u wie zou dat kunnen zijn ... een oudere man met bloemen voor me ... ik stond daar nog in mijn pyama, ik hoop dat die man er geen trauma van heeft overgehouden . Heel mooie bloemen van mijn lieve collega's met een kaartje met een mooie tekst : Een leeg plekje in ons midden Er gaatmeteen vanalles mis Dat komt omdat een fijne collega er eventjes niet is ... Voor jou de allerbeste wensen hopelijk herstel je vlug en ben je straks zo goed als nieuw bij ons terug !
Ik heb de indruk dat ik altijd maar moet wachten ... geduld is een schoone deugd of hoe zeggen ze dat ? Gisteren bezoek gehad van een leuke vriendin , een ex-collega die nu weer mijn collega geworden is en ik al 9 jaar ken ... bedankt voor je bezoekje en voor de mooie bloemen , als ik ze achteraf in de tuin zet zal ik nog veel aan je denken
Druk dagje gehad ... S'morgens een bezoekje van de vrouw van een collega van Marc, het was fijn haar nog eens terug te zien. We hebben afgesproken om samen eens te gaan shoppen in Nederland S'middags ben ik bij mijn ouders gaan eten, de kids naar school , Marc gaan werken en dan voor mij alleen koken is niet zo leuk. Iets voor vier de kindjes gaan halen van school, dat kan ik anders nooit dus ik genoot ervan . S'avonds bezoekje van een vriendin, ze had een leuk cadeautje mee : een potje en zaadjes voor klavertjes vier , gelukbrengers ... echt wel toepasselijk en straks ga ik ze zeker planten samen met de kids. Hopelijk brengen ze mij VEEL GELUK .
Vandaag kreeg ik een telefoontje van de borstverpleegkundige Vicky , ik had haar 2 mailtjes gestuurd. Ze hebben nog niet al de resultaten van het onderzoek, de radiotherapie is al zeker maar over de chemo kon ze mij nog niets vertellen daarvoor moeten ze de verdere resultaten afwachten maar ze heeft me beloofd om me te bellen van zodra ze meer weet .
Ik heb ook bezoek gehad van mijn twee buurvrouwen, mercikes dames voor de mooie bloemekes en het leuke bezoekje ;-) .
Alles is goed verlopen tijdens de begrafenis van Marc zijn vader , bedankt aan al de mensen die er speciaal voor ons aanwezig waren ! De pastoor had het over een bootje en stil water , een zorgeloos leven, ik heb regelmatig toch eens aan onze situatie moeten denken en telkens kreeg ik het dan moeilijk. Marc die hielt zich heel sterk en Jenno ook (nu weet ik van wie hij dit heeft ) , Jari die kreeg het moeilijk toen mams en paps voorbij kwamen, hij wou geen zakdoek in het begin maar dan heb ik hem er maar eentje gegeven. (nu weet ik ook van wie hij dat dan heeft ;-) ) . Tijdens de koffietafel ook weer veel mensen gezien die we al lang niet meer gezien hadden, best vermoeiend zo met iedereen een babbelke doen. Na de koffietafel zijn we nog even naar het kerkhof gegaan met mijn schoonbroer en schoonzus en de kids. Het was er heel mooi met al die bloemen. Daarna zijn we ook nog een bezoekje gaan brengen aan Moeke( de moeder van Marc zijn vader) in het rusthuis, ze was blij ons te zien, ze is niet naar de begrafenis geweest, ze is niet zo goed te been en al die emoties zouden niet zo goed zijn voor haar. Ze hield zich kranig en ik hoop dat ze er snel door komt want het zal wel niet makkelijk zijn als moeder als je eerst je zoon moet afgeven, normaal geeft een zoon eerst zijn moeder af hé. Na dit alles was ik heel blij dat ik thuis was, ik was stikkapot ... en ben dan ook onmiddelijk in de zetel gekropen en vrij vroeg in mijn bed. Dit keer heb ik wel de hele nacht doorgeslapen.
Het is moeilijk om de slaap te vatten, ik ben verpicht op mijn rug te slapen terwijl ik altijd op mijn rechtse kant slaap. Dit gaat nu niet want dan trekken de hechtingen onder mijn oksel en aan mijn borst. Dan zit ik ook met die BH die ik dag en nacht moet dragen, probeer het maar eens zelf slapen met een BH en dan ook nog eens die sexy witte kousen die rond mijn benen spannen , ach het is allemaal voor een goed doel. Morgen is de begrafenis van Marc zijn vader, dit heeft er misschien ook wel mee te maken natuurlijk. Gisteren gaan groeten en toch wel weer verschoten van hoe hij zo verranderd was, het was net iemand anders ... Ik ben hier ook heel slecht in, normaal doe ik dit niet maar nu kon ik echt niet anders. Ik ben dan wel niet bij Marc aan de kist blijven staan, dit was veel te moeilijk. Handje schudden deed ook geen deugd , het is allemaal zo dubbel hé ik ben nog mijn ziekte aan het verwerken (of proberen toch)en dan dit allemaal erbij, ik weet het je hebt dit niet te kiezen en men zegt altijd : na regen komt zonneschijn ... laat de zon maar snel terug schijnen dan.
Ik voel me al veel beter vandaag, ik kan mijn arm al wat meer gebruiken. Ik kreeg de raad van Petra (een lotgenootje) om mij er niet te veel naar te houden want anders moet ik naar de kine achteraf. Ik ga haar wijze raad zeker opvolgen "thanks Petra ;-) "! Ik heb een zalig badje genomen deze morgen en nu is de ontsmettingskleur zo wat allemaal van mijn lijf en ruik ik toch weer fris . Mijn haar heb ik ook kunnen wassen en drogen, ik zie er terug wat fatsoenlijk uit nu ... Over haar gesproken ... ik ben op zoek gegaan naar van die kappers die pruiken maken en sjaaltjes verkopen voor tijdens de chemo. Ik heb me geinformeerd en van de mutualiteit krijg je hier een bedrag van terugbetaald, misschien ook van de hospitalisatieverzekering dus waarom zou ik er dan geen aanschaffen ... dit moet je nu al regelen want dan kunnen ze zo goed mogelijk je eigen haar imiteren al wil ik anders wel lange lokken hoor ;-) , daar geraak ik nu toch nooit aan.
Vrijdag wordt Marc zijn papa begraven, dit zal nog een zware dag worden. Ik hoop dat ik in deftige kleren kan want met mijn arm is dat niet zo makkelijk maar tegen vrijdag zal het nog wel iets beter gaan hoop ik.
S'morgens mocht ik proberen recht te staan, dit ging goed dus kon ik eindelijk terug zelf naar de wc ;-) Rond 8u30 kreeg ik mijn ontbijt, 2 bokes met confituur + thee, dit heeft echt gesmaakt ! Het was dan ook al meer dan 30u geleden dat ik nog gegeten had. Dan zijn ze mijn benen komen wassen, hier kan ik moeilijk zelf aan maar de rest heb ik dan zelf gewassen Ik heb niet veel pijn , gewoon wat een trekkerig gevoel in mijn oksel. Ik ben bezoekjes gaan brengen aan mijn lotgenootjes die ook geopereerd werden gisteren. We waren met 5 in totaal ... Rond 14u mochten we het ziekenhuis verlaten. Nu komt er om de dag een verpleegster om de wondes te verzorgen en dit tot 29/3 als ik terug op controle moet.
Om 7 u moesten we in het ziekenhuis zijn voor de inschrijving (we waren er niet alleen ) Rond 9u heb ik mijn kamer toegewezen gekregen en rond 10u moest ik naar de radiologe voor een markering waar het knobbeltje zich bevind zodat de dokter niet moest zoeken tijdens de operatie. Ik kreeg dan ook een spuit voor het sentinelonderzoek( zo vinden ze de sentinelklier (hoofdklier in de oksel waar de uitzaaiingen eerst naartoe kunnen) ). Dit moest min 3u inwerken. Om 13u stonden de verpleegsters klaar met mijn sexy kousen en een kleedje. Ik kreeg een pilletje om rustig te worden (ik was wel rustig op mijn eigen maar allee) . Toen ik op de klok keek in de operatiekamer was het iets voor 14u , Dr De Rop kwam nog even dag zeggen voor ze eraan begon , ik heb gevraagd om het goed te doen en vanaf dan ... BLACK OUT Toen ik wakker werd in de ontwaakzaal had ik pijn en er knelde iets enorm onder mijn arm. Ik heb dan zo goed als ik kon gevraagd of er een okselruiming is gebeurd of niet en de verpleegster zei van niet OEF ....(Cava kreeg ik toen nog niet maar ik had er wel zin in op dat moment ;-) ) Ze gaan die klieren nu nog wel verder onderzoeken samen met het knobbeltje, 29/3 moet ik terug voor de uitslag. (kaarsjes klaarhouden die dag aub ;-) ) Rond 17u was ik op mijn kamer, ik vroeg onmiddelijk aan Marc hoe het met zijn vader ging maar die was in tussentijd overleden . (In hetzelfde ziekenhuis , toch wel een beetje raar...) Ik was nog erg suf en sliep terug een tijdje. Om 19u had ik bezoek van mams en paps en de kids, ik was blij dat ik hen zag! Ze hadden mooie witte tulpen (mijn lievelingsbloemen) bij en een mooie tekening. Ik mocht een beetje drinken van de verpleegster, ik had zo een dorst dat ik een beetje veel dronk en ... ja alles kwam er terug uit. Nu kon ik die beloofde pudding ook wel vergeten . Rond 20u was iedereen weg en niet veel later sliep ik weer, s'nachts ben ik veel wakker geweest, ze kwamen mijn bloeddruk nemen , bakster vervangen, iets tegen de pijn geven , om 6u bloed nemen , ... ik moest ook heel veel plassen maar mocht niet uit bed dus moest ik op de pan (met dank aan de verpleegster die wel 5x is moeten komen hiervoor).
Vandaag toch nog druk dagje gehad, Jenno zwemmen en daarna met Jari naar de voetbal. De kereltjes van Kampelaar U11 hebben weer eens gewonnen , deze keer met 13-0( of was het 12-0 of 14-0 ... we waren de tel weer kwijt ) Terug niet veel tijd gehad dus om na te denken, het was een mooie dag vandaag en het zonnetje deed deugd. Marc is na de voetbal terug een bezoekje gaan brengen aan zijn vader in het ziekenhuis, hij is er nu nog steeds want het gaat niet goed ... de morfine werd weer verhoogd en hij slaapt heel veel. Als ik later zo moet afzien geef mij dan maar een spuitje hoor ! (binnen 60 jaar bedoel ik dan hé ;-) )
Wij zijn terug thuis, vroeger dan verwacht ... Marc zijn vader is heel slecht, we zijn woensdagavond om 20u beginnen inladen, om 21u zijn we vertrokken in Nederland voor een tocht van 3u. Rond middernacht waren we thuis, Marc is dan nog met zijn broer naar het ziekenhuis gereden. Het gaat niet goed met zijn vader, hij eet of drinkt niet meer en heeft geen baksters meer, enkel een morfinespuit tegen de pijn. De kindjes vinden het spijtig want het was wel leuk in Nederland, de omgeving, het huisje, de sauna in het huisje, het gezelschap ... maar we doen dit zeker nog eens over dat hebben we hun beloofd en dan zonder zorgen(hopelijk).
Nu heb ik wel weer minder afleiding en denk ik weer meer aan maandag ...
Gisteren geen tijd gehad om na te denken, Jenno had een feestje in kinderparadijs, daar blijven plakken. Daarna met Jari naar de voetbal, ze hebben nog maar eens gewonnen(1-9 tegen eppegem) onze kereltjes hebben een fantastische match gespeeld . S'avonds afspraak met schoonbroer en schoonzus, maandag vertrekken we dan toch samen naar Nederland.(onze kids zijn super blij dat het toch kan doorgaan en wij ook natuurlijk al wil ik ook wel graag zo snel mogelijk van die kanker vanaf ! ) De dokter die me gaat opereren is ook in verlof, maandag zullen we allemaal goed uitgerust op ons afspraak verschijnen. Ik zal (hopelijk) niet veel tijd hebben om aan maandag te denken ... Ik ga er dus even tussenuit, normaal heb ik internet op de kamer in het ziekenhuis en schrijf ik zo snel ik kan mijn verhaal op mijn blog. Tot binnenkort x
. Ze zijn met 0-4 gewonnen tegen Hofstade, weer eens proficiat aan de mannekes. Nog geen enkele match verloren, ik denk niet dat ze nu nog tegen hun verlies gaan kunnen. 
. 
. 
Ik heb de indruk dat ik altijd maar moet wachten ... geduld is een schoone deugd of hoe zeggen ze dat ? 
Druk dagje gehad ... 
Vandaag kreeg ik een telefoontje van de borstverpleegkundige Vicky , ik had haar 2 mailtjes gestuurd. 
, ach het is allemaal voor een goed doel.
Bedankt allemaal voor de lieve mailtjes en berichtjes hier op mijn blog !
