De teksten op dit blog zijn geschreven door Bert en meestal nagezien en gekeurd door Mieke. Mieke is hélaas niet meer. Vroeger veel reisverslagen, nu foto's uit mijn omgeving. Tof dat u even langskomt! Kijk maar even rusti
De dag kondigt zich aan met een blauwe hemel. De bergtoppen zitten al in de zon. Maar bij ons is het wachten tot halftien voorbij. Daarna voelt me de warmte. Wij nemen de fiets en rijden naar beneden tot in Gavarnie op zoek naar een bakker. Een gezellig dorpje. Een vijftigtal paarden en ezels staan te wachten om de toeristen naar de cirque de Gavernie te brengen. Dit kost wel 25 per persoon. En zodoende ziet men nog heel veel mensen de tocht te voet aanvangen. Wij met onze fiets rijden nog een tweetal km verder tot waar de weg niet meer bereidbaar is. Hier hebben we ook al een zeer goede indruk van het vele moois dat deze cirque te bieden heeft! Na de middag rijden Eric en Imelda met de camper de berg op. Ze wandelen verder in de bergen tot aan de Spaanse grens. Daar wij niet zo een paar geoefende wandelaars zijn besluiten wij om van hieruit de bergen in te trekken. Indien we zouden merken dat het niet gaat kunnen wij dan vlug terug naar de camper. Maar zonder dat wij er erg in hebben klimmen wij hoger en hoger. Onderweg kruisen we kudden schapen en koeien. Op dertig meters van ons zit er een koppeltje marmotten te stoeien. Om de paar minuten veranderd het uitzicht. Tot onze verwondering is het bijna 5uur. Dus hoogtijd om de terugweg aan te vatten. Als wij bij onze thuiskomst naar boven kijken verschieten we van onszelf. Indien men ons had gevraagd zo hoog te klouteren hadden we het pertinent geweigerd. Na het avondeten besluiten we om met Eric en Imelda nog een glaasje te gaan drinken in het dorp. Wij zakken met de fiets en Eric en Imelda gaan te voet. In het pikke donker zijn we dan teruggekeerd. En het dient gezegd, zulke mooie sterrenhemels zijn er bij ons niet te bewonderen.
