'S nacht is het hier pikdonker. Bij open hemel zijn er hier een massa sterren te bewonderen. Af en toe word de stilte doorbroken door het geroep van een uil en een of ander in het wild levend dier. Bij dit alles toch bijzonder goed geslapen. Met zijn allen zijn we dan vertrokken voor een wandeling van 4,5km tot aan de Peruviaanse hangbrug. Bij de start was er al een flinke klim te overwinnen. Gelukkig konden er rustpauzes ingebouwd worden. Voortdurend zicht op het meer tijdens de wandeling. Gelukkig af en toe wat schaduw in de bosjes. Onderweg toch even gestopt voor een natje en een droogje. Bij de brug aangekomen eerst een picknick om de inwendige mens te versterken. Toen was het tijd om de brug te testen. De eerste momenten een raar gevoel, maar na enkele passen was er reeds de gewoonwording aan het wiebelen van de brug. Vanop de brug kan het meer en de omgeving bewonderd worden. Ook de voorbijvarende boten zijn te bezien vanuit de hoogte. De terugweg verliep vlot en er was nog tijd over voor de waterratten onder ons, om een duik te nemen in het meer.