Bewolkt en eerder aan de frisse kant. Ja, we moeten het er maar mee doen. De weerman heeft nu eenmaal geen rekening gehouden met onze bestelling. We laten het echter niet aan ons hart komen en we zijn deze voormiddag naar de supermarkt onze inkopen gaan doen. Aan de overzijde van de kassa even dag gewuifd naar Leo en Els samen met hun vrienden. In de namiddag zijn we dan richting Cancale gefietst. Het ging voortdurend op en neer,met veel tegenwind. Het is dus een fel en soms lastig ritje geworden. Met de regelmaat van een klok hadden we uitzichten op de zee. Bij laag water liggen de haventjes er bij als een slagveld. Uiteindelijk komen we aan in het centrum van Cancale. Het mooie haventje is een streling zowel voor het oog als voor het gehemelte: Cancale, sinds lang beroemd om haar oesters. Deze heerlijkheden die genuttigd kunnen worden, op het kade muurtje zittend, met uitzicht op de schitterende Mont-Saint-Michel, gelegen midden in de baai. Daarna worden de schelpen gewoon over het muurtje op het strand gekieperd. Bij eb wordt het landschap over 336 ha bepaald door de kriskras liggende oesterbedden. De oesters worden ook ter plaatse verkocht op een soort oestermarkt waar de vrouwen van de producteurs geduldig de toeristen opwachten. Op de terugweg zijn we de camping waar Els en Leo geparkeerd staan opgereden en hebben hen een verrassingsbezoekje gebracht. Een goeie gelegenheid om terug even bij te babbelen.