En of de zon van de partij was vandaag! Nog voor tien uur zaten we al op de fiets om naar de 800 jaar oude johannesbroodboom te gaan kijken. Els en Leo waren onze compagnons op deze trip. Minder dan 5km hiervandaan, maar toch klimmen naar 142 m hoogte. Eens aangekomen vind ik het toch weeral indrukwekkend om zo een oude knul te kunnen bewonderen. Deze boomsoort staat bekend om de hoge voedingswaarde van de peulen, die johannesbrood worden genoemd. Een ander veelgebruikt product van de johannesbroodboom is het johannesbroodpitmeel, ook wel carob genoemd. Dit is een wit tot geelwit, haast reukloos poeder dat wordt verkregen door het malen van kiemende zaden van de johannesbroodboom. Het wordt als verdikkingsmiddel (emulgator) gebruikt in de voedingsindustrie. Een veelgebruikte toepassing is het indikken van babyvoeding met johannesbroodpitmeel om problemen met reflux (spugen) bij zuigelingen te voorkomen. Omdat het gewicht van de zaden van deze boom vrijwel constant is - te weten 0,2 g - werden zij gebruikt als gewichtjes bij precisiemetingen (van bijvoorbeeld goud). Enkele tientallen meter hier vandaan staan er meerdere bijenkassen opgesteld. De voorzichtigheid gebied ons deze niet te dicht te benaderen. Van hieruit zijn we afgezakt naar de kust om in Altea nog een terrasje mee te pikken. Bij het oprijden van de camping waren we juist op tijd om een afscheidsglaasje te drinken bij Elza en Jean-Pierre. Ja, volgende week gaan zij helaas weeral de terugweg aanvatten. Het aperitiefje is wel een beetje uitgelopen met als gevolg dat er een paar mensen bij het zonnebaden de slaap hebben gevat. En zo ging de dag weeral vlug voorbij. Maar het leven kan voor sommigen hard zijn. Onze plaatsvervangende campingopzichter, den Eddy, was om kwart voor elf nog aan het sleuren met dweil en emmer!