Tijdens onze rit van gisteren werd onze aandacht getrokken door een bord met het opschrift: Chapelle de Notre Dame des Auzils. Na wat opzoekingswerk zijn wij er vandaag heen gefietst. Aan de rand van het massief van “La Clape”, dicht bij de Méditerranée, ligt het zeemanskerkhof en de kapel van de “Notre-Dame des Auzils”. Langs een steenachtige weg tussen brem, parasoldennen, steeneiken en cipressen herinneren aan ontroerende ‘lege’ graftombes van zeelui die nooit zijn teruggekeerd. Vanaf de kapel, die op de bergtop tussen een groepje bomen staat, heeft men een wijds uitzicht over Gruissan en “La Clape”. De kapel, die gewijd is aan OLV van bijstand, is gevuld met schilderijen en maquettes van boten, geschonken voor een veilige thuiskomst na grote problemen op zee: stormweer, schipbreuk… Halverwege tussen de parking onder, en de kapel boven, komt men voorbij de “Jardin de l’Ermite”, de tuin van de kluizenaar. Deze tuin is ontworpen door de laatste kluizenaar die er leefde. Onder de kapel bevindt er zich ook een grot. Bij gebrek aan licht zijn we niet verder geraakt dan een 15-tal meter. De klim naar de kapel was de moeite waard.