oals
voorspeld is deze morgen de bewolking overheersend. Maar de
temperatuur laat het zeker niet afweten. We fietsen naar Peniscola.
Op de promenades is het wel opletten. De gepensioneerden lopen af en
toe , onoplettend over de fietsstroken. Regelmatig kom je hier wel
een of ander bloemperkje tegen die aantoont dat de lente hier toch
een heel stuk verder staat dan thuis. Kort na de middag komen Jacques
en Christine ons zeggen dat ze nu gaan vertrekken. Er is nog steeds
bewolking, vandaar. Ze denken vandaag nog tot voorbij de Spaanse
grens te komen. En zo kunnen ze volgende dagen kortere ritten
inplannen. Kort na hun vertrek steekt er een windje op. En ook de zon
komt te voorschijn. We rijden nogmaals naar Peniscola want we moeten
nog een paar kleine cadeautjes meenemen. We hebben al meerdere' keren
de lof gezwaaid over de fantastische brede fietspaden. En zo zijn de
Spanjaarden. Ze moeten een glascontainer kwijt. En waar is er plaats
zat? Natuurlijk op het fietspad. Op de terugweg nog een terrasje
meegepikt alvorens de avond in te gaan.


|