Rustig aan de ontbijttafel nog een beetje zitten nakaarten over ons voorbije reis. Uiteindelijk besluiten we dat de balans zeer positief is. Bij ons vertrek waren er toch nogal wat vragen over wat Mieke wel en niet zou kunnen. Ze kan al heel veel. Maar zonder haar steunband zou ze nog niet verder kunnen. Tijdens onze laatste rit worden we een paar keer opgehouden door tractoren die de suikerbieten van de landerijen afhalen. Het suikerbietenseizoen is volop aan de gang. Verder verloopt onze rit vlot en rustig. Eenmaal over de grens gestopt om toch een Belgische friet te verorberen. Voor de rest is het alsof er niets is veranderd in ons Belgenland. Zelfs de putten in de weg zijn nog niet hersteld. Nu maar afwachten hoe hoog het onkruid in onze hof zal staan. Door het uitlopen van ons middagdutje is het toch bijna 16.00 u als we onze oprit oprijden. En ja, met dat onkruid valt het toch nog mee.