Voor de mensen die mij niet weten staan. Ik sta op een schone sokkel in Ekeren, omringd door een stukje groen gras, een haag, een boom, en ook veel
parkeerplaatsen. Hoewel de omgeving best wat groener mag, sta ik hier graag op dit kleine pleintje. Er is hier namelijk veel beweging: natuurlijk de buurtbewoners, die mij graag zien en ik zie hen heel graag. Maar er is ook een school vlakbij, en het lawaai en gelach van kinderen heeft mij altijd
bekoord. De bibliotheek ernaast brengt ook veel heen en weer geloop met zich mee. Er is de woensdagmarkt, mijn lievelingsdag in de week en is het feest in Ekeren dan komen ze vaak voorbij mijn sokkel: de carnavalsstoet die niet toevallig door De Bierpruvers wordt georganiseerd. Ik ben dan zo fier gelijk ne gieter. En niet te vergeten de dagen dat ik een schoon nieuw kostuum krijg, of als de Ganzenrijders passeren en ik santé roep, maar niemand
hoort het door het lawaai van de ruiters.
De Ekerenaars worden Bierpruvers genoemd. En ik ben 't Bierpruverke. Sommigen noemen mij Louieke Den Bierpruver en ik vind dat schattig, maar mijn
echte naam kent niemand en die hou ik voor mij alleen.
Ik sta graag waar ik sta, en het Kristus Koningplein is misschien een prestigieuzere plek. Maar zo'n groot plein is niets voor mij. Een Bierpruver is een
gewone mens. Wij drinken pinten, geen champagne, hoogstens cava. Wij gaan naar school te voet of met de fiets, of in een gewone auto, geen chique
bolide. En ik hou van lawaai van kindjes die naar school gaan en 's avonds door hun mama en papa worden opgehaald en die dan vertellen dat ze hebben gevoetbald op het speelplein. En ik hou van de woensdagmarkt waar foorkramers met veel lawaai en gelach de mensen verder helpen, een supermarkt waar achter de groentebakken niemand staat kan daar niet tegen op.
Veel beweging, veel gepraat, gelach en soms gehuil. Wegwandelen kan ik niet, ze hebben mij goed vastgezet op die sokkel. Soms zou ik omlaag willen springen en weglopen en misschien eens op verlof gaan naar de zee. Maar ik hoor hier veel: van de kinderen, de papa's en mama's, de foorkramers, de oude madammekes met grote sjakossen. En omdat niemand denkt dat ik kan horen, is dat heel interessant.
Ge zult wel zien.
14-06-2014 om 10:48
geschreven door 't Bierpruverke 
|
