Den Bierpruver is boos.

Dat komt niet veel voor. Ik ben zoals ge weet van brons. En brons is verdomd stevig. Daar krijgt ge geen rimpels in. Als ge me niet gelooft, probeer het maar eens. Als ik boos ben, dan kan dat niet naar buiten. Dan kookt mijn binnenste als de binnenkant van een vulkaan. En wat gebeurt er met een vulkaan waar de magma niet uit kan ontsnappen... Die springt helemaal uit elkaar. Weg vulkaan. Weg alles wat eromheen staat, groeit, ligt of hangt. Het is beter dat ik niet boos ben. De gevolgen zijn niet te overzien…

Elke Ekerenaar weet dat ik met hart en ziel hou van mijn pleintje en mijn buurt. En mijn buurt houdt van mij en verzorgt mij goed. En dat tonen de buurtbewoners bijvoorbeeld elk jaar door met de Bierpruverfeesten een fantastisch feest te organiseren met een geweldige rommelmarkt. De hele buurt zit dan gezellig buiten en heel Ekeren en omstreken gaat dan op zoek naar leuke spulletjes voor een zacht prijsje. Het is één van mijn hoogdagen in het jaar, de telkens terugkerende drukte van de rommelmarkt.

Behalve dit jaar. Dit jaar staan er ineens vijf kramen op mijn pleintje, maar geen ervan wordt bemand door mijn lieve buurtgenoten. Ze zijn hoor ik niet meer welkom op het feest dat jaarlijks voor mij wordt georganiseerd.

Er klonk vandaag leuke muziek. Het zonnetje was zoals hoort van de partij. Mijn lieve meter Mia had zelfs een mooi kostuum voor mij gemaakt van het koor Carmina en daar werd ik heel blij om want ik hou van feesten en bij feesten hoort muziek. Maar ik was tegelijk verdrietig want mijn feest is het feest van de buurt, en de buurt was vandaag … welja, waar was de buurt? Ze bleven binnen blijkbaar. Ik zag ze schuchter bewegen achter de ramen, maar niemand kwam buiten. Ik deed teken naar de huizen waar ik zicht op heb, maar niemand kwam buiten. Ik begreep het niet. Weg hun drukte en plezier, weg hun gelach en gesjacher. En niemand die zich liet zien...

Toen hij het woord nam nadat ik was aangekleed werd het mij pas duidelijk. En toen werd ik ontzettend boos. Dat mannetje met kalend hoofd en zijn baardje heeft de buurt dit jaar verboden feest te vieren. Blijkbaar zijn de mensen en hun rommelmarkt te min en moet het buurtfeest veranderd worden in een chique bedoening met proeverijen en hapjes en veel tierlala, want het moet allemaal in een nieuw kleedje.

Wel, en mijn mensen dan? Wat met mijn lieve buurt? Het Bierpruverfeest is verdomme hun feest, en niet van de kale met zijn baard! Hoe kan het zijn dat mijn buurt niet meer welkom is op zijn eigen feest??!! Wie verzint nu zoiets! Ik begrijp heel goed dat mijn buren thuis bleven en niet kwamen proeven en happen en chique kwamen wezen op een feest dat niet van hen is!

Dat het kalende mannetje maar oplet. Ik heb veel vrienden onder de vogels. Dat hij maar een hoed draagt als hij buiten komt, als hij niet wil dat er straks een schone beloning op zijn hoofd valt. Kijk, daar is papa ekster, ik zal hem eens vlug iets in het oor fluisteren.

14-09-2014 om 19:49 geschreven door 't Bierpruverke