Muziek+vrienden=Muziekvrienden
Ik heb mijn hele leven muziek mogen maken, vanaf mijn 11e verjaardag,
toen ik met mijn (peet)tante met eigen gespaard geld een Ukelele (hoe
schrijf je zoiets) mocht gaan kopen bij Muziekwinkel Peters aan het
St.Annaplein in Tilburg.
Voorspel: dagenlang in de etalage kijken, kan ik hem nu betalen, 12
guldens is toch wel veel, zit dat al in mijn spaarpot?
En een week na mijn 11e verjaardag ging ik dus over tot de aanschaf van
mijn felbegeerde Ukelele, weet nog steeds niet hoe je dit instrument
.oh
nee, wacht even, op Google staat dat ik het goed schrijf!!!
Mijn toenmalige buurjongen kreeg een gitaar, hij was 10 jaar, en voor mij
een hele bink. Een gitaar, de zestiger jaren voor tienerboys, opgeteld een
basis voor succes, in carrière en bij de meisjes
.
Alleen, een ukelele is een beetje lullig instrument, hoe stem je zon ding,
en vooral, wat kan je er mee?
We vonden een goed item om de nummers van de toenmalige sterren te
play-backen.
Ik zal u de ins en outs van het repertoire, artiesten e.d. besparen, maar
het resultaat was wel dat ik met mijn UKELELE, en de daarmee
verworven kennis van muziekmaken, verder ben gekomen.
Mijn vriend met gitaar heeft deze al vrij spoedig, eind jaren zestig, aan
de kapstok gehangen. (voor hem een snelle racefiets, voor mij een
oubollige Opafiets).
Mijn muzikale carrière, daar kan ik kort over zijn.
Diverse samenstellingen , via country na een reunie in eind zeventiger
jaren.
Nu een beetje de blues-kant, nog steeds zoekend naar de, voor mij ideale
mix tussen goede rock, niet ouderwets en bluesnummers van deze tijd,
gespeeld door artiesten die niet zijn blijven hangen in hun successen,
maar vooral willen door-rammen in hun muziekbeleving.
Nou, en dus hadden we afgelopen maandagavond weer een muziekavond,
bij mij thuis.
Ik heb het geluk een huis te hebben, een beetje in een landelijke omgeving,
waarbij op de zolder een repetitie-ruimte is, en waar je alle spullen kunt
laten staan.
Mijn echtgenote Nicole, beneden, vindt het geen probleem als we
luidruchtig tekeer gaan. Ook buren kunnen er mee leven (hoop ik).
Stel je voor: drums, basinstallatie, piano- en gitaarversterkers, en daar
overheen nog eens de zang van prille-zeventigers (geen genot).
Voorafgaand aan de repetitie, zo noemen we deze bijeenkomsten, drinken
we een kopje thee, en bespreken we de voorvallen uit ons aller levens,
meestal korte-termijnwerk. Geen zorgen, tijdens de muzikale oefening
gaat de kurk uit de fles.
Afgelopen maandag ging het van: ach, en weet je wie er nu is
overleden
..die ken je wel, van die en die band, hij was al negenenzestig.
Toen heb ik het voorstel gedaan: "DIEGENE, VAN ONZE MUZIKALE
VRIENDENCLUB, DIE ALS LAATSTE OVERBLIJFT, MOET DAN
TRAKTEREN OP EEN GOEDE FLES WIJN"
.
En daar denken ze nu nog over na!!!!
|
