Soep, over koken en …overkoken!!

Piet zou het gaan maken. Bladzijde 14, in het kookboek van de toenmalige TOP-KOK van Nederland, daar stond het recept voor de lekkerste vissoep.

Piet sjouwde er mee rond, met zijn kookboek. Iedereen moest het weten, op de zilveren bruiloft van Piet was deze soep HET gerecht.

Al jaren was Piet een trouw lid van zijn Heren-kookclub. Ze kookten dat het een lieve lust was, alle moeilijke  gerechten hadden ze al op tafel gebracht, tot genoegen van de tafelgenoten, tot ongenoegen echter van de plaatselijke versleveranciers. De gekste dingen werden gevraagd,  buiten alle seizoenen om.

“Bart, heb jij een pan waarin ik vissoep kan maken voor 80 personen, en kan ik die komend weekend van je lenen?”, vroeg Piet.

“Da’s een hele club Piet, en waar haal jij al die spullen vandaan?”, vroeg ik argeloos.

“Nou, donderdag ga ik inkopen doen bij die horecagroothandel, in Breda,  je weet wel, fantastisch wat ze daar allemaal hebben, en zo vers…, wel duur maar dan heb je ook wat!!”.

Ik kende Piet al jaren,  dus ik had wel zo’n pan. Of toch liever twee kleinere pannen??

Nee, Piet ging één pan vissoep maken, dus hij ging weg met de grootste pan die ik hem beschikbaar kon stellen.

Vrijdagochtend ging de telefoon, met de vraag hoelang kreeften moesten koken, vrijdagmiddag nog een paar keer voor de bouillon en of de garnalen voorgekookt moesten worden.

Zaterdagochtend 11 uur belde Piet paniekerig op, de bouillon rook erg vissig, of ik even wilde komen.

Om vijf uur zou het diner beginnen, dus ik ging in het begin van de middag  eens bij Piet poolshoogte nemen. De geur kwam me al tegemoet,  niet slecht maar er was iets wat me opviel.

Samen keken we onder de deksel, ik rook het meteen. De bouillon was zuur geworden.

“Gisteravond rook ik niks bijzonders, ik heb de pan de hele nacht in de kelder laten afkoelen”.  Piet kookte van de stress, de pan stond bol van de stress, goede raad was duur.

Ik vertelde Piet dat bouillon niet kón afkoelen, althans niet zo’n grote hoeveelheid.  ”Het vet van de vissoep sluit de pan volledig af,  de vloeistof eronder kan dan de hitte niet kwijt, het afkoelingsproces duurt te lang en door het hoge eiwitgehalte van vissoep ontstaat dan een vorm van bederf.”

Alles door de afvoer was de enige oplossing, en dan zo snel als mogelijk was improviseren. 

Ik kookte, maar kookte net niet over. De avond liep niet in de soep….

Met bouillonblokken, wat extra tijd en gelukkig nog  een deel van de ingrediënten en wat uit mijn eigen koelkast heb ik die avond een meesterlijke vissoep bereid. 

Ik ga binnenkort zelf  kooklessen organiseren, dan vertel ik Pieten en Pieterinnen hoe het ook kan…….