Je suis, tu es, il est, elle est, nous sommes……….FOU SÈTE !!!

Deze keer in het voorjaar niet naar Italië, maar Noord Spanje kwam in het vizier. Vanuit het zuidwesten van  Frankrijk, de bergen over en dan 10 dagen in het autootje van St.Sebastian naar Barcelona, onderweg in de binnenlanden een hotelletje pikken en alle toevalligheden voor lief nemen.

Een van die toevalligheden was dat de weergoden in het zuiden  een ander schema hadden als de onze. Hier in Nederland schitterend weer, ook het oosten van Frankrijk was zonnig, dus (flexibel als we zijn) veranderden wij ons reisschema en vertrokken via Luxemburg en kwamen de eerste avond in Dole, een stad in de Jura. Een prima hotel, een keuken die werd bemand door een jonge brigade, niet vies van een experiment. Het dessert bijvoorbeeld bestond uit notenijs, in een dressing van andijvie en rabarber en zongedroogde tomaatjes.

De reis werd vervolgd via Genève, vlak langs de Alpen en  een bezoekje aan Marseille, uiteindelijk door de Camarque naar Sète, de grootste vissershaven aan de  Franse Middellandse  zeekust. Wij kenden deze mooie stad van een bezoek in 1978, en werden weer verrast door de charme.

De eerste indruk is: Italiaans, Venetië. Het verkeer dwars door de stad is echter een groot probleem, heel Sète staat in de file, een gekkenhuis.

Het havengebied is een bedrijvigheid van jewelste, vissersboten varen af en aan en zorgen elke dag voor een grote aanvoer van verse vis en schelpdieren. Het is het land van de oesters.

-------

(In 1978 bezochten wij op vakantiedoorreis, samen met mijn ouders, de Pyreneeën en belandden in Sète. In de avonduren gezellig dineren op een van de vele terrassen aan de haven.

We bestudeerden de menukaart en kozen uiteindelijk voor een typisch gerecht, gefrituurde  spierinkjes met een citroen/remouladesaus.

Hollands als we waren keken we ook naar de prijs. Mijn vader vond onze keuze nogal prijzig, hij bestelde daarom  een klein gerecht: gebakken tong. Toen we afrekenden bleek dat de tong net zo duur was als onze drie porties spiering tezamen).

-------

Deze reis bezochten we een gezellig klein restaurantje aan de haven. Vers aangevoerde vis maakte uiteraard deel uit van ons menu, coquilles en kreeft. Na het diner nog een avondwandeling over de donkere pier, kijkend naar de Middellandse Zee, die naarmate het later en donkerder werd, steeds woester tegen de kade beukte. Het werd stormachtig. De volgende ochtend regen, vooruitzichten die ook voor onze uiteindelijke bestemming, Barcelona, niet veel goeds beloofden. Na kort overleg besloten we onmiddellijk naar het noorden terug te rijden, we waren tenslotte alweer 3 dagen van huis en het moest niet te gek worden. In het midden van de nacht waren we weer thuis, na 14 uur snelweg.

De dagen erna hebben we rustig doorgebracht op een landgoed aan de rand van onze mooie Veluwe, we zijn in plaatsen geweest als Zutphen, Doesburg.

Als we dit verhaal aan vrienden vertellen, kijken ze ons meewarig aan…………..Vous ètes fou……