Culinaire Recessie, of hoe we bewuster gaan leven.

Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: we halen de officiële groeiramingen niet. Onze bestedingen worden aangepast aan onze mogelijkheden, we worden spaarzamer.

Natuurlijk, de recessie zat al jaren in de pijplijn, maar nu het werkelijk aan de hand is, zijn er toch momenten en situaties waarbij ik mijn bedenkingen heb. Naar mijn mening wordt er teveel verspild, ook op culinair gebied, dus in de keuken.

Ik kijk met verbazing naar kookprogramma’s op TV, binnen-  en buitenland, het maakt niet uit.

De presenterende kok, meestal een vakman wiens ster al straalt aan het culinaire uitspansel, opent met een overzicht van de ingrediënten, die klaar staan in keurige schoteltjes, bakjes, glaasjes e.d. 

Nadat de benodigdheden uitgebreid aan de kijker zijn uitgelegd, het vlees of de vis ter tafel is gebracht, het bak-en braadwerk vordert,  begint bij mij een onbehagen op te komen.

De schoteltjes, bakjes en glaasjes worden  slechts ten dele geleegd. Altijd blijft een aanzienlijk deel van de “mise en place” achter op de keukentafel. Voor mij onbegrijpelijk, weet men geen maat of verhouding, of zet men zomaar wat klaar?

Het komt voor U misschien als flauw en zeurderig over, maar ik kan U  verzekeren dat dit gedrag ook in de “echte keuken” veel te vaak voor komt.

Ik wijs leerling-koks er op dat het niet nodig is om 5 stokbroden te bakken als er maar 2 nodig zijn. Dure producten (tarbot, ganzenlever e.d.)  worden soms achteloos gebruikt om eenvoudige gerechten zoals salades te maken. 

Kennis van de waarde, houdbaarheid en toepasbaarheid van het product ontbreekt vaak.

Ik denk dat, als we bewuster met  de beschikbare middelen omgaan, alleen datgene gebruiken wat echt nodig is, we de zogenaamde recessie in de keuken in ieder geval goed te lijf gaan.

Maak in ieder geval de complete mise en place op, U hebt de voorbereiding en inkoop toch niet voor niets gedaan?