Weer een tijdje geleden dat ik nog eens iets gepost heb... Ofwel ontbreekt mij de tijd ofwel de goesting. Gelukkig geen last gehad van de griepspuit, de papa ook niet echt. Maar nadien is de 'miserie' wel begonnen ... begonnen met keelpijn, snotvalling en dan een goeie hoest erbij ! En het leuke is, dat ik niks van medicatie mag nemen. Dus het duurt nog een tijdje langer dan normaal. Na enkele dagen kwam daar dan nog eens een tandvlees ontsteking bij, anti-biotica genomen (er is 1 soort die ik mag nemen) gedurende een week... en dan kwam het volgende : onstoken klier in mijn hals die op mijn halsspier drukt en veel pijn geeft. Daar ben ik nog altijd niet vanaf ... en ja, hoor, het volgende kwaaltje biedt zich al weer aan ! Eigenlijk is dit al bezig van vorige week, als ik te veel rondloop, een pijn onderaan in mijn buik, net of ze alles er willen uittrekken. Als ik rust, gaat dat beter. Vorige zaterdag zijn we in Lommel 'pretecho' gaan laten nemen. Dat is een 'gat in de markt' dat vroedvrouwen hebben uitgevonden. Je kiest een bepaalde formule, wij hebben 2u gekozen, en dan mag je verschillende keren bij die persoon op 'consultatie' gaan, eens 15min, dan eens 30min, je kiest het zelf, tot je aan 2u komt. Ze maakt dan echo's van het babytje en deze worden op een DVD gebrand. De eerste keer was slechts 15min, het was nog te vroeg voor 'meneer' en hij had niet veel zin om veel te bewegen, dus weinig te zien... Hoewel hij toch al een 400 grammetjes moet wegen en rond de 25cm groot is. Volgende afspraak bij haar is 17 december.
Maar eerst volgende week donderdag nog eens naar de gynaecoloog. Daarna volgt waarschijnlijk de glucosetest, met al de diabetespatienten bij ons in de familie ben ik daar ook niet zo gerust in, maar we zullen wel zien. Nog niet druk in maken...
Waar ik me wel 'druk' in gemaakt heb, is het het overlijden van Renske ... Renske is het dochtertje van Caro. Caro is een meisje dat ik via het forum heb leren kennen. Forum zijn in sommigen hun ogen misschien 'stom', maar het heeft me 2 jaar geleden door mijn eerste miskraam geholpen en ik heb er ook heel veel aan gehad om gevoelens en ideeën te wisselen met lotgenoten. En Caro was er daar eentje van. 3 weken voor mij was ze zwanger, bleek van een tweeling te zijn. Koningswens schreef je nog op Facebook : jongen en een meisje. Maar het noodlot sloeg toe op 24 weken en 2 dagen. Ze moest onmiddellijk naar het ziekenhuis en plat gaan liggen .. en diezelfde avond brak haar water. . Enkele dagen later ook nog eens een infectie en de dag nadien, op exact 25 weken, zijn Jesse en Renske geboren. Renske woog 620g en Jesse 630g en het meisje bleek wat zwakker te zijn. 2 dagen later is Renske overleden... en Jesse is deze week ook al geopereerd aan zijn hartje. Toch allemaal niet eerlijk in t leven... zo erg ! Het raakt me ook veel meer omdat ik nu zelf 22 weken ver ben. Deze week dan ook nog eens in Koppen XL een reportage over prematuurtjes vanaf 23 weken die 1% kans hebben om perfect normaal te worden... als ze het al overleven. Je mag er toch niet teveel bij stilstaan, hoor. En ik hoop echt dat Caro terug de moed en kracht vindt, voor haar zoontje Jesse, haar oudere dochter Auréline en haar man ! Maar moet niet simpel zijn...
Morgen naar de Kerstmarkt van Keulen, hopelijk lukt dat voor mij. Het gaat wel gans de dag regenen... Nice !! Maar hopelijk valt het voor de rest goed mee en hebben Jari, Els en Rudy met mij niet te veel last...
Als ik rust, gaat dat beter. 
ben ik daar ook niet zo gerust in, maar we zullen wel zien. Nog niet druk in maken... 
. Enkele dagen later ook nog eens een infectie en de dag nadien, op exact 25 weken, zijn Jesse en Renske geboren. Renske woog 620g en Jesse 630g en het meisje bleek wat zwakker te zijn. 2 dagen later is Renske overleden... 
