De laatste weken had ik last van harde buiken. Volgens de gyn moet ik veel meer rusten want zo vroeg in de zwangerschap is dit niet goed! Maar dat is wel makkelijker gezegd dan gedaan met 2 kleine jongens (en een grote jongen die ook veel aandacht wil ).
Met ons kindje gaat het goed, de groei is volledig op schema! En dan zei de gyn dat het een meisje is! Ik kreeg een krop in mijn keel, ik kon niks meer zeggen. Daarna zei ze wel dat ze nog eens ging dubbel checken omdat we al twee jongens hebben, en dan was ze ineens niet meer zeker De navelstreng zat tussen de beentjes waardoor ze het niet echt heel duidelijk kon zien. Ze bleef wel bij haar standpunt maar zei toch dat we pas volgende maand 100% zeker kunnen zijn ...
Misschien is het daardoor, maar ik geloof het nog niet helemaal dat het een meisje is. Ik had mij er al zo op voorbereid dat het een derde zoontje zou zijn, dat het nu precies niet helemaal doordringt. Misschien volgende maand wel, wanneer het echt bevestigd wordt. Ik heb er ook wat schrik van, een meisje is toch helemaal anders dan een jongen. Ik maak mij meteen al meer zorgen. Vreemd he
Johan wilde het eerst niet vertellen aan de familie, gewoon zeggen dat de gyn het niet kon zien, maar ik kan dat toch niet zwijgen. Dus we hebben maar gewoon de waarheid gezegd. Anders krijg ik daar ook nog stress van
Ondertussen weten bijna alle collega's het. Ze vonden al dat mijn buik zo dik was Ik kan het echt niet meer verstoppen! Ik voel me ondertussen minder moe, 's avonds heb ik toch terug meer energie om nog vanalles te doen. Gelukkig. Want kerstmis komt eraan en ik moet nog alle versieringen zetten
Binnen twee weken mogen we terug naar de gyn ... ik ben benieuwd! Soms heb ik het idee dat ik beweging voel in mijn buik, maar misschien is dit toch nog te vroeg ... ondertussen zou ik toch al wel moeten weten hoe het aanvoelt he
Gisteren weer ons prutske gezien! Het was al flink aan het bewegen, vooral de armpjes gingen vlijtig op en neer . Het is al 6,5cm wat eigenlijk een halve cm te groot is voor 12wk. De nekplooimeting zag er goed uit, de resultaten worden nu nog wel geanalyseerd samen met enkele waarden van mijn bloedonderzoek (wat voor de rest er prima uitzag). De gyn (deze keer was het Dr. Simoens) vroeg me naar de bloedgroep van Johan, wat ik natuurlijk niet wist Tegen volgende keer moet ik dit zeker opzoeken ... Ik heb toch liever Dr. De Smedt, ik weet niet waarom. Als zij zegt dat alles in orde is, dan geloof ik haar meer dan Dr. Simoens.
Vanochtend bloed laten trekken bij de huisdokter. Ik hoop dat alles in orde is. Afgelopen weekend heb ik me extreem moe gevoeld. Zondag kon ik echt niets doen. Johan en de kindjes gingen op bezoek bij oma en opa, ik ben niet kunnen meegaan, ik heb alleen maar geslapen. Ik had echt schrik dat ik toxoplasmose had of zo. Maar gisteren ging het dan terug beter, en sinds vandaag voel ik me terug heel energiek! Misschien was het wat nasleep van de behandeling bij de osteopate, dat mijn lichaam nog moest 'ontgiften' of zo ... Ik voel mij in ieder geval superblij En vandaag heb ik voor de eerste keer terug een zwangerschapsbroek aan, heel comfy
Ik ben gisteren naar mijn osteopate geweest. Mijn rug en bekken waren in orde, maar omdat ik verteld had dat ik zoveel misselijk was, heeft ze wat manipulaties gedaan op mijn linkerlever. Blijkbaar gaat die veel afvalstoffen produceren tijdens deze periode van de zwangerschap door de hormonale veranderingen, waardoor je je slecht voelt. Normaal zou ik me vanaf morgen of overmorgen beter moeten voelen ... ik ben benieuwd
Afgelopen weekend, tijdens het verjaardagsontbijt van Johan, hebben we het aan de ouders, moeke en broers en schoonzussen verteld. Niet echt verteld, Stijn had een T-shirt met nummer 1 erop, Mathijs met nummer 2, en ik had een T-shirt met nummer 3 op mijn buik. Oma en Suzy hadden wel 1 en 2 gezien, maar ze hadden niet meteen door dat ik 3 aanhad. Grappig Iedereen had het wel een beetje verwacht, ze wisten wel dat we nog een kindje wilden, ze wisten enkel niet wanneer ... Ze waren verbaasd dat Stijn zo lang had kunnen zwijgen!
Ik ben opgelucht dat iedereen het nu weet! Ondertussen weten Pierre en Bart het ook, het attest is aan HR afgegeven. Ik ga nog even wachten om het aan de rest van m'n collega's te vertellen. Hopelijk valt mijn dikkere buik niet te hard op
Sinds afgelopen donderdag ben ik terug heel misselijk. Het begint altijd rond 11-12u, en wordt erger in de namiddag en avond. En de laatste twee dagen heb ik er stevige hoofdpijn bij. Echt niet leuk Normaal zou het toch moeten verbeteren rond deze periode ....
Ik moet volgende week bloed laten trekken, niet vergeten afspraak te maken!
We hebben ons kindje voor de eerste keer gezien gisteren!!! Hoewel het al de derde keer is, blijft dit toch een spannend moment: is het wel een echte zwangerschap, is alles ok, het is toch geen tweeling,.. Alles zag er prima uit! We konden duidelijk een hoofdje, armpjes, handjes, beentjes en een kloppend hardje zien. Nu pas beseffen we dat het echt is, toch vreemd dat je die visuele bevestiging nodig hebt ... We zijn heel opgelucht dat alles in orde is.
We hebben nog altijd niks tegen oma en opa, en Johan zn broers verteld. Aanstaande zaterdag willen we het aankondigen op Johan zn verjaardagsfeest, maar ik weet niet of Stijn zolang zn mond kan houden. Hij blijft nu enkele dagen logeren bij oma (herfstvakantie), en ik heb hem wel gezegd dat het zaterdag een verrassing moet zijn, maar ja...
Ondertussen is de misselijkheid al veel minder. En ook mijn opgeblazen buik is terug platter geworden -> lijnzaad en andere natuurlijke producten helpen toch wel goed. Ik kan terug in mn gewone broeken ... oef
Ik ben nu al een paar dagen continu misselijk Ik kan mij niet herinneren dat ik dit zo erg had tijdens mn vorige zwangerschappen ... echt de hele dag door. Soms al eens wat minder, vooral in de voormiddag valt het wel mee, maar in de namiddag en avond voel ik me echt slecht. Ik moet niet braken, gelukkig. Hoofdpijn heb ik er ook vaak bij. Ik functioneer echt niet goed op mn werk als ik me zo voel. Ik hoop dat deze faze snel weer voorbij gaat !
Afgelopen weekend hebben we het goeie nieuws aan Stijn verteld. Hij was heel enthousiast, maar hij wil alleen een zusje . Hij wilde meteen naar bomma en bompa bellen om te vertellen dat er terug een baby in mama's buik zit. Mathijs snapt het natuurlijk nog niet, tegen dat het zover is, zal hij wel oud genoeg zijn om het te begrijpen ... In de namiddag zijn we dan naar mijn ouders gegaan, met een klein flesje champagne waar we een beertje hadden aan vast gemaakt. Het beertje hield een kaartje vast met "3" op. Toen we het zakje met de fles gaven, wisten ze het al. Ze waren minder verrast dan toen we Mathijs aankondigden maar ze waren natuurlijk heel blij!
Nu moeten we nog wachten tot het verjaardagsfeestje van Johan om het aan zijn familie te vertellen: het thema is "3": feesje is op 3 november, voor zijn 33ste verjaardag, om 10u33, en dan kondigen we nummer 3 aan . Ik weet niet of Stijn zolang zn mond ga kunnen houden ...
Ondertussen voel ik me vaak misselijk, en mijn buik is al echt opgezwollen. Mn broeken beginnen al te spannen ... echt niet goed!
Afgelopen weekend waren we met de hele familie Vandekerckhove in Centerparcs De Haan voor de 65ste verjaardag van Opa. Ik heb me een heel weekend slecht gevoeld. Vrijdag en zaterdag echt misselijk, ik kon bijna niet eten. Gelukkig kwamen we zaterdag voorbij een apotheek die open was, daar heb ik dan Primperan gehaald ... helpt echt!! Maar ik ben precies ook wat grieperig, zaterdag nacht had ik koorts. Toch maar een dafalgan genomen, want ik voelde me echt belabberd. De hoofdpijn die al een heel weekend aanwezig is, is vandaag toch al wat minder ... die eerste maanden zwangerschap is toch een beetje afzien ... hopelijk snel beter!
We kregen een paar keer de vraag wanneer het derde kindje eraan komt.... ik wist echt niet hoe ik moest reageren ... ik vind het zo vervelend dat ik nog niks kon zeggen. Johan wou het eigenlijk al vertellen, maar ik wou nog niet. Het is nog zo vroeg (pas 4 weken), en Stijn moet het zeker eerst van ons horen, op een rustig moment. Dat gaat weer een grote verandering zijn voor hem, dus ik wil hem daar zo goed mogelijk op voorbereiden. Mathijs is nu nog te klein om het te begrijpen. Wanneer mijn buik dikker gaat zijn, is hij al weer wat groter, en dan zal het wat makkelijker zijn om te vertellen dat er een baby in mijn buik zit
Vanochtend nog maar eens een zwangerschapstest gedaan, want Johan vond het gisteren toch maar een erg zwak lijntje ... deze keer een dik vet kruis in het venstertje - het is echt zeker
Toch ongelooflijk, ik had niet verwacht dat het deze maand zou lukken. Johan zat in Japan wanneer mijn vermoedelijke eisprong was, daarna moest hij nog naar Denemarken. We hadden veel stress omdat we juist een bouwgrond aan het aankopen zijn ... dus ik was er niet echt mee bezig ... blijkbaar is dit wel goed om zwanger te worden, de vorige keer was dit ook zo (Johan zat toen heel veel in Engeland).
Ik had gisterenavond al moeite om het niet tegen mijn mama te zeggen ... zo moeilijk om nu te zwijgen!
Gisterenavond een zwangerschapstest gedaan. Ik zag een heel zwak verticaal lijntje, een paar keer in mijn ogen gewreven want het was wel heel zwak, maar toch is het er ... Ik voelde mij ongelofelijk! Toch nog maar niks tegen Johan zeggen, morgenvroeg nieuwe test doen om zeker te zijn ... Nieuwe test: verticaal lijntje was al iets duidelijker ... ja, ja, het is gelukt! Ik liet de test liggen in de badkamer terwijl ik me verder aankleedde. Johan bleef in bed liggen. Paar keer aangepord om op te staan, lukt natuurlijk niet. Toen ik terug in de badkamer stond heb ik dan maar gevraagd om even te komen ... slaperig kwam hij binnen en keek naar de test ... onzeker lachje, ikke tranen in mijn ogen ... dikke knuffel, er zit terug een kindje in mijn buik!!
).
De navelstreng zat tussen de beentjes waardoor ze het niet echt heel duidelijk kon zien. Ze bleef wel bij haar standpunt maar zei toch dat we pas volgende maand 100% zeker kunnen zijn ... 
Normaal zou het toch moeten verbeteren rond deze periode .... 
