Ik ben nu al een paar dagen continu misselijk Ik kan mij niet herinneren dat ik dit zo erg had tijdens mn vorige zwangerschappen ... echt de hele dag door. Soms al eens wat minder, vooral in de voormiddag valt het wel mee, maar in de namiddag en avond voel ik me echt slecht. Ik moet niet braken, gelukkig. Hoofdpijn heb ik er ook vaak bij. Ik functioneer echt niet goed op mn werk als ik me zo voel. Ik hoop dat deze faze snel weer voorbij gaat !
Afgelopen weekend hebben we het goeie nieuws aan Stijn verteld. Hij was heel enthousiast, maar hij wil alleen een zusje . Hij wilde meteen naar bomma en bompa bellen om te vertellen dat er terug een baby in mama's buik zit. Mathijs snapt het natuurlijk nog niet, tegen dat het zover is, zal hij wel oud genoeg zijn om het te begrijpen ... In de namiddag zijn we dan naar mijn ouders gegaan, met een klein flesje champagne waar we een beertje hadden aan vast gemaakt. Het beertje hield een kaartje vast met "3" op. Toen we het zakje met de fles gaven, wisten ze het al. Ze waren minder verrast dan toen we Mathijs aankondigden maar ze waren natuurlijk heel blij!
Nu moeten we nog wachten tot het verjaardagsfeestje van Johan om het aan zijn familie te vertellen: het thema is "3": feesje is op 3 november, voor zijn 33ste verjaardag, om 10u33, en dan kondigen we nummer 3 aan . Ik weet niet of Stijn zolang zn mond ga kunnen houden ...
Ondertussen voel ik me vaak misselijk, en mijn buik is al echt opgezwollen. Mn broeken beginnen al te spannen ... echt niet goed!
Afgelopen weekend waren we met de hele familie Vandekerckhove in Centerparcs De Haan voor de 65ste verjaardag van Opa. Ik heb me een heel weekend slecht gevoeld. Vrijdag en zaterdag echt misselijk, ik kon bijna niet eten. Gelukkig kwamen we zaterdag voorbij een apotheek die open was, daar heb ik dan Primperan gehaald ... helpt echt!! Maar ik ben precies ook wat grieperig, zaterdag nacht had ik koorts. Toch maar een dafalgan genomen, want ik voelde me echt belabberd. De hoofdpijn die al een heel weekend aanwezig is, is vandaag toch al wat minder ... die eerste maanden zwangerschap is toch een beetje afzien ... hopelijk snel beter!
We kregen een paar keer de vraag wanneer het derde kindje eraan komt.... ik wist echt niet hoe ik moest reageren ... ik vind het zo vervelend dat ik nog niks kon zeggen. Johan wou het eigenlijk al vertellen, maar ik wou nog niet. Het is nog zo vroeg (pas 4 weken), en Stijn moet het zeker eerst van ons horen, op een rustig moment. Dat gaat weer een grote verandering zijn voor hem, dus ik wil hem daar zo goed mogelijk op voorbereiden. Mathijs is nu nog te klein om het te begrijpen. Wanneer mijn buik dikker gaat zijn, is hij al weer wat groter, en dan zal het wat makkelijker zijn om te vertellen dat er een baby in mijn buik zit
Vanochtend nog maar eens een zwangerschapstest gedaan, want Johan vond het gisteren toch maar een erg zwak lijntje ... deze keer een dik vet kruis in het venstertje - het is echt zeker
Toch ongelooflijk, ik had niet verwacht dat het deze maand zou lukken. Johan zat in Japan wanneer mijn vermoedelijke eisprong was, daarna moest hij nog naar Denemarken. We hadden veel stress omdat we juist een bouwgrond aan het aankopen zijn ... dus ik was er niet echt mee bezig ... blijkbaar is dit wel goed om zwanger te worden, de vorige keer was dit ook zo (Johan zat toen heel veel in Engeland).
Ik had gisterenavond al moeite om het niet tegen mijn mama te zeggen ... zo moeilijk om nu te zwijgen!
Gisterenavond een zwangerschapstest gedaan. Ik zag een heel zwak verticaal lijntje, een paar keer in mijn ogen gewreven want het was wel heel zwak, maar toch is het er ... Ik voelde mij ongelofelijk! Toch nog maar niks tegen Johan zeggen, morgenvroeg nieuwe test doen om zeker te zijn ... Nieuwe test: verticaal lijntje was al iets duidelijker ... ja, ja, het is gelukt! Ik liet de test liggen in de badkamer terwijl ik me verder aankleedde. Johan bleef in bed liggen. Paar keer aangepord om op te staan, lukt natuurlijk niet. Toen ik terug in de badkamer stond heb ik dan maar gevraagd om even te komen ... slaperig kwam hij binnen en keek naar de test ... onzeker lachje, ikke tranen in mijn ogen ... dikke knuffel, er zit terug een kindje in mijn buik!!
Ik kan mij niet herinneren dat ik dit zo erg had tijdens mn vorige zwangerschappen ... echt de hele dag door. Soms al eens wat minder, vooral in de voormiddag valt het wel mee, maar in de namiddag en avond voel ik me echt slecht. Ik moet niet braken, gelukkig. Hoofdpijn heb ik er ook vaak bij. Ik functioneer echt niet goed op mn werk als ik me zo voel. Ik hoop dat deze faze snel weer voorbij gaat !
. Hij wilde meteen naar bomma en bompa bellen om te vertellen dat er terug een baby in mama's buik zit. Mathijs snapt het natuurlijk nog niet, tegen dat het zover is, zal hij wel oud genoeg zijn om het te begrijpen ...
. Ik weet niet of Stijn zolang zn mond ga kunnen houden ...
