Het is toch een jongen! Gisteren kon de gyn het eindelijk goed zien: duidelijk een piemel Ik voelde me eigenlijk opgelucht, wat ik niet had verwacht. We gaan drie zonen hebben, da's toch prachtig! Ik heb me een maand lang liggen zorgen maken hoe ik voor een meisje zou moeten zorgen, misschien daarom dat ik opluchting voelde dat al die zorgen niet nodig zijn. Gisterenavond in bed drong het dan wel tot mij door dat ik nooit zou weten hoe het is om een dochter te hebben, dat vind ik wel spijtig. Maar ik weet ook dat het voor mij eigenlijk niet echt hoefde. Sommige mama's willen echt absoluut een dochter hebben, maar ik ben dus zo niet. Ik heb nu echt niet het gevoel dat we dan toch maar een vierde keer moeten proberen. Toen we besloten om voor een derde kindje te gaan, had ik schrik dat ik onbewust dit wilde om een meisje te krijgen en dat ik dan teleurgesteld zou zijn als het een jongen zou zijn. Maar dit is dus niet het geval. Ik wilde gewoon ons gezinnetje compleet maken door een derde kindje, en ik ben heel blij dat het een jongen is. Alleen Stijn vind het spijtig, hij had heel graag een zusje gehad. Maar hij ziet ook wel de voordelen van een tweede broer: geen K3, barbies, poppenkleedjes, strikjes, en andere roze toestanden Johan is ook heel trots dat hij papa zal zijn van 3 flinke zonen. Een echte Vandekerckhove-familie
Ik voelde me eigenlijk opgelucht, wat ik niet had verwacht. We gaan drie zonen hebben, da's toch prachtig! 
