De laatste weken had ik last van harde buiken. Volgens de gyn moet ik veel meer rusten want zo vroeg in de zwangerschap is dit niet goed! Maar dat is wel makkelijker gezegd dan gedaan met 2 kleine jongens (en een grote jongen die ook veel aandacht wil ).
Met ons kindje gaat het goed, de groei is volledig op schema! En dan zei de gyn dat het een meisje is! Ik kreeg een krop in mijn keel, ik kon niks meer zeggen. Daarna zei ze wel dat ze nog eens ging dubbel checken omdat we al twee jongens hebben, en dan was ze ineens niet meer zeker De navelstreng zat tussen de beentjes waardoor ze het niet echt heel duidelijk kon zien. Ze bleef wel bij haar standpunt maar zei toch dat we pas volgende maand 100% zeker kunnen zijn ...
Misschien is het daardoor, maar ik geloof het nog niet helemaal dat het een meisje is. Ik had mij er al zo op voorbereid dat het een derde zoontje zou zijn, dat het nu precies niet helemaal doordringt. Misschien volgende maand wel, wanneer het echt bevestigd wordt. Ik heb er ook wat schrik van, een meisje is toch helemaal anders dan een jongen. Ik maak mij meteen al meer zorgen. Vreemd he
Johan wilde het eerst niet vertellen aan de familie, gewoon zeggen dat de gyn het niet kon zien, maar ik kan dat toch niet zwijgen. Dus we hebben maar gewoon de waarheid gezegd. Anders krijg ik daar ook nog stress van
).
De navelstreng zat tussen de beentjes waardoor ze het niet echt heel duidelijk kon zien. Ze bleef wel bij haar standpunt maar zei toch dat we pas volgende maand 100% zeker kunnen zijn ... 
